تاریخ : 3/3/1383 کلاسه پرونده :82/367 شماره دادنامه : 69
رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری
مستندات و مدارک پیوست پرونده های فوق الذکر مبین وقوع شرکت چینی سان در حوزه استحفاظی شهرداری ساوه و در محدوده شرکت سهامی خاص شهر صنعتی کاوه می باشد و در نتیجه به حکم مقررات مربوط شرکت مزبور موظف به وصول 1% عوارض فروش کالاهای تولیدی از خریداران و پرداخت آن با رعایت مقررات مربوط است . بنابراین دادنامه شماره 834 مورخ 30/11/1381 شعبه دهم تجدیدنظر دیوان در پرونده کلاسه ت10/81/864 مشعر برتایید رای قطعی کمیسیون ماده 77 قانون شهرداری از این حیث صحیح و موافق قانون تشخیص داده می شود . این رای به استناد قسمت اخیر ماده 20 اصلاحی قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع ذیربط در موارد مشابه لازم الاتباع است .
رئیس هیات عمومی دیوان عدالت اداری - دری نجف آبادی
شماره هـ/82/367 30/3/1383
مرجع رسیدگی : هیات عمومی دیوان عدالت اداری .
شاکی : شرکت چینی سان .
موضوع شکایت و خواسته : اعلام تعارض آراء صادره از شعب 5 و 10 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری .
مقدمه : الف - 1ـ شعبه چهارم بدوی در رسیدگی به پرونده کلاسه 80/3010 موضوع شکایت شرکت چینی سان بطرفیت شهرداری ساوه و اداره ثبت اسناد ساوه به خواسته ، ابطال اجرائیه و عملیات اجرائی بشرح دادنامه شماره 1600 مورخ 28/5/1381 چنین رای صادر نموده است ، نظر به اینکه مطابق رای وحدت رویه 42 مورخ 25/4/1370 هیات عمومی دیوان عدالت اداری عوارض مورد مطالبه شهرداری مربوط به شهرها می باشد و تسری به شهرکها ندارد لذا اعتراض موجه به نظر می رسد حکم به ورود شکایت شاکی و ابطال رای مورخ 15/7/1380 کمیسیون ماده 77 شهرداری و ابطال اجرائیه اداره ثبت در این مورد صادر می گردد .
2ـ شعبه دهم تجدید نظر در رسیدگی به پرونده کلاسه ت10/81/864 موضوع تقاضای تجدیدنظر شهرداری ساوه نسبت به دادنامه شماره 1600 مورخ 28/5/1381صادره از شعبه چهارم دیوان به شرح دادنامه شماره834 مورخ 30/11/1381 چنین رای صادره نموده است ، تجدیدنظر خواهی شهرداری ساوه از دادانامه شماره 1600 مورخ 28/5/1381 شعبه چهارم صحیح و موجه به نظر می رسد ، زیرا حسب مدافعات شهرداری در لایحه مورخ 9/4/1381 شرکت تجدید نظر خوانده در حوزه استحفاظی شهرداری ساوه قرار دارد و در محدوده شرکت سهامی خاص شهر صنعتی کاوه قرار دارد و فاقد اوصاف شهرکهای موضوع قانون تاسیس شهرکهای صنعتی ایران می باشد و به لحاظ خروج موضوعی آن از مصادیق شهرکهای صنعتی موثر در مقام بنظرنمی رسد تا بتوان از آراء شماره 42 مورخ25/4/1370 و 131 مورخ 15/9/1376 بهره جسته و شرکت تجدید نظر خوانده را از پرداخت 1% عوارض فروش محصولات تولیدی معاف دانست . خاصه اینکه اخذ 1% عوارض فروش تولیدات از خریداران و مصرف کنندگان صورت می گیرد و در ماهیت امر عوارض1% را مصرف کننده پرداخت می کند وبه عبارت دیگر شرکت ، عامل وصول از خریدار و پرداخت به شهرداری می باشد بنا به مراتب و عنایت به اینکه از ناحیه تجدیدنظر خوانده ایراد و اشکال قانونی که خدشه بر رای صادره از کمیسیون ماده 77 قانون شهرداری وارد نماید مشهود نبوده تا سبب ابطال آن و سپس ابطال اجرائیه از اداره ثبت اسناد گردد ، علیهذا با فسخ دادنامه معترض عنه حکم به رد شکایت به شرکت چینی سان صادر و اعلام می گردد .
