قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون وین در مورد حفاظت از لایه اوزون

ماده واحده - کنوانسیون وین در مورد حفاظت از لایه اوزون مشتمل بر یک
مقدمه و 21 ماده و 2 ضمیمه و نیز متن پروتکل مونرآل در مورد مواد کاهنده
لایه اوزون مصوب 16 سپتامبر 1987 (سال 1366 شمسی ) (از ملحقات کنوانسیون
وین در مورد حفاظت از لایه اوزون ) به شرح پیوست تصویب و اجازه تسلیم اسناد
الحاق آن داده می شود.
کنوانسیون وین برای حفاظت از لایه اوزون
مقدمه
طرفهای این کنوانسیون
با علم به اثر بالقوه زیان آور دگرگونی های لایه اوزون بر زندگی انسان و
محیط زیست ، با تذکار مقررات مربوط در اعلامیه کنفرانس سازمان ملل درباره
محیط زیست انسان و به ویژه اصل 21، که پیش بینی کرده است تطبق منشور ملل
متحد و اصول حقوق بین الملل ، دولتها کاملا حق دارند تا در چهارچوب مقررات
محیط زیستی خود از منابع خود بهره برداری کنند، و نیز مسئولند تضمین کنند
که فعالیتهای انجام شده در حیطه صلاحیت یا کنترل آنها موجب زیان به محیط
زیست کشورها یا مناطق خارج از محدوده صلاحیت ملی آنها نباشدت.
با توجه به اوضاع و احوال و شرایط خاص کشورهای در حال توسعه ،
با توجه به کارها و مطالعات در حال انجام در سازمان های ملی و بین المللی و
به ویژه طرح جهانی اقدام درباره لایه اوزون مربوط به برنامه محیط زیست
سازمان ملل ، و نیز با توجه به تدابیر احتیاطی برای حفظ لایه اوزون که در
سطوح ملی و بین المللی تاکنون اتخاذ شده است ، با علم به این که اقدامات
برای حفاظت لایه اوزون از گزند دگرگونی های ناشی از فعالیت های انسان مستلزم
همکاری و اقدامات بین المللی است و باید مبتنی بر ملاحظات علمی و فنی مربوط
باشد، و نیز با علم به نیاز به پژوهش بیشتر و مطالعات منظم به منظور
توسعه دانش علمی مربوط به لایه اوزون و اثرات زیان آور احتمالی ناشی از
تغییرات آن ، با تصمیم برای حفظ بهداشت انسان و محیط زیست در مقابل اثرات
سو ناشی از تحولات لایه اوزون ، به نحو ذیل توافق نموده اند:
ماده 1 - تعاریف
از نظر اجرای این کنوانسیون :
1 - تلایه اوزون ت به معنی لایه اوزون جوی واقع در سطح فوق از لایه مرزی
سیاره زمین است .
2 - تاثرات سوت به معنی تغییرات در محیط فیزیکی یا تبیوتات از جمله
تغییرات اقلیمی است که بر سلامت انسان یا بر ترکیب ، قابلیت کسب مجدد نیرو
و حاصلخیزی اکوسیستم های طبیعی یا مصنوعی و یا بر مواد مفید برای انسان
اثرات زیان آور جدی دارد.
3 - تتکنولوژی یا تجهیزات جایگزین ت یعنی تکنولوژیها یا تجهیزاتی که
استفاده از آنها کاهش یا از بین بردن کامل پخش اجسامی را که اثرات بالفعل
و یا بالقوه سو بر لایه اوزون دارند امکان پذیر می سازد.
4 - تاجسام جایگزین ت یعنی اجسامی که اثرات سو بر لایه اوزون را کاهش
می دهند، از بین می برند و یا از بروز آنها جلوگیری می نمایند.
5 - غیر از مواردی که در متن به گونه ای دیگر تصریح شده باشد تطرف ها و
اعضا و امضاکنندگان ت این کنوانسیون به نحو مترادف به کار رفته اند.
6 - تسازمان یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای ت یعنی سازمانی که به وسیله
دولتهای منطقه معینی تشکیل شده است و نسبت به امور موضوع این کنوانسیون
یا پروتکل های مربوط به آن واجد صلاحیت بوده و قانونا مجاز می باشد که طبق
آیین نامه های داخلی خود اسناد مربوطه را امضا، تصویب ، قبول و تایید نموده
و یا به اسناد مربوطه ملحق گردد.
7 - ت پروتکل هات به معنی پروتکل های این کنوانسیون می باشند.
ماده 2 - تعهدات کلی
1 - طرفها طبق مقررات این کنوانسیون و پروتکل های معتبر که عضویت آنها را
دارا می باشند، اقدامات لازم را به منظور حفظ سلامت انسان و محیط زیست در
قبال اثرات بلافعل و یا بالقوه سو ناشی از فعالیت های انسان که لایه اوزون
را دگرگون می سازند یا ممکن است دگرگون سازند، معمول خواهند داشت .
2 - بدین منظور طرفها بر حسب امکانات در دسترس و توانایی های خود اقدامات
زیر را معمول خواهند نمود:
الف - همکاری از طریق مشاهدات ، پژوهش و مبادله اطلاعات منظم جهت فهم بهتر
و ارزیابی اثرات فعالیتهای انسان بر لایه اوزون و اثرات تغییرات لایه اوزون
بر سلامت انسان و محیط زیست .
ب - اتخاذ تدابیر مناسب قانونی و اداری و همکاری در هماهنگ سازی خط مشی های
شایسته جهت کنترل ، تحدید، تقلیل یا جلوگیری از فعالیت های انسانی تحت
اختیار و کنترل آنان ، هر گاه تشخیص داده شود که این فعالیت ها یقینا و یا
احتمالا موجد اثرات سویی هستند که از دگرگونی یا دگرگونی محتمل لایه اوزون
ناشی می گردد.
ت - همکاری در تدوین اقدامات ، رویه ها و ضوابط مورد توافق جهت اجرای این
کنوانسیون ، به منظور تصویب پروتکل ها و الحاقیه ها.
ت - همکاری با ارگان های ذیصلاح بین المللی جهت اجرای موثر این کنوانسیون و
پروتکل هایی که عضو آنها می باشد.
3 - مقررات این کنوانسیون به هیچ وجه به حق اعضا نسبت به اتخاذ تدابیر
داخلی ، طبق قوانین بین المللی ، علاوه بر آنهایی که در بندهای 1 و 2 فوق
بدان اشاره شده است ، لطمه وارد نمی سازد و نیز تاثیری در اقداماتی که تا
کنون یکی از اعضا کنوانسیون انجام داده است نخواهد داشت ، مشروط به این که
این تدابیر و اقدامات با تعهداتشان به موجب این کنوانسیون مغایر نبوده
باشد.
4 - اجرای این ماده مبتنی بر ملاحظات علمی و فنی مربوطه خواهد بود.
ماده 3 - پژوهش و مشاهدات سیستماتیک
1 - اعضا تعهد می نمایند که عندالاقتضا انجام پژوهش و ارزیابی های علمی را
در خصوص موارد ذیل مستقیما و یا از طریق ارگانهای ذیصلاح بین المللی آغاز
کنند یا در مورد آنها همکاری نمایند:
الف - فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی که ممکن است لایه اوزون را تحت تاثیر
قرار دهند.
ب - تندرستی انسان و اثرات دیگر زیست شناسی ناشی از دگرگونی های لایه اوزون
، به ویژه اثرات معلول تغییرات در تشعشعات ماورا بنفش خورشید که دارای
اثرات زیست شناسی می باشد.
ت - اثرات اقلیمی ناشی از دگرگونی های لایه اوزون .
ت - اثرات حاصل از هر گونه دگرگونی لایه اوزون و از هر گونه تغییر تبعی در
تشعشعات بر مواد طبیعی و صنعتی مفید برای انسان .
ث - اجسام ، رویه ها، فرآیندها و فعالیت هایی که ممکن است بر لایه اوزون اثر
بگذارند، و اثرات جمعی آنها.
ج - اجسام و تکنولوژی های جایگزین .
چ - امور اجتماعی ، اقتصادی مربوط.
و آنچه که در الحاقیه های شماره 1 و 2 تشریح شده است .
20 - اعضا تعهد می نمایند که عندالاقتضا مستقیما یا از طریق ارگانهای ذیصلاح
بین المللی و با توجه کامل به قوانین داخلی خود و فعالیت های جاری در سطوح
ملی و بین المللی برنامه های مشترک یا تکمیلی جهت بررسی سیستماتیک وضع لایه
اوزون و سایر عوامل مربوط، که در الحاقیه شماره 1 شرح داده شده است ،
برقرار نموده و یا گسترش دهند.
3 - اعضا متعهد می شوند که مستقیما یا از طریق سازمانهای ذیصلاح بین المللی
در مراقبت نسبت به جمع آوری ، ارزیابی و انتقال اطلاعات پژوهشی و مطالعاتی
از طریق مراکز ذیربط اطلاعاتی جهان به طور منظم و به موقع همکاری نمایند.
