آئین نامه نظارت بر راهنمایان جهانگردی

شماره 4048 26و6و45
سازمان جلب سیاحان
هیئت وزیران در جلسه مورخ 19 و6و45 بنا به پیشنهاد شماره 3151 -9و4و45 سازمان جلب سیاحان و در اجرای تبصره ماده یک اساسنامه قانونی سازمان مزبور آئین نامه نظارت بر راهنمایان جهانگردی را به شرح زیر تصویب نمودند.
1 - راهنمای جهانگردی کسی است که به طور مستمر جهانگردان را در بازدید از موزه ها - نمایشگاه ها - گردشگاهها - بناهای تاریخی - آثار باستانی و سایر نقاط دیدنی کشور راهنمائی نماید.
راهنمایان جهانگردی مکلفند برطبق مقررات این آئین نامه پروانه مخصوص از سازمان جلب سیاحان تحصیل نمایند.
2 - پروانه راهنمایان جهانگردان را فقط به کسانی می توان داد که دارای شرائط زیر باشند.
الف - تابعیت ایران
ب - داشتن بیش از 18 سال و کمتر از شصت سال
ج - نداشتن پیشینه محکومیت کیفری که مستلزم محرومیت از تمام یا بعضی از حقوق اجتماعی باشد.
د - داشتن صحت مزاج و عدم اعتیاد به الکل و مواد مخدره به تصدیق پزشک مورد اعتماد سازمان جلب سیاحان.
ه - گذرانیدن امتحاناتی که توسط سازمان جلب سیاحان تعیین می شوند.
تبصره - کسانی که از طرف وزارت خانه ها یا موسسات دولتی در موزه ها یا بناهای تاریخی به سمت راهنما منصوب می شوند از شمول مقررات این آئین نامه مستثنی می باشند.
3 - سازمان جلب سیاحان با درنظر گرفتن اطلاعات و معلومات داوطلبان و احتیاجات محل پروانه راهنمائی برای محل یا محلهای معین و یا برای تمام کشور صادر می نماید و راهنمایان فقط در نقاطی که در پروانه آنها قید شده است حق راهنمائی بازدیدکنندگان و جهانگردان را خواهند داشت.
4 - راهنمایان مکلفند هنگام راهنمائی جهانگردان و مسافران علامت مخصوصی را که سازمان جلب سیاحات به آنان میدهد به سینه خود نصب کنند و پروانه خود را نیز همراه داشته باشند و در صورت درخواست ماموران انتظامی یا ماموران سازمان جلب سیاحان یا مسئولین موزه ها و بناها ارائه دهند.
5 - راهنمایان جهانگردی از پرداخت ورودیه اماکن تاریخی و آثار باستانی و موزه ها معاف خواهند بود.
6 - مدت اعتبار پروانه راهنمائی جهانگردی از تاریخ صدور تا پایان اسفندماه سال بعد است و دارندگان پروانه در صورت تمایل به ادامه کار مکلفند حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ انقضا مدت نسبت به تمدید پروانه خود برای سال بعد اقدام نمایند.
پروانه کسانیکه تا انقضا مدت مزبور در تمدید آن اقدام نکرده باشند از درجه اعتبار ساقط است ولی تجدید پروانه با رعایت مقررات مذکور در این آئین نامه بلامانع است.
7 - راهمایان جهانگردی حق ندارند پروانه یا علامت مخصوص خود را تحت هیچ عنوان در اختیار دیگری قرار دهند راهنمایانی که نخواهند در تمدید پروانه خود اقدام نمایند مکلفند علامت مخصوص و پروانه راهنمائی خود و در انقضا مدت اعتبار آن به سازمان جلب سایاحان برگردانند.
8 - هر راهنمای جهانگردی که پروانه یا علامت مخصوص خود را گم کند باید فورا جریان را به سازمان جلب سیاحان اطلاع داده و تقاضای المثنی پروانه و یا علامت مخصوص دیگر بنماید.
9 - در هر محل که تعداد کافی راهنمای آزموده وجود نداشته باشد سازمان جلب سیاحان می تواند پروانه موقت راهنمائی برای مدت یکسال به داوطلبان اعطا نماید این پروانه در صورت احتیاج فقط برای مدت یک سال دیگر قابل تمدید است.
10 - سازمان جلب سیاحان می تواند تعرفه حق الزحمه راهنمایان جهانگردی را تعیین کند در این صورت راهنمایان مزبور حق ندارند علاوه بر مبلغی که سازمان معین می کند وجهی دریافت دارند.
11 - وزارتخانه ها و موسساتی که حفاظت و نظارت به اماکن مزبور در ماده یک این آئین نامه به عهده آنها محول شده است مکلفند از ورود کسانی که پروانه راهنمائی جهانگردی ندارند به عنوان راهنمائی جهانگردی ندارند به عنوان راهنمائی جهانگردی در اماکن تحت اداره و نظارت خود جلوگیری نمایند.
12 - در صورتیکه اعمال و رفتار راهنمایان جهانگردی منافی شئون راهنمایان جهانگردی و یا برخلاف مقررات مواد آئین نامه باشد سازمان جلب سیاحان می تواند پروانه راهنمای مزبور را بطور موقت لغو نموده و حداکثر ظرف دو هفته پرونده امر را با ذکر دلائل و جهات موجه برای رسیدن و اظهارنظر قطعی به شورای جهانگردی ارسال دارد. شورای جهانگردی مکلف است حداکثر ظرف 3 ماه از تاریخ ارسال پرونده تصمیم قطعی نسبت به لغو دائم یا رفع اثر از لغو موقت پروانه اتخاذ نماید.
13 - سازمان جلب سیاحان مکلف است در تربیت افراد برای راهنمائی جهانگردان اقدام لازم معمول داشته و وسایل و موجبات آموزش و پیشرفت علمی و اخلاقی راهنمایان را فراهم آورد.
اصل تصویبنامه در دفتر نخست وزیر است.
وزیر مشاور و معاون اجرائی نخست وزیر
دکتر نیک پی غلامرضا نیک پی
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)