قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

شماره 13087 28/2/1383
حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای سیدمحمد خاتمی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه شماره 23889/23976 مورخ 21/5/1380 دولت درمورد استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران که بنا به تصمیم مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ 14/2/1382 تصویب آن طبق اصل هشتاد و پنجم (85) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به کمیسیون مشترک اجتماعی، امنیت ملی و سیاست خارجی و برنامه و بودجه و محاسبات تفویض شده بود، در جلسه روز چهارشنبه مورخ 20/12/1382 با اصلاحاتی به تصویب کمیسیون مذکور رسیده و در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ 7/11/1382 مجلس شورای اسلامی به پیشنهاد آن کمیسیون با ده سال مدت اجرای آزمایشی آن موافقت گردیده و بهلحاظ انقضای مهلت مقرر موضوع اصل نود و چهارم (94) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و عدم وصول پاسخ شورای محترم نگهبان، دراجرای اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست ارسال میگردد.
رئیس مجلس شورای اسلامی- مهدی کروبی
شماره 10823 6/3/1383
وزارت کشور
قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران که طبق اصل 85 قانون اساسی تصویب و در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ هفتم بهمن ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی با ده سال مدت اجرای آزمایشی موافقت شده بود، بدون ارائه نظر ازسوی شورای نگهبان در مهلت مقرر در اصل نود و چهارم قانون اساسی طی نامه شماره 13087 مورخ 28/2/1383 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ میگردد.
رئیس جمهور- سیدمحمد خاتمی
قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
فصل اول- کلیات
ماده 1- در این قانون عبارات اختصاری زیر جایگزین عناوین کامل آنها میگردد:
الف- (فرماندهی کل قوا) به جای (فرماندهی کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران).
ب- (نیروهای مسلح) به جای (نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران).
ج- (ستاد کل) به جای (ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران).
د- (ارتش) به جای (ارتش جمهوری اسلامی ایران).
هـ- (سپاه) به جای (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی).
و- (نیروی انتظامی) به جای (نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران).
ز- (سازمان عقیدتی- سیاسی) به جای (سازمان عقیدتی- سیاسی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران).
ح- (سازمان حفاظت اطلاعات) به جای (سازمان حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران).
ط- (سازمان تأمین خدمات درمانی) به جای (سازمان تأمین خدمات درمانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران).
ماده 2- نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در این قانون عبارتند از :
ارتش، سپاه و نیروی انتظامی.
ماده 3- کارکنان مشمول این قانون عبارتند از کسانی که برابر با مقررات این قانون به استخدام نیروی انتظامی در می آیند.
تبصره 1- سازمانهای عقیدتی- سیاسی و حفاظت اطلاعات و سایر مجموعه های وابسته به نیروی انتظامی از نظر مقررات استخدام تابع این قانون میباشند.
تبصره 2- کلیه کارکنانی که براساس مقررات سابق به استخدام نیروی انتظامی درآمدهاند، مشمول این قانون خواهند بود.
فصل دوم- شرایط عمومی استخدام و طبقه بندی
بخش اول- تعاریف:
ماده 4- استخدام در نیروی انتظامی عبارت است از پذیرفتن شخص واجد شرایط برای انجام خدمت در یکی از مشاغل پیشبینی شده در این قانون.
ماده 5- شغل عبارت است از مجموع وظایف و مسؤولیتها و اختیارات مرتبط و مستمر که به عنوان کار واحد برای یک فرد درنظر گرفته میشود.
ماده 6- مشاغل نیروی انتظامی به سه گروه تقسیم میشود:
الف- شغل انتظامی- عبارت است از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که در جداول سازمان برای کارکنان انتظامی پیشبینی شده است. مشاغل فرماندهی جزو مشاغل انتظامی محسوب میگردد.
ب- شغل کارمندی- عبارت است از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که در جداول سازمان برای کارمندان پیشبینی شده است.
ج- شغل مشترک- عبارت است از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که در جداول سازمان با این عنوان تعیین شده و منحصر به کارکنان انتظامی یا کارمندان نبوده و قابل تخصیص به هر دو میباشد.
تبصره 1- در مشاغل مشترک شرایط احراز شغل باید به نحوی تعیین گردد که شایستهترین کارکنان اعم از انتظامی و کارمند منصوب گردند.
تبصره 2- مشاغل انتظامی، کارمندی و مشترک با رعایت مفاد این قانون در قالب محلهای سازمانی در جداول سازمان مشخص میشود.
ماده 7- رشته شغلی عبارت است از مجموعه مشاغلی که به لحاظ نزدیکی و سنخیت از نظر اطلاعات و دانستنیهای علمی دارای محتوای مشترک باشند.
ماده 8- رسته عبارت است از مجموعه رشته های شغلی که از نظر تخصص یا نوع کار یا نوع آموزش وابستگی و ارتباط نزدیک داشته باشند.
ماده 9- کارکنان نیروی انتظامی کسانی هستند که برابر شرایط و مقررات مندرج در این قانون یا قانون خدمت وظیفه عمومی به خدمت پذیرفته میشوند و عبارتند از:
الف- پایور
ب- پیمانی
ج- وظیفه
ماده 10- کارکنان پایور به کسانی اطلاق میگردد که برای انجام خدمت مستمر در نیروی انتظامی استخدام میشوند و عبارتند از:
الف- پایور انتظامی
ب- پایور کارمند
ج- پایور محصل
ماده 11- پایوران انتظامی کارکنانی هستند که پس از طی آموزشهای لازم به یکی از درجات پیشبینی شده در این قانون نائل و از لباس و علائم انتظامی استفاده مینمایند.
ماده 12- پایوران کارمند کارکنانی هستند که براساس مدارج تحصیلی و یا مهارت تجربی و تخصصی استخدام و بدون استفاده از لباس، درجات و علائم انتظامی به یکی از رتبه های پیشبینی شده در این قانون نائل میشوند.
ماده 13- پایوران محصل کارکنانی هستند که به منظور خدمت استخدام و قبل از انتصاب در یکی از مشاغل مندرج در این قانون در یکی از مراکز آموزشی نیروی انتظامی یا سایر مؤسسات آموزشی به هزینه نیروی انتظامی مشغول تحصیل میباشند.
ماده 14- کارکنان پیمانی به کسانی اطلاق میگردد که خدمت پیمانی را به صورت انتظامی یا کارمندی برابر مقررات مندرج در این قانون انجام میدهند.
ماده 15- کارکنان وظیفه کسانی هستند که مطابق قانون خدمت وظیفه عمومی در یکی از دوره های ضرورت، احتیاط یا ذخیره مشغول خدمت میباشند.
بخش دوم- شرایط عمومی استخدام:
ماده 16- شرایط عمومی استخدام کارکنان پایور و پیمانی به شرح زیر میباشد:
الف- اعتقاد و التزام عملی به دین مبین اسلام.
ب- التزام عملی به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اعتقاد به ولایت فقیه.
ج- تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
د- عدم سابقه عضویت یا وابستگی به احزاب و گروه های سیاسی معارض با نظام جمهوری اسلامی ایران.
هـ - عدم عضویت یا وابستگی به احزاب و گروه های سیاسی در زمان تقاضای استخدام.
و- عدم محکومیت به محرومیت از خدمات دولتی.
ز- نداشتن سوء پیشینه کیفری.
ح- عدم اعتیاد به مواد مخدر.
ط- داشتن شرایط تحصیلی و یا تخصصی لازم برای خدمت مورد نظر.
ی- دارا بودن حداقل هفده سال سن و حداکثر سی و پنج سال.
ک- داشتن سلامت و توانائی جسمی و روانی متناسب با خدمت مورد نظر.
تبصره- مراحل استخدام و چگونگی انجام مسابقه و آزمون ورودی براساس آییننامهای خواهد بود که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور تهیه و با تأیید ستاد کل بهتصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
ماده 17- هیأت مرکزی گزینش مرکب از وزیر کشور یا معاون امنیتی و انتظامی، فرمانده نیروی انتظامی یا جانشین وی، رئیس سازمان عقیدتی سیاسی یا جانشین وی، رئیس سازمان حفاظت اطلاعات یا جانشین وی و معاون نیروی انسانی نیروی انتظامی به عنوان دبیر هیأت تشکیل میگردد و در چهارچوب مفاد این قانون وظیفه تعیین سیاستهای گزینش کارکنان و تدوین دستورالعملهای مورد نیاز با همکاری سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور و نظارت بر کار هسته های گزینش در نیروی انتظامی را بعهده دارد. هسته های گزینش در نیروی انتظامی توسط هیأت مرکزی تشکیل میگردد.
ماده 18- استخدام کارکنان انتظامی برای خدمت به صورت پایور منحصراً براساس یکی از مقاطع تحصیلی پایان دوره های راهنمایی، متوسطه، کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا و بالاتر انجام میگیرد.
ماده 19- کارمندان به دو صورت ذیل استخدام میشوند:
الف- براساس مدارک تحصیلی در یکی از مقاطع پایان دوره متوسطه، کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا و بالاتر.
ب- براساس مهارت عملی با حداقل مدرک نهضت سوادآموزی.
ماده 20- نیروی انتظامی میتواند زنان را با حفظ موازین اسلامی در مشاغلی که مستلزم به کارگیری زنان است به صورت کارکنان انتظامی یا کارمند استخدام نماید.
تبصره 1- مشاغل خاص زنان و امور انضباطی آنان بنا به مورد در جداول سازمانی و آییننامه انضباطی تعیین میشود.
تبصره 2- کلیه کارکنان زن که در اجرای ماده (196) قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران- مصوب 7/7/1366- از وضعیت انتظامی به کارمند معادل خود تبدیل شدهاند درصورت تمایل میتوانند به وضعیت سابق اعاده شده و برابر مقررات این قانون به درجات متناسب نائل گردند.
ماده 21- نیروی انتظامی میتواند به منظور تأمین نیاز سازمانی خود، داوطلبانی را که حداقل دارای مدرک تحصیلی پایان دوره راهنمایی میباشند با اخذ تعهد پنج سال خدمت انتظامی و یا شش سال خدمت کارمندی به صورت پیمانی استخدام نماید. تمدید مدت یا تجدید قرارداد مجاز نمیباشد.
تبصره 1- استخدام کارمند پیمانی براساس تخصص و مهارت عملی، از لحاظ مدرک تحصیلی مشمول بند (ب) ماده (19) خواهد بود.
تبصره 2- خدمت کارکنان پیمانی که خدمت دوره ضرورت را انجام ندادهاند به منزله انجام خدمت دوره ضرورت تلقی میگردد و درصورتی که قبل از خاتمه تعهد به هر علت از خدمت مستعفی یا برکنار گردند برابر مقررات قانون وظیفه عمومی با آنان رفتار خواهد شد.
تبصره 3- نیروی انتظامی میتواند کارکنانی را که در حال انجام خدمت دوره ضرورت میباشند به صورت پیمانی استخدام نماید.
ماده 22- جداول سازمانی باید به نحوی تنظیم گردد که حداقل هفتاد درصد (70%) از کارکنان پایور و مابقی به ترتیب از کارکنان پیمانی و وظیفه استفاده شود.
تبصره- به کارگیری کارکنان وظیفه دیپلمه و پائینتر در مشاغلی غیر از نگهبانی و خدماتی مطابق با دستورالعملی میباشد که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و پس از تأیید ستاد کل به اجراء گذارده خواهد شد.
ماده 23- نیروی انتظامی میتواند به منظور تأمین نیروی انسانی، درصورت نیاز از کارکنان سایر نیروهای مسلح و سازمانها و وزارتخانه ها و نهادهای انقلاب اسلامی با آموزشهای لازم و با رعایت مقررات نیروی انتظامی و همچنین رعایت مقررات نیروها و سازمانها و وزارتخانه های ذیربط به صورت انتقال یا مأمور به خدمت استفاده نماید.
تبصره 1- سابقه خدمت کارکنان منتقل شده به نیروی انتظامی ازلحاظ پایه خدمتی و سنوات بازنشستگی قابل احتساب است.
تبصره 2- نیروی انتظامی میتواند در مواقع ضروری و برای مدت محدود از بسیجیان برای اجرای مأموریتهای قانونی خود به صورت مأمور استفاده نماید. نحوه بهکارگیری و وضعیت خدمتی و حقوق و مزایای آنان به موجب دستورالعملی خواهد بود که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی سپاه، وزارت کشور، سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور و ستاد کل تهیه و به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
تبصره 3- نیروی انتظامی به منظور بهرهگیری از مشارکتهای مردمی در تحکیم و توسعه نظم و امنیت اجتماعی میتواند عدهای را به عنوان پلیس افتخاری از بین افراد داوطلب واجد صلاحیت، انتخاب و پس از آموزش و سازماندهی لازم، با عناوینی چون پلیس محلی به کار گیرد.
چگونگی اجرای این تبصره به موجب آئیننامهای خواهد بود که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور تهیه و از طریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا میرسد.
ماده 24- نیروی انتظامی میتواند درصورت نیاز از کارکنان وظیفه در حین خدمت دوره ضرورت و احتیاط و همچنین از کارکنان پیمانی در طول مدت قرارداد با دارا بودن شرایط لازم به عنوان پایور استخدام نماید. این قبیل داوطلبان در شرایط مساوی نسبت به سایر داوطلبان از اولویت برخوردارند. آموزش و ترفیعات آنان نیز تابع مقررات مندرج در این قانون خواهد بود.
ماده 25- نیروی انتظامی میتواند به منظور تأمین استاد و تکمیل اعضاء هیأت علمی مؤسسات آموزش عالی خود، کارکنان مورد نیاز را براساس مقررات استخدامی هیأت علمی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی استخدام و به مشاغل آموزشی و پژوهشی منصوب نماید.
تبصره- کارکنان پایور که دارای شرایط لازم برای عضویت در هیأت علمی موضوع این ماده باشند میتوانند به عضویت هیأت علمی مؤسسات آموزش عالی نیروی انتظامی درآیند.
ماده 26- استخدام جز برای مشاغل پیشبینی شده در جداول سازمان و همچنین تغییر نوع استخدام کارکنان، جز در موارد مذکور در این قانون ممنوع است.
بخش سوم- سازمان و طبقه بندی:
ماده 27- مشاغل نیروی انتظامی در رشته ها و رسته های مختلف دستهبندی میگردند. انواع رسته ها و علائم رستهای و لباس و علائم درجات به موجب دستورالعملی خواهد بود که به وسیله نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و از طریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
ماده 28- نیروی انتظامی موظف است کلیه کارکنان خود را متناسب با رشته های تحصیلی، دوره های آموزشی و مهارتهای آنان رستهبندی نماید. تغییر رسته در موارد خاص برابر دستورالعمل رسته ها، موضوع ماده (27) خواهد بود.
ماده 29- نیروی انتظامی موظف است مشاغل کارمندان موضوع بند (ب) ماده (19) این قانون را از نظر پیچیدگی به سه گروه (1)، (2) و (3) و میزان مهارت در انجام مشاغل هر یک از سه گروه را به سه رده (1)، (2) و (3) طبقه بندی نماید.
تخصص و مهارت فنی این قبیل کارمندان در بدو استخدام توسط کمیسیون ارزیابی مهارت فنی مورد ارزیابی قرار گرفته و رده آنان تعیین میگردد.
ماده 30- نیروی انتظامی مکلف است حداکثر ظرف مدت دو سال در چهارچوب این قانون کلیه مشاغل مربوطه را به منظور طبقهبندی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده و براساس آن نسبت به تعیین شرح وظایف و شرایط احراز هر شغل با هماهنگی وزارت کشور اقدام و پس از تصویب فرماندهی کل قوا در انتصابات و ترفیعات ملاک عمل قرار دهد.
ماده 31- تعداد و ترکیب نیروی انسانی و همچنین نسبت درجه ها و رتبه های کارکنان نیروی انتظامی بر مبنای اهداف، خط مشی و نیازها برابر جداول سازمان و تجهیزاتی که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید، مشخص میگردد.
ماده 32- نیروی انتظامی مکلف است حداکثر ظرف دو سال پس از تصویب این قانون محلهای سازمانی نیروی انتظامی را مورد بررسی قرار داده و ضرورت انتظامی یا کارمندی یا مشترک بودن شغل را تعیین و درجات و رتبه های مناسب برای هر محل سازمانی را در نظر گرفته و با هماهنگی وزارت کشور ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا برساند.
تبصره- چنانچه برخی از محلهای سازمانی مربوط به مشاغل تخصصی و یا تجربی فاقد طیف درجات متناسب با تعداد یا ترکیب مشاغل مزبور در جداول سازمانی باشد، میتوان درجه محل سازمانی این قبیل مشاغل را ضمن تعیین حداقل و حداکثر درجه مورد نیاز به صورت سیال مشخص نمود، که در این صورت برای انجام امور خدمتی، درجه شاغل ملاک تعیین درجه محل سازمانی شغل مورد تصدی خواهد بود.
فصل سوم- آموزش
ماده 33- دوره های آموزشی کارکنان نیروی انتظامی به شرح ذیل میباشد:
الف- دوره های عمومی انتظامی.
ب- دوره های تخصصی.
ج- دوره علمی.
د- دوره های سرپرستی.
هـ- دوره های تخصصی تکمیلی.
و- دوره های کاردانی علوم و فنون انتظامی.
ز- دوره های کارشناسی علوم و فنون انتظامی.
ح- دوره های کارشناسی ارشد علوم و فنون انتظامی.
ط- دوره فرماندهی و مدیریت عالی انتظامی.
ی- دوره عالی امنیت.
تبصره 1- عناوین دوره های بندهای (و)، (ز)، (ح)، (ط) و (ی) از نظر طبقهبندی مشاغل و استخدام و ارتقاء در نیروی انتظامی کاربرد دارد و برای اعطای مدارک تحصیلی مطابق ماده (54) اقدام خواهد شد.
تبصره 2- نیروی انتظامی میتواند درصورت لزوم علاوه بر دوره های مذکور نیازمندیهای آموزشی دیگر خود را در قالب آموزشهای عرضی (تخصصی کوتاه مدت و ضمن خدمت) اجرا نماید.
تبصره 3- در جهت توسعه همکاریهای مشترک، اطلاع از آخرین یافته های علمی و تخصصی در سایر نیروهای مسلح و تأمین بخشی از نیازمندیهای آموزشی تخصصی، نیروی انتظامی میتواند نسبت به اعزام کارکنان واجد شرایط خود به کلیه دوره های مصوب آن نیروها اقدام و سهمیه مناسب در دوره های آموزشی خود برابر درخواست آنان پیشبینی نماید.
ماده 34- مراکز آموزشی کارکنان نیروی انتظامی به شرح ذیل میباشد:
الف- مراکز آموزش عمومی.
ب- آموزشگاه های علمی- تخصصی.
ج- واحدهای آموزشی.
د- دانشکده های علوم و فنون انتظامی.
هـ- دانشکده فرماندهی و ستاد.
تبصره 1- به مجموعه دانشکده های نیروی انتظامی (دانشگاه علوم انتظامی) اطلاق میگردد.
تبصره 2- تأسیس و ایجاد مراکز آموزشی موضوع این ماده با هماهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری منوط به تأمین اعتبار و تأیید سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور است.
ماده 35- دوره های عمومی انتظامی به منظور ارائه آموزشهای نظامی، انتظامی مقدماتی و آشنائی با مقررات و آئیننامه های سازمانی با اهداف ایجاد آمادگی عمومی برای خدمت در نیروی انتظامی متناسب با گونه های مختلف استخدامی موضوع ماده (9) برای کلیه کارکنان در بدو خدمت تشکیل میگردد.
ماده 36- دوره های تخصصی به منظور ایجاد توانمندی تخصصی مورد نیاز برای کارکنان انتظامی پایور که دوره عمومی انتظامی خود را در آموزشگاه های علمی- تخصصی گذرانده اند و همچنین کارمندان پایور و پیمانی که بدون مهارت و تخصصی استخدام میشوند متناسب با رسته های ناجا بلافاصله بعد از دوره عمومی انتظامی ارائه میگردد.