ماده 4 - همکاری در زمینه های حقوقی ، علمی و فنی
1 - اعضا می بایستی مبادله اطلاعات علمی ، فنی ، اجتماعی ، اقتصادی ، تجاری و
حقوقی مربوط به این کنوانسیون را که در الحاقیه شماره 2 با تفصیل بیشتر
ذکر شده است تسهیل و ترغیب نمایند. این گونه اطلاعات در دسترس سازمانهای
مورد توافق اعضا قرار خواهند گرفت . چنانچه تامین کننده اطلاعات آنها را
محرمانه اعلام کرده باشد، هر یک از سازمانهای دریافت کننده اطلاعات باید در
عدم افشای اطلاعات مزبور مراقبت و آنها را به نحوی ضبط و ربط نماید که قبل
از قرار دادن آنها در دسترس همه اعضا جنبه محرمانه بودن آنها ملحوظ و
مراعات گردیده باشد.
2 - اعضا باید طبق قوانین و مقررات و عرف داخلی خود و به ویژه با در نظر
گرفتن نیازهای کشورهای در حال توسعه در پیشبرد توسعه و انتقال تکنولوژی و
دانش مستقیما یا از طریق سازمانهای بین المللی ذیصلاح ، همکاری نمایند. این
همکاری باید بخصوص از طریق ذیل انجام گردد:
الف - تسهیل در کسب تکنولوژی های جایگزین توسط طرف های دیگر.
ب - تامین اطلاعات در خصوص تکنولوژیها و تجهیزات جایگزین و فراهم آوردن
دستورالعمل ها و جزوه های راهنمای خاص آنها.
ت - تامین تجهیزات و امکانات لازم برای پژوهش و مطالعات سیستماتیک .
ت - آموزش مناسب پرسنل علمی و فنی .
ماده 5 - انتقال اطلاعات
اعضا می بایستی در چهارچوب روش و مقاطع زمانی تعیین شده در جلسات اعضای
اسناد خاص ، اطلاعات مربوط به تدابیر اتخاذ شده توسط خود را برای اجرای این
کنوانسیون و پروتکل هایی که عضویت آنها را دارند، از طریق دبیرخانه به
کنفرانس امضاکنندگان (مصوبه حاضر) موضوع ماده 6 آتی الذکر منتقل نمایند.
ماده 6 - کنفرانس امضاکنندگان
1 - بدینوسیله یک کنفرانس امضاکنندگان تشکیل می شود که نخستین جلسه آن به
وسیله دبیرخانه ای که به طور موقت به موجب ماده 7، حداکثر یک سال پس از به
اجرا درآمدن این کنوانسیون ، تعیین می گردد، منعقد خواهد گردید. بعد از آن
جلسات عادی کنفرانس امضاکنندگان باید به فواصل مرتب ، که توسط خود کنفرانس
و در نخستین جلسه آن تعیین خواهد شد، منعقد می گردد.
2 - تاریخ جلسات فوق العاده کنفرانس امضاکنندگان به تشخیص خود کنفرانس یا
بر اساس درخواست کتبی هر یک از اعضا تعیین خواهد شد، مشروط به آنکه
درخواست ظرف شش ماه بعد از ارسال توسط دبیرخانه مورد تایید حداقل یک سوم
اعضا قرار گیرد.
3 - کنفرانس امضاکنندگان می بایستی به اتفاق آرا و آیین نامه های اجرایی و
مالی برای خود و ارگانهای فرعی که ممکن است تشکیل دهد و همچنین مقررات
مالی حاکم بر انجام وظیفه دبیرخانه را مورد موافقت و تصویب قرار دهد.
4 - کنفرانس امضاکنندگان می بایستی در اجرای این کنوانسیون مراقبت و نظارت
مستمر اعمال نموده و علاوه بر آن می بایستی :
الف - نحوه و فواصل زمانی انتقال اطلاعات موضوع ماده 5 را تعیین نموده و
اطلاعات مزبور و همچنین گزارشهای تسلیمی از طرف ارگان های فرعی خود را مورد
بررسی قرار دهد.
ب - اطلاعات علمی مربوط به لایه اوزون ، دگرگونی احتمالی آن و اثرات بالقوه
چنین دگرگونیهای را مورد بررسی قرار دهد.
ت - طبق ماده 2، در هماهنگی خط مشی ها، سیاستها تدابیر مناسب اتخاذ شده
جهت تقلیل و پخش و نشر موادی که موجد دگرگونی لایه اوزون می گردند، مساعدت
و توصیه های لازم را در مورد اقدامات مربوط به این کنوانسیون ارائه
نمایند.
ت - طبق مواد 3 و 4 برنامه هایی برای پژوهش ، مطالعات منظم ، همکاری های علمی
و تکنولوژی ، مبادله اطلاعات و انتقال تکنولوژی و دانش ، تدوین نمایند.
ث - طبق مواد 9 و 10، در صورت لزوم اصلاحیه هایی بر این کنوانسیون و
الحاقیه های آن مورد مطالعه و تصویب قرار دهند.
ج - اصلاح هر پروتکل و هر الحاقیه آن را مورد بررسی قرار دهند و در صورت
اتخاذ تصمیمی در این زمینه ، توصیه های خود را به طرفهای ذیربط پروتکل
ارائه دهند.
چ - طبق ماده 10، الحاقیه های اضافی به این کنوانسیون را مورد بررسی و در
صورت لزوم مورد تصویب قرار دهند.
ح - طبق ماده 8 پروتکل هایی را مورد بررسی و در صورت لزوم تصویب قرار
دهند.
خ - به منظور اجرای این کنوانسیون در صورت لزوم ارگانهای فرعی تشکیل
دهند.
د - عندالاقتضا خدمات سازمانهای بین المللی ذیصلاح و کمیته های علمی به ویژه
سازمان هواشناسی جهانی ، سازمان بهداشت جهانی و همچنین کمیته هماهنگ کننده
مربوط به لایه اوزون را در پژوهش های علمی ، مطالعات سیستماتیک و فعالیتهای
دیگر مربوط به اهداف کنوانسیون درخواست و حسب مورد از اطلاعات کسب شده از
این سازمانها و کمیته ها استفاده نمایند.
ذ - هر گونه اقدامی اضافی را که ممکن است برای نیل به اهداف این
کنوانسیون لازم گردد مورد توجه قرار دهند.
5 - سازمان ملل متحد، ارگانهای تخصصی آن و سازمان بین المللی انرژی اتمی و
نیز هر کشوری که طرف این کنوانسیون نیست ، می توانند نمایندگانی را به
عنوان ناظر در جلسات کنفرانس امضاکنندگان داشته باشند، هر سازمان یا
ارگان ، واجد شرایط در زمینه های مربوط به حفظ لایه اوزون اعم از ملی و
بین المللی ، دولتی یا غیر دولتی ، که تمایل خود را به اعزام نماینده به
عنوان ناظر در کنفرانس امضاکنندگان به دبیرخانه اطلاع داده است ، می تواند
در جلسات کنفرانس شرکت نماید، مگر آنکه حداقل یک سوم اعضای حاضر با این
امر مخالفت ورزند. پذیرش و شرکت ناظران تابع آیین نامه مصوب در کنفرانس
امضاکنندگان خواهد بود.
ماده 7 - دبیرخانه
1 - وظایف دبیرخانه به قرار ذیل خواهد بود:
الف - ترتیب دادن جلسات پیش بینی شده در موارد 6، 8، 9، 10 و تامین خدمات
مربوط به آنها.
ب - تهیه و ارسال گزارشهایی بر اساس اطلاعات دریافت شده طبق مواد 4 و 5 و
نیز بر پایه اطلاعات حاصل از جلسات ارگانهای فرعی که به موجب ماده 6 تشکیل
شده اند.
ت - انجام وظایف محوله به آن به موجب هر پروتکل .
ت - تهیه گزارش درباره فعالیت هایی که در ایفای وظایف خود به موجب این
کنوانسیون انجام داده است و ارائه آن گزارشها به کنفرانس امضاکنندگان .
ث - برقراری هماهنگیهای لازم با سایر ارگانهای بین المللی مربوط و به ویژه
تمهید ترتیبات قراردادی و اداری ، حسب ضرورت ، برای ایفای موثر وظایف خود.
ج - ایفا وظایف دیگری که کنفرانس امضاکنندگان تعیین نماید.
2 - وظایف دبیرخانه تا پایان اولین جلسه عادی کنفرانس امضاکنندگان که طبق
ماده 6 منعقد خواهد گردید، موقتا توسط برنامه محیط زیست سازمان ملل ایفا
خواهد گردید.
کنفرانس امضاکنندگان در اولین جلسه عادی خود دبیرخانه را از میان
سازمانهای بین المللی موجود و ذیصلاحی تعیین خواهد کرد که تمایل خود را
نسبت به ایفای وظایف دبیرخانه به موجب این کنوانسیون اعلام داشته اند.
ماده 8 -
1 - کنفرانس امضاکنندگان می تواند در جلسه خود پروتکلهایی را طبق ماده 2
تصویب کند.
