قانون مربوط به تصویب نامه هایی که از تاریخ 19 اردیبهشت ماه 1340 تا تاریخ افتتاح مجلسین (14 مهر ماه 1342) از هیات وزیران صادر شده است

ماده واحده - دولت مکلف است ظرف مدت یک ماه از تاریخ تصویب این قانون
هر یک از تصویب نامه هایی را که احتیاج به تحصیل مجوز قانونی داشته و از
تاریخ نوزدهم اردیبهشت ماه 1340 تا تاریخ افتتاح مجلسین (14 مهر ماه
1342) از هیات وزیران صادر و اجرا شده و ادامه اجرای آن را ضروری می داند
و یا اجرای آن تمام شده است ، ضمن لوایح جداگانه بر حسب مورد به مجلس سنا
یا مجلس شورای ملی تقدیم نماید.
چنانچه هر یک از تصویب نامه های مزبور از طرف مجلسی که بدوا به آن رسیدگی
می نماید در شورا اول رد شد تصویب نامه مزبور از تاریخ رد منسوخ و موقوف
الاجرا خواهد بود و هرگاه اصلاحی در مواد آن به عمل آید از تاریخ تصویب
نهایی به طوری که اصلاح شده است به موقع اجرا گذاشته خواهد شد.
رییس هر یک از مجلسین مجاز است هر یک از تصویب نامه های غیر مالی تقدیم شده
را که مقتضی بداند با استفاده از ماده 4 آیین نامه مشترک مجلسین به
کمیسیون مشترک مربوط ارجاع نماید که ظرف مدت سه ماه مورد رسیدگی و اظهار
نظر قرار دهد.
مقررات فعلی تصویب نامه های ارجاع شده به کمیسیون مشترک تا اظهار نظر نهایی
آن کمیسیون موقتا قابل اجرا می باشد. تصویب نامه های مزبور به نحوی که مورد
تصویب کمیسیون مشترک قرار می گیرد تا تصویب نهایی مجلسین اجرا خواهد شد و
گزارش آن به مجلسی که آن را به کمیسیون ارجاع کرده است تقدیم می شود که
طبق مقررات مورد رسیدگی قرار گیرد تصویب نامه هایی که کمیسیون مشترک رد
نماید تا تصویب نهایی مجلسین قابل اجرا نیست .
تبصره - تصویب نامه هایی که مستلزم کسب مجوز قانونی بوده و ظرف مدت
مذکور در این قانون ضمن لوایح جداگانه به مجلسین تقدیم نشود از درجه
اعتبار ساقط خواهد بود.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره است در جلسه روز یکشنبه
هفدهم آذر ماه یک هزار و سیصد و چهل و دو به تصویب طرف مجلس شورای ملی
رسید.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)