برنامه آموزشی این دوره ها میبایست به گونهای تنظیم گردد که دانش آموختگان آن بتوانند از عهده مشاغل گروهبانی و رتبه های همطراز برآیند.
تبصره- دوره تخصصی کارکنان وظیفه متناسب با مشاغل سازمانی خاص آنان ارائه میگردد.
ماده 37- دوره علمی به منظور ارتقاء تحصیلات کارکنان پایور انتظامی که با مدرک حداقل پایان دوره راهنمایی به استخدام درآمدهاند برای نیل به مدرک پایان دوره متوسطه با هماهنگی وزارت آموزش و پرورش تشکیل میگردد.
ماده 38- دوره های تخصصی تکمیلی به منظور تکمیل تخصص و به روز آمد نمودن دانش رستهای کارکنان پایور نیروی انتظامی برای نیل به ترفیع و یا تصدی مشاغل خاص متناسب با رسته، رشته و مشاغل نیروی انتظامی حداقل به مدت یک ماه حسب مورد در دانشکده فرماندهی و ستاد، دانشکده های علوم و فنون، آموزشگاه های علمی- تخصصی و واحدهای آموزشی اجرا میگردد.
نیروی انتظامی مکلف است نسبت به تشکیل این دوره ها طوری اقدام نماید که کلیه کارکنان بتوانند به موقع این دوره ها را طی نمایند. برنامه آموزشی این دوره ها باید طوری تنظیم گردد که دانش آموختگان آن از عهده مشاغل در درجات یا رتبه های بالاتر برآیند.
تبصره 1- دوره های آموزشی که در مراکز آموزش برون سازمانی ارائه میگردد و محتوای آن با نیاز دانش رستهای نیروی انتظامی مطابقت دارد معادل دوره تخصصی تکمیلی محسوب میگردد.
تبصره 2- کارکنانی که هر یک از دوره های آموزشی مندرج در ماده (33) این قانون را طی نمایند از طی دوره تخصصی تکمیلی همان دوره ترفیع معاف میباشند.
تبصره 3- حداقل مدت آموزش در مقاطع استوار یکمی و ستوان سومی و سروانی و سرگردی دو ماه خواهد بود.
ماده 39- دوره سرپرستی به منظور احراز توانمندی لازم جهت تصدی مشاغل فرماندهی و مدیریت جزء برای کارکنانی که از درجه استوار یکمی یا رتبه معادل به درجه ستوان سومی یا رتبه معادل نایل گردیدهاند به مدت حداقل سه ماه متناسب با رسته خدمتی در دانشکده های علوم و فنون اجرا میگردد نیل به درجه ستوان دومی یا رتبه معادل منوط به موفقیت در طی این دوره میباشد. دانش آموختگان این دوره از سه ماه ارشدیت برخوردار میگردند.
ماده 40- مراکز آموزش عمومی به منظور اجرای دوره های عمومی انتظامی و تخصصی بدو خدمت کارکنان پیمانی و وظیفه ایجاد میگردد. نیروی انتظامی میتواند با توجه به نیاز خود نسبت به ایجاد این مراکز در نقاط مختلف کشور اقدام نماید.
ماده 41- آموزشگاه های علمی- تخصصی به منظور اجرای دوره عمومی انتظامی، دوره تخصصی و دوره علمی بدو خدمت و همچنین دوره های تخصصی تکمیلی برای کسانی که حداقل با مدارک تحصیلی پایان دوره راهنمایی به عنوان پایور انتظامی برای خدمت در مشاغل گروهبانی و بالاتر از طریق مسابقه ورودی استخدام میشوند، ایجاد میگردد.
نیروی انتظامی میتواند متناسب با رسته های مصوب نسبت به ایجاد این مراکز در نقاط مختلف کشور اقدام نماید.
تبصره- نیروی انتظامی میتواند با رعایت ضوابط و مقررات وزارت آموزش و پرورش جهت ارتقاء تحصیلی کارکنان پایور شاغل تا سطح پایان دوره متوسطه مهارتی در آموزشگاه های علمی- تخصصی اقدام نماید.
ماده 42- واحدهای آموزشی به منظور ارائه آموزشهای تخصصی تکمیلی و عرضی ایجاد میگردد. نیروی انتظامی میتواند با توجه به نیاز خود نسبت به ایجاد این واحدها در تابعیت یگانهای عمده خود اقدام نماید.
ماده 43- کارمندان پایور در بدو خدمت دوره عمومی انتظامی را به مدت حداقل یک ماه و کارمندان با مدرک پایان دوره متوسطه که بدون مهارت و تخصص استخدام گردیدهاند علاوه بر آن یک دوره تخصصی را به مدت حداقل یک ماه طی مینمایند.
دوره عمومی انتظامی و تخصصی کارمندان دارای مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه در آموزشگاه های علمی تخصصی و دوره عمومی کارمندان با مدرک تحصیلی کاردانی و بالاتر در دانشکده علوم و فنون برگزار میگردد.
کارمندان در طول خدمت ضمن طی حداقل یکی از دوره های تخصصی تکمیلی در فاصله هر ترفیع میتوانند با رعایت شرایط و ضوابط مورد نیاز برای تصدی مشاغل مدیریتی جزء، دوره سرپرستی و برای تصدی مشاغل مدیریت میانی، دوره فرماندهی و مدیریت و برای تصدی مشاغل مدیریت عالی، دوره عالی امنیت را طی نمایند.
تبصره- فهرست مشاغل مدیریت جزء، میانی و عالی براساس طبقهبندی مشاغل موضوع ماده (30) تعیین خواهد شد.
ماده 44- کارکنان پایور انتظامی با مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه مهارتی که در نظام آموزش و پرورش طراحی و اجرا میشود و مورد نیاز نیروی انتظامی میباشد برای نیل به درجه گروهبان یکمی در بدو خدمت دوره عمومی انتظامی را حداقل به مدت شش ماه و دارندگان مدرک پایان دوره متوسطه فاقد مهارت علاوه بر دوره مذکور، دوره تخصصی را حداقل به مدت شش ماه طی مینمایند. این دوره ها در بدو خدمت و در آموزشگاه های علمی- تخصصی اجراء میگردد. کلیه کارکنان مزبور دوره های تخصصی و تکمیلی را در طول خدمت و در فاصله هر ترفیع میگذرانند. این کارکنان با رعایت شرایط و ضوابط مورد نیاز برای تصدی مشاغل فرماندهی و مدیریت جزء میبایست دوره سرپرستی را طی نمایند.
تبصره- کارکنان پایور انتظامی دارای مدرک پایان دوره راهنمایی در بدو خدمت دوره عمومی انتظامی، دوره تخصصی و دوره علمی را مجموعاً به مدت حداقل هجده ماه در آموزشگاه های علمی تخصصی طی مینمایند.
ماده 45- کلیه کارکنان پیمانی که به صورت انتظامی با مدرک تحصیلی پایان متوسطه و پایینتر استخدام میگردند دوره عمومی انتظامی را حداقل به مدت چهار ماه و کارکنان با مدرک تحصیلی کاردانی و بالاتر این دوره را حداقل به مدت دو ماه طی مینمایند. این کارکنان درصورت دارا نبودن تخصص و مهارت مورد نیاز نیروی انتظامی بلافاصله بعد از طی دوره عمومی انتظامی، دوره تخصصی را به مدت حداقل دو ماه متناسب با رسته های نیروی انتظامی طی مینمایند. این دوره ها در بدو خدمت و در مراکز آموزش عمومی اجرا میگردد.
ماده 46- کلیه کارمندان پیمانی در بدو خدمت، دوره عمومی انتظامی را به مدت حداقل سه ماه و درصورت دارا نبودن مهارت و تخصص لازم یک دوره تخصصی به مدت حداقل یک ماه در مراکز آموزش عمومی طی مینمایند.
ماده 47- کلیه کارکنان پیمانی انتظامی و کارمند در طول خدمت و قبل از ترفیع یک دوره تخصصی- تکمیلی را متناسب با درجه یا رتبه در دانشکده های علوم و فنون، آموزشگاه های علمی تخصصی و واحدهای آموزشی میگذرانند.
تبصره 1- کارکنانی که خدمت سربازی را طی نمودهاند دوره عمومی انتظامی آنان به یک ماه تقلیل مییابد و کسانی که خدمت سربازی خود را در نیروی انتظامی گذرانده باشند درصورتی که انفکاک آنان بیشتر از شش ماه نباشد از طی دوره عمومی انتظامی معاف هستند.
تبصره 2- کلیه کارکنان پیمانی که برابر قوانین و مقررات تغییر وضعیت خدمتی داده و به عنوان کارکنان پایور بدون تغییر رسته به کار گرفته میشوند درصورت داشتن حداقل سه سال تجربه خدمتی و موفقیت در آزمون که از طریق مراکز آموزش ذیربط برگزار میگردد از طی آموزشهای عمومی انتظامی و تخصصی معاف میباشند. اینگونه کارکنان درصورت به کارگیری در رسته جدید موظف به طی دوره تخصصی قبل از به کارگیری میباشند.
ماده 48- کارکنان وظیفه در بدو خدمت دوره های عمومی انتظامی و تخصصی مورد نیاز را طی مینمایند. کارکنان وظیفه با مدرک تحصیلی کاردانی و بالاتر درصورت بهکارگیری در تخصصهای منطبق با تحصیلات آنان از طی دوره تخصصی معاف میباشند. این دوره ها در مراکز آموزش عمومی اجرا میگردد.
تبصره 1- برنامه آموزش کارکنان وظیفه در بدو خدمت متناسب با نیاز نیروی انتظامی و سطح تحصیلات آنان توسط نیروی مذکور تهیه و به مورد اجرا گذارده خواهدشد.
تبصره 2- کارکنان وظیفه بیسواد و کمسواد دوره های سوادآموزی را برابر دستورالعملی که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی نهضت سوادآموزی تهیه و به تصویب وزیر کشور میرسد طی مینمایند.
ماده 49- دوره های کاردانی علوم و فنون انتظامی در رشته های مختلف تحصیلی به منظور تربیت نیروی متخصص مورد نیاز نیروی انتظامی در سطح کاردانی متناسب با رسته های نیروی انتظامی جهت کارکنان پایور انتظامی که با مدرک پایان دوره متوسطه ازطریق مسابقه ورودی جذب گردیدهاند در بدو خدمت به مدت حداقل چهار نیمسال تحصیلی در دانشکده های علوم و فنون تشکیل میگردد.
برنامه آموزشی این دوره ها باید طوری تنظیم گردد که با طی دوره های آموزشی بعدی دانش آموختگان از عهده مشاغل ستوان سومی تا مشاغل مربوط به درجات سرهنگی برآیند.
تبصره- پایوران انتظامی و کارمندان با داشتن مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه با حداکثر بیست و هفت سال سن درصورت دارا بودن سایر شرایط لازم میتوانند در مسابقه ورودی دوره کاردانی شرکت نمایند.
ماده 50- دوره های کارشناسی علوم و فنون انتظامی در رشته های مختلف تحصیلی به منظور تربیت نیروی متخصص مورد نیاز نیروی انتظامی در سطح کارشناسی متناسب با رسته های نیروی انتظامی برای کارکنان پایور انتظامی که با مدرک پایان دوره متوسطه ازطریق مسابقه ورودی جذب گردیدهاند در بدو خدمت به مدت حداقل هفت نیمسال تحصیلی در دانشکده های علوم و فنون تشکیل میگردد. برنامه آموزشی این دوره ها میبایست طوری تنظیم گردد که دانش آموختگان از عهده مشاغل ستوان دومی برآمده و با کسب تجارب حاصله از خدمت و همچنین طی دوره های بعدی از عهده کلیه مشاغل بالاتر برآیند.
تبصره 1- درصورت ضرورت، نیروی انتظامی میتواند دوره های کارشناسی علوم و فنون انتظامی را به صورت ناپیوسته برای دانش آموختگان دوره های کاردانی علوم و فنون انتظامی در طول درجه ستوان سومی و همچنین دارندگان مدرک کاردانی مؤسسات و مراکز آموزش عالی متناسب با نیاز نیروی انتظامی به مدت حداقل سه نیمسال تحصیلی با دارا بودن حداکثر بیست و هفت سال سن از طریق مسابقه ورودی اجرا نماید.
تبصره 2- دانش آموختگان آموزشگاه های علمی- تخصصی که با مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه به استخدام نیروی انتظامی درآمدهاند در طول درجه گروهبان یکمی و استوار دومی و کارمندان با مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه و حداکثر بیست و هفت سال سن درصورت داشتن سایر شرایط لازم میتوانند در مسابقه ورودی کارشناسی علوم و فنون انتظامی شرکت نمایند.
ماده 51- نیروی انتظامی میتواند تا بیست درصد (20%) از ظرفیت دوره های کاردانی و کارشناسی علوم و فنون انتظامی را به کارکنان شاغل واجد شرایط خود اختصاص دهد.
پذیرفته شدگان، از دوره عمومی انتظامی معاف و در زمان تحصیل بدون نصب درجه خواهند بود.
ماده 52- تغییر رشته تحصیلی ورودیهای کاردانی و کارشناسی علوم و فنون انتظامی براساس تقاضای شخصی یا محرز گردیدن عدم توانمندی ادامه تحصیل در رشته مربوط بنا بر ضرورت و نیاز سازمان درصورت دارا بودن شرایط و ضوابط مورد نیاز فقط برای یک بار امکانپذیر میباشد. شرایط و ضوابط مذکور در اساسنامه دانشکده های علوم و فنون انتظامی پیشبینی میگردد.
ماده 53- دوره های کارشناسی ارشد علوم و فنون انتظامی به منظور گسترش دانش و تربیت متخصصان و پژوهندگان در سطح کارشناسی ارشد متناسب با رسته های نیروی انتظامی برای کارکنان پایور با مدرک تحصیلی کارشناسی ازطریق مسابقه ورودی در طول درجات سروانی و سرگردی یا رتبه همطراز به مدت حداقل سه نیمسال تحصیلی در دانشکده های علوم و فنون انتظامی تشکیل میگردد.
برنامه آموزشی این دوره ها میبایست طوری تنظیم گردد که دانش آموختگان با آخرین تخصصها و یافته های علمی و مدیریتی متناسب با رسته مربوط و نیز با روشهای پژوهشی علمی آشنا شده تا توانمندی و مهارت لازم را برای مدیریت، تحقیق و تعلیم کسب نموده و از عهده مشاغل مربوط برآیند.
دانش آموختگان این دوره از یک سال ارشدیت برخوردار میگردند.
تبصره- دانش آموختگان رتبه اول دوره های کارشناسی علوم و فنون میتوانند این دوره را در صورت موفقیت در مسابقه ورودی بلافاصله پس از فراغت از تحصیل و قبل از نیل به درجه سروانی طی نمایند.
ماده 54- نیروی انتظامی میتواند با تطبیق وضعیت دانشکده ها و محتوای دوره های تحصیلی مربوط در این قانون با مقررات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به دانش آموختگان دوره های کاردانی و کارشناسی مدرک کاردانی و کارشناسی و به دانش آموختگان دوره های کارشناسی ارشد علوم و فنون انتظامی و فرماندهی و مدیریت عالی مدرک کارشناسی ارشد و به دانش آموختگان دوره عالی امنیت، مدرک دکترا اعطاء نماید.
ماده 55- دوره های فرماندهی و مدیریت عالی انتظامی به منظور تربیت فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی از طریق مسابقه ورودی برای کارکنان پایور در طول درجه سرگردی و سرهنگ دومی یا رتبه های همطراز در دانشکده فرماندهی و ستاد در سه سطح زیر تشکیل میگردد:
الف- برای کارکنان پایور با مدرک تحصیلی کارشناسی جهت تصدی مشاغل فرماندهی و مدیریت عالی به صورت بلند مدت حداقل به مدت سه نیمسال تحصیلی که دانش آموختگان این دوره علاوه بر احراز شرایط برای تصدی مشاغل مذکور از یک سال ارشدیت برخوردار میگردند.
ب- برای کارکنان پایور با مدرک کارشناسی ارشد به بالا جهت تصدی مشاغل فرماندهی و مدیریت عالی به صورت کوتاه مدت حداقل به مدت شش ماه که دانش آموختگان این دوره علاوه بر احراز شرایط برای تصدی مشاغل مذکور از سه ماه ارشدیت برخوردار میگردند.
ج- برای کارکنان پایور با مدرک کاردانی و همچنین کارشناسی که شرایط لازم برای طی دوره بلندمدت برای آنان فراهم نگردیده جهت تصدی مشاغل فرماندهی و مدیریت میانی به صورت کوتاه مدت حداقل به مدت شش ماه که دانش آموختگان این دوره علاوه بر احراز شرایط برای تصدی مشاغل مذکور از سه ماه ارشدیت برخوردار میگردند.
تبصره- برنامه آموزشی این دوره میبایست طوری تنظیم گردد که دانش آموختگان با روشهای فرماندهی و مدیریت فرارستهای آشنا شده، توانمندی لازم را برای طراحی، برنامهریزی و هدایت در مشاغل فرماندهی و مدیریت نیروی انتظامی کسب نمایند.
ماده 56- دوره عالی امنیت به منظور آموزش فرماندهان و مدیران عالی نیروی انتظامی در زمینه سیاستهای داخلی و خط مشی کشور در امور امنیتی- انتظامی ازطریق مسابقه ورودی به مدت حداقل سه نیمسال در دانشکده فرماندهی و ستاد نیروی انتظامی برای دانش آموختگان دوره فرماندهی و مدیریت عالی و دارندگان مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر که دوره کوتاه مدت فرماندهی و مدیریت عالی را طی نمودهاند در درجه حداقل سرهنگی و رتبه همطراز تشکیل میگردد، برنامه آموزشی این دوره میبایست طوری تنظیم گردد که دانش آموختگان علاوه بر احراز شرایط لازم برای تصدی مشاغل فرماندهی و مدیریت عالی در نیروی انتظامی با روشهای علمیـ پژوهشی آشنا شده تا توانمندی و مهارت علمی لازم را برای تحقیق، پژوهش و طراحی اجرای سیاستهای کلان امنیت عمومی و انتظامی کشور به دست آورند. دانش آموختگان این دوره از یک سال ارشدیت برخوردار میگردند.
تبصره- فرماندهان و مدیران عالی نیروهای مسلح با معرفی بالاترین رده سازمانی و مسؤولین کشوری در سطح مدیران کل و بالاتر که به نحوی در امور امنیتی و انتظامی دارای مسؤولیت هستند میتوانند با داشتن شرایط مذکور در این دوره شرکت نمایند.
ماده 57- کارکنان واجد شرایط آن دسته از دوره های مندرج در این قانون که دارای مسابقه ورودی هستند، حداکثر سه بار حق شرکت در آزمون هر یک از دوره ها را دارند.
ماده 58- به منظور اجرای دوره عمومی انتظامی دوره های کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد علوم و فنون انتظامی و همچنین دوره های تخصصی تکمیلی و دوره سرپرستی برای کارکنان پایور، دانشکده های علوم و فنون با رعایت تبصره (1) ماده (33) و پس از کسب مجوز از فرماندهی کل قوا ایجاد میگردند.
ماده 59- دانشکده فرماندهی و ستاد به منظور اجرای دوره های فرماندهی و مدیریت عالی انتظامی و دوره عالی امنیت تشکیل میگردد. تبصره- دوره های تخصصی تکمیلی دانش آموختگان دوره فرماندهی و مدیریت در این دانشکده اجرا میگردد.
ماده 60- اساسنامه های هر یک از مراکز آموزشی نیروی انتظامی جهت تحقق اهداف دوره های مربوط و ایجاد شرایط لازم برای اجرای دوره ها، با رعایت مواد مندرج در این قانون توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تدوین و ازطریق ستاد کل بهتصویب فرماندهی کل قوا میرسد.
ماده 61- کارکنان پایور انتظامی با مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه برای نیل به درجه ستوانسومی دوره کاردانی علوم و فنون انتظامی را پس از طی دوره عمومی انتظامی در بدو خدمت طی مینمایند. این کارکنان در طول خدمت ضمن طی دوره های تخصصی تکمیلی در هر ترفیع با رعایت شرایط و ضوابط برای تصدی مشاغل فرماندهی و مدیریت میانی ازطریق مسابقه ورودی دوره فرماندهی و مدیریت عالی کوتاه مدت را در طول درجه سرگردی و سرهنگ دومی طی مینمایند.