2 - متن کلیه پروتکلهای پیشنهادی توسط دبیرخانه لااقل شش ماه قبل از چنین
جلسه ای به اطلاع امضاکنندگان خواهد رسید.
ماده 9 - اصلاح کنوانسیونها و پروتکلها
1 - هر یک از اعضا می تواند اصلاح این کنوانسیون یا هر یک از پروتکلهای
آنرا پیشنهاد نماید. در این اصلاحیه ها باید ملاحظات علمی و فنی مد نظر قرار
گیرد.
2 - اصلاحیه های این کنوانسیون در جلسه کنفرانس امضاکنندگان مورد قبول قرار
خواهد گرفت . اصلاحیه های مربوط به پروتکل در جلسه اعضای آن پروتکل خاص
پذیرفته خواهد گردید. به جز مواردی که به نحو دیگری در پروتکل پیش بینی
شده باشد، متن هر اصلاحیه پیشنهادی کنوانسیون حاضر یا هر پروتکل توسط
دبیرخانه حداقل شش ماه پیش از جلسه ای که برای تصویب آن در نظر گرفته شده
است ، به اطلاع اعضا خواهد رسید.
3 - امضاکنندگان به منظور نیل به اتفاق نظر در قبول هر یک از اصلاحیه های
پیشنهادی مربوط به این کنوانسیون ، کوشش های لازم را مبذول خواهند داشت .
چنانچه علیرغم کلیه کوششهای به عمل آمده توافقی حاصل نگردد، به عنوان
آخرین اقدام ، اصلاحیه با رای اکثریت سه چهارم اعضای حاضر و دارنده حق رای
مورد تایید قرار گرفته و توسط مرجع امانت دار جهت تایید، تصویب و پذیرش به
کلیه اعضا تسلیم خواهد گردید.
4 - روش مذکور در بند 3 فوق در مورد اصلاحیه های وارده به کلیه پروتکلها
قابل اعمال است . ولی فقط احراز دو سوم اکثریت امضاکنندگان آن پروتکل که
در جلسه حاضر و صاحب رای می باشند، برای تصدیق و تصویب آن کفایت می نماید.
5 - تصویب ، تایید و پذیرش اصلاحیه ها کتبا به اطلاع مرجع امانت دار خواهد
رسید. اصلاحیه های پذیرفته شده طبق بندهای 3 و 4 فوق ، در نودمین روز بعد از
وصول اعلامیه تصویب ، تایید و پذیرش اصلاحیه ها از جانب حداقل سه چهارم
امضاکنندگان این کنوانسیون یا حداقل دو سوم اعضای پروتکل مربوط به مرجع
امانت دار، نسبت به اعضای پذیرنده آنها قابل اجرا خواهد بود، مگر آنکه به
نحو دیگری در پروتکل پیش بینی شده باشد. اصلاحیه های مزبور نسبت به هر یک از
اعضا دیگر در نودمین روز پس از آنکه آن عضو مدارک مربوط به تصویب ، تایید
و پذیرش اصلاحیه ها را تقدیم داشت ، لازم الاجرا خواهد گردید.
6 - به منظور اجرای این ماده تاعضای حاضر و صاحب رای ت به معنی طرفهای
حاضر در جلسه می باشد که رای مثبت یا منفی می دهند.
ماده 10 - تصویب و اصلاح الحاقیه ها
1 - الحاقیه های این کنوانسیون یا هر پروتکل ، حسب مورد جز لایتجزای این
کنوانسیون یا پروتکل خواهد بود و در صورتی که به نحوی دیگر تصریح نشده
باشد، اشاره به این کنوانسیون یا پروتکلهای آن به منزله اشاره به
الحاقیه های آنها نیز خواهد بود. این الحاقیه ها به امور و مسائل علمی ، فنی
و اداری محدود خواهد بود.
2 - جز در مواردی که پروتکل در مورد الحاقیه های خود به نحو دیگری پیش بینی
نموده باشد، رویه ذیل در خصوص پیشنهاد، تصویب و به اجرا درآمدن
الحاقیه های منضم به این کنوانسیون یا به الحاقیه های هر پروتکل قابل اجرا
خواهد بود:
الف - الحاقیه های منضم به کنوانسیون حاضر طبق رویه مذکور در بندهای 2 و 3
ماده 9 پیشنهاد و تصویب خواهد شد، در حالی که الحاقیه های پروتکلها طبق
رویه مندرج در بندهای 2 و 4 ماده 9 پیشنهاد و پذیرش می گردند.
ب - هر طرفی که قادر نباشد یک الحاقیه اضافی به این کنوانسیون یا یک
الحاقیه به هر پروتکلی که خود طرف آن است تصویب نماید، باید مرجع
امانت دار را ظرف مدت شش ماه از تاریخ اعلام تصویب از طرف مرجع امانت دار،
از این امر مطلع سازد، مرجع مزبور می بایستی بدون تاخیر همه اعضا را از
دریافت این اعلام تصویب آگاه سازد. هر یک از اعضا می تواند در هر زمان به
جای مخالفت قبلی خود، اعلام تصویب نماید و الحاقیه ها از آن زمان برای آن
طرف لازم الاجرا خواهد گردید.
ت - به محض انقضای شش ماه از تاریخ ارسال اطلاعیه از طرف مرجع امانت دار،
الحاقیه برای همه طرفهای این کنوانسیون یا هر پروتکل مربوط، که اطلاعیه ای
طبق مفاد بند (ب ) فوق ، تسلیم نکرده اند قابل اجرا خواهد گردید.
3 - پیشنهاد، تصویب و لازم الاجرا گردیدن اصلاحیه های الحاقیه های این
کنوانسیون یا هر یک از پروتکلهای آن تابع روش مذکور برای پیشنهاد، تصویب
و لازم الاجرا گردیدن الحاقیه های کنوانسیون یا الحاقیه های پروتکلها خواهد
بود و الحاقیه ها و اصلاحیه ها تا زمانی که اصلاحیه این کنوانسیون یا پروتکل
مربوط به مرحله اجرا درنیامده است ، لازم اجرا نخواهد شد.
4 - هر گاه یک الحاقیه اضافی یا یک اصلاحیه الحاقی موکول به اصلاحیه ای بر
این کنوانسیون یا یک پروتکل گردد، الحاقیه اضافی یا اصلاحیه الحاقی تا
زمانی که اصلاحیه این کنوانسیون یا پروتکل مربوط به مرحله اجرا در نیامده
است ، لازم الاجرا نخواهد شد.
ماده 11 - حل و فصل اختلافات
1 - در صورت بروز اختلاف بین امضاکنندگان ، در مورد تفسیر یا اجرای این
کنوانسیون ، طرفهای ذیربط می بایستی از طریق مذاکره به حل و فصل آن مبادرت
ورزند.
2 - هر گاه طرفهای ذیربط نتوانند از طریق مذاکره به حل و فصل اختلاف نائل
آیند، می توانند مشترکا مساعی جمیله و یا وساطت شخص ثالثی را تقاضا
نمایند.
3 - هنگام تصویب ، پذیرش ، تایید یا الحاق این کنوانسیون ، یا هر زمان بعد
از آن ، یک دولت یا سازمان یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای می تواند کتبا به
مرجع امانت دار اعلام دارد که در مورد اختلافی که هنوز طبق بندهای 1 و 2 فوق
حل نشده است ، یک و یا دو طریق اجباری حل و فصل اختلاف مشروحه در ذیل را
خواهد پذیرفت :
الف - داوری طبق روش مصوب در اولین جلسه عادی کنفرانس امضاکنندگان .
ب - تسلیم اختلاف به دیوان بین المللی دادگستری .
4 - هر گاه اعضا کنوانسیون طبق بند 3 فوق این روش و یا هر روش دیگری را
نپذیرند، اختلاف حسب بند 5 به سازش ارجاع می شود، مگر آنکه اعضا به نحو
دیگری توافق نمایند.
5 - کمیسیون سازش به درخواست یکی از طرفهای اختلاف تشکیل می شود، کمیسیون
مرکب خواهد بود از تعداد مساوی اعضا تعیین شده از جانب هر یک از طرفهای
ذیربط و رئیس کمیسیون مشترکا به وسیله اعضا منصوب هر طرف انتخاب خواهد
گردید. رای کمیسیون قطعی و توصیه آمیز می باشد و طرفها می بایستی آنرا با
حسن نیت مورد توجه قرار دهند.
6 - مفاد این ماده در مورد هر پروتکل دیگری قابل اجرا بوده مگر آنکه در
پروتکل مربوط به نحو دیگری پیش بینی شده باشد.
ماده 12 - امضا
این کنوانسیون برای امضای دولتها یا سازمان منطقه ای یکپارچه سازی اقتصادی
در وزارت امور خارجه فدرال جمهوری اتریش در وین از تاریخ 22 مارس 1985 تا
21 سپتامبر 1985 و در مقر اصلی سازمان ملل متحد در نیویورک از 22 سپتامبر
1985 تا 21 مارس 1986 مفتوح خواهد بود.
