قانون مربوط به بالا بردن میزان حداکثر حقوق ثابت کارمندان دون پایه و خدمتگزاران جز و مدد معاش اولاد

ماده 1 - حداکثر حقوق ثابت کارمندان دون پایه و خدمتگزاران جز رسمی
موضوع قانون مصوب 9 اسفند 1326 به ترتیب ماهیانه 2560 ریال و 2320 ریال
ترقی داده می شود.
ماده 2 - به هر یک از اولاد کارمندان و خدمتگزاران وزارتخانه ها و
ادارات دولتی و شهرداریها تا رتبه پنج که سن آنها به هیجده سال تمام
نرسیده ماهیانه یکصد ریال به عنوان مدد معاش اولاد پرداخت خواهد شد.
ماده 3 - در صورتی که خدمتگزاران جز قبل از رسیدن به حد بازنشستگی فوت
شوند تمام کسور بازنشستگی پرداختی آنها به صندوق بازنشستگی یک جا به ورثه
قانونی که در مواد 47 و 48 قانون استخدام معین شده متساویا پرداخت خواهد
شد.
ماده 4 - خدمتگزاران جز که به علت حذف پست یا مقتضیات اداری بدون
تقصیر از خدمت بر کنار شوند منتظر خدمت شناخته شده و مادامی که کاری به
آنها رجوع نشده حقوق انتظار خدمت به آنها پرداخت خواهد شد و ماخذ حقوق
انتظار خدمت آنها نسبت به حقوق ثابت دریافتی دو ثلث و نسبت به کمک هزینه
صدی پانزده خواهد بود.
ماده 5 - تفاوتهای ناشیه از این قانون در قسمت ماده 2 نسبت به
مستخدمین جز و کارمندان دون پایه و تلفنچی و رانندگان و همچنین کارمندان
پیمانی تا میزان حقوق رتبه پنج و کارمندان رسمی تا رتبه پنج از تاریخ
تصویب این قانون قابل پرداخت بوده و در مورد سایر کارمندان و همچنین سایر
مواد به استثنای ماده 3 مربوط به استرداد کسور بازنشستگی موکول به تامین
اعتبار خواهد بود.
این قانون که مشتمل بر پنج ماده است در جلسه سه شنبه بیست و هشتم آذر ماه
یک هزار و سیصد و سی و چهار به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نایب رییس مجلس شورای ملی - امان الله اردلان
قانون بالا در جلسه روز 25 آذر ماه 1334 مورد تایید مجلس سنا واقع شده
است
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)