ماده 62- کارکنان پایور انتظامی با مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه برای نیل به درجه ستوان دومی دوره کارشناسی علوم و فنون انتظامی را پس از طی دوره عمومی انتظامی در بدو خدمت طی مینمایند این کارکنان در طول خدمت ضمن طی دوره های تخصصی تکمیلی در طول هر ترفیع با رعایت شرایط و ضوابط میتوانند در طول درجه سروانی و سرگردی دوره کارشناسی ارشد علوم و فنون و یا دوره فرماندهی و مدیریت عالی را در درجات سرگردی و سرهنگ دومی طی نمایند.
دانش آموختگان دوره فرماندهی و مدیریت عالی بلندمدت میتوانند در مسابقه ورودی دوره عالی امنیت شرکت نمایند. دانش آموختگان دوره های کارشناسی ارشد علوم و فنون برای شرکت در دوره های عالی امنیت ملزم به طی دوره کوتاه مدت فرماندهی و مدیریت عالی میباشند.
ماده 63- دانش آموختگان دوره های کاردانی و بالاتر که در دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی برون سازمانی تحصیل نمودهاند و به عنوان کارکنان پایور انتظامی استخدام گردیدهاند، دوره عمومی انتظامی را در بدو خدمت به مدت حداقل سه ماه در دانشکده علوم و فنون طی نموده و در طول خدمت ضمن طی دوره های تخصصی تکمیلی برای تصدی مشاغل فرماندهی و مدیریت میتوانند دوره های آموزشی مورد نیاز را برابر مفاد ماده (62) طی نمایند.
اینگونه کارکنان درصورت بهکارگیری در مشاغل غیرمرتبط با رشته تحصیلی ملزم به طی یک دوره تخصصی متناسب با رسته های نیروی انتظامی حداقل به مدت سه ماه میباشند.
تبصره- هزینه های تحصیلات این کارکنان براساس آئیننامهای که توسط نیروی انتظامی تهیه و پس از تأیید وزارت کشور و با هماهنگی ستاد کل به تصویب هیأت وزیران میرسد محاسبه و به آنان پرداخت میگردد.
ماده 64- اعزام کارکنان به هر یک از دوره های آموزشی پیشبینی شده در این قانون مشروط به آن است که امکان و فرصت ادامه خدمت و بازدهی متناسب با مدت، کیفیت و اهمیت دوره آموزشی را حداقل به مدت دوبرابر زمان تحصیل داشته باشند.
تبصره- نیروی انتظامی موظف است ترتیبی اتخاذ نماید که کارکنان واجد شرایط بتوانند به موقع برای طی دوره های مندرج در این قانون اعزام شوند. در موارد استثنائی و نیازهای سازمانی با تصویب فرمانده نیروی انتظامی فقط برای یک دوره اعزام کارکنان به تعویق میافتد.
ماده 65- نیروی انتظامی میتواند بخشی از نیازهای تخصصی خود را با هماهنگی وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ازطریق اخذ سهمیه و یا استخدام دانشجو از دانشگاه ها و مؤسسات آموزشی خارج از نیروی انتظامی تأمین نماید.
تبصره 1- نیروی انتظامی موظف است همه ساله نیازمندیهای تخصصی و تحصیلی خود را اعلام کند تا کارکنان بتوانند درصورت تمایل در رشته های مزبور تحصیل نمایند.
تبصره 2- نیروی انتظامی هزینه تحصیلی کارکنانی را که در رشته های مورد نیاز در دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی تحصیل میکنند پرداخت مینماید.
ماده 66- نیروی انتظامی میتواند به منظور مبادله علوم و تجربیات تخصصی در امور انتظامی و در قالب سیاستهای کلی کشور نسبت به اعزام کارکنان خود به سایر کشورها و قبول افراد نیروهای انتظامی آنها جهت طی دوره های آموزشی مبادرت نماید.
ماده 67- نیروی انتظامی میتواند تجربیات مدون و نتایج تحقیقات علمی مرتبط و مورد نیاز خدمتی کارکنان را که ممتاز شناخته میشوند به عنوان بخشی از آموزشهای تخصصی تکمیلی طول خدمت پذیرفته و برای آنها گواهی کفایت آموزش صادر نماید.
تبصره- اجرای این ماده طبق دستورالعملی خواهد بود که به تصویب فرمانده نیروی انتظامی میرسد.
ماده 68- نیروی انتظامی میتواند به منظور ارتقاء تحصیلی کارکنان خود با استفاده از امکانات آموزش از راه دور نسبت به برگزاری تمام یا قسمتی از دوره های آموزشی موضوع ماده (33) این قانون با هماهنگی وزارتخانه های ذیربط اقدام نماید.
ماده 69- تغییر رسته خدمتی کارکنان نیروی انتظامی در طول خدمت براساس ضوابط و رعایت ماده (28) این قانون مستلزم طی نمودن دوره های تخصصی مورد نیاز و یا قبولی در آزمونهای مربوط به رسته جدید میباشد.
ماده 70- تطبیق آموزش کارکنان نیروی انتظامی که دوره های آموزشی خود را تا زمان تصویب این قانون براساس نظام آموزش قبل گذرانده و یا کارکنانی که به نیروی انتظامی منتقل شدهاند با دوره های آموزشی مندرج در این قانون براساس دستورالعملی خواهد بود که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و از طریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
فصل چهارم- ترفیعات، ارزشیابی و انتصابات
بخش اول- ترفیعات و ارزشیابی:
ماده 71- ترفیع عبارت است از نیل به درجه یا رتبه بالاتر برابر مقررات این قانون.
تبصره- ترفیعات و روش اجرای آن به موجب آئیننامهای خواهد بود که به وسیله نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا میرسد.
ماده 72- عناوین و ترتیب درجات کارکنان انتظامی به شرح زیر میباشد:
1- سرباز
2- سرباز دوم
3- سرباز یکم
4- سرجوخه
5- گروهبان سوم
6- گروهبان دوم
7- گروهبان یکم
8- استوار دوم
9- استوار یکم
10- ستوان سوم
11- ستوان دوم
12- ستوان یکم
13- سروان
14- سرگرد
15- سرهنگ دوم
16- سرهنگ
17- سرتیپ دوم
18- سرتیپ
19- سرلشگر
20- سپهبد
21- ارتشبد
تبصره 1- درجات مندرج در این ماده مجموعاً به پنج گروه تقسیم میگردند:
الف- ردیفهای 1 تا 4 گروه سربازی
ب- ردیفهای 5 تا 9 گروه درجهداری
ج- ردیفهای 10 تا 13 گروه افسری جزء
د- ردیفهای 14 تا 16 گروه افسری ارشد
هـ- ردیفهای 17 و بالاتر گروه امرا
تبصره 2- بعد از عناوین درجات پاسداران کمیته سابق انقلاب اسلامی که براساس دستورالعمل تعیین جایگاه خدمتی پاسداران کمیته انقلاب اسلامی (مصوب فرماندهی کل قوا) و نیز پاسدارانی که براساس دستورالعمل تعیین جایگاه خدمتی سپاه تطبیق شدهاند و به تجویز ماده (23) این قانون به نیروی انتظامی منتقل گردیده و یا میگردند کلمه (پاسدار) اضافه میشود.
ماده 73- حداقل مدت توقف کارکنان پایور و پیمانی در هر یک از درجات و رتبه های موضوع این قانون چهار سال میباشد.
ماده 74- دانش آموختگان آموزشگاه های علمی- تخصصی موضوع این قانون که موفق به اخذ مدرک پایان دوره متوسطه مهارتی شدهاند به درجه گروهبان یکمی و در نهایت به درجه سروانی نائل خواهند شد. درصورتی که کارکنان انتظامی مشمول این ماده در طول خدمت از ارشدیت یا درجه تشویقی برخوردار شوند، به همان میزان و حداکثر به درجه سرگردی ارتقاء مییابند.
تبصره 1- کارکنان انتظامی که قبل از این قانون با مدرک پائینتر از پایان دوره متوسطه استخدام گردیدهاند درصورتی که موفق به اخذ مدرک پایان دوره متوسطه گردند به چهار سال ارشدیت نائل میگردند.
تبصره 2- آن دسته از کارکنانی که با مدرک پایان دوره راهنمایی استخدام میشوند و موفق به طی دوره علمی نمیگردند به درجه گروهبان دومی و در نهایت به درجه ستوانیکمی نائل خواهند شد.
ماده 75- دانش آموختگان دوره کاردانی دانشکده های علوم و فنون انتظامی به درجه ستوان سومی و در نهایت به درجه سرهنگی خواهند رسید.
تبصره- در موارد استثنایی به پیشنهاد فرمانده نیروی انتظامی و تصویب فرماندهی کل قوا، درجه سرتیپ دومی پس از طی حداقل مدت توقف در درجه سرهنگی به صورت درجه تشویقی به آنان اعطاء میگردد.
ماده 76- دانش آموختگان دوره کارشناسی دانشکده های علوم و فنون انتظامی به درجه ستوان دومی نائل میگردند.
تبصره- نیل به درجه سرتیپی و بالاتر منوط به طی دوره فرماندهی و مدیریت عالی انتظامی یا دارا بودن مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد و یا بالاتر مورد نیاز و قابل قبول نیروی انتظامی خواهد بود.
ماده 77- چنانچه در اساسنامه ها (موضوع ماده (60) این قانون) طول هر یک از دوره های آموزشی بدو خدمت براساس نیاز نیروی انتظامی بیش از حداقل زمان مقرر در این قانون تعیین شود، کارکنان تحت آموزش پس از گذشت حداقل زمان مقرر، استحقاق نیل به درجه مربوط و برخورداری از حقوق و دیگر امتیازات درجه را خواهند داشت، لیکن نصب درجه، موکول به اتمام دوره آموزشی خواهد بود.
ماده 78- وضعیت ترفیعات کارکنان انتظامی دانش آموخته مدارس و مؤسسات آموزش عالی و دانشگاه ها پس از استخدام و طی دوره آموزش انتظامی، حسب مورد تابع مقررات مندرج در مواد (75) و (76) این قانون خواهد بود.
تبصره 1- دارندگان مدارک بالاتر از کارشناسی و معادل آن در ازاء هر سال تحصیل بالاتر از دو سال ارشدیت نسبت به دارندگان مدرک کارشناسی و در ازاء هر چهار سال ارشدیت از یک درجه بالاتر برخوردار میگردند.
تبصره 2- سالهای قابل احتساب موضوع تبصره فوق برابر حداقل زمان تعیین شده توسط وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در هر یک از مقاطع تحصیلی میباشد.
ماده 79- با کارکنان انتظامی که در طول خدمت موفق به اخذ و ارائه مدارک تحصیلی کاردانی و بالاتر مورد نیاز و قابل قبول نیروی انتظامی شوند به ترتیب زیر رفتار میشود:
الف- چنانچه در زمان ارائه مدرک تحصیلی جدید درجه آنان پائینتر از درجات ورودی مدرک ارائه شده باشد، به درجات ورودی مدرک جدید نائل و به ازاء هر سال سابقه خدمت در درجات قبلی از چهار ماه ارشدیت نیز برخوردار شده و ترفیعات بعدی آنان براساس مدرک تحصیلی جدید و با رعایت مقررات ماده (78) این قانون خواهد بود.
ب- چنانچه در زمان ارائه مدرک تحصیلی جدید درجه آنان برابر یا بالاتر از درجات ورودی مدرک ارائه شده باشد، به ازاء هر مقطع تحصیلی از یک سال و نیم ارشدیت برخوردار میگردند و ترفیعات بعدی آنان براساس مدرک تحصیلی جدید تابع مقررات مواد (75) و (76) این قانون خواهد بود.
ماده 80- کارکنان پیمانی پس از طی دوره آموزش لازم به درجات یا رتبه های زیر نائل میشوند:
الف- دارندگان مدرک نهضت سوادآموزی و پایان دوره ابتدایی به رتبه 2.
ب- دارندگان مدرک پایان دوره راهنمایی به درجه گروهباندومی یا رتبه 5.
ج- دارندگان مدرک پایان دوره متوسطه به درجه گروهبانیکمی یا رتبه 7.
د- دارندگان مدرک کاردانی به درجه ستوان سومی یا رتبه 10.
هـ دارندگان مدرک کارشناسی به درجه ستوان دومی یا رتبه 11.
و- دارندگان مدارک بالاتر در ازاء هر سال تحصیلی بالاتر از کارشناسی از دو سال ارشدیت نسبت به دارندگان مدارک کارشناسی و در ازاء هر چهار سال ارشدیت از یک درجه یا رتبه بالاتر برخوردار میشوند.
رعایت مفاد تبصره ماده (76) در مورد اینگونه کارکنان نیز الزامی خواهد بود.
تبصره 1- رتبه کارمندان پیمانی موضوع تبصره (1) ماده (21) این قانون معادل رتبه های مذکور در ماده (84) میباشد و ارشدیت مدارک تحصیلی مذکور در تبصره (1) آن ماده در محاسبه رتبه خدمتی و حقوقی این قبیل کارکنان رعایت نمیگردد مگر این که به صورت پایور تغییر وضعیت دهند.
تبصره 2- سابقه خدمت پیمانی کارکنانی که به صورت پایور تغییر وضعیت دادهاند پس از کسر مدت آموزش بدو خدمت کارکنان همطراز جزو مدت توقف در درجه یا رتبه محاسبه خواهد شد.
ماده 81- کارکنان وظیفه از نظر نیل به درجات، تابع مقررات خدمت وظیفه عمومی میباشند.
ماده 82- اولین رتبه خدمتی و وضعیت ترفیعاتی کارمندان موضوع بند (الف) ماده (19) این قانون پس از استخدام و طی دوره آموزشی مربوط حسب مورد به قرار زیر است:
الف- کارمندانی که با مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه استخدام میشوند و یا در طول خدمت، مدرک مزبور را ارائه نمایند از تاریخ ارائه مدرک به رتبه خدمتی (9) نائل و حداقل مدت توقف آنان در کلیه رتبه های بعدی چهار سال بوده و نهایتاً به رتبه خدمتی (15) خواهند رسید.
ب- رتبه خدمتی کارمندان دانش آموخته مؤسسات آموزش عالی و دانشگاه ها به قرار زیر خواهد بود :
1- دارندگان مدرک کاردانی به رتبه خدمتی (10) نائل و حداقل مدت توقف آنان در تمامی رتبه های بعدی، چهار سال بوده و نهایتاً به رتبه خدمتی (16) خواهندرسید.
2- دارندگان مدرک کارشناسی به رتبه خدمتی (11) نائل و حداقل مدت توقف آنان در تمامی رتبه های بعدی تا رتبه (17) چهار سال خواهد بود.
3- دارندگان مدارک بالاتر در ازاء هر سال تحصیلی بالاتر از کارشناسی یا معادل آن از دو سال ارشدیت نسبت به دارندگان مدرک کارشناسی و در ازاء هر چهار سال ارشدیت از یک رتبه بالاتر برخوردار میگردند.
تبصره 1- سالهای قابل احتساب موضوع بند (ب) این ماده، برابر حداقل زمان تعیین شده توسط وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در هر یک از مقاطع تحصیلی میباشد.
تبصره 2- آن دسته از کارمندانی که قبل از تصویب این قانون با مدرک تحصیلی پایینتر از پایان دوره ابتدائی استخدام شدهاند به رتبه خدمتی (1) و با مدرک تحصیلی پایان دوره ابتدایی به رتبه (3) و با مدرک تحصیلی پایان دوره راهنمائی (دوره اول متوسطه) به رتبه خدمتی (5) نائل میشوند و حداقل مدت توقف آنان در تمامی رتبه ها چهار سال خواهد بود. رتبه خدمتی نهائی کارمندان با مدرک تحصیلی پایان دوره راهنمایی (12) و کارمندان با مدرک تحصیلی پائینتر (10) خواهد بود.
تبصره 3- اعطای رتبه های خدمتی (18)، (19) و (20) به کارمندانی که به رتبه خدمتی (17) نائل شده و دوره فرماندهی و مدیریت عالی را طی نموده یا مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد و بالاتر موردنیاز و قابل قبول نیروی انتظامی را داشته باشند، حسب نیاز موکول به پیشنهاد فرمانده نیروی انتظامی و تصویب فرماندهی کل قوا خواهد بود.
ماده 83- با کارمندانی که در طول خدمت موفق به اخذ و ارائه مدرک تحصیلی کاردانی و بالاتر موردنیاز و قابل قبول نیروی انتظامی شوند، به شرح زیر رفتار میشود:
الف- چنانچه در زمان ارائه مدرک تحصیلی جدید، رتبه خدمتی آنان پایینتر از رتبه های ورودی مدارک ارائه شده باشد، به رتبه های ورودی مدرک جدید نائل و به ازاء هر سال سابقه خدمت در رتبه های قبلی از چهارماه ارشدیت نیز برخوردار شده و ترفیعات بعدی آنان براساس مدرک تحصیلی جدید برابر بند (ب) ماده (82) این قانون خواهد بود.
ب- چنانچه در زمان ارائه مدرک تحصیلی جدید، رتبه خدمتی آنان برابر یا بالاتر از رتبه خدمتی ورودی مدارک ارائه شده باشد، به ازاء هر مقطع تحصیلی از یک سال و نیم ارشدیت برخوردار میگردند و ترفیعات بعدی آنان براساس مدرک تحصیلی جدید تابع مقررات بند(ب) ماده (82) این قانون خواهد بود.
تبصره- در تعیین میزان ارشدیت موضوع بند (ب) این ماده و بند (ب) ماده (79)، چنانچه مقطع تحصیلی مدرک ارائه شده کارشناسی پیوسته باشد معادل دو مقطع و کارشناسی ارشد پیوسته، معادل سه مقطع و دکترای پزشکی معادل چهار مقطع محاسبه میگردد.
ماده 84- اولین رتبه کارمندان موضوع بند (ب) ماده (19) این قانون که با مهارت لازم در یکی از رده های یک تا سه برای مشاغلی استخدام شده یا میشوند که از نظر پیچیدگی و سختیکار در یکی از گروه های یک تا سه قرار دارند به شرح زیر میباشد:
الف- رده 1 گروه 1 (رتبه 1)
ب- رده 1 گروه 2 و رده 2 گروه 1 (رتبه 3)
ج- رده 1 گروه 3 و رده 2 گروه 2 و رده 3 گروه 1 (رتبه 5)
د- رده 2 گروه 3 و رده 3 گروه 2 (رتبه 6)
هـ- رده 3 گروه 3 (رتبه 8)
تبصره 1- کارمندان موضوع این ماده در صورت ارائه مدرک پایان دوره ابتدایی از یک سال و مدرک پایان دوره راهنمائی از چهار سال و مدرک پایان دوره متوسطه از شش سال ارشدیت برخوردار میگردند و در صورتی که در طول خدمت موفق به اخذ و ارائه این مدارک گردند، از تاریخ ارائه مدرک تحصیلی جدید از ارشدیت مربوطه برخوردار میگردند.
تبصره 2- رتبه نهایی کارمندان موضوع این ماده، (12) خواهد بود و چنانچه مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه را ارائه نمایند در نهایت به رتبه خدمتی (15) خواهند رسید.
تبصره 3- چنانچه رتبه حقوقی مدرک تحصیلی کارمندان موضوع این ماده از رتبه حقوقی ناشی از رده مهارت فنی بالاتر باشد، از رتبه حقوقی مدرک ارائه شده برخوردار خواهند شد.
تبصره 4- کارمندان موضوع این ماده چنانچه مدرک هنری یا ورزشی که از طرف مراجع ذیصلاح معادل هر یک از مقاطع تحصیلی رسمی ارزیابی شده باشد را ارائه نمایند، براساس تبصره (3) با آنان رفتار خواهد شد.