ماده 13 - تصویب ، پذیرش یا موافقت
1 - این کنوانسیون و کلیه پروتکلهای آن تابع مقررات تصویب ، پذیرش یا
موافقت دولتها یا سازمانهای منطقه ای یکپارچه سازی اقتصادی خواهد بود.
مدارک مربوط به تصویب ، پذیرش یا موافقت نزد مرجع امانت دار تودیع خواهد
گردید.
2 - هر سازمانی که در بند 1 فوق به آن اشاره شده است و به عضویت این
کنوانسیون یا هر پروتکل منضم به آن درمی آید، بدون آنکه دولتهای عضو آن
سازمان امضاکننده کنوانسیون باشند، مکلف به اجرای تعهدات موضوع کنوانسیون
یا پروتکل آن ، حسب مورد خواهد بود. در مورد سازمانهایی که یک یا چند دولت
عضو آنها عضو کنوانسیون یا پروتکل مربوطه می باشند. سازمان و دولتهای عضو
آن در مورد مسئولیتهای مربوط به ایفای تعهدات خود به موجب کنوانسیون یا
پروتکل ، حسب مورد، تصمیم خواهند گرفت .
در این گونه موارد، سازمان و دولتهای عضو حق نخواهند داشت حقوق تحت
کنوانسیون یا پروتکل مربوط را تواما اعمال نمایند.
3 - سازمانهای مذکور در بند 1 فوق می بایستی در اسناد مربوط به تصویب ،
پذیرش و موافقت خود حدود صلاحیت خود را نسبت به امور موضوع کنوانسیون یا
پروتکل مربوطه اعلام نمایند. همچنین این سازمانها می بایستی مرجع امانت دار
را از هر گونه تغییر در حدود صلاحیتشان مطلع کنند.
ماده 14 - الحاق
1 - از زمانی که مهلت امضا کنوانسیون حاضر یا پروتکل مربوطه منقضی می گردد
و هر پروتکل مربوط به آن برای الحاق توسط دولتها و سازمانهای منطقه ای
یکپارچه سازی اقتصادی مفتوح خواهد بود.
مدارک الحاق می بایستی نزد مرجع امانت دار ایداع گردد.
2 - سازمانهای مورد اشاره در بند 1 فوق می بایستی در مدارک الحاق خود حدود
صلاحیت خود را نسبت به امور موضوع کنوانسیون یا پروتکل مربوطه اعلام
نمایند. این سازمانها نیز می بایستی مرجع امانتدار را از هر گونه تغییرات
عمده در حدود صلاحیت خود مطلع سازند.
3 - مقررات بند 2 ماده 13، نسبت به سازمانهای منطقه ای یکپارچه سازی
اقتصادی که به این کنوانسیون یا هر پروتکل مربوط به آن ملحق می شوند،
اعمال خواهد گردید.
ماده 15 - حق رای
1 - هر یک از امضاکنندگان این کنوانسیون یا پروتکل مربوط به آن حق یک رای
خواهد داشت .
2 - جز در مورد پیش بینی شده در بند 1 فوق ، سازمانهای منطقه ای یکپارچه سازی
اقتصادی می بایستی حق خود را در اموری که در حیطه صلاحیتشان است ، با دادن
تعدادی رای مساوی ، تعداد دولتهای عضو خود که اعضای کنوانسیون یا پروتکل
مربوط بدان هستند اعمال نمایند. هر گاه دولتهای عضو آنها حق رای خود را
اعمال کرده باشند، این سازمانها نمی بایستی از حق رای خود استفاده نمایند
و بالعکس .
ماده 16 - ارتباط بین کنوانسیون و پروتکل های آن
1 - یک دولت یا یک سازمان منطقه ای یکپارچه سازی اقتصادی نمی تواند به عضویت
یک پروتکل درآید، مگر آنکه از قبل طرف کنوانسیون بوده و یا در همان زمان
به عضویت آن داخل شود.
2 - تصمیمات مربوط به هر پروتکل فقط می بایستی به وسیله طرفهای آن پروتکل
اتخاذ گردد.
ماده 17 - لازم الاجرا گردیدن
1 - کنوانسیون حاضر در نودمین روز پس از تاریخ ایداع بیستمین سند مربوط
به تصویب ، پذیرش موافقت یا الحاق لازم الاجرا خواهد شد.
2 - کلیه پروتکلها، جز در مواردی که به نحو دیگری پیش بینی شده باشد در
نودمین روز پس از تاریخ ایداع یازدهمین سند تصویب ، پذیرش یا موافقت با
پروتکل یا الحاق بدان لازم الاجرا خواهد گردید.
3 - برای هر طرفی که این کنوانسیون را پس از ایداع بیستمین سند تصویب ،
پذیرش موافقت یا الحاق ، تصویب قبول و یا تایید می کند یا بدان ملحق می شود،
کنوانسیون در نودمین روز بعد از تاریخ ایداع مدارک تصویب ، پذیرش ، موافقت
یا الحاق آن طرف لازم الاجرا خواهد گردید.
4 - جز در مواردی که به نحو دیگری در پروتکل قید شده باشد کلیه پروتکلها
برای طرفی که بعد از لازم الاجرا شدن آن طبق بند 2 فوق آنرا تصویب ، قبول و
یا تایید می کند یا بدان ملحق می گردد.
در نودمین روز بعد از تاریخ ایداع مدارک تصویب ، پذیرش ، موافقت یا الحاق
توسط آن طرف یا در تاریخی که کنوانسیون برای آن طرف قابل اجرا می شود، هر
کدام دیرتر باشد، لازم الاجرا می گردد.
5 - به منظور اجرای بند 1 و 2 فوق هر یک از مدارک ایداع شده توسط یک
سازمان منطقه ای یکپارچه سازی اقتصادی به عنوان مدرک اضافی بر مدارکی که
دولتهای عضو آن سازمان ایداع کرده اند، محسوب نخواهد شد.
ماده 18 - شروط
هیچ شرطی در این کنوانسیون پیش بینی نشده است .
ماده 19 - رجوع
1 - در هر زمان پس از چهار سال از تاریخ لازم الاجرا گردیدن این کنوانسیون
برای یکی از اعضا عضو مزبور می تواند با اعلام کتبی به مرجع امانت دار از
الحاق خود به کنوانسیون رجوع نماید.
2 - جز در مواردی که به نحو دیگری در پروتکل پیش بینی شده باشد، در هر
زمان پس از چهار سال از تاریخ لازم الاجرا گردیدن پروتکل برای یکی از اعضا
عضو مزبور می تواند با اعلام کتبی به مرجع امانت دار الحاق خود به پروتکل را
مسترد دارد.
3 - چنین رجوع بعد از انقضای یک سال از تاریخ وصول آن توسط مرجع
امانت دار، یا هر تاریخ بعدی که در اعلامیه رجوع مشخص شده باشد، موثر خواهد
بود.
4 - رجوع هر طرفی از الحاق خود به این کمیسیون ، به منزله رجوع آن طرف از
کلیه پروتکلهایی است که عضویت آن را داشته است .
ماده 20 - مرجع امانت دار
1 - دبیر کل سازمان ملل متحد وظایف امانت دار این کنوانسیون و هر پروتکل
مربوط به آن را به عهده خواهد داشت .
2 - مرجع امانت دار اعضای کنوانسیون را به ویژه از موارد ذیل مطلع خواهد
ساخت :
الف - امضای این کنوانسیون و هر پروتکل مربوط به آن و ایداع مدارک تصویب ،
پذیرش ، موافقت یا الحاق طبق مواد 13 و 14.
ب - تاریخی که کنوانسیون و هر پروتکل مربوط به آن طبق ماده 17 لازم الاجرا
خواهد گردید.
ت - اعلامیه های رجوع انجام شده طبق ماده 19.
ت - اصلاحیه های مصوبه در خصوص کنوانسیون یا هر پروتکل مربوط به آن ، پذیرش
آنها توسط اعضا و تاریخ لازم الاجرا گردیدن آنها طبق ماده 9.
ث - کلیه مکاتبات مربوط به تصویب و موافقت با الحاقیه ها و اصلاحیه
الحاقیه ها طبق ماده 10.
ج - اطلاعیه های سازمان منطقه ای یکپارچه سازی اقتصادی در مورد حدود صلاحیت
آنها نسبت به امور موضوع این کنوانسیون و یا هر پروتکل مربوط به آن و
همچنین تغییرات انجام شده در آنها.
چ - اعلامیه های تسلیم شده طبق بند 3 ماده 11.
ماده 21 - متون معتبر
اصل این کنوانسیون که به زبانهای عربی ، چینی ، انگلیسی ، فرانسه ، روسی و
اسپانیایی تهیه گردیده و کلیه آنها از اعتبار واحدی برخوردارند می بایستی
نزد دبیر کل سازمان ملل متحد ایداع شود.
در تصدیق و تسجیل مراتب فوق ، اینجانب امضاکننده ذیل ، که دارای اختیار لازم
در این مورد هستم ، این کنوانسیون را امضا نمودم .