ب ـ1ـ شعبه دهم بدوی دررسیدگی به پرونده کلاسه 81/555 موضوع شکایت شرکت چینی سان بطرفیت شهرداری ساوه بخواسته ابطال رای مورخ 16/5/1379 کمیسیون ماده 77 قانون بشرح دادنامه شماره 1010 مورخ 9/4/1381 چنین رای صادر نموده است ، نظر به اینکه از طرف شاکی نسبت به رای مورخ 3/7/1378 کمیسیون ماده77 قانون شهرداری مبنی برپرداخت مبلغ . . . . . .ریال بابت عوارض 1% فروش تولیدات و محصولات مورد مطالبه شهرداری ساوه اعتراض موجه و موثری به عمل نیامده است و نظر به اینکه استقرار شرکت شاکی در حوزه استحفاظی شهرداری ساوه حسب مدافعات شهرداری موجه و محرز می باشد و از طرفی وقوع آن در محدوه شرکت سهامی خاص شهر صنعتی کاوه در دادخواست و لایحه تقدیمی به آن استناد شده با عنایت به اینکه شرکت اخیر فاقد اوصاف شهرکهای موضوع قانون تاسیس شهرکهای صنعتی ایران بوده و به لحاظ خروج موضوعی آن از مصادیق شهرکهای صنعتی موثر در مقام به نظرنمی رسد .بنا به جهات فوق رای مورد شکایت صحیحا صادر و بر کیفیت رسیدگی و اعمال مقررات مربوط نیز ایراد و اشکال مشهود نیست و شکایت وارد بنظر نمی رسد و رد می شود .
2ـ شعبه پنجم تجدیدنظر در رسیدگی به پرونده کلاسه ت5/81/699 تقاضای تجدیدنظر شرکت چینی سان نسبت به دادنامه شماره 1010 مورخ 9/4/1381 بشرح دادنامه شماره 307 مورخ 19/3/1382 چنین رای صادر نموده است ، نظر به اینکه شرکت تجدید نظر خواه با استناد نامه شماره 76/10/300 مورخ 12/7/1377 شورای عالی شهرسازی عنوان استانداری مرکز اعلام داشته کارخانه موضوع رای کمیسیون ماده 77 قانون شهرداری خارج ازحریم شهرساوه قرار دارد و شهرداری ساوه نیز در لایحه مورخ 18/8/1379 اعلام داشته حریم شهرساوه براساس اختیارات ماده 99 قانون شهرداری پس از تهیه و تصویب انجمن شهر و وزارت کشور به مرحله اجراء گذاشته شده و حدود تعیین شده در نامه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران ملاک تعیین حریم قانونی نخواهد بود که از مجموع توضیحات شهرداری ساوه عاید می شود که شهرک صنعتی کاوه خارج از محدوده و حریم قانونی شهرساوه قرارداد زیرا اولا بر طبق ماده 7 قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری شهرداری مکلف به اجرای مصوبات شورای عالی شهرسازی است و ثانیا هرچند بر طبق قسمت اخیر بند2 ماده 99 قانون شهرداری حریم و نقشه جامع شهر پس از تصویب انجمن شهر و وزیر کشور آگهی به مرحله اجراء گذاشته می شود لکن با توجه به صراحت تبصره یک ماده4 قانون تعاریف و تقسیمات کشوری که موخر به تصویب ماده99 قانون شهرداری است ، تصمیمات راجع به تعیین محدوده شهری به پیشنهاد شورای شهر و تصویب وزارتین کشور و مسکن و شهرسازی خواهدرسید . بنابراین چون مطالبه عوارض مستند به بخشنامه ریاست جمهوری ناشی از اختیارات ماده 43 قانون وصول برخی از درآمد های دولت و نحوه مصرف آن در موارد معینی از طرف شهرداری ناظر به محدوده قانونی و حریم شهر است ، لذا اقدام شهرداری و تصمیم کمیسیون ماده 77 در مورد کارخانجات خارج از محدوه ، خارج از حدود اختیارات و وظایف قانونی است لذا با وارد دانستن اعتراض مدیر شرکت تجدیدنظرخواه ضمن فسخ دادنامه شماره 1010 مورخ 9/4/1381 رای به ابطال رای مورخ 16/5/1379 کمیسیون ماده77 قانون شهرداری صادر می نماید ،
هیات عمومی دیوان عدالت اداری درتاریخ فوق به ریاست حجت الاسلام والمسلمین دری نجف آبادی و با حضور روسای شعب بدوی و روسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث وبررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت بصدور رای می نماید .