تبصره 5- کارمندان موضوع این ماده در صورتی که در طول خدمت موفق شوند در شغلی که در گروه بالاتری قرار دارد به تأیید کمیسیون ماده (29) این قانون با یکی از رده های سهگانه مهارت انجام وظیفه نمایند، در صورت نیاز سازمان، به گروه شغلی مزبور انتقال یافته و چنانچه رتبه ورودی رده مهارت و گروه شغلی جدید بالاتر از رتبه آنان در زمان انتصاب در شغل جدید باشد از زمان انتصاب، رتبه آنان به رتبه ورودی مزبور تغییر یافته و از مزایای مقرره مربوط به آن در طول خدمت استفاده خواهند نمود.
ماده 85- تعداد رتبه ها برای کارمندان موضوع این قانون، (20) رتبه میباشد.
ماده 86- کارمندانی که دوره های آموزشی را در بدو استخدام در نیروی انتظامی طی نمایند، چنانچه دوره آموزشی منجر به اخذ مدرک تحصیلی در مقطع بالاتر نشده باشد، به ازاء هر سال آموزش از دو سال ارشدیت و هر دو سال آموزش از یک رتبه بالاتر برخوردار میگردند.
ماده 87- ترفیع کارکنان با رعایت مقررات این قانون منوط به تصویب مقامات زیر خواهد بود:
الف- کارکنان انتظامی تا درجه سروانی داخل و کارمندان تا رتبه (17)، فرمانده نیروی انتظامی.
ب- کارکنان انتظامی از درجه سرگردی و به بالا و کارمندان از رتبه (18) و به بالا، فرماندهی کل قوا.
ماده 88- وضعیت کارکنان شاغل در کلیه مراحل خدمتی، توسط نیروی انتظامی مورد ارزشیابی قرار میگیرد تا نتیجه آنها در ترفیعات و انتصابات ملاک عمل واقع شود.
تبصره- نیروی انتظامی در زمینه ارزیابی کارایی کارکنان، سازمان عقیدتی سیاسی در زمینه ارزیابی مکتبی و سازمان حفاظت اطلاعات در زمینه ارزیابی امنیتی موظفند حداکثر ظرف مدت شش ماه آییننامه اجرائی این ماده را با هماهنگی وزارت کشور تهیه و به تصویب فرماندهی کل قوا برسانند.
ضوابط و معیارهای ارزیابی کارکنان که در این آییننامه ها تعیین میگردد، میبایست به آگاهی کلیه کارکنان رسیده و در برنامه های آموزشی نیروی انتظامی نیز به نحو مقتضی گنجانده شود.
ماده 89- تأیید وضعیت کارکنان در هر یک از ارزیابیهای سهگانه موضوع تبصره ماده (88) در هر دوره از ترفیع، برای سایر امور خدمتی کارکنان نیز ملاک بوده و نیاز به ارزیابیهای جداگانه نمیباشد مگر در مورد انتصاب در مشاغل فرماندهی و مدیریت و موارد خاصی که در آییننامه انتصابات تعیین خواهد شد.
ماده 90- کارکنان میتوانند نسبت به نتایج ارزیابی سهگانه موضوع تبصره ماده(88) که در مورد آنان اعلام میشود اعتراض نمایند، در این صورت اعتراض آنان همراه با دلایل و مستندات مربوطه توسط هیأت موضوع ماده (122) رسیدگی و تصمیم نهایی اتخاذ خواهد شد.
ماده 91- کارکنان در رأس موعد قانونی به ترفیع مربوط نائل میشوند مگر این که فاقد شرایط ترفیع باشند و یا عدم کارائی و یا عدم صلاحیت آنان براساس آییننامه های موضوع ماده (88) قبلاً اعلام شده باشد.
تبصره- در مواردی که تصویب ترفیع کارکنان به سبب انجام تشریفات اداری به تعویق افتد، تاریخ موعد قانونی ملاک عمل است.
ماده 92- کارکنان قبل از هر ترفیع یا همزمان با آن باید در شغل سازمانی بالاتر منصوب شده باشند مگر درمورد آن دسته از کارکنانی که شغل آنان دارای محل سازمانی سیال باشد.
تبصره 1- نیروی انتظامی مکلف است پیشبینیهای لازم را در زمینه های استخدام، آموزش و گردش مشاغل سازمانی به نحوی انجام دهد که کارکنان به علت نداشتن محل سازمانی از نیل به ترفیع محروم نگردند.
تبصره 2- وضعیت ترفیعاتی کارکنان منتسب، در حکم منتسب و همچنین کارکنان مأمور به مناطق جنگی و عملیاتی مطابق دستورالعملی میباشد که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و از طریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
تبصره 3- ایجاد یا بالابردن محل سازمانی به منظور ترفیع کارکنان ممنوع است.
ماده 93- اعطاء ارشدیت به کارکنانی که از خود رشادت، فداکاری، تلاش، ابتکار و خلاقیت فوق العاده و ارزنده نشان میدهند تابع شرایط عمومی ترفیعات نبوده و بدون ارزیابیهای سه گانه موضوع ماده (88) با پیشنهاد مستند فرماندهان یا مسؤولان مربوط و تصویب مقامات مصرحه در ماده (87) این قانون خواهد بود.
ماده 94- در موارد استثنایی به منظور تأمین نیازمندیهای سازمان و حفظ تعادل در سلسله مراتب در مشاغل حساس ممکن است کارکنان انتظامی و کارمندان با پیشنهاد فرمانده نیروی انتظامی و تصویب فرماندهی کل قوا حداکثر تا دو درجه یا دو رتبه موقت ترفیع یابند.
تبصره 1- کارکنانی که به درجه یا رتبه موقت نائل میشوند در تمام مدتی که حق استفاده از درجه یا رتبه مزبور را دارند حقوق همان درجه یا رتبه را دریافت خواهند داشت.
تبصره 2- درجات و رتبه های موقت کارکنان به محض پایان حداقل مدت توقف در هر درجه یا رتبه درصورت طی دوره آموزشی مربوط تبدیل به دائم میشود.
تبصره 3- درصورت رفع نیاز سازمانی یا مشاهده عدم کارایی و شایستگی و یا تصویب بازخریدی، استعفا و بازنشستگی پیش از موعد کارکنان، درجه یا رتبه موقت با تصویب مقام موضوع این ماده سلب میگردد.
تبصره 4- درصورتی که مشمولین این ماده در حین استفاده از درجه یا رتبه موقت بازنشسته موضوع ماده (130) این قانون، ازکارافتاده و یا فوت و شهید شوند، درجه یا رتبه موقت آنان به دائم تبدیل میگردد.
ماده 95- وضع ترفیع کارکنانی که تحت تعقیب قانونی قرار میگیرند به شرح زیر خواهد بود:
الف- درصورتی که در مراجع قضائی به علت ارتکاب جرائم خاص تحت پیگرد قانونی قرارگیرند از تاریخ صدور قرار بازداشت، ترفیع معلق میگردد مشروط بر این که تاریخ صدور قرار قبل از تاریخ استحقاق باشد.
ب- درصورتی که پرونده منتهی به صدور رأی قطعی برائت یا قرارهای منع پیگرد یا موقوفی تعقیب و یا تعلیق گردد، ترفیع کارکنان از تاریخ استحقاق از این لحاظ بلامانع است.
ج- درصورت محکومیت، مدتی که براثر اجرای کیفر عملاً از خدمت منفک شدهاند، به حداقل مدت توقف در درجه یا رتبه اضافه خواهد شد.
د- محکومیتها به میزانی که مشمول عفو، آزادی مشروط، تعلیق مجازات، تأخیر اجرای حکم و حبس با خدمت قرار گرفته اثری در ترفیع ندارند.
تبصره- عناوین جرائم خاص موضوع بند (الف) این ماده، در آئیننامه ترفیعات، موضوع تبصره ماده (71) تعیین میگردد.
بخش دوم- انتصابات:
ماده 96- انتصاب کارکنان در مشاغل غیرمرتبط با رسته آنان ممنوع است.
ماده 97- کارکنان باید در محل سازمانی مناسب با درجه یا رتبه خود منصوب شوند. درصورت نیاز و در مواقع لزوم حداکثر تا دو درجه یا رتبه بالاتر از درجه یا رتبه خود منصوب خواهند شد. در هر حال انتصاب آنان در محلهای پائینتر از درجه یا رتبه آنان ممنوع است.
ماده 98- انتصاب و عزل فرماندهان و مدیران منصوب در محلهای سرتیپی و بالا با تصویب فرماندهی کل قوا و درمورد سایر کارکنان براساس اختیاراتی است که بنا به مورد در آئیننامه موضوع ماده (102) این قانون تعیین میگردد.
ماده 99- کارکنانی که به سبب عدم کارائی در شغل خود یا به علت ارتکاب جرم یا تخلف انضباطی از شغل خود عزل میشوند، مادامی که به ترفیع بعدی نائل نیامدهاند انتصاب آنان در شغل بالاتر از شغل قبلی ممنوع است.
ماده 100- انتصاب اشخاص مأمور به خدمت در مشاغل فرماندهی و مدیریت نیروی انتظامی جز در مواردی که با تصویب فرماندهی کل قوا یا جانشین فرماندهی کل قوا در امور نیروی انتظامی و وزیر کشور انجام میپذیرد، مجاز نمیباشد.
ماده 101- جز در مورد کارکنان منتسب و یا در حکم منتسب، هیچ یک از کارکنان پایور و پیمانی نباید بیش از دو ماه بدون شغل باشند.
ماده 102- جزئیات اجرائی این بخش در آئیننامه انتصابات که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و به تصویب فرماندهی کل قوا میرسد، تعیین خواهد شد.
فصل پنجم- وضعیت خدمتی کارکنان
ماده 103- وضعیت کارکنان مشمول این قانون در طول خدمت حسب مورد به شرح زیر خواهد بود:
الف- خدمت آزمایشی
ب- خدمت آموزشی
ج- حاضر به خدمت
د- خدمت تحت امر
هـ- مأمور
و- مأمور به خدمت
ز- مرخصی
ح- غایب
ط- فراری
ی- بازداشت
ک- منتظر خدمت
ل- بدون کار
م- منفصل از خدمت
ن- منتسب
ماده 104- خدمت آزمایشی- وضع خدمتی پایورانی است که برابر مقررات مربوط به خدمت پذیرفته شده و به منظور ارزیابی کارایی به مدت یک سال مرحله آزمایشی را میگذرانند.
تبصره- درصورت ادامه خدمت به صورت رسمی، این مدت از هر لحاظ جزء سابقه خدمت محسوب میگردد.
ماده 105- خدمت آموزشی- وضع خدمتی کارکنانی است که بدون داشتن شغل سازمانی در یکی از مؤسسات یا مراکز آموزشی به هزینه نیروی انتظامی، آموزش میبینند.
تبصره- جز در موارد آموزشهای بدو استخدام چنانچه دوره آموزشی کمتر از شش ماه باشد کارکنان با حفظ محل سازمانی به صورت مأمور، دوره را طی خواهند نمود.
ماده 106- حاضر به خدمت- وضع خدمتی کارکنانی است که برابر مقررات مربوط در یکی از مشاغل سازمانی عملاً انجام وظیفه مینمایند.
ماده 107- خدمت تحت امر- وضع خدمتی کارکنانی است که توسط نیروی انتظامی جذب، آموزش، سازماندهی و تجهیز شده و از لحاظ انجام وظایفی خاص زیر نظر وزارتخانه ها، سازمانها، نهادها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت قرار میگیرند.
تبصره- دستورالعمل اجرائی این ماده توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور تهیه و ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا میرسد.
ماده 108- مأمور- وضع کارکنانی است که برای مدت حداکثر یک سال در یکی از مشاغل سازمانی، غیر از شغل سازمانی خود و یا در شغل موقتی که در سازمان محلی برای آن پیشبینی نشده است، گمارده میشوند.
ماده 109- مأمور به خدمت- وضع کارکنانی است که حداکثر به مدت دو سال به یکی از وزارتخانه ها یا نهادها یا سازمانهای دولتی و یا وابسته به دولت مأمور میگردند.
تبصره 1- مأمور به خدمت شدن کارکنان منوط به تصویب مقامات مذکور در ماده (87) این قانون میباشد.
تبصره 2- مأمور به خدمت شدن در سایر نیروهای مسلح و ستاد کل و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و وزارت کشور (امور امنیتی و انتظامی) مشمول محدودیت زمانی مندرج در این ماده نمیباشد.
تبصره 3- این گونه کارکنان پس از خاتمه مدت مقرر موظفند خود را به یگان مربوطه معرفی نمایند و عدم موافقت سازمان محل مأموریت نافی این تکلیف نخواهد بود و درصورت عدم معرفی به موقع مشمول حکم مندرج در ماده (111) این قانون خواهد بود.
ماده 110- مرخصی- وضع کارکنانی است که به مدت معین و به طور مجاز، به یکی از صور زیر در محل خدمت حضور نداشته باشند:
الف- مرخصی استحقاقی- کارکنان اعم از پایور، وظیفه و پیمانی حق استفاده از سی روز مرخصی سالانه را با استفاده از حقوق و مزایای مربوط دارا میباشند، مدت مرخصی در محلهای بد آب و هوا و محروم چهل و پنج روز خواهد بود.
ب- مرخصی استعلاجی- کارکنانی که به علت بیماری قادر به خدمت نمیباشند، میتوانند با تجویز مراکز درمانی ذیربط حداکثر تا چهار ماه در سال با حقوق و مزایا از این مرخصی استفاده نمایند.
ج- مرخصی اضطراری- کارکنانی که استحقاق مرخصی سالیانه را نداشته لکن اضطراراً نیاز به مرخصی دارند میتوانند حداکثر به مدت پانزده روز از مرخصی استحقاقی سال بعد استفاده نمایند.
د- مرخصی بدون حقوق- کارکنان در شرایط خاص و ضروری میتوانند حداکثر جمعاً سه سال در طول خدمت از مرخصی بدون حقوق استفاده نمایند. این مدت از لحاظ حقوق و ترفیعات و بازنشستگی جزء سنوات خدمتی محسوب نمیگردد.
هـ- مرخصی تشویقی- به مقتضای ابراز لیاقت و شایستگی میتوان حداکثر تا سی روز در طول سال به کارکنان مرخصی تشویقی با حقوق و مزایا اعطاء نمود.
و- مرخصی حج- کارکنان در طول خدمت میتوانند برای یکبار جهت انجام حج تمتع از بیست و پنج روز مرخصی با حقوق و مزایا استفاده کنند.
تبصره 1- مرخصی استحقاقی کارکنان در طول دوره های آموزشی طبق مقررات مندرج در اساسنامه مراکز آموزشی نیروی انتظامی خواهد بود.
تبصره 2- مرخصی دوران بارداری و شیردهی کارکنان زن مطابق با مقررات استخدام کشوری خواهد بود.
تبصره 3- شرایط و نحوه استفاده از مرخصیهای مذکور، تعیین محلهای بد آب و هوا و محروم، موضوع بند (الف) این ماده و حدود اختیارات فرماندهان و رؤسا در اعطای مرخصیها با لحاظ مقررات این قانون مطابق با آئیننامه مرخصیهای نیروهای مسلح خواهد بود.
تبصره 4- در شرایط جنگی و بسیج همگانی و در مواقعی که ضرورت ایجاب مینماید، اعطای مرخصی و مدت آن تابع شرایط مندرج در این ماده نبوده و در آئیننامهای که به وسیله نیروی انتظامی تهیه و ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا میرسد، مشخص خواهد شد.
تبصره 5- از تاریخ تصویب این قانون استفاده حداقل از نصف مرخصی استحقاقی سالانه اجباری است و درصورت عدم استفاده، جزء مرخصیهای ذخیره شده محسوب نخواهد شد.
ماده 111- غایب- وضع کارکنانی است که بدون رعایت مقررات در محل خدمت حاضر نشوند.
ماده 112- فراری- وضع کارکنانی است که مدت غیبت آنان در زمان صلح از پانزده روز و در زمان جنگ از پنج روز تجاوز نماید. حقوق و مزایای این قبیل کارکنان از تاریخ غیبت قطع میگردد و کارکنان فراری پس از معرفی یا دستگیری بلافاصله شروع به خدمت نموده و به اتهام فرار آنان برابر مقررات کیفری مربوط رسیدگی میشود. وضعیت خدمتی کارکنان پایور و پیمانی که مرتکب فرار از خدمت شدهاند به شرح زیر خواهد بود:
الف- درصورت صدور رأی برائت یا قرار منع پیگرد، ایام غیبت و فرار در حکم مرخصی بدون حقوق خواهد بود مگر این که به تشخیص هیأت موضوع ماده (122) از مصادیق مرخصی استعلاجی یا یکی از وضعیتهای انتساب باشد که در این صورت مطابق با مقررات مربوط خواهد بود.
ب- درصورت محکومیت به مجازاتی که مستلزم اخراج از خدمت نباشد، ایام غیبت و فرار جزء خدمت محسوب نمیگردد.
ج- درصورت محکومیت به مجازاتی که مستلزم اخراج از خدمت باشد، از تاریخ قطعیت رأی، اخراج خواهند شد و ایام غیبت و فرار نیز جزو خدمت محسوب نمیگردد.
تبصره 1- هرگاه مدت فرار کارکنان پایور و پیمانی بالغ بر شش ماه گردد از زمان آغاز فرار اخراج میگردند و پس از آن برابر مقررات کیفری مربوط محاکمه شده و درصورت صدور رأی برائت و یا منع پیگرد حکم اخراج لغو خواهد شد. درصورتی که محاکمه غیابی انجام گردد، کارکنان میتوانند پس از حضور به حکم صادره اعتراض نموده و درصورت صدور رأی برائت یا قرار منع پیگرد در رسیدگی مجدد حکم اخراج آنان نیز لغو میگردد. مدت غیبت یا فرار کارکنان مذکور پس از بازگشت به خدمت در شمول بند (الف) قرار میگیرد.
تبصره 2- درصورت صدور حکم محکومیتی که مستلزم اخراج از خدمت نباشد و وجود شرایط خاص خدمتی و عدم مصلحت اخراج با پیشنهاد فرمانده نیروی انتظامی و تصویب هیأت ماده موضوع (121) این قانون حکم اخراج لغو خواهد شد. به هرحال مدت عدم اشتغال جزو خدمت محسوب نمیگردد.
ماده 113- بازداشت- وضع کارکنانی است که برابر مقررات انضباطی بازداشت میشوند.
ماده 114- منتظر خدمت- وضع کارکنانی است که برابر مقررات مربوط به علت ارتکاب تخلفات انضباطی به طور موقت از کار برکنار شده باشند. مدت انتظار خدمت، جزء ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی منظور خواهد شد. کسور بازنشستگی این مدت براساس آخرین حقوق و مزایای آنان قبل از انتظار خدمت به صندوق بازنشستگی واریز خواهد شد.
ماده 115- بدونکار- وضع کارکنانی است که به یکی از علل زیر موقتاً از کار برکنار میگردند:
الف- به موجب قرارهای صادره از مراجع قضائی بازداشت و یا از شغل معلق شوند.
ب- برابر احکام صادره از دادگاه ها زندانی شوند.
ج- درصورتی که محکوم به اقامت اجباری یا ممنوع از اقامت در محل معین شوند.
تبصره 1- نیروی انتظامی میتواند کارکنان مشمول بند (ج) را به جای بدونکاری در آن محل حاضر به خدمت نماید.
تبصره 2- مدت بدونکاری جزء ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی محسوب میگردد.
کسور بازنشستگی این مدت براساس آخرین حقوق و مزایای قبل از بدونکاری به صندوق بازنشستگی واریز خواهد شد.
تبصره 3- محکومیتها به میزانی که مشمول عفو، آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات، تأخیر اجرای حکم یاحبس با خدمت قرار گیرند، باعث بدونکاری نخواهند بود.
تبصره 4- فرمانده نیروی انتظامی میتواند حسب ضرورت و مصالح سازمان، برای کارکنانی که حداکثر تا دو سال زندان محکوم میشوند، پیشنهاد حبس با خدمت به مرجع قضائی نماید. در این صورت کارکنان مزبور بابت ایام خدمت از حقوق و مزایای مربوط برخوردار خواهند شد.
ماده 116- منفصل از خدمت- وضع کارکنانی است که طبق احکام قطعی صادره از مراجع قضائی به طور دائم یا موقت از خدمت منفک میگردند. با کارکنان مذکور به شرح زیر رفتار میشود:
الف- انفصال دائم در حکم اخراج میباشد.