منعقد در وین در تاریخ 22 مارس 1985
الحاقیه 1
پژوهش و مشاهدات علمی
1 - طرفهای این کنوانسیون تصدیق می نمایند که مسائل عمده علمی به قرار ذیل
است :
الف - دگرگونی لایه اوزون منجر به تغییر مقدار تشعشعات ماورا بنفش خورشیدی

دارای اثرات زیست شناسی B - VU می گردد و این تشعشعات چون به سطح زمین
می رسد عواقب بالقوه ای برای سلامت انسان ، ارگانیسم ها، اکوسیستم ها و مواد
مفید برای انسان در بر دارد.
ب - تغییرات توزیع عمودی اوزون می تواند تغییراتی در ساختار دمای جو پدید
آورده و عواقب بالقوه ای در آب و هوا و اقلیم داشته باشد.
2 - امضاکنندگان کنوانسیون می بایستی طبق ماده 3 در انجام پژوهش و مشاهدات
علمی و تنظیم و تدوین پیشنهادات خود جهت تحقیقات و مطالعات در زمینه های
ذیل همکاری نمایند:
الف - پژوهش در فیزیک و شیمی جو (اتمسفر)
1 - الگوهای نظری جامع ، توسعه بیشتر الگوهایی که تاثیرات متقابل بین
فرآیندهای تشعشعی ، دینامیک و شیمیایی را مورد توجه قرار می دهد، بررسی
اثرات همزمان فعالیتهای گوناگون انسان و آنچه به طور طبیعی روی می دهد بر
اوزون اتمسفر، تفسیر مجموعه های اطلاعات اندازه گیری ماهواره ای و غیر
ماهواره ای ، ارزیابی هر گونه تغییر در روندهای جوی و ژئوفیزیکی ، و توسعه
روشهایی برای مربوط ساختن تغییر این شاخص ها در موارد خاص .
2 - مطالعات آزمایشگاهی در مورد نرخ ضرائب ، سطح مقطع جذب و مکانیسم
فرآیندهای شیمیایی یا فتوشیمیایی در لایه های تروپوسفر و استراتوسفر،
اطلاعات طیف نگاری برای اطمینان از اندازه گیری های صحرایی در تمام نواحی
طیفی .
3 - اندازه گیریهای صحرایی . غلظت و جریان گازهای منابع اصلی اعم از این که
منشا طبیعی داشته یا معلول فعالیتهای انسان باشد، مطالعات دینامیکی
اتمسفر اندازه گیریهای همزمان ذرات ناشی از اعمال فتوشیمیایی تا پائین ترین
سطح منتهی به لایه مرزی که زمین با استفاده از سیستمهای سنجش از دور محلی ،
مقایسه دستگاههای اندازه گیری گوناگون با یکدیگر از جمله اندازه گیریهای
هماهنگ شده جمعی برای وسایل ماهواره ای ، میدانهای سه بعدی و اجزا کلیدی
غیر قابل اندازه گیری جوی ، جریان طیف خورشیدی و شاخصهای هواشناسی .
4 - توسعه دستگاههای ، از جمله دستگاههای حس کننده برای اجرا غیر قابل
اندازه گیری جوی شاخصهای هواشناسی و جریان خورشیدی .
ب - پژوهش درباره اثرات بهداشتی ، اثرات زیست شناسی و تجزیه با انرژی
نورانی
1 - رابطه بین قرار گرفتن انسان در معرض تشعشعات مریی و ماورا بنفش
خورشید و
الف - شیوع سرطان های پوستی ملانوما و غیر ملانوما و
ب - اثرات بر سیستم های ایمنی انسان .
2 - اثرات تشعشعات B - VU بر حسب طول موج به
الف - محصولات کشاورزی ، جنگلها و سایر اکوسیستم های زمینی و
ب - زنجیره غذایی آبی و آبزیان و نیز ممانعت احتمالی تولید اکسیژن توسط
فیتوپلانکتونهای دریایی .
3 - مکانیسم هایی که تشعشعات B - VU طبق آنها بر مواد زیست شناسی گونه ها و
اکوسیستم ها عمل می کند، از جمله ارتباط بین دوراژ نرخ دوراژ عکس العمل ،
ترمیم نوری انطباق و حفاظت .
4 - مطالعات مربوط به اثرات طیفی و عکس العملهای طیفی با استفاده از
تشعشعات چند رنگی به منظور در برگرفتن اثرات متقابل ممکن در تمام نواحی
مختلف طول موج .
5 - تاثیر تشعشعات B - VU بر حساسیتها و فعالیتهای گونه های زیست شناسی که
برای تعادل بیوسفریک حائز اهمیت هستند و فرآیندهای پایه ای مانند فتوسنتز
و بیوسنتز.
6 - تاثیر تشعشعات B - VU بر تجزیه مواد آلوده کننده توسط انرژی نورانی
مواد شیمیایی کشاورزی و سایر مواد.
ج - پژوهش در مورد اثرات بر آب و هوا
1 - مطالعات نظری و مشاهده ای اثرات تشعشعی اوزون و سایر انواع غیر قابل

اندازه گیری و اثر بر شاخصهای اقلیمی ، مانند دمای زمین و سطح اقیانوس
چگونگی ریزش های آسمانی ، تبادل بین تروپوسفر و استراتوسفر.
2 - تحقیق درباره اثرات آن گونه عوامل اقلیمی بر جنبه های مختلف فعالیت
انسان .
د - مشاهدات سیستماتیک درباره
1 - وضعیت لایه اوزون (یعنی تغییرپذیری فضایی و زمانی محتوی ستونی کل و
توزیع عمودی ) با استفاده از سیستم مشاهده جهانی اوزون بر اساس یکپارچه
کردن سیستم های ماهواره ای و زمینی .
2 - غلظت گازهای اصلی تروپرسفریک و استراتوسفریک برای لاتین خانواده های
کربن .
3 - دما از زمین تا مزوسفر ، با استفاده از سیستم های مستقر در زمین و نیز
سیستم های ماهواره ای .
4 - جریان نور خورشید که بر حسب طول موج که به جو زمین می رسد و تشعشع
حرارتی که از زمین منعکس می شود، با استفاده از اندازه گیریهای ماهواره ای .
5 - جریان نور خورشیدی که بر حسب طول موج که محدوده طول موج ماورا بنفش
دارای اثرات بیولوژیکی (B - VU) به سطح زمین می رسد.
6 - خصوصیات و توزیع آئروسول از زمین تا مزوسفر، با استفاده از سیستم های
مستقر در زمین ، هوابرد و ماهواره ای .
7 - متغیرهای حائز اهمیت اقلیمی از طریق حفظ برنامه های اندازه گیری مدرن
هواشناسی در سطح زمین .
8 - انواع غیر قابل اندازه گیری ، دماها، جریان نور خورشیدی و آئروسول ها،
با استفاده از روش های پیشرفته برای تفسیر داده های جهانی .
3 - امضاکنندگان کنوانسیون می بایستی با در نظر گرفتن نیازهای ویژه
کشورهای در حال رشد در پیشبرد برنامه های آموزش مناسب علمی و فنی مورد
لزوم همکاری نمایند تا از این طریق در تحقیقات و مشاهدات سیستماتیک که
خلاصه وار در این الحاقیه بدان اشاره شده است مشارکت نمایند. و برای این
منظور یابد به هماهنگ نمودن ابزار کار و روشهای مشاهده برای ایجاد
مجموعه های قابل مقایسه و استاندارد شده اطلاعات علمی توجه خاصی مبذول
گردد.
4 - تصور بر این است که اجسام شیمیایی طبیعی و انسان ساخته ذیل ، که در
ذکر آنها رعایت اولویت نگردیده است ، تغییرات بالقوه ای در خواص شیمیایی و
فیزیکی لایه اوزون پدید می آورند:
الف - اجسام کاربنی
1 - مونواکسید کربن (OC)
مونواکسید کربن منشاهای مهم طبیعی و انسان ساخته دارد و تصور می شود که
نقش مستقیم عمده ای در فتوشیمی تروپوسفر و نقش غیر مستقیم در فتوشیمی
استراتوسفر دارد.
2 - دی اکسید کربن (گاز کربنیک ) (OC)
گاز کربنیک به طور عمده منشا طبیعی و انسان ساخته دارد و با تاثیرگذاری
بر ساختار دمای به اوزون استراتوسفر جو لطمه می زند.
3 - متان (HC)
متان هم منشا طبیعی درد و هم منشا انسانی و اوزون تروپوسفر و استراتوسفر
هر دو را تحت تاثیر قرار می دهد.
4 - انواع هیدروکربن غیر متانی
انواع هیدروکربن غیر متانی که شامل تعداد بسیاری از مواد شیمیایی می باشد
هم منشا طبیعی دارند و هم منشا انسانی و نقش مستقیم در فتوشیمی تروپوسفر
و نقش مستقیمی در فتوشیمی استراتوسفر دارند.
ب - اجسام نیتروژنی
1 - منواکسید ازت (ON)
منابع عمده اکسید ازت طبیعی است ، ولی فعالیتهای انسان در این زمینه اهمیت
روزافزونی پیدا می کند منواکسید ازت منبع اصلی استراتوسفر است که نقش
حیاتی در کنترل کردن غلظت اوزون استراتوسفر ایفا می نماید.
