ماده اول - در بنادر و لنگرگاههایی که برای تسهیل کشتیرانی و تهیه موجبات امنیت جهازات و تسریع بارگیری و پیاده کردن اجناس و مسافرین تاسیساتی شده باشد یا بشود برای هر یک صد من بار که به کشتی گذاشته و یا از آن خارج می شود عوارضی که حد اعلای آن بیش از سه قران و حداقل کمتر از سی شاهی نباشد. به عنوان عوارض بندری ماخوذ خواهد گردید و از کشتیهای خالی یا کشتیهایی که کمتر از چهار تن بار داشته باشد که از بندر خارج و یا به آن جا وارد می شوند برای هر تن ظرفیت کشتی ده شاهی عوارض بندری اخذ می شود.
ماده دوم - جهازات مشروحه ذیل از پرداخت عوارض بندری معاف است :
1) جهازات بحریه جنگی دولت اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران و جهازات جنگی دول خارجه که اجازه ورود به بنادر ایران از طرف دولت ایران داشته باشند و همچنین جهازات مریضخانه و صحیه .
2) جهازات متعلقه به ادارات گمرکات ایران .
3 - جهازاتی که ظرفیت آنها از چهار هزار سنگ (چهار تن ) کمتر باشد.
ماده سوم - دولت مکلف است که مخارج اداری و مرمت و نگاهداری ساختمانهای موجوده در بنادر و همچنین مخارج تسهیل بارگیری و باراندازی را در تمام بنادر از عایدات هر بندر پرداخته و برای 1307 بودجه کل مصارف مذکوره را به مجلس شورای ملی تقدیم نماید.
ماده چهارم - علاوه بر عوارض مقرره در ماده اول از هر صد من بار که وارد بندر می شود مبلغ ده شاهی برای مصارف صحیه مملکتی دریافت می شود.
ماده پنجم - وزارتین مالیه و فوائد عامه هر یک در حدود اختیارات مامور اجرای این قانون می باشند.
این قانون که مشتمل بر پنج ماده است در جلسه پنجم بهمن ماه یک هزار و سیصد و شش شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - حسین پیرنیا
نوع :
5
شماره انتشار :
تاریخ تصویب :
1306/11/05
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