ب- انفصال موقت تا یک سال در حکم بدونکار خواهد بود.
ج- انفصال موقت بیش از یک سال در هیأت موضوع ماده (121) مطرح و از لحاظ ادامه خدمت یا معافیت از خدمت اتخاذ تصمیم میگردد.
ماده 117- منتسب- وضعیت کارکنانی است که در یکی از حالتهای زیر از شغل خود منفک میگردند. مدت انتساب جزء مدت خدمت برای ترفیع منظور میگردد.
الف- کارکنانی که به واسطه حذف یا انحلال محل سازمانی موقتاً بدون شغل میشوند. نیروی انتظامی موظف است حداکثر تا سه ماه وضعیت شغلی این قبیل کارکنان را مشخص نماید.
ب- کارکنانی که به دست دشمنان خارجی اسیر گردیده یا توسط ضد انقلاب یا اشرار یا سارقین مسلح و یا قاچاقچیان به گروگان گرفته شده باشند، برای تمام مدت اسارت یا در گروگان بودن و حداکثر تا شش ماه پس از آزادی.
نیروی انتظامی موظف است ظرف مدت مزبور وضعیت این قبیل کارکنان را مشخص نماید.
ج- کارکنانی که در نبرد با دشمنان خارجی یا رویارویی با ضدانقلاب یا اشرار یا سارقین مسلح و یا قاچاقچیان و یا به هر نحو در سایر مأموریتها ناپدید شدهاند، تا تعیین وضعیت.
د- کارکنانی که به لحاظ بیماری بیش از چهار ماه از خدمت منفک گردیده و حداکثر تا یک سال تحت معالجه باشند.
هـ- مدت بدونکاری کارکنان موضوع بند (الف) ماده (115) این قانون درصورت صدور قرار منع پیگرد و یا حکم برائت.
و- کارکنان مأمور و مأمور به خدمت بیش از شش ماه و همچنین کارکنانی که در طول خدمت به دوره های آموزشی بیش از شش ماه اعزام میگردند در حکم منتسب خواهند بود.
فصل ششم- امور انضباطی، تشویقات، تنبیهات و نحوه رسیدگی به شکایات
ماده 118- کارکنان نیروی انتظامی از نظر امور انضباطی با لحاظ مقررات این قانون تابع آئیننامه انضباطی نیروهای مسلح مصوب فرمانده کل قوا میباشند.
ماده 119- کارکنان به اقتضای ابراز لیاقت و شایستگی به شرح زیر مورد تشویق قرار میگیرند:
الف- تشویق شفاهی.
ب- تشویق کتبی.
ج- تشویق در سطح قسمت.
د- تشویق در سطح سازمان.
هـ- تشویق در سطح نیروی انتظامی.
و- اعطای مرخصی تشویقی حداکثر به مدت سی روز در طول یک سال.
ز- اعطای جوایز.
ح- اعطای پاداش نقدی از یک تا سه برابر وجوه دریافتی ماهانه در طول یک سال.
ط- اعطای یک واحد ارتقاء حقوقی با تصویب فرمانده نیروی انتظامی.
ی- سفر حج یا عمره مفرده یا عتبات عالیات و سایر اماکن متبرکه با هزینه نیروی انتظامی.
ک- اعطای ارشدیت، به میزان کمتر از حداقل مدت توقف قانونی در درجه یا رتبه مربوطه.
ل- اعطای درجه یا یک رتبه تشویقی با احتساب قدمت خدمت در درجه یا رتبه قبل.
م- اعطای نشان.
تبصره 1- فرماندهان و مسؤولین درصورت اقتضاء میتوانند درحدود اختیارات قانونی خود تنبیه در حال اجرا را به عنوان تشویق مورد عفو قرار دهند.
تبصره 2- نیروی انتظامی میتواند با تصویب مقامات مذکور در ماده (87) این قانون همه ساله حداکثر به نسبت یک درصد از کارکنانی که بیش از بیست سال سابقه خدمت داشته و شایستگی و خلاقیت و ابتکار لازم را در جهت پیشبرد اهداف سازمان از خود بروز دادهاند، برای یک بار در طول خدمت یک رتبه حقوقی تشویقی اعطاء نماید.
تبصره 3- تشویقهای موضوع بندهای (ح)، (ط) و (ی) این ماده با رعایت دستورالعملی که توسط نیروی انتظامی تهیه و پس از تأیید وزارت کشور و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور به تصویب هیأت وزیران میرسد، اعطاء و به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده 120- تنبیهاتی که به علت تخلفات کارکنان اعمال میشود به شرح زیر است:
الف- توبیخ شفاهی.
ب- توبیخ کتبی.
ج- توبیخ در سطح قسمت.
د- توبیخ در سطح سازمان.
هـ- توبیخ در سطح نیروی انتظامی.
و- خدمت شبانه روزی در قسمت حداکثر به مدت سی روز.
ز- بازداشت غیرقابل تمدید در بازداشتگاه حداکثر به مدت سی روز.
ح- کسر حقوق حداکثر به میزان یک پنجم، حداکثر به مدت چهار ماه.
ط- انتظار خدمت حداکثر به مدت شش ماه.
ی- بدونکاری حداکثر تا سه ماه.
ک- محرومیت از ترفیع حداکثر به مدت چهار سال.
ل- تنزیل موقت یک درجه یا رتبه حداکثر به مدت دو سال.
م- تنزیل دائم یک درجه یا رتبه.
ن- معافیت از خدمت.
س- اخراج از خدمت.
تبصره 1- درصورتی که تنزیل درجه یا رتبه برای مدت محدود اعمال شود، پس از انقضای مدت مذکور کارکنان مورد تنبیه، به درجه یا رتبه قبل از تنبیه با قدمتی معادل مدت قدمت قبل از تنبیه به علاوه مدت تنبیه نائل و به خدمت ادامه داده و ترفیعات بعدی آنان براساس درجه یا رتبه مزبور خواهد بود و درصورتی که تنزیل درجه یا رتبه به طور دائم اعمال شود، کارکنان مورد تنبیه با احتساب قدمت خدمت در درجه یا رتبه قبل از تنبیه پس از طی حداقل مدت توقف، به درجه یا رتبه بالاتر نائل شده و ترفیعات بعدی آنان طبق مقررات این قانون خواهد بود.
تبصره 2- در معافیت از خدمت، کارکنانی که بیست سال و بیشتر سابقه خدمت دارند بازنشسته و کمتر از بیست سال بازخرید خواهند شد.
ماده 121- رسیدگی به تخلفات کارکنان که فرمانده انتظامی استان یا رؤسا و مسؤولین رده های همطراز و بالاتر برای آنان پیشنهاد محرومیت از ترفیع، تنزیل درجه یا رتبه، معافیت از خدمت و یا اخراج میدهند در هیأتهایی مرکب از اعضاء مشروحه زیر به عمل می آید:
الف- معاون نیروی انسانی نیروی انتظامی یا جانشین وی.
ب- رئیس بازرسی کل نیروی انتظامی یا جانشین وی.
ج- معاون ذیربط سازمان عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی یا جانشین وی.
د- معاون ذیربط سازمان حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی یا جانشین وی.
هـ- نماینده سازمان قضائی نیروهای مسلح.
تبصره 1- درصورت تراکم کار، یا ضرورت به پیشنهاد هیأت موضوع ماده (121) و تصویب هیأت موضوع ماده (122) در مقاطع و درجات خاص هیأتهایی با ترکیب نمایندگان ثابت مقامات مذکور در ماده (121) در استانها یا یگانهای مستقل تشکیل میشود و رأی صادره توسط این هیأتها به منزله رأی هیأت موضوع ماده (121) میباشد.
تبصره 2- درمورد رسیدگی به تخلفات کارکنان سازمانهای عقیدتی سیاسی و حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی هیأت بدوی مستقل با ترکیب مشابه که در آئیننامه اجرائی موضوع تبصره (2) ماده (125) تعیین میشود در همان سازمانها تشکیل میگردد.
نماینده فرمانده نیروی انتظامی نیز با حق رأی عضو این هیأتها خواهد بود.
تبصره 3- تخلفات کارکنانی که با حکم یا تصویب جانشین فرماندهی کل قوا در نیروی انتظامی منصوب شدهاند بنا به پیشنهاد وی توسط هیأت موضوع ماده (122) مورد رسیدگی قرار خواهد گرفت.
تبصره 4- چگونگی اجرای تنبیه در مورد دارندگان درجات امیری در آییننامه موضوع تبصره (2) ماده (125) این قانون تعیین میگردد.
تبصره 5- هیأت میتواند از اشخاصی که ضروری تشخیص دهد به منظور اظهارنظر بدون حق رأی دعوت نماید.
تبصره 6- دعوت از شخص متخلف و معترض جهت استماع دفاعیات در جلسه رسیدگی و تجدیدنظر الزامی است و باید حداقل یک هفته قبل موضوع تخلف و تاریخ تشکیل جلسه کتباً به وی ابلاغ شود و درصورتی که دوبار بدون عذر موجه (به تشخیص هیأت) در جلسه هیأت حضور نیابد غیاباً به پرونده رسیدگی و اتخاذ تصمیم خواهد شد.
تبصره 7- حداقل یک هفته قبل از تشکیل جلسه رسیدگی، موضوع تخلف و دلائل مربوطه و خلاصه پرونده و سوابق کارکنان متخلف به تمامی اعضاء هیأت اعلام میگردد.
تبصره 8- درجه یا رتبه خدمتی اعضاء هیأت رسیدگی میبایست یک درجه یا رتبه از درجه یا رتبه خدمتی کارکنان متخلف بالاتر باشد.
تبصره 9- تصمیمات هیأتهای رسیدگی با اکثریت آراء معتبر خواهد بود و به جز در مورد تنزیل دائم درجه، معافیت و اخراج از خدمت قطعی میباشد. در این موارد نیز چنانچه حداکثر ظرف مدت یک ماه پس از ابلاغ رأی مورد اعتراض قرار نگیرد قطعی میگردد.
تبصره 10- رسیدگی به تخلفات انضباطی و آموزشی محصلین بدو خدمت به عهده شورای آموزشی مربوط بوده و تصمیمات متخذه پس از تصویب فرماندهی نیروی انتظامی قابل اجرا خواهد بود.
تبصره 11- کارمندانی که در طول و قبل از پایان خدمت آزمایشی عدم صلاحیت و یا عدم کارآیی آنان محرز شود به پیشنهاد فرمانده انتظامی استان، رؤسا و مسؤولین همطراز و یا بالاتر و با تصویب فرمانده نیروی انتظامی از کار برکنار میشوند و استخدام آنان منتفی میگردد.
تبصره 12- کارکنانی که رأی به معافیت و اخراج از خدمت آنها صادر میگردد از تاریخ ابلاغ رأی تا زمان انفکاک از نیرو، منتظر خدمت میشوند و درصورتی که توسط هیأت تجدید نظر موضوع ماده (122) در خدمت ابقاء شوند ایام انتظار خدمت به انتساب تبدیل میگردد.
ماده 122- هیأت تجدیدنظر از اعضاء زیر تشکیل خواهد شد:
الف- جانشین فرمانده کل قوا در امور نیروی انتظامی درصورت تعیین.
ب- فرمانده نیروی انتظامی یا جانشین وی.
ج- رئیس سازمان عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی یا جانشین وی.
د- رئیس سازمان حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی یا جانشین وی.
هـ- رئیس سازمان قضائی نیروهای مسلح یا جانشین وی.
تبصره- کارکنان معترض به تصمیمات هیأتهای رسیدگی موضوع ماده (121) میبایست حداکثر ظرف مدت یک ماه از تاریخ ابلاغ تصمیمات هیأت، اعتراض کتبی خود را با ذکر ادله و به انضمام مدارک لازم به دبیرخانه هیأت رسیدگی تسلیم و یا با پست سفارشی ارسال نمایند. هیأتهای رسیدگی موظفند حداکثر ظرف مدت یک هفته پس از انقضاء مهلت قانونی اعتراض پرونده را به دبیرخانه هیأت تجدید نظر ارسال نمایند. تصمیمات این هیأت با رأی اکثریت اعضاء معتبر و قطعی خواهد بود.
ماده 123- کارکنان نسبت به آراء قابل اجراء هر یک از دو هیأت میتوانند ظرف یک ماه پس از ابلاغ به محاکم صالحه شکایت نمایند. آراء قطعی محاکم مذکور در هر صورت لازمالاجراء میباشد.
تبصره- درصورت نقض آراء هر یک از هیأتها توسط محاکم، هیأت ذیربط موظف است با توجه به رأی محکمه و با رعایت سایر مقررات و تشریفات قانونی مجدداً به موضوع رسیدگی و تصمیمگیری نماید. کارکنان در مدت بین صدور رأی قطعی محکمه و تصمیمگیری مجدد هیأت در وضعیت انتساب قرار خواهند داشت.
ماده 124- اعلام جرم نظامی علیه هر یک از کارکنان پایور و پیمانی جز در مواردی که مستقیماً توسط سازمان قضائی کشف میشود و یا دارای شاکی خصوصی میباشد، فقط توسط فرماندهان انتظامی استانها و مقامات همطراز و بالاتر صورت میپذیرد. درصورتی که دلایل و مدارک وقوع جرم به دست نیامده و موضوع در زمره تخلف انتظامی باشد مراتب توسط فرماندهان یاد شده به هیأتهای موضوع مادتین (121) و (122) این قانون منعکس خواهد شد.
تبصره 1- در مواردی که تخلف انضباطی کارکنان دارای عنوان مجرمانه نیز باشد، ابتداء به عنوان جرم توسط مرجع قضائی رسیدگی و در صورت محکومیت، رسیدگی به عنوان تخلف انضباطی منتفی خواهد شد در غیراین صورت، صدور قرار منع تعقیب یا رأی برائت از سوی مرجع قضائی، مانع از رسیدگی به موضوع تحت عنوان انضباطی نخواهد بود. به هر حال رسیدگی به یک تخلف تحت دو عنوان جرم و تخلف انضباطی به طور همزمان ممنوع است.
تبصره 2- چنانچه کارکنان مرتکب چندین تخلف شوند که دارای منشاء واحدی نباشد به نحوی که برخی از آنها دارای عنوان مجرمانه و برخی دیگر دارای عنوان انضباطی باشد، جرائم آنان توسط مراجع قضائی و تخلفات انضباطی آنان حسب مورد مطابق با آئیننامه رسیدگی به تخلفات یا آئیننامه انضباطی رسیدگی خواهدشد.
ماده 125- به شکایات کارکنان از رده های بالاتر در امور خدمتی به ترتیب سلسله مراتب تا فرمانده انتظامی استان یا رؤسا و مسؤولین رده های همطراز یا بالاتر رسیدگی میشود. درصورت باقی بودن شاکی به شکایت خود مراتب در هیأت موضوع ماده (122) این قانون مطرح خواهد شد. رأی هیأت مذکور قطعی است.
تبصره 1- شکایات کارکنان از فرماندهان انتظامی استانها و رؤسا و مسؤولین همطراز و بالاتر به وسیله فرمانده نیروی انتظامی رسیدگی و درصورتی که شاکی به شکایت خود باقی باشد موضوع در هیأت موضوع ماده (122) مطرح خواهد شد.
تبصره 2- چگونگی تشکیل و نحوه رسیدگی هیأتهای رسیدگی و هیأت تجدیدنظر و همچنین میزان اختیارات هیأتهای مذکور درمورد رسیدگی به شکایات به موجب آئیننامهای خواهد بود که به وسیله نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
فصل هفتم- پایان خدمت
ماده 126- خدمت کارکنان در نیروی انتظامی به یکی از علل زیر پایان مییابد:
الف- شهادت
ب- ازکارافتادگی ناشی از جانبازی یا معلولیت
ج- بازنشستگی
د- بازخریدی
هـ- انتقال
و- فوت
ز- استعفاء
ح- اتمام قرارداد (درمورد کارکنان پیمانی)
ط- اخراج
ماده 127- کارکنان درموارد زیر شهید محسوب میشوند و از یک روز قبل از شهادت به یک درجه یا رتبه بالاتر نائل میگردند:
الف- کشته شدن یا فوت در میدان نبرد به سبب مأموریت.
ب- کشته شدن یا فوت در اجرای مأموریتهای قانونی مبارزه با اشرار و قاچاقچیان و سارقین و گروهکها و افراد ضد انقلاب و یا هرگونه مأموریت رزمی و یا جنگی و ویژه و در طول رفت و برگشت به سبب مأموریت.
ج- کشته شدن یا فوت در اسارت دشمن یا در گروگان ضدانقلاب یا اشرار یا سارقین و یا قاچاقچیان و یا سایر تبهکاران.
د- کشته شدن در حین تعقیب و مراقبت دشمن یا ضدانقلاب یا اشرار یا تبهکاران یا قاچاقچیان و یا سارقین.
هـ- کشته شدن در هرگونه حملات زمینی، هوائی و دریائی دشمن.
و- کشته شدن یا فوت در مسیر رفت و برگشت از منطقه عملیات تا محل مرخصی.
ز- کشته شدن توسط اشرار، سارقین، قاچاقچیان و متجاوزین به جان و مال و ناموس مردم و حقوق عمومی و سایر تبهکاران به سبب مأموریت.
ح- کشته شدن توسط ضدانقلاب یا به سبب عملیات خرابکاری دشمن.
ط- کشته شدن در حین آموزشهای رزمی و رزمایشها که طبق برنامه های مصوب و توسط قسمتهای ذیربط نیروی انتظامی اجراء میگردد.
ی- کشته شدن حین بررسی و آزمایش اسلحه و مهمات و خنثیسازی مواد منفجره و محترقه به سبب مأموریت.
ک- کشته شدن به سبب خدمت از طریق سوء قصد اعم از اینکه در ایام خدمت یا غیرخدمت باشد.
ل- کشته شدن در زمان پایان خدمت ازطریق سوءقصد به سبب خدمت در زمان اشتغال.
م- فوت دراثر تشدید جراحات و صدمات حاصله از موارد مندرج در بندهای بالا، مشروط بر این که جراحات یا صدمات مذکور طبق تشخیص کمیسیون پزشکی علت فوت باشد.
ن- سایر مواردی که مطابق با مقررات بنیاد شهید از مصادیق شهادت باشد.
تبصره- منظور از مأموریتهای مندرج در این ماده کلیه وظایفی است که تحت همین عنوان به کارکنان اعم از انفرادی یا دسته جمعی از طرف یگان مربوط واگذار میشود.
ماده 128- کارکنانی که یک یا چند عضو خود یا بخشی از آن را برای همیشه از دست دهند یا بیش از یک سال از خدمت منفک و تحت معالجه قرار گیرند و یا به علت فقدان سلامتی تمام یا بخشی از توان کاری خود را از دست بدهند و تا یک سال کارآئی خود را بدست نیاورند چنانچه ناشی از موارد مذکور در ماده فوق باشد جانباز و در سایر موارد معلول شناخته میشوند.
این کارکنان از نظر وضعیت خدمتی مشمول یکی از بندهای زیر خواهند بود:
الف- کارکنانی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارائی از دست رفته آنها به حدی باشد که امکان ادامه خدمت برای آنان وجود داشته باشد به خدمت ادامه میدهند.
ب- کارکنانی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارائی از دست رفته ایشان درحدی باشد که امکان ادامه خدمت را از آنان سلب نماید و یا بیش از یک سال به سبب معالجه منفک از خدمت باشند حسب مورد بازنشسته، موظف و یا مشمول قانون حالت اشتغال میگردند.
تبصره 1- تطبیق وضعیت کارکنان با این ماده از نظر پزشکی بر عهده شورای عالی پزشکی برابر دستورالعمل مربوطه میباشد.
تبصره 2- کارکنانی که براساس این ماده بازنشسته میگردند چنانچه حداکثر تا پنج سال پس از بازنشستگی سلامت خود را به نحوی بازیابند که به تشخیص شورای عالی پزشکی امکان ارجاع شغل به آنان وجود داشته باشد درصورتی که واجد صلاحیت اعاده به خدمت باشند با تمایل شخصی و با تصویب مقامات مذکور در ماده (87) این قانون با درجه و رتبه قبل از بازنشستگی به خدمت اعاده میگردند.