2 - اکسیدهای ازت (XON)
منابع زمینی XON نقش مستقیم عمده ای فقط در فرآیندهای فتوشیمی تروپوسفر و
نقش غیر مستقیمی در فتوشیمی استراتوسفر دارند، در حالی که تزریق XON
در نزدیکی تروپوپوز (لایه بین تروپوسفر و استراتوسفر) ممکن است مستقیما
موجب تغییر در اوزون ، تروپوسفر و استراتوسفر فوقانی شود.
ج - ترکیبات کلردار
3 LCFC
(0113 - CFC)3 LC
)CFC -11( CF4 CL2 )CFC - 411( C2 F3
آلکان های کاملا هالوژنی شده ساخته انسان هستند و به عنوان منبع عمل می کند
که نقش حیاتی در فتوشیمی اوزون ، به ویژه در ارتفاع 30 تا 50 کیلومتری
دارد.
2 - آلکان های نیمه هالوژنه مانند LC 3 HC(22-CFC) FC 2 FHC
3LCC 3HC
منابع LC 3HC طبیعی است در حالی که سایر آلکان های نیمه هالوژنه مذکور در
فوق در اصل ساخته دست انسان است . این گازها به عنوان منبع XOLC
استراتوسفر عمل می نمایند.
د - اجسام برومین
آلکان های کاملا هالوژنی شده ، مثلا RBFC
این گازها انسان ساخته هستند و به عنوان منبع XORB عمل می کنند که به طریق
متشابه XOLC رفتار می نمایند.
ه - ترکیبات هیدروژنی
1 - هیدروژن (2H)
هیدروژن ، با هر دو منشا طبیعی و انسانی خود در فتوشیمی استراتوسفر نقش
اندکی ایفا می کند.
2 - آب (O2H)
آب که منشا طبیعی دارد، نقش حیاتی در فتوشیمی تروپوسفر و نیز استراتوسفر
دارد. منابع محلی بخار آب در استراتوسفر شامل اکسیداسیون متان و تا حد
کمتری ، اکسیداسیون هیدروژن است .
الحاقیه 2
مبادله اطلاعات
1 - امضاکنندگان کنوانسیون تاکید می نمایند که گردآوری و مبادله اطلاعات
عاملی مهم در نیل به اهداف کنوانسیون حاضر و حصول اطمینان از این امر است
که کلیه اقداماتی که در این رابطه صورت می گیرد مناسب و لازم می باشند بنا
براین امضاکنندگان کنوانسیون باید اطلاعات علمی ، اجتماعی ، اقتصادی ،
حرفه ای ، تجاری و حقوقی را مبادله نمایند.
2 - امضاکنندگان کنوانسیون در اخذ تصمیم در مورد نوع اطلاعات قابل گردآوری
و مبادله باید سودمندی اطلاعات و هزینه کسب آنها را در نظر داشته باشند.
امضاکنندگان همچنین تایید می نمایند که همکاری موضوع این الحاقیه باید در
چهارچوب قوانین داخلی مقررات و رویه های مربوط به حقوق انحصاری ، اسرار
حرفه ای ، و حفظ اطلاعات محرمانه و مربوط به مالکیت انجام پذیرد.
3 - اطلاعات علمی
این امر شامل اطلاعاتی است راجع به :
الف - پژوهشهای برنامه ریزی شده و جاری ، اعم از دولتی و خصوصی ، به منظور
هماهنگی برنامه های پژوهشی جهت بهره گیری هر چه بهتر از امکانات و منابع
ملی و بین المللی .
ب - اطلاعات مربوط به پخش مواد و گازهای مورد نیاز برای پژوهش
ت - در نشریات معتبر علمی راجع به فیزیک و شیمی جو زمین و قابلیت تحمل آن
برای پذیرش تغییرات ، به ویژه درباره وضع لایه اوزون و اثرات آن بر سلامت
انسان ، محیط زیست و اقلیم ناشی از دگرگونیهای حادث در طول زمان ، خواه در
کل محتوی ستونی اوزون و خواه توزیع عمودی آن .
ت - ارزیابی نتایج پژوهش و توصیه ها برای پژوهش های آینده .
4 - اطلاعات فنی
این بخش شامل اطلاعاتی است درباره :
الف - استفاده از مواد شیمیایی و تکنولوژی جایگزین به منظور تقلیل و پخش
مواد تغییر دهنده اوزون و پژوهشهای جاری و طرح ریزی شده در حال انجام
مربوط به آن .
ب - محدودیتها و خطرات محتمل در استفاده از مواد شیمیایی یا مواد دیگر و
یا تکنولوژیهای جایگزین .
5 - اطلاعات اجتماعی - اقتصادی و بازرگانی درباره اجسام مذکور در الحاقیه
شماره 1
این بخش شامل اطلاعاتی است درباره :
الف - تولید و ظرفیت تولید.
ب - کاربرد و الگوهای .
ت - واردات و صادرات .
ت - هزینه ها، خطرات و فوائد فعالیت های انسان که ممکن است به طور غیر
مستقیم لایه اوزون را دگرگون سازد و اثرات اقدامات منظم که جهت تحت کنترل
درآوردن این فعالیتها انجام می شود و یا مورد توجه قرار می گیرد.
6 - اطلاعات حقوقی
این بخش حاوی اطلاعاتی است در خصوص :
الف - قوانین ملی ، تدابیر اداری و پژوهشهای حقوقی مربوط به حفاظت از لایه
اوزون .
ب - موافقتنامه های بین المللی ، از جمله قراردادهای دو جانبه ، مربوط به
حفاظت از لایه اوزون .
ت - روشها و شرایط صدور اجازه در دسترس قرار داشتن حق انحصاری مربوط به
حفاظت از لایه اوزون .
برنامه محیط زیست سازمان ملل
پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می شوند مصوبه نهایی
1987
1 - کنفرانس نمایندگان تام الاختیار درباره پروتکل مربوط به کلروفلوئور و
کربنها مربوط به کنوانسیون وین برای حفاظت از لایه اوزون ، طبق تصمیم شماره
18/13 مورخ 23 ماه مه 1985 تصویب شده توسط شورای یون? PENU ?وسط مدیر
اجرایی برنامه محیط زیست سازمان ملل تشکیل گردید.
2 - کنفرانس ، با مساعدت دولت کانادا از تاریخ 14 تا 16 سپتامبر 1987 در
مقر اصلی سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری در شهر مونرآل منعقد شد.
3 - همه کشورها برای شرکت در این کنفرانس دعوت شدند. دولتهای ذیل دعوت را
پذیرفتند و در کنفرانس شرکت جستند:
الجزیره ، آرژانتین ، استرالیا، اتریش ، بلژیک ، برزیل ، بورکینافاسو، جمهوری
سوسیالیستی سویتی بیلوروس ، کانادا، شیلی ، چین ، کلمبیا، کنگو، کاستاریکا،
چکسلواکی ، دانمارک ، یمن دمکراتیک ، مصر، فنلاند، فرانسه ، آلمان ، غنا،
یونان ، اندونزی ، اسرائیل ، ایتالیا، ژاپن ، کنیا، کره ، لوکزامبورگ ، مالزی ،
موریس ، مکزیک ، مراکش ، هلند، زلاند نو، نیجریه ، نروژ، پاناما، پرو،
فیلیپین ، پرتغال ، سنگال ، اسپانیا، سوئد، سوئیس ، تایلند، توگو، تونس ،
اوگاندا، جمهوری سوسیالیستی سویتی اوکرائین ، اتحاد جماهیر شوروی ،
انگلستان ، ایالات متحده آمریکا، و ونزوئلا.
4 - جامعه اقتصادی اروپا نیز شرکت نمود.
5 - ناظرانی از دولتهای زیر جلسات مذاکرات کنفرانس حضور یافتند:
جمهوری دومینیکن ، اکوادور، مجارستان ، هند، کویت ، لهستان .
6 - ناظرانی نیز از این ارگانهای سازمان ملل ، موسسات تخصصی و سازمانهای
دولتی و غیر دولتی در کنفرانس شرکت کردند.
سازمان هواشناسی جهانی (OMW)، موافقتنامه علمی درباره تعرفه ها و تجارت
(TTAG) سازمان بین المللی هواپیمایی (OACI)، سازمان اتحاد افریقا، شورای
جوامع اروپا(CEC)، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (DCEO) اتاق تجارت
بین المللی ، فدراسیون شرکتهای اروپایی آئروسول ، فدراسیون اروپایی صنعت
شیمیایی ، جامعه سازندگان مواد شیمیایی ، شورای دفاع از منابع طبیعی ،
انستیتوی جهانی منابع و صندوق دفاع از محیط زیست ، صلح سبز (ecaep neerg)،
دوستداران زمین ، بنیاد سیاتل (کانادا) ، آزمایشگاههای بین المللی واتو
(کانادا)، دکتر اف ای .همانی و همکاران (کانادا)، موسسه بین المللی سازندگان
اتومبیل ، اتحاد برای خط مشی مسوولانه SCFC، انستیتوی تهویه مطبوع و تبرید
(ایالات متحده آمریکا)، سازمان حمایت از محیط زیست (ایالات متحده آمریکا)،
انستیتوی خط مشی زیست محیطی اروپا، انجمن ملی حفاظت آتش ، دوپون کانادا،
گربلوف (کانادا)، محصولات شیمیایی متحد، اینک ، نیروی هوایی ایالات متحده
آمریکا.
رسما توسط دکتر مصطفی ک . طلبا، مدیر اجرایی یونت افتتاح گردید.
در جریان مراسم افتتاح ، جناب آقای تام مک میلان ، وزیر محیط زیست کانادا از
طرف آن دولت به شرکت کنندگان در کنفرانس خیر مقدم گفت .
8 - دکتر مصطفی ک . طلبا به عنوان دبیر کل کنفرانس و دکتر ایوونارم
البوسکا (از یونت) به عنوان دبیر اجرایی انجام وظیفه کردند.
9 - کنفرانس با اتفاق آرا آقای و. لانگ سفیر اتریش را به عنوان رئیس
انتخاب نمود.
معاونان رئیس . آقای حواص ، سفیر مصر.
دکتر و. زاخاروف (اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی )
مخبر. آقای س . ر. روکوئه (فیلیپین )
11 - کنفرانس دستور کار زیر را تصویب کرد:
1 - افتتاح کنفرانس
2 - امور سازمانی .
الف - تصویب آیین نامه .
ب - انتخاب رئیس .
ت - انتخاب معاون رئیس و مخبر.
ت - تصویب دستور کار.
ث - تصویب اعضا کمیته اعتبارنامه ها.
ج - تعیین اعضا کمیته تدوین .
چ - سازماندهی کار کنفرانس .
3 - بررسی پیش نویس پروتکل کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون .
4 - گزارش کمیته اعتبارنامه ها.
5 - تصویب پروتکل کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون .
6 - تصویب مصوبه نهایی کنفرانس .
7 - امضای تدارک نهایی .
8 - ختم کنفرانس .
12 - کنفرانس مدرک شماره یونت / آی . جی . / 9 / 2 را که توسط دبیرخانه
پیشنهاد گردیده به عنوان آیین نامه خود تصویب کرد.
13 - طبق آیین نامه ، کنفرانس کمیته های ذیل را تشکیل داد:
کمیته کل
رئیس : رئیس کنفرانس
کمیته عمومی
رئیس : رئیس کنفرانس
اعضا: معاون رئیس کنفرانس ، مخبر و معاون رئیس کمیته تدوین .
کمیته تدوین
رئیس : آقای جان . جی . آلن (کانادا)
اعضا: آرژانتین ، استرالیا، فرانسه ، ژاپن ، انگلستان ، ایالات متحده آمریکا.
کمیته اعتبارنامه ها
رئیس : خوزه مام ، بوستانی سفیر برزیل .
اعضا: فنلاند، آلمان فدرال ، اندونزی ، کنیا، مکزیک ، نروژ.
14 - مدارک عمده ای که مبنای مذاکرات کنفرانس قرار گرفت عبارت بودند از :
هفتمین پیش نویس تجدید نظر شده پروتکل درباره کلروفلوئورو کربنها و سایر
اجسام کاهش دهنده اوزون ، یونت / آی . جی و تجدید نظر شماره 1
گزارش های گروه کار ویژه متشکل از کارشناسان حقوقی و فنی برای تدوین یک
پروتکل درباره کلروفلوئورو کربنها، مربوط به کنوانسیون وین برای حفاظت
لایه اوزون (گروه وین ).
UNEP/WG.151/L.4.UNEP/WG.761/2 and UNEP/WG.271/2
15 - علاوه بر این ، کنفرانس مدارک دیگری در اختیار داشت که از طرف
دبیرخانه یونت در دسترس گذاشته شد.
16 - کنفرانس توصیه کمیته اعتبارنامه های خود را مبنی بر این که
اعتبارنامه های نمایندگان دولتهای شرکت کننده طبق فهرست بند 3 را باید مورد
تایید قرار داد، تصویب کرد.
17 - بر اساس مذاکرات کمیته کل ، کنفرانس در تاریخ 16 سپتامبر 1987 پروتکل
مونرال را درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند، پذیرفت . این
پروتکل که ضمیمه این مصوبه نهایی است ، از تاریخ 17 سپتامبر 1987 تا 16
ژانویه 1988 در وزارت امور خارجه کانادا در اتاوا و از تاریخ 17 ژانویه
1988 تا 15 سپتامبر 1988 در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک برای امضا
مفتوح خواهد بود.
18 - همچنین کنفرانس قطعنامه های ذیل را که ضمیمه این مصوبه نهایی است ،
تصویب نمود:
1 - قطعنامه درباره پروتکل مونرآل .
2 - قطعنامه درباره مبادله اطلاعات فنی .
3 - قطعنامه درباره گزارش اطلاعات .
4 - قدردانی از دولت کانادا.
19 - در زمان تصویب این مصوبه نهایی برخی از هیاتهای نمایندگی بیاناتی
نمودند که در این مدرک ثبت گردیده است .
به منظور گواهی مندرجات ، نمایندگان این مصوبه نهایی را امضا نمودند.
انجام شده در مونرآل در تاریخ شانزدهم ماه سپتامبر سال یک هزار و نهصد و
هشتاد و هفت در یک متن اصلی به زبانهای عربی ، چینی ، انگلیسی ، فرانسه ،
روسی و اسپانیایی ، متن هر یک از زبانها متساویا معتبر است ، متن اصلی نزد
دبیر کل سازمان ملل تودیع خواهد شد.
1 - قطعنامه درباره پروتکل مونرآل
کنفرانس
با تصویب پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند،
با قدردانی از این که پروتکل برای امضا در ششم سپتامبر 1987 در مونرآل
مفتوح گردید، با یادآوری کنوانسیون وین برای حفاظت در لایه اوزون ، مصوب 22
مارس 1985، با توجه به قطعنامه کنفرانس نمایندگان تام الاختیار درباره
حفاظت لایه اوزون ، مصوب همان روز که در بند ششم آن توصیه شده بود تکلیه
دولتها و سازمانهای یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای ، را ترغیب می نماید که تا
زمانی که پروتکل به مرحله اجرا در نیامده است ، مواد پخش CFC خود را مثلا
در آئروسل ها، با هر وسیله ای که در اختیار دارند، از جمله کنترل تولید یا
کاربرد تا حداکثر ممکن کنترل نمایندت.
1 - از همه دولتها و سازمانهای یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای که تاکنون
چنین کاری را انجام نداده اند دعوت می شود که بند ششم را، با در نظر گرفتن
وضع خاص کشورهای در حال رشد، به موقع اجرا بگذارند.
2 - از همه دولتها درخواست می شود که عضویت کنوانسیون وین برای حفاظت لایه
اوزون را بپذیرند.
3 - همه دولتها و سازمانهای یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای را که تاکنون
در این کنفرانس شرکت نجسته اند ترغیب می نماید که پروتکل مونرآل را در باره
اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند، امضا و عضویت آن را قبول نمایند.
4 - از مدیر اجرایی برنامه محیط زیست سازمان ملل درخواست می کند که این
قطعنامه را به دبیر کل سازمان ملل تسلیم نمایند و آن را بین همه دولتها و
سازمانهای یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای توزیع کنند.
2 - قطعنامه درباره مبادله اطلاعات فنی
کنفرانس
با تصویب پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند با
علم به اهمیت تقلیل هر چه سریعتر پخش این اجسام ، با توجه به نیاز تبادل
سریع اطلاعات درباره تکنولوژیها و خط مشی هایی که بتوانند این هدف را عملی
سازند.
1 - از مدیر اجرایی برنامه محیط زیست سازمان ملل درخواست می کند که تا
نخستین ملاقات اعضا ترتیبات مناسب را جهت تسهیل مبادله اطلاعات درباره
تکنولوژی مذکور در ماده های 9 و 10 پروتکل اتخاذ نماید.
2 - از دولتها و سازمانهای یکپارچه سازی منطقه ای ذیعلاقه دعوت می نماید که
با همکاری یونت کارگاهی با اهداف زیر در اسرع وقت برپا نمایند.
الف - مبادله اطلاعات در خصوص تکنولوژی ها، خط مشی های اجرایی برای کاهش پخش
اجسام فهرست شده در ضمیمه تالف ت پروتکل و برای یافتن راه حلهای دیگر، با
توجه به بند 2 ضمیمه 2 کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون .
ب - تعیین زمینه هایی که پژوهشها و خط مشی های فنی بیشتری را می طلبند.
3 - همه اعضا علاقه مند را ترغیب می نماید که با شرکت در این کارگاه شرکت و
کمک به پیشبرد اهداف آن از اطلاعاتی که از این طریق کسب شده است به منظور
کاهش پخش آن مواد و یافتن راه حلهای دیگر استفاده شایسته بنمایند.