تبصره 3- دستورالعمل اجرائی این ماده توسط نیروی انتظامی و با هماهنگی وزارت کشور تهیه و ازطریق ستاد کل به تصویب فرمانده کل قوا میرسد.
ماده 129- جانبازان بالای ده درصد (10%) به تناسب آسیب وارده از یک ماه تا چهار سال ارشدیت برخوردار میگردند.
تبصره- طبقه بندی صدمات وارده به جانبازان و میزان ارشدیت استحقاقی طبق آئیننامهای خواهد بود که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا میرسد.
ماده 130- کارکنان پایور مشمول این قانون با رسیدن به حد نصاب مقرر زیر و با رعایت سایر شرایط زیر بازنشسته میگردند:
الف- امیران و کارمندان همطراز در سن شصت سالگی.
ب- افسران ارشد و کارمندان همطراز آنان در سن پنجاه و پنج سالگی.
ج- سایر کارکنان اعم از انتظامی و کارمند در سن پنجاه و دو سالگی.
تبصره 1- نیروی انتظامی مکلف است با تقاضای بازنشستگی کارکنانی که حداقل سی سال سابقه خدمت دارند (هرچند به حد نصاب مربوط نرسیده باشند) موافقت نماید.
تبصره 2- کارکنان بعد از سی سال خدمت و قبل از رسیدن به حد نصاب سنی مربوط، چنانچه ارزیابی کارائی سالانه آنان از دو سوم نمرة کل ارزیابی کمتر باشد در همان سال بازنشسته میشوند.
تبصره 3- بازنشستگی کارمندان منوط به داشتن حداقل بیست سال سابقه خدمت میباشد.
تبصره 4- در مواقع ضروری و نیاز نیروی انتظامی و با تمایل کارکنان پایور پس از رسیدن به حد نصابهای سنی مربوط بازنشستگی آنان به مدت سه سال با تصویب فرمانده نیروی انتظامی به تعویق خواهد افتاد.
تبصره 5- کارکنانی که دارای حداقل بیست و پنج سال سابقه خدمت رسمی دولتی باشند میتوانند تقاضای بازنشستگی نمایند، قبول یا رد تقاضای آنان موکول به نظر نیروی انتظامی میباشد و صرف تقاضای بازنشستگی رافع تعهدات و مسؤولیتهای محوله به کارکنان نخواهد بود. این مدت در مورد زنان بیست سال تمام میباشد.
تبصره 6- کارکنان شاغل در مشاغلی که به موجب قوانین خاص، شرایط ویژهای برای آنها پیشبینی شده است از قبیل متصدیان مشاغل سخت وزیان آور و کار با اشعه و نظایر آن از نظر سنوات بازنشستگی مشمول مقررات مربوطه خواهند بود.
تبصره 7- در صورتی که کارکنان در طول اجرای تنبیه تنزیل موقت درجه یا رتبه بازنشسته شوند، به استثنای مشمولین تبصره (3) این ماده با درجه یا رتبه قبل از تنبیه بازنشسته خواهند شد.
ماده 131- نیروی انتظامی در موارد استثنایی میتواند در صورت نیاز، کارکنان بازنشستهای را که صلاحیت اعاده به خدمت داشته باشند و بیش از پنج سال از تاریخ بازنشستگی آنان نگذشته باشد با تمایل شخصی آنان و تصویب هیأت مذکور در ماده (122) این قانون با درجه یا رتبه و قدمت خدمت قبل از بازنشستگی برای مدت محدود (حداکثر سه سال) به خدمت اعاده نماید.
تبصره 1- هیأت فوق میتواند مدت یادشده را برای یک بار دیگر به مدت حداکثر سه سال تمدید نماید.
تبصره 2- تقاضای بازنشستگی مجدد قبل از انقضای مدت فوق ممنوع است لیکن سازمان میتواند قبل از انقضای مدت مزبور آنان را مجدداً بازنشسته نماید.
تبصره 3- کارکنانی که به خدمت اعاده میگردند از تاریخ اعاده، حقوق بازنشستگی آنان قطع شده و از حقوق درجه یا رتبه خود ومزایای شغل مربوط استفاده مینمایند و از نظر کلیه امور استخدامی مانند سایر شاغلین با آنان رفتار و مدت خدمت جدید این قبیل کارکنان بر سنوات قبلی اضافه و موجب تجدیدنظر در حقوق بازنشستگی آنان خواهد بود.
ماده 132- کارکنان انتظامی بازنشسته، حق استفاده از لباس انتظامی را ندارند مگر در موارد خاصی که استفاده از آن از طرف نیروی انتظامی مجاز اعلام گردد.
ماده 133- کارکنان پس از انجام خدمت به میزان حداقل دو برابر مدت آخرین دوره آموزشی بعد از اتمام آن دوره مشروط بر اینکه حداقل دو برابر بیش از مجموع سنواتی که به هزینه نیروی انتظامی تحصیل کردهاند سابقه خدمت داشته باشند، میتوانند تقاضای بازخریدی نمایند. تصویب این تقاضا به عهده مقامات مذکور در ماده (87) این قانون خواهد بود.
تبصره- در زمان جنگ و مواقع بحرانی و شرایطی که احتمال وقوع جنگ وجود دارد تصویب بازخریدی دراختیار فرماندهی کل قوا میباشد.
ماده 134- به کارکنانی که سوابق خدمتی آنان بازخرید میشود به ازاء هر سال خدمت قابل احتساب از نظر بازنشستگی مبلغی معادل یک و نیم برابر آخرین حقوق و مزایای ماهانه پرداخت خواهد شد. به کارکنانی که در اجرای ماده (147) بازخرید میگردند به ازاء هر سال خدمت سه برابر آخرین حقوق و مزایای ماهانه پرداخت خواهدشد.
تبصره 1- چنانچه براساس قوانین استخدام کشوری یا دیگر نیروهای مسلح مبلغ بیشتری در این مورد پرداخت گردد، مبلغ بیشتر ملاک عمل خواهد بود.
تبصره 2- کارکنانی که به تنزیل دایم درجه یا رتبه تنبیه میشوند در صورت بازخریدی با درجه یا رتبه پس از تنزیل بازخرید خواهند شد.
ماده 135- مدت هر سال خدمت کارکنان در مناطق عملیاتی و مشاغل ویژه موضوع تبصره (6) ماده (130) از لحاظ محاسبه سنوات خدمت برای بازنشستگی و نیز محاسبه پرداخت حقوق سنوات بازخریدی یک سال و نیم محسوب میشود.
ماده 136- نیروی انتظامی میتواند در صورت نیاز، کارکنانی را که با تقاضای شخصی بازخرید شدهاند و بیش از پنج سال از زمان برکناری تا تاریخ تقاضای اعاده به خدمت آنها نگذشته باشد با تقاضای شخصی و تصویب مقامات مذکور در ماده (87) این قانون فقط برای یک بار با درجه یا رتبه و سابقه خدمت قبلی به خدمت اعاده نماید.
این قبیل کارکنان میبایست وجوهی را که بابت بازخرید سوابق خدمتی مربوطه دریافت داشتهاند مسترد نمایند.
ماده 137- درصورت درخواست هر یک از وزارتخانه ها، مؤسسات دولتی یا وابسته به دولت یا نهادهای انقلاب اسلامی، کارکنان چنانچه حداقل دو برابر مدت آخرین دوره آموزش، خدمت نموده باشند با تمایل شخصی و با تصویب مقامات مذکور در ماده (87) این قانون منتقل میگردند.
تبصره 1- انتقال کارکنان به سایر نیروهای مسلح و ستاد کل و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و بخشهای امنیتی و انتظامی وزارت کشور مشمول شرط انجام خدمت به میزان حداقل دو برابر مدت آخرین دوره آموزش نمیباشد.
تبصره 2- در زمان جنگ و شرایط بحرانی و مواقعی که احتمال وقوع جنگ وجود دارد، انتقال کارکنان با تصویب فرماندهی کل قوا امکانپذیر است.
تبصره 3- نیروی انتظامی در صورت نیاز میتواند کارکنانی را که منتقل شدهاند با تمایل شخصی آنان و با همان درجه یا رتبه قبل از انتقال و احتساب سابقه خدمت مدت انتقال از نظر پایه حقوق و بازنشستگی با تصویب مقامات مذکور در ماده (87) این قانون به خدمت اعاده نماید.
تبصره 4- نیروی انتظامی مکلف است کسور بازنشستگی و بیمه کارکنان (اعم از سهم دولت و کارکنان) را پس از انتقال، به صندوق سازمان یا وزارتخانه ذیربط واریز و در صورت اعاده به نیروی انتظامی مسترد نماید.
ماده 138- موارد فوت در حین انجام وظیفه یا به سبب آن به شرح زیر است:
الف- فوت در محل خدمت و همچنین در حال رفت و برگشت یا خارج از محل خدمتی در ارتباط با امور خدمتی.
ب- فوت در طول مأموریت غیر از موارد مذکور در ماده (127) این قانون از لحظه ابلاغ تا خاتمه مأموریت در ارتباط با مأموریت.
ج- چنانچه کارکنان در ساعات خدمت یا به سبب امور خدمتی یا در طول مأموریت بیمار شده و یا در اثر حوادث و سوانح مصدوم و مجروح گردیده و بعداً به همان علت فوت شوند.
د- فوت در اثر بیماریهای ناشی از موقعیت یا شرایط خاص خدمتی.
هـ- فوت در رفت و برگشت از مرخصی.
تبصره- کارکنانی که در موارد موضوع این ماده معلول شوند معلول خدمتی محسوب میشوند.
ماده 139- فوت یا معلولیت در غیر از موارد مذکور در ماده (138) فوت یا معلولیت عادی محسوب میگردد.
ماده 140- برای تشخیص شهادت (بارعایت ماده (4) قانون اساسنامه بنیاد شهید انقلاب اسلامی- مصوب 27/2/1377)، جانبازی (با رعایت بند (2) قانون تسهیلات استخدامی و اجتماعی جانبازان انقلاب اسلامی- مصوب 31/3/1374)، فوت در حین انجام وظیفه یا به سبب آن، فوت عادی و همچنین تشخیص موارد مختلف معلولیت، هیأتی با ترکیب زیر تشکیل میگردد:
الف- نماینده معاونت نیروی انسانی نیروی انتظامی.
ب- نماینده بهداری نیروی انتظامی (پزشک).
ج- فرمانده یگان ذیربط یا نماینده وی.
د- مسؤول امور ایثارگران یا نماینده وی.
هـ نماینده امور بیمه و بازنشستگی.
تبصره 1- درصورت تراکم کار یا ضرورت به پیشنهاد هیأت موضوع ماده (140) و تصویب هیأت موضوع ماده (141) هیأتهائی با ترکیب مشابه در نواحی یا یگانها تشکیل میشود و رأی صادره توسط آن هیأتها به منزله رأی هیأت موضوع ماده (140) میباشد.
تبصره 2- در مورد کارکنان سازمانهای عقیدتی سیاسی و حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی، هیأت مذکور رسیدگی مینماید.
ماده 141- چنانچه نظریه هیأت مندرج در ماده فوق ظرف مدت سه ماه از تاریخ ابلاغ مورد اعتراض جانباز یا معلول یا یکی از وراث متوفی قرار گیرد صدور رأی نهایی به عهده هیأت تجدید نظر که از مقامات زیر تشکیل میگردد خواهد بود:
الف- فرمانده نیروی انتظامی یا جانشین وی.
ب- معاون نیروی انسانی نیروی انتظامی یا نماینده وی.
ج- رئیس بهداری نیروی انتظامی یا معاون ذیربط.
د- رئیس امور بیمه و بازنشستگی.
هـ- رئیس امور ایثارگران.
تبصره 1- در مواردی که پرونده مربوط به کارکنان مأمور از سایر نیروهای مسلح باشد حسب مورد نماینده مربوطه در هیأت با حق رأی شرکت خواهد نمود.
تبصره 2- تشخیص شهادت یا جانبازی توسط هیأتهای موضوع مواد (140) و (141) برای بنیاد شهید و بنیاد جانبازان نیز ملاک عمل خواهد بود.
تبصره 3- آراء هر یک از دو هیأت مذکور ظرف مدت دو ماه پس از ابلاغ توسط جانباز یا معلول یا یکی از وراث متوفی قابل شکایت در مراجع صالحه خواهد بود.
ماده 142- آئیننامه اجرائی مواد (127)، (138)، (140) و (141) این قانون توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
ماده 143- استعفاء کارکنان درصورت تقاضای شخصی و تصویب مقامات مذکور در ماده (87) این قانون حسب مورد تابع یکی از بندهای زیر میباشد:
الف- محصلین در مدت طی دوره آموزشی بدو خدمت در نیروی انتظامی یا به هزینه آن یا بلافاصله پس از پایان آموزش با پرداخت دو برابر هزینه های تحصیلی مستعفی میگردند.
ب- کارکنانی که پس از آموزش، به خدمت مشغول گردیدهاند به میزان یک دوم مدت خدمت مزبور از پرداخت هزینه موضوع بند (الف) معاف خواهند شد.
درمورد آخرین دوره آموزشی طی شده، سنوات خدمتی آنان پس از آن دوره ملاک محاسبه خواهد بود.
تبصره 1- در محاسبه مبلغی که برای تحصیل کارکنان صرف شده است کمک هزینه تحصیلی، حقوق و مزایای پرداختی به آنان در مدت تحصیل، هزینه های جاری تحصیلی در مراکز آموزشی، وجوهی که بابت شهریه به مؤسسه های آموزشی پرداخت شده است، فوق العاده مأموریت آموزشی در داخل یا خارج از کشور و هزینه نوشتافزار و تهیه مدارک تحصیلی، خوراک و پوشاک منظور میگردد.
تبصره 2- کارکنانی که نیروی انتظامی برای تحصیل آنان هزینهای پرداخت نکرده است پس از خدمت به میزان مدت حداقلی که برای تقاضای استعفاء در قرارداد استخدامی تعیین گردیده مستعفی میگردند.
ماده 144- تصویب استعفاء در زمان جنگ و شرایط بحرانی و مواقعی که احتمال وقوع جنگ وجود دارد در اختیار فرماندهی کل قوا میباشد.
ماده 145- کارکنان مستعفی، درصورت نیاز نیروی انتظامی با تقاضای شخصی مشروط بر این که از تاریخ برکناری آنان تا زمان تسلیم تقاضا بیش از پنج سال نگذشته باشد، با تصویب مقامات مذکور در ماده (87) این قانون با حفظ درجه یا رتبه و قدمت خدمت قبل از استفعاء میتوانند برای یک بار به خدمت اعاده شوند.
این کارکنان باید وجوهی را که براثر استعفاء دریافت داشتهاند به نیروی انتظامی مسترد نمایند و همچنین وجوهی را که درزمان استعفاء بهموجب ماده (143) این قانون پرداخت نمودهاند، دریافت خواهند کرد.
ماده 146- کارکنانی که تا چهار سال پس از حداقل مدت توقف در درجه یا رتبه صلاحیت نیل به ترفیع را به دست نیاورند و همچنین کارکنانی که فاقد توانایی لازم برای انجام وظایف متناسب با درجه یا رتبه و تخصص مربوط باشند و نیز کارکنانی که ادامه خدمت آنان به مصلحت نیروی انتظامی نبوده و درحد اخراج نباشند با تشخیص هیأتهای رسیدگی موضوع ماده (121) و رعایت تبصره (9) ماده مزبور و نیز مفاد تبصره ماده (122) از خدمت معاف گردیده و با آنان به ترتیب زیر رفتار میشود:
چنانچه حداقل بیست سال سابقه خدمت داشته باشند در ردیف بازنشستگان منظور خواهند شد و در غیر این صورت سوابق خدمتی آنان براساس مقررات این قانون بازخرید میگردد.
ماده 147- نیروی انتظامی میتواند درموارد حذف و یا تعدیل سازمان و تورم درجات، کارکنان مربوط را مشروط به این که در سایر نیروهای مسلح و ستاد کل و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح شغل مناسبی برای آنان وجود نداشته باشد با تصویب مقامات مذکور در ماده (87) این قانون با داشتن پانزده سال سابقه خدمت بازنشسته و کمتر از پانزده سال را بازخرید نماید.
به مدت خدمت مشمولین این ماده فقط از نظر احتساب وجوه بازخریدی و حقوق بازنشستگی پنج سال اضافه میگردد لیکن در هر صورت سنوات مؤثر در حقوق بازنشستگی آنان از سی سال بیشتر نخواهد بود.
ماده 148- کارکنان در موارد زیر اخراج میگردند:
الف- با حکم دادگاه یا به تبع حکم دادگاه.
ب- با رأی هیأتهای رسیدگی موضوع مواد (121) و (122) این قانون.
تبصره 1- چنانچه اخراج محصلین و کارکنانی که مدت تعهد خدمت آنان (حداقل دو برابر مدت آموزش) به پایان نرسیده است، ناشی از عمل ارادی آنان باشد ملزم به پرداخت هزینه های تحصیلی مصروفه هستند.
تبصره 2- تشخیص ارادی یا غیر ارادی بودن عمل ارتکابی درمورد محصلین به عهده شورای آموزش و درمورد کارمندان در مدت آزمایشی به عهده فرمانده و یا رئیس مستقیم و درمورد سایر کارکنان به عهده کمیسیون موضوع ماده (121) این قانون میباشد.
فصل هشتم- دریافتی کارکنان
ماده 149- دریافتی ماهانه کارکنان پایور و پیمانی عبارت است از مجموع حقوق، مزایای مستمر و فوق العاده های شغل و سایر پرداختها. بخش اول- حقوق:
ماده 150- حقوق کارکنان از حاصلضرب مجموع عوامل ذیل در ضریب ریالی تشکیل میگردد:
الف- حداقل حقوق مبلغ معینی است که بهعنوان کمترین میزان حقوق دریافتی در سطح کارکنان مشمول این قانون پرداخت میگردد.
تبصره- عدد حداقل حقوق برای دارندگان مدرک تحصیلی کاردانی و پائینتر 648 واحد- برای دارندگان مدرک کارشناسی 564 واحد و برای دارندگان مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر 530 واحد تعیین میگردد.
ب- حق کارایی مبلغی است برابر با حاصلضرب رتبه حقوقی بهتوان دو در واحد حقکارائی.
تبصره 1- واحد حق کارایی برای کلیه کارکنان عدد 5/2 میباشد. تبصره 2- اولین رتبه حقوقی کارکنان اعداد مشخصی است که به موجب ماده (154) این قانون برای هر یک از مقاطع تحصیلی تعیین شده است و رتبه حقوقی کارکنان برابر است با مجموع اولین رتبه حقوقی و تعداد درجات یا رتبه های خدمتی دریافتی پس از اولین درجه یا رتبه.
ج- حقوق پایه مبلغی است معادل (3) یا (4) یا (5) درصد مجموع حداقل حقوق و حقکارائی و حقپایه سالهای قبل که براساس ارزشیابی کارکنان پس از هر یک سال خدمت به کارکنان تعلق میگیرد و به حقوق آنان اضافه میشود.
تبصره- کارکنان نیروی انتظامی در قبال هر سال خدمت قابل قبول خود تا پایان سال 1369 از حقوق پایه به میزان سه درصد (3%) مجموع حداقل حقوق و حق کارایی مربوط به آخرین درجه یا رتبه برخوردار میگردند.
ماده 151- ضریب ریالی مذکور در این قانون همواره معادل ضریب ریالی حقوق کارکنان نیروهای مسلح میباشد.
ماده 152- تعیین همطرازی مقامات نیروی انتظامی با مقامات مندرج در تبصره (2) ماده (1) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 و برخورداری آنان از امتیازات متعلقه به استناد ماده مذکور براساس دستورالعملی خواهد بود که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و از طریق ستاد کل بهتصویب فرماندهی کل قوا میرسد.
تبصره 1- مقامات مذکور در این ماده پس از پایان دوران تصدی به ترتیب در بالاترین گروه های جدول مربوط تخصیص مییابند و حقوق هر یک از آنان براساس عدد مبنای گروه مربوط تعیین و افزایش سنواتی نیز براساس آن محاسبه خواهد شد.
تبصره 2- مقامات مذکور در صورت اشتغال در هر یک از دستگاه های دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و مؤسسات و شرکتهایی که شمول حکم بر آنها مستلزم ذکر نام است از افزایش سنواتی براساس عدد مبنای گروه مربوط برخوردار خواهند شد.
ماده 153- با توجه به سختی و کیفیت خاص خدمت در نیروی انتظامی و بهمنظور حفظ قدرت جذب نیروی انسانی حداقل و حداکثر حقوق مشمولین این قانون از حداقل و حداکثر حقوق مشمولین قانون استخدام کشوری مصوب 31/5/1345 بیست درصد (20%) اضافه خواهد بود و در کلیه مواردی که نظام پرداخت یا اعداد حقوقی کارکنان نیروهای مسلح تغییر نماید، عوامل مندرج در این قانون به همان نسبت و بهطور همزمان تغییر خواهد نمود و در صورت اصلاح گروه یا گروه های ورودی مشمولین قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 توسط هیأت دولت واحد حق کارائی موضوع تبصره (1) ذیل بند (ب) ماده (150) با رعایت مفاد این ماده بر حسب مورد توسط هیأت دولت یا ستاد کل برای همان مقطع یا مقاطع مشابه نیروی انتظامی افزایش مییابد.
ماده 154- اولین رتبه حقوقی کارکنان باتوجه به مدارک تحصیلی قابل قبول و موردنیاز نیروی انتظامی به شرح زیر تعیین میگردد :
الف- پائینتر از پایان دوره ابتدایی، (1).
ب- پایان دوره ابتدائی (جدید و قدیم)، (3).
ج- پایان دوره راهنمائی یا سیکل و اول متوسطه سابق، (6).
د- پایان دوره متوسطه، (9).
هـ پایان دوره های کاردانی و آموزشگاه های افسری و همافری سابق و دوره اول دانشکده های علوم نظامی و انتظامی و سایر دوره های آموزشی همطراز، (11).
و- پایان دوره های کارشناسی و دانشکده های افسری و خلبانی سابق و دوره دوم دانشکده علوم نظامی و انتظامی و سایر دوره های آموزشی همطراز، (13).
ز- پایان دوره های کارشناسی ارشد و همچنین دکترای رشته های درمانی به جز پزشکی عمومی، (15).
ح- دکترای پزشکی عمومی و دکترای سایر رشته های علوم، (16).
تبصره 1- اولین رتبه حقوقی دارندگان مدرک تحصیلی چهارم و پنجم متوسطه نظام سابق که مدرکشان اساس استخدام بوده به ترتیب (7) و (8) تعیین میگردد.
تبصره 2- به اولین رتبه حقوقی دارندگان مدرک تحصیلی دکترا در کلیه رشته ها که دوره های تخصصی و یا فوق تخصصی قابل قبول و موردنیاز نیروی انتظامی را طی نموده باشند حسب مورد (3) و (4) واحد اضافه میگردد.
تبصره 3- در مواردی که طول دوره های مذکور در تبصره (2) و بندهای (ز)، (ح) و (هـ) به موجب مدرک مورد تأیید یکی از وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری یا بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بیش از سنوات مورد محاسبه در بندهای مزبور باشد به ازاء هر سال تحصیل بالاتر، یک واحد به اولین رتبه حقوقی آنان افزوده میگردد.
تبصره 4- اولین رتبه حقوقی کارکنانی که قبل از تصویب قانون ارتش مصوب 7/7/1366 در اثر رشادت و بهفرمان فرماندهی کل قوا یا در اجرای حضور در جبه ه برطبق ماده (33) قانون سابق ارتش از طریق درجه موقت ستوان سومی به درجات بالاتر نایل گردیدهاند و مدرک تحصیلی آنان پایینتر از فوق دیپلم (کاردانی) باشد (11) تعیین میگردد.
تبصره 5- مدرک تحصیلی که حسب مورد بهموجب ارزیابی وزارتخانه های آموزش و پرورش، علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی معادل یکی از مقاطع مذکور در این ماده شناخته شود دارای ارزش برابر خواهد بود.
تبصره 6- کارکنانی که بهعلت داشتن مدرک هنری یا ورزشی و یا تخصصی به موجب مقررات استخدامی سابق نیروهای مسلح و یا مقررات سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور از نظر استخدامی معادل هر یک از مقاطع تحصیلی فوقالذکر طبقهبندی شده یا بشوند در محاسبه حقوق آنان اولین رتبه حقوقی همان مدرک تحصیلی ملاک عمل خواهد بود.
تبصره 7- مدرک تحصیلی پایان دوره متوسطه و مقاطع پائینتر استخدامی همین قانون در هر وضعیت خدمتی، موردنیاز و قابل قبول تلقی گردیده و چنانچه اولین رتبه حقوقی این مدارک از اولین رتبه حقوقی قبلی بیشتر باشد، در مورد مدرک پایان دوره متوسطه براساس این ماده و سایر موارد رتبه حقوقی بالاتر ملاک محاسبه قرار خواهد گرفت.
ماده 155- اولین رتبه حقوقی کارمندان موضوع بند (ب) ماده (19) این قانون برابر است با رتبه خدمتی موضوع ماده (84) همین قانون.
ماده 156- به محصلینی که قبل از نیل به درجه یا رتبه در بدو استخدام دوره های آموزشی را طی مینمایند، ماهانه مبلغی به میزان یک دوم حقوق حاصله از عوامل مذکور در ماده (150) و براساس رتبه حقوقی مدرک تحصیلی اساس استخدام و سنوات قابل قبول آموزشی آنان تعیین و پرداخت میگردد.
تبصره- به محصلینی که در رشته های پروازی، دریانوردی و مأموریتی، آموزش میبینند حسب مورد مبالغی تا پنجاه درصد (50%) مزایای شغلی که در آن کارآموزی مینمایند بهعنوان مزایای ویژه آموزشی در طول مدت آموزش عملی پرداخت خواهد شد.
ماده 157- کلیه کارکنان پایور و پیمانی پس از حداقل مدت توقف در درجه یا رتبه درصورت داشتن کارایی لازم به ازاء هر چهار سال توقف یک واحد به رتبه حقوقی آنان اضافه میشود. این افزایش برای دارندگان درجات امیری، دو واحد خواهد بود.
تبصره 1- کلیه کارکنان درآخرین سال خدمت خود به ازاء هر سال خدمت پس از آخرین ارتقاء، از یک چهارم رتبه حقوقی برخوردار خواهند شد.
تبصره 2- کارکنان مشمول این ماده در صورت ترفیع، به جای بهرهمندی از ارتقاء فوق از حقوق مربوطه به ترفیع خود استفاده خواهند نمود.
ماده 158- کارکنانی که با اجرای این قانون حقوق آنان در مقایسه با مجموع حقوق و فوق العاده های شغل و مزایای مستمر قبل از اجرای این قانون قبل از اعمال کسورات مربوط کاهش یابد مابه التفاوت مبلغ مزبور را تا رفع کاهش به عنوان مابه التفاوت تطبیق دریافت مینمایند. این تفاوت با هرگونه افزایش بعدی به همان میزان کاهش خواهد یافت.
ماده 159- در محاسبه حقوق پایه کارکنان، سنوات آموزشی بدو استخدام و همچنین سنوات خدمتی مازاد بر سی سال منظور خواهد شد. لیکن خدمت مذکور در ماده (179) این قانون حداکثر سی سال محاسبه میگردد.
تبصره- در مورد کارکنانی که خدمت آنان از سی سال تجاوز مینماید بابت سالهای مازاد بر سی سال، فقط از افزایش حقوق آنان در طول خدمت مذکور حق بازنشستگی کسر خواهد شد.
ماده 160- مزایای مستمر کارکنان مبالغی است که به تناسب تعداد عائله تحت تکفل آنان به عنوان کمک هزینه مسکن و کمک هزینه عائله مندی پرداخت میگردد.
ماده 161- کمک هزینه عائله مندی عائله تحت تکفل کارکنان شاغل، بازنشسته و موظف مشمول این قانون طبق ماده (9) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 مجلس شورای اسلامی و تغییرات و اصلاحات بعدی آن تعیین و پرداخت خواهد شد.
تبصره 1- عائله تحت تکفل کارکنان مجرد مشمول این قانون از مزایای بند (1) ماده (9) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 بهرهمند خواهند شد.
تبصره 2- کارکنان زن مشمول این قانون که دارای همسر از کارافتاده باشند که تحت تکفل آنان هستند، از کمک هزینه عائله مندی موضوع ماده (9) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 برخوردار میگردند.
ماده 162- میزان کمک هزینه مسکن کارکنانی که از خانه های سازمانی استفاده نمیکنند و میزان اجارهبهای خانه های سازمانی باید به نحوی تعیین گردد که باتوجه به اجارهبهای مسکن در سطح جامعه، به کارکنان استفادهکننده از خانه های سازمانی و سایرین به میزان واحدی در امر مسکن کمک شود.
ماده 163- میزان کمک هزینه مسکن کارکنان شاغل که از خانه های سازمانی استفاده نمینمایند باتوجه به عائله تحت تکفل آنان مبلغی معادل حاصلضرب یک سیصدم عدد حداقل حقوق مندرج در تبصره بند (الف) ماده (150) این قانون در ضریب منطقهای در متراژ زیربنای مسکن متناسب با عائله بشرح زیر تعیین و محاسبه میگردد: ردیف تعداد عائله تحت تکفل متراژ زیربنای مسکن متناسب با عائله
1 مجرد 50 متر مربع
2 یک نفر 70 متر مربع
3 دو نفر 90 متر مربع
4 سه نفر 100 متر مربع
5 چهار نفر 130 متر مربع
6 پنج نفر و بیشتر 150 متر مربع
ماده 164- حقوق و مزایای کارکنان وظیفه، همواره برابر (قانون چگونگی پرداخت حقوق کارکنان وظیفه نیروهای مسلح مصوب 5/7/1375) و قانون خدمت وظیفه عمومی مصوب 29/7/1363 و اصلاحات بعدی آنها محاسبه و پرداخت خواهدشد.
بخش دوم- فوق العاده های شغل
ماده 165- فوق العاده های شغل به مزایای شغل، فوق العاده خاص و فوق العاده سختی کار انتظامی گفته میشود که مشمول کسور بازنشستگی قرار میگیرند.
ماده 166- بهکارکنان نیروی انتظامی ماهانه مبلغی با درنظرگرفتن نوع و شرایط شغل، خطرات، مسؤولیت، فرسودگی ناشی از شغل و کیفیت کار بهعنوان مزایای شغل پرداخت میگردد.
تبصره 1- میزان فوق العاده شغل کارکنان شاغل در نیروی انتظامی نباید از یکصد و پنج درصد (105%) مجموع حداقل حقوق و حق کارائی شاغل کمتر و از یکصد و هفتاد و پنج درصد (175%) آن بیشتر باشد و فوق العاده شغل کارکنان شاغل در مشاغل فرماندهی، مدیریت و سرپرستی و همچنین فوق العاده شغل کارکنان متصدی مشاغل تحقیقی و تخصصی و یا آموزشی هر کدام تا بیست و پنج درصد (25%) مجموع حداقل حقوق و حقکارائی قابل افزایش است.
تبصره 2- حقوق و فوق العاده شغل دارندگان مدارک تحصیلی دکتری و فوقلیسانس و مدارک همطراز از لحاظ استخدامی که در مراکز یا واحدهای آموزشی، مطالعاتی و تحقیقاتی اشتغال به کار دارند نباید از هشتاد درصد (80%) مجموع حقوق و فوق العاده شغل کارکنان مشابه مشمول قانون اعضاء هیأت علمی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کمتر باشد.
ماده 167- به موجب ماده (6) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 بهمنظور جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریتی نیروی انتظامی فوق العاده خاص (جذب) پرداخت میگردد.
تبصره- هرگونه فوق العاده دیگری که براساس ماده (6) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 (مانند فوق العاده ویژه و ...) به مشمولین قانون استخدام کشوری پرداخت میگردد شامل کارکنان نیروی انتظامی نیز خواهد شد.
ماده 168- علاوه بر پرداخت مزایای شغل و فوق العاده خاص، باتوجه به مأموریتهای ویژه نیروی انتظامی و مسؤولیتهای ناشی از ارتباط مستمر کارکنان با مردم و نیز شرایط محیطی و اجتماعی و ضریب بالای آسیبپذیری آنان، ماهانه مبلغی معادل سیدرصد (30%) حقوق و مزایای شغل تحت عنوان (فوق العاده سختی کار انتظامی) به کارکنان نیروی انتظامی پرداخت میگردد.
ماده 169- نیروی انتظامی حداکثر ظرف سه ماه آییننامه اجرائی این بخش را تهیه و توسط وزارت کشور با هماهنگی ستاد کل به تصویب هیأت وزیران میرساند.
تبصره- پرداخت مزایا براساس این قانون تا زمان تصویب و ابلاغ آییننامه مذکور برمبنای مقررات قبلی خواهد بود.
بخش سوم- کسورات
ماده 170- کلیه کسورات مربوط به بازنشستگی، بیمه درمانی، بیمه عمر و حوادث و پسانداز اعم از سهم کارکنان و سهم دولت برابر قوانین و مقررات مربوط (مورد تسری به نیروی انتظامی) محاسبه و به صندوقهای ذیربط واریز خواهد شد.
بخش چهارم- دریافتی ماهانه کارکنان در موارد خاص
ماده 171- دریافتی ماهانه کارکنان منتسب بر حقوق و مزایای مستمر کارکنان حاضر بهخدمت همطراز آنان و آخرین فوق العاده های شغل محاسبه و پرداخت میگردد.
تبصره- در مورد آن دسته از کارکنان مأمور به خدمت که به موجب سایر قوانین و مقررات، الزاماً از سوی نیروی انتظامی به سازمانهائی نظیر ستاد کل ، سازمان قضایی نیروهای مسلح، سازمان زندانهای نیروهای مسلح و وزارت کشور اعزام میگردند، چنانچه شغل مورد تصدی در آن سازمانها بالاتر باشد، شغل جدید ملاک عمل خواهد بود.
ماده 172- میزان دریافتی کارکنان مأمور در داخل نیروی انتظامی بر مبنای حقوق درجه یا رتبه مربوط و فوق العاده های شغل جدید آنان محاسبه میگردد.
ماده 173- کارکنان بازنشستهای که به موجب ماده (131) این قانون به خدمت اعاده میگردند از تاریخ اعاده به خدمت حقوق بازنشستگی آنان قطع شده و از حقوق درجه یا رتبه خود و فوق العاده های شغل مربوط که درآن انجام وظیفه خواهند کرد استفاده مینمایند و از نظر کلیه امور استخدامی مانند سایر شاغلین خواهند بود.
ماده 174- میزان دریافتی ماهانه کارکنان منتظر خدمت برمبنای دو سوم و کارکنان بدونکار یک دوم حقوق درجه یا رتبه آنان محاسبه و تعیین میگردد.
تبصره- مزایای مستمر کارکنان مشمول این ماده به طور کامل پرداخت میگردد.
بخش پنجم- سایر پرداختها
ماده 175- پاداش، هزینه سفر، فوق العاده مأموریت در داخل و خارج از کشور و فوق العاده های انتقال، محل خدمت، بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی به میزان مشمولین قانون استخدام کشوری به کارکنان پرداخت میگردد.
تبصره 1- آئیننامه پرداخت فوق العاده اشتغال خارج از مرکز و بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی هماهنگ با آئیننامه مربوط درمورد مشمولین نیروهای مسلح باید به نحوی تهیه گردد که مبالغ پرداختی بابت موارد مذکور جز درصورت تجدیدنظر درمورد مشمولین قانون استخدام کشوری مصوب 31/3/1345 معادل کارکنان همطراز آنان در قانون استخدام کشوری باشد.
تبصره 2- وزارت کشور با هماهنگی ستاد کل آئیننامه فوق العاده اشتغال خارج از مرکز و بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی را به گونهای که فوق العاده شاغلین پاسگاه ها و پاسگاه های کوهستانی و مرزی سردسیر و گرمسیر از فوق العاده شاغلین مراکز شهرستانها و بخشها و شهرهای مذکور بیشتر باشد تهیه و بهتصویب هیأتوزیران خواهد رساند.
ماده 176- جز درزمینه نگهبانی و مواردی که کارکنان از فوق العاده مأموریت استفاده مینمایند درمواردی که به تشخیص بالاترین مقام نیروی انتظامی ادامه کار کارکنان در غیر ساعات خدمت ضرورت پیدا کند با درنظر گرفتن افزایش بازده کار به تناسب افزایش ساعات خدمت اضافه کار پرداخت میگردد. میزان اضافه کار طبق آئیننامهای خواهد بود که به وسیله نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و بهتصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
ماده 177- کارکنان شاغل و بازنشسته نیروی انتظامی ازنظر دریافت کمک هزینه های ازدواج و فوت تابع قانون و مقررات استخدام کشوری مصوب 31/3/1345 خواهند بود.
ماده 178- تهیه و تأمین لباس آن عده از کارکنان که الزاماً بایستی از لباس متحدالشکل استفاده نمایند و یامشاغل آنان ایجاب مینماید که لباس خاصی بپوشند و همچنین خوراک و سایر هزینه های ضروری آنان درصورتی که ضرورت و مقتضیات خدمتی ادامه خدمت روزانه کارکنان را ایجاب نماید، برعهده نیروی انتظامی خواهد بود.
فصل نهم- حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری
ماده 179- حقوق بازنشستگی، حقوق وظیفه و حقوق مستمری عبارت است از وجوهی که حسب مورد به بازنشستگان، ازکارافتادگان و عائله تحت تکفل کارکنان برابر مقررات مربوط از صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی به طور ماهانه پرداخت میگردد.
تبصره 1- حقوق و مزایای کارکنان شهید و جانباز ازکارافتاده کلی و مفقودالاثر براساس قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز ازکارافتاده و مفقودالاثر جنگ تحمیلی مصوب 30/6/1372 مجلس شورای اسلامی پرداخت خواهد شد.
تبصره 2- حقوق کارکنان مفقودالاثر درغیر از موارد مذکور در قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز ازکارافتاده و مفقودالاثر جنگ تحمیلی مصوب 30/6/1372 براساس ماده (171) این قانون پرداخت میگردد.
تبصره 3- اولین رتبه حقوقی کارکنان بازنشسته که قبل از تصویب قانون ارتش مصوب 7/7/1366 مجلس شورای اسلامی به درجات ستوان سومی و بالاتر نائل گردیدهاند و مدارک تحصیلی آنان پائینتر از فوق دیپلم (کاردانی) باشد یازده(11) تعیین میگردد و مابه التفاوت آن از تاریخ 1/1/1371 قابل محاسبه میباشد.
تبصره 4- هرگاه شخصی که دارای حقوق بازنشستگی یا وظیفه است مفقودالاثر شود و مدت شش ماه حقوق بازنشستگی یا وظیفه خود را مطالبه ننماید، وراث ذویالحقوق چنانچه مطابق این قانون مستمری به آنها تعلق گیرد حق دارند موقتاً مستمری قانونی خود را تقاضا نمایند. چنانچه بعدها معلوم شود شخص مفقودالاثر فوت نموده، مستمری موقتی از تاریخ فوق به طور دائم برقرار میشود و درصورتی که معلوم شود در حال حیات میباشد، وضعیت حقوق آنان به حال اولیه اعاده میگردد.
تبصره 5- حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری کسانی که قبل از تاریخ 7/7/1366 خدمت آنان پایان پذیرفته براساس مقررات قانون ارتش و مشمولین قانون حقوق و مزایای ارتش تعیین میگردد.
ماده 180- دریافت حقوق بازنشستگی یا وظیفه و سهمیه مستمری تواماً ممنوع بوده و در این حالت فقط مبلغ بیشتر پرداخت خواهد شد.
ماده 181- فرزندانی که یکی از والدین آنها فوت شود حق دریافت سهمیه مستمری از حقوق وی را خواهند داشت اگر چه پدر یا مادر آنها که در حال حیات است به هرعنوان حقوق یا حقوق بازنشستگی یا وظیفه از دولت دریافت دارد.
ماده 182- حقوق شهدا، جانبازان از کارافتاده و مفقودالاثر انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی براساس قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز ازکارافتاده و مفقودالاثر انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی مصوب 30/6/1372 مجلس شورای اسلامی تعیین و افزایش حقوق پایه با ضریب پنج درصد (5%) تا رسیدن به شرایط عمومی بازنشستگی (سی سال خدمت) محاسبه و پس از خاتمه سی سال مطابق قوانین و مقررات مربوط به حقوق مستمری تعیین و به عائله تحت تکفل آنان پرداخت میگردد.
ماده 183- میزان حقوق وظیفه، جانبازان موضوع بند (ب) ماده (128) این قانون چنانچه در شمول قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز ازکارافتاده و مفقودالاثر انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی قرار نگیرند به شرح زیر تعیین میگردد:
الف- درمورد کارکنان پایور و پیمانی، حقوقی معادل حقوق دو درجه یا رتبه بالاتر و آخرین فوق العاده های شغل و مزایای مستمر دو درجه یا رتبه بالاتر.
ب- درمورد محصلین، حقوقی معادل حقوق درجه یا رتبهای که بعد از پایان دوره آموزشی به آن نائل میشدند با قدمتی معادل سابقه تحصیل.
ج- درمورد کارکنان وظیفه حقوقی معادل حقوق کارکنان پایور یک درجه بالاتر.
تبصره- حقوق مستمری بگیران جانبازان بعداز فوت عبارت است از آخرین حقوق وظیفه آنان.
ماده 184- میزان حقوق وظیفه و حقوق مستمری بگیران کارکنانی که بنا به تشخیص کمیسیون مندرج در ماده (140) این قانون در هر یک از موارد پیشبینی شده در ماده (138) این قانون در حین انجام وظیفه یا به سبب آن معلول یا فوت شوند به شرح زیر تعیین میگردد:
الف- درمورد کارکنان پایور و پیمانی معادل حقوق یک درجه یا رتبه بالاتر و آخرین و فوق العاده شغل و مزایای مستمر.
ب- در مورد محصلین معادل نه دهم حقوق درجه یا رتبهای که بعد از پایان دوره آموزشی به آن نائل میشدند با قدمتی معادل سابقه تحصیل.
ج- درمورد کارکنان وظیفه حقوقی معادل حقوق کارکنان پایور همطراز.
تبصره- حقوق مستمریبگیران معلولین این ماده درصورتی که بنابه تشخیص کمیسیون مندرج در ماده (140) این قانون فوت ناشی از معلولیت باشد معادل آخرین حقوق وظیفه ودرصورتی که ناشی از معلولیت نباشد نه دهم آخرین حقوق وظیفه خواهد بود.
ماده 185- میزان حقوق وظیفه و حقوق مستمریبگیران کارکنانی که به تشخیص کمیسیون مندرج در ماده (140) این قانون به طور عادی معلول یا فوت میشوند به شرح زیر تعیین میگردد:
الف- درمورد کارکنان پایور و پیمانی، حقوقی معادل آخرین حقوق، فوق العاده های شغل و مزایای مستمر.
ب- درمورد محصلین چهار پنجم حقوق درجه یا رتبهای که بعد از پایان دوره آموزش به آن نائل میشدند با قدمتی معادل سابقه تحصیل.
ج- درمورد کارکنان وظیفه نه دهم حقوق کارکنان پایور همطراز.
تبصره- حقوق مستمریبگیران معلولین موضوع این ماده معادل آخرین حقوق وظیفه آنان خواهد بود.
ماده 186- با کارکنان بازنشسته درصورتی که جانباز ازکارافتاده و یا شهید و یا مفقودالاثر شوند حسب مورد برابر مواد (179) و (183) این قانون رفتار خواهد شد و درصورت فوت آخرین حقوق بازنشستگی استحقاقی به عنوان حقوق مستمری به مستمریبگیران آنها پرداخت خواهد گردید.
ماده 187- کارکنان وظیفه دوره احتیاط و ذخیره که قبل از خدمت از کارکنان دولت بودهاند درصورت شهادت، جانباز شدن، فوت و یا معلولیت، حقوق مستمری و وظیفه آنان برابر مقررات این قانون برمبنای آخرین حقوق دریافتی از سازمان مربوطه و از بودجه همان سازمان پرداخت خواهد شد و چنانچه حقوق آنان در سازمان مربوطه کمتر از حقوق کارکنان پایور همطراز آنان باشد حقوق مستمری و وظیفه برمبنای حقوق کارکنان پایور همطراز محاسبه شده و مابه التفاوت آن از اعتباری که بدین جهت همه ساله در بودجه نیروی انتظامی منظور میشود، پرداخت خواهد شد.
ماده 188- هرگاه سابقه خدمت جانبازان موضوع ماده (183) این قانون و معلولینی که از حقوق وظیفه استفاده مینمایند کمتر از بیست سال باشد حقوق وظیفه مقرره را از بودجه نیروی انتظامی دریافت نموده و سالانه مبلغی معادل افزایش حقوق پایه مربوطه استفاده خواهند کرد و کسور بازنشستگی به صندوق مربوطه واریز و پس از رسیدن به بیست سال خدمت، از مبلغی معادل آخرین حقوق دریافتی از صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی برخوردار خواهند شد.
ماده 189- درصورتی که حقوق مستمریبگیران بیش از حقوق بازنشستگی باشد تا میزان حقوق بازنشستگی بر مبنای سنوات خدمت از صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی و مازاد آن از محل اعتباراتی که بدین منظور همه ساله در بودجه نیروی انتظامی منظور میگردد پرداخت خواهد شد. دولت مکلف است کمبود بودجه صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی را ازنظر جبران پرداخت حقوق وظیفه جانبازان و مستمریبگیران که احکام خاصی درمورد آنها پیشبینی شده است همه ساله در لایحه بودجه کل کشور منظور نماید.
ماده 190- کارکنانی که با داشتن حداقل بیست سال قدمت خدمت اخراج میشوند به عائله تحت تکفل آنان وجوهی معادل سه پنجم حقوق مندرج در ماده (179) این قانون پرداخت میگردد.
تبصره- کسانی که به موجب احکام مراجع قضائی که صلاحیت تعیین حقوق بازنشستگی، مستمری و یا وظیفه را دارا باشند برای آنان مبالغ مشخصی تحت عناوین مذکور، مقرر گردیده و درمواردی که به موجب احکام بعدی مبالغ جدیدی برای آنان مقرر گردد از مبالغ جدید برخوردار خواهند شد.
به هر حال مبالغ فوق از میزان استحقاقی مندرج در این ماده تجاوز نخواهد کرد.
ماده 191- مستمریبگیران مشمول این قانون عبارتند از:
الف- همسر دائم و شوهر درصورتی که همسرش مخارج وی را تأمین مینموده است.
ب- اولاد ذکور غیرشاغل تا سن بیست سال تمام و درصورتی که مشغول تحصیل باشند تا خاتمه تحصیل حداکثر بیست و پنج سال تمام.
ج- اولاد اناث جز درصورتی که شوهر داشته یا شاغل باشند.
د- پدر و مادری که در کفالت متوفی بودهاند.
هـ- برادر محجور یا بیمار که در کفالت متوفی بوده و قادر به اداره امور خود نباشد.
و- برادر صغیری که در کفالت متوفی بوده، تا سن بیست سال تمام و درصورت تحصیل تا سن بیست و پنج سال تمام مشروط بر این که شاغل نباشد.
ز- خواهری که در کفالت متوفی بوده جز درصورتی که شوهر داشته یا شاغل باشد.
ح- نوه هایی که تحت کفالت متوفی بودهاند، پسر تا سن بیست سال و درصورت تحصیل تا سن بیست و پنج سال تمام و دختر جز درصورتی که شوهر داشته یا شاغل باشد.
تبصره 1- هر یک از مستمریبگیران چنانچه به بیماری غیرقابل علاج و یا نقص عضو مبتلا گردند به طوری که برابر تشخیص کمیسیون عالی پزشکی برای همیشه قادر به تأمین معاش خود نباشند مستمری آنان مادامالعمر پرداخت خواهد شد.
تبصره 2- پرداخت مستمری به مستمریبگیران در طول خدمت دوره ضرورت نیز صرفنظر از شرایط سنی ادامه خواهد یافت.
ماده 192- حقوق مستمریبگیران براساس آخرین سوابق خدمتی یا اظهارنامهای که ازطرف کارکنان برابر ماده (191) این قانون تنظیم میگردد به طور مساوی بین آنان تقسیم خواهد شد.
تبصره- برای رسیدگی به اعتراض کسانی که خود را محق به دریافت مستمری میدانند و در سوابق خدمتی کارکنان جزو افراد تحت تکفل قید نشدهاند هیأت رسیدگی مرکب از اعضای زیر تشکیل میشود:
الف- فرمانده نیروی انتظامی یا جانشین وی.
ب- معاون نیروی انسانی نیروی انتظامی یا نماینده وی.
ج- مسؤول امور بیمه و بازنشستگی نیروی انتظامی یا نماینده وی.
ماده 193- چنانچه هر یک از مستمریبگیران فوت شود و یا شرایط دریافت حقوق مستمری را از دست بدهد سهم وی به سهم سایر مستمریبگیران افزوده خواهد شد.
ماده 194- جانبازان و خانواده های شهدا، علاوه بر دریافت حقوق وظیفه و مستمری ازنظر کلیه خدمات رفاهی و مزایای دیگر مانند سایر جانبازان و شهدا در سطح کشور، به ترتیب تحت پوشش بنیاد شهید و امور ایثارگران قرار میگیرند.
ماده 195- به کارکنانی که خدمت آنان پایان میپذیرد و به مستمریبگیران کارکنانی که شهید یا فوت میشوند به میزان مدتی که از سال 1358 به بعد در طول خدمت از مرخصی استحقاقی استفاده نکرده باشند حداکثر معادل چهار ماه و درصورتی که سازمان با مرخصی آنان موافقت نکرده باشد معادل تمام مدت مرخصی استفاده نشده براساس آخرین حقوق و مزایا از محل اعتبارات نیروی انتظامی پرداخت میگردد.
تبصره- به کسانی که بازخرید، مستعفی و یا اخراج میگردند علاوه بر وجوه مذکور، کسور بیمه و بازنشستگی که از حقوق آنان کسر شده است از محل صندوق بازنشستگی و بیمه نیز پرداخت خواهد شد.
ماده 196- هرگاه حقوق ماهانه کارکنان شاغل اضافه گردد به همان نسبت که در قانون آورده میشود حقوق بازنشستگان، وظیفهبگیران و مستمریبگیران اضافه خواهد شد و مبلغ اضافی از محل بودجه نیروی انتظامی تأمین میگردد.
ماده 197- کسانی که از حقوق بازنشستگی و یا حقوق وظیفه برخوردارند درصورت ترک تابعیت با عائله تحت تکفل آنان برابر مستمریبگیران فوت عادی رفتار میگردد.
تبصره- ترک تابعیت مستمریبگیران موجب قطع حقوق آنان حسب مورد به نفع صندوق بازنشستگی یا صندوق دولت یا سایر مستمریبگیران خواهد شد.
ماده 198- درصورتی که میزان صدمات وارده به جانبازان و معلولین حین انجام وظیفه یا به سبب آن در حدی باشد که به تأیید کمیسیون عالی پزشکی نیروی انتظامی در انجام کارهای روزانه زندگی محتاج کمک و معاضدت عملی دیگران باشند و در آسایشگاه جانبازان نگهداری نشوند برحسب مورد و متناسب با میزان ازکارافتادگی ازحقوق نگهداری برخوردار خواهند شد. آئیننامه اجرائی این ماده و همچنین میزان هزینه درمان مبتلایان به بیماریهای سرطان و تالاسمی و سایر بیماریهای خاص توسط نیروی انتظامی و با هماهنگی وزارت کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد. فصل دهم- امور خدماتی کارکنان
ماده 199- کارکنان نیروی انتظامی میتوانند علاوه بر استفاده از درمانگاه ها و بیمارستانهای این نیرو و امکانات سازمان تأمین خدمات درمانی، از خدمات بیمه مکمل درمان نیز بهرهمند شوند.
تبصره 1- از کارافتادگان، بازنشستگان، مستمریبگیران و عائله تحت تکفل کارکنان شاغل و بازنشسته و وظیفهبگیر زیر پوشش سازمان تأمین خدمات درمانی و بیمه های مکمل خواهند بود.
تبصره 2- در مناطقی که امکانات منحصر به یگان انتظامی مستقر در آنهاست، عائله تحت تکفل کارکنان میتوانند از امکانات مزبور استفاده نمایند.
ماده 200- نیروی انتظامی حتیالمقدور ضمن تأمین خانه های سازمانی موظف است کمبود آن را از طریق ارائه تسهیلاتی مانند پرداخت ودیعه مسکن و وام مسکن در جهت کمک به معیشت کارکنان شاغل تأمین نماید. دولت مکلف است همه ساله اعتبارات مربوط به این ماده را در بودجه نیروی انتظامی منظور نماید.
تبصره- نحوه استفاده کارکنان از این تسهیلات برابر دستورالعملی خواهد بود که بهتصویب فرمانده نیروی انتظامی میرسد.
ماده 201- نیروی انتظامی موظف است کلیه کارکنان خود را درقبال حوادثی که در ارتباط با انجام وظیفه منجر به شهادت، فوت، بیماری، نقص عضو یا ازکارافتادگی و یا پرداخت دیه میگردد بیمه نماید. آئیننامه اجرائی این ماده به پیشنهاد نیروی انتظامی و تأیید وزارت کشور به تصویب هیأت وزیران میرسد.
تبصره 1- چگونگی اجرای این ماده تابع مقررات بیمه های کارکنان خواهد بود.
تبصره 2- اعتبارات این ماده از محل صندوق بیمه مربوطه تأمین میگردد.
ماده 202- نیروی انتظامی متناسب با امکانات موظف است خدمات فرهنگی، ورزشی و رفاهی به ایثارگران، بازنشستگان و کارکنان شاغل و خانواده تحت تکفل آنان ارائه نماید.
فصل یازدهم- مواد تکمیلی
ماده 203- کارکنان تطبیق شده با دستورالعمل تعیین جایگاه خدمتی پاسداران کمیته انقلاب اسلامی مصوب فرماندهی کل قوا و نیز کارکنان تطبیق شده با قانون ارتش مصوب 7/7/1366 از حیث تطبیق درجه، رتبه یا ارشدیت مشمول دستورالعمل و قانون مذکور و اصلاحات بعدی آنها خواهند بود.
ماده 204- سنوات خدمتی کارکنان کمیته انقلاب اسلامی برابر دستورالعمل تعیین جایگاه خدمتی پاسداران کمیته انقلاب اسلامی مصوب فرماندهی کل قوا حسب مورد از تاریخ تأسیس این نهاد (23/11/1357) جزء سنوات خدمت رسمی آنان محسوب گردیده و دولت موظف است پس از تصویب این قانون، کسور بازنشستگی کارکنان مذکور را تا تاریخ 12/1/1370 اعم از سهم دولت و کارکنان به صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی پرداخت نماید.
تبصره- پاسداران کمیته انقلاب اسلامی که قبل از تصویب این قانون از خدمت منفک شدهاند نیز مشمول مفاد این ماده میگردند.
ماده 205- کارکنانی که سابقه خدمت در وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی یا وابسته به دولت و یا نهادهای انقلاب اسلامی داشته و سوابق خدمتی آنان به نیروی انتظامی منتقل شده است، سابقه خدمتی مذکور جزو سنوات خدمتی آنان محسوب خواهد شد.
تبصره- درصورتی که سابقه خدمت قبلی درارتباط با شغل آنان در نیروی انتظامی باشد تمام سنوات و در غیر این صورت یک دوم آن جزو سنوات ترفیعاتی محسوب میگردد. تشخیص ارتباط سابقه خدمت قبلی با شغل کارکنان برابر دستورالعملی خواهد بود که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد.
ماده 206- تطبیق کارکنان موضوع تبصره ماده (1) قانون نیروی انتظامی مصوب 27/4/1369 با این قانون برابر دستورالعملی خواهد بود که توسط نیروی انتظامی تهیه و پس از تأیید وزارت کشور ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
تبصره- اجرای تطبیق آن دسته از کارکنان مشمول ماده مذکور که براساس دستورالعمل فوقالذکر جزو کارکنان نیروی انتظامی محسوب خواهند شد، توسط نیروی انتظامی صورت خواهد گرفت.
ماده 207- نیروی انتظامی موظف است تطبیق وضعیت و ادامه خدمت کارکنان روزمزد و قراردادی که قبل از تاریخ 1/1/1370 و همچنین تطبیق وضعیت و ادامه خدمت داوطلبان غیرنظامی (جوانمردان) که دراجرای قانون مربوط به وضع خدمتی داوطلبان غیرنظامی که در مناطق عملیاتی با نیروهای مسلح همکاری مینمایند مصوب 14/10/1360 قبل از تاریخ 7/7/1366 به کار گرفته شدهاند و به علت نیاز سازمان به خدمت خود ادامه دادهاند را ظرف مدت شش ماه تعیین وضعیت نماید.
تبصره- حق بیمه پرداخت شده به سازمان تأمین اجتماعی (سهم بیمه شده و کارفرما) و کسورات بازنشستگی جوانمردان (سهم دولت و کارکنان) میبایست به صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی واریز گردد.
ماده 208- نیروی انسانی مورد نیاز سازمانهای عقیدتی سیاسی و حفاظت اطلاعات در چهارچوب جداول سازمانی مصوب توسط نیروی انتظامی تأمین میگردد.
ماده 209- رؤسای سازمانهای عقیدتی سیاسی و حفاظت اطلاعات در زمینه امور نیروی انسانی کارکنان خود از اختیاراتی معادل فرمانده نیروی انتظامی برخوردار میباشند.
تبصره- پذیرش استعفاء، بازخریدی و بازنشستگی و همچنین انتقال و مأمور به خدمت نمودن کارکنان از شمول این ماده خارج میباشد.
ماده 210- در اجرای بند (8) ماده (4) قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب 27/4/1369، انجام وظایفی که به عنوان ضابط قوه قضائیه به عهده نیروی انتظامی است و همچنین هزینه های مزبور درجهت مأموریتها و نگهداری و بدرقه متهمین طبق آئیننامهای خواهد بود که با مشارکت وزارت دادگستری، وزارت کشور و نیروی انتظامی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
ماده 211- نیروی انتظامی موظف است کلیه آئیننامه ها، دستورالعملها و اساسنامه های مندرج در این قانون را جز در مواردی که مهلت مشخصی برای آنها تعیین شده است حداکثر ظرف مدت یک سال تهیه و در سیر مراحل تصویب قرار دهد.
تبصره- درصورت عدم تهیه موارد مذکور در این ماده و مهلتهای قانونی، وزارت کشور موظف است حداکثر ظرف مدت شش ماه نسبت به تهیه آنها اقدام و در سیر مراحل تصویب قرار دهد.
ماده 212- اختیارات فرماندهی کل قوا محدود به موارد مصرحه در این قانون نمیباشد.
ماده 213- جانشین فرمانده کل قوا در امور نیروی انتظامی و وزیر کشور، درمورد آن دسته از موارد مندرج در این قانون که موکول به تصویب فرماندهی کل قوا گردیده است، درصورت تفویض اختیار، اعمال اختیارات خواهد نمود.
قانون فوق مشتمل بر دویست و سیزده ماده و یکصد و نود و هشت تبصره طبق اصل هشتاد و پنجم (85) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در جلسه روز چهارشنبه مورخ 20/12/1382 کمیسیون مشترک اجتماعی و امنیت ملی و سیاست خارجی و برنامه و بودجه و محاسبات تصویب و در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ 7/11/1382 با ده سال مدت اجرای آزمایشی آن موافقت شدهبود، پاسخ شورای نگهبان نیز در مهلت مقرر موضوع اصل نود و چهارم (94) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران واصل نگردیدهاست.
رئیس مجلس شورای اسلامی- مهدی کروبی
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)