3 - قطعنامه درباره گزارش دادن اطلاعات
کنفرانس
با تصویب پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند.
با اعتقاد به این که تهیه به موقع گزارش از اطلاعات کامل و دقیق درباره
تولید و مصرف اجسام کنترل شده جهت اجرای موثر این پروتکل حائز اهمیت است ،
1 - از همه امضاکنندگان دعوت می نماید برای کسب اطلاعات و گزارش در خصوص
تولید، واردات و صادرات اجسام کنترل شده به صورت کامل و به موقع مطابق با
ماده 7 پروتکل و با توجه بند 1، ماده 4 کنوانسیون وین برای حفاظت لایه
اوزون ، هر گونه اقدام را معمول دارند.
2 - از همه امضاکنندگان دعوت می کند که به منظور طرح ریزی و اجرا سیستمهای
گزارش دهی اطلاعات با یکدیگر مشورت نمایند و در صورت لزوم از نظرات و
مساعدت برنامه محیط زیست سازمان ملل (یونت) بهره گیرند.
3 - از مدیر اجرایی یونت دعوت می نماید که ظرف شش ماه پس از تصویب این
قطعنامه اجلاسی از کارشناسان دولتی ، با کمک کارشناسان سازمانهای بین المللی
ذیربط، به منظور توصیه برای هماهنگ ساختن اطلاعات مربوط به تولید، واردات
و صادرات جهت حصول اطمینان از انسجام و قابلیت سنجش اطلاعات مربوط به
اجسام کنترل شده تشکیل دهند.
قدردانی از دولت کانادا
کنفرانس
که از 14 تا 16 سپتامبر 1987 به دعوت مبتنی بر حسن نیت دولت کانادا در
مونرآل تشکیل گردید.
با یقین به این که مساعی دولت کانادا و مقامات شهر مونرآل در تامین
تسهیلات محل کنفرانس و وسایل و منابع دیگر به نحو قابل توجهی در حسن جریان
جلسات موثر بوده است ، قدردانی عمیق خود را از عنایات و مهمان نوازی دولت
کانادا و شهر مونرآل نسبت به اعضا هیاتها، ناظران و دبیرخانه شرکت کننده
در کنفرانس ، و سپاس صمیمانه خود را به دولت کانادا، مقامات شهر مونرآل و
یا از طریق آنها به مردم کانادا و به ویژه اهالی مونرآل به سبب اقبال
بی شائبه آنها به کنفرانس و اشخاصی که با کار آن مربوطند و به دلیل مساعدت
آنها به توفیق کنفرانس ابراز و تقدیم می دارد.
بیانات
ایراد شده در هنگام تصویب مصوبه نهایی کنفرانس نمایندگان تام الاختیار در
خصوص پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند.
1 - هیات نمایندگی مصر که از جانب کشورهای در حال توسعه سخن می گفت اظهار
داشت که استنباط کشورهای در حال توسعه از ماده 2 پروتکل مونرآل در خصوص
اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند این است که هیچ یک از مقررات آن
به هیچ وجه اثری بر موافقت حاصل درباره بند فرعی (ج ) ماده 3 و ماده های 4
و 5 نخواهد داشت .
2 - هیات نمایندگی دانمارک به عنوان نماینده جامعه اقتصادی اروپا اظهار
داشت که همه دولتهای عضو جامعه اقتصادی اروپا پروتکل مونرآل را درباره
اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند امضا خواهند کرد و همه دولتهای
عضو جامعه اقتصادی اروپا کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون را در اسرع
وقت امضا خواهند کرد، تا بتوان پروتکل مونرآل را از اول ژانویه 1989 به
مرحله اجرا درآورد.
3 - هیات نمایندگی اتحاد جماهیر شوروی اظهار داشت که در عین حال که با
این نظر موافق است که تجارت scfc باید تحت کنترل باشد، معذالک دولت
متبوعش لازم می داند که مقرره ای به صورت ماده ای تدوین شود که به اعضا اجازه
دهد تعهدات سابق خود را اجرا نمایند. این امر با نص و روح همه
موافقتنامه های بین المللی مطابقت خواهد داشت . در نخستین ملاقات اعضا باید
کوشش شود که اصلاحیه ها و تصحیحاتی در برخی از مواد به عمل آید تا پروتکل
انعطاف بیشتری پیدا کند و به نحو مناسب تری جوابگوی نیازهای کشورهای
مختلف ، به ویژه آنهایی باشد که از اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون
می گردند، کمتر مصرف کنند.
در اولین جلسه اعضا، بهتر است علاوه بر اجسام کاهش دهنده اوزون ، اطلاعات
علمی مربوط به اثرات استفاده از اجسام جایگزین بر بهداشت و محیط زیست
انسان و همچنین نتیجه های زیست محیطی نیز مورد توجه و بررسی قرار گیرد.
بدین منظور کارشناسان علمی باید یک بررسی از اجسام جایگزین تهیه نمایند.
با تاکید بر اراده کشورمان برای بسط همکاریهای بین المللی در زمینه حفظ
محیط زیست و نیز لایه اوزون ، نظر هیات اتحاد جماهیر جمهوری به طور کلی این
است که پروتکل حاضر برای امضا آماده است و بعد از بررسی مبانی حقوقی
مقررات مندرج در بعضی از مواد تدوین شده در روزهای اخیر کنفرانس ، می توان
گفت که مشکلی در کار نیست .
پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند
امضاکنندگان این پروتکل ،
که عضو کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون می باشند،
با آگاهی از وظیفه شان به موجب آن کنوانسیون مبنی بر اتخاذ تدابیر مناسب
جهت حفاظت از بهداشت انسان و محیط زیست در مقابل اثرات زیان آور قطعی یا
بالقوه ناشی از فعالیتهای انسان که لایه اوزون را دگرگون می سازند یا ممکن
است دگرگون سازند، با توجه به این که پخش بعضی از اجسام در سراسر جهان
می تواند به نحو چشمگیری لایه اوزون را به گونه ای تغییر دهند یا موجب کاهش
آن شوند که محتملا موجب اثرات زیان بخش بر بهداشت انسان و محیط زیست گردند،
با وقوف به اثرات بالقوه زیست محیطی پخش این اجسام ،
با علم به این که تدابیری که به منظور حفاظت لایه اوزون از کاهش اتخاذ
می شوند باید مبتنی بر داشتن علمی مربوط و با در نظر گرفتن ملاحظات فنی و
اقتصادی باشد،
با تصمیم برای حفاظت لایه اوزون از راه اتخاذ تدابیر احتیاطی جهت کنترل
منصفانه پخش جهانی موادی که لایه اوزون را کاهش می دهند و با هدف نهایی حذف
این پخشها بر پایه پیشرفتهای دانش علمی و فنی و با توجه به ملاحظات فنی و
اقتصادی ،
با قبول این واقعیت که مقررات خاصی جهت رفع نیازهای کشورهای در حال رشد
به این اجسام لازم است ،
با آگاهی از اقدامات احتیاطی که تاکنون به منظور کنترل پخش برخی
کلروفلوئور و کربنها در سطح ملی و منطقه ای معمول گردیده است .
با توجه به اهمیت ترغیب همکاریهای بین المللی در پژوهشها و پیشبرد دانش و
تکنولوژی مربوط به کنترل و تقلیل پخش اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون
می گردند، و با عنایت خاص به نیازهای کشورهای در حال رشد، به نحو ذیل
توافق نمودند:
ماده 1 - تعاریف
از نظر اجرای این پروتکل
1 - تکنوانسیون ت به معنی کنوانسیون وین برای حفاظت از لایه اوزون است که
در تاریخ 22 مارس 1985 به تصویب رسیده است .
2 - غیر از مواردی که در متن به گونه ای دیگر تصریح شده باشد، طرفها،
اعضا، و امضاکنندگان این پروتکل به نحو مرادف به کار رفته اند.
3 - تدبیرخانه ت به معنی دبیرخانه تکنوانسیون ت می باشد.
4 - تجسم کنترل شده ت به معنی جسمی است که در پیوست الف این پروتکل فهرست
گردیده است ، خواه به تنهایی وجود داشته باشد و خواه به صورت مخلوط، اما
هر گونه جسم یا مخلوطی را که به صورت محصول مصنوعی باشد استثنا می کند جز
ظروفی که برای حمل و نقل یا ذخیره کردن ، اجسام فهرست شده به کار می رود.
5 - تتولیدت به معنی مقدار اجسام کنترل شده ای است که تولید گردیده منهای
مقداری که از طریق تکنولوژیهایی که مورد تصویب قرار خواهد گرفت از میان
برود.
6 - تمصرف ت به معنی تولید به علاوه واردات ، منهای صادرات اجسام کنترل شده
است .
7 - تسطوح پیش بینی شده ت تولید ، واردات ، صادرات و مصرف به معنی سطوحی است
که طبق ماده 3 تعیین گردیده است .
8 - تکفایت افزایی صنعتی ت به معنی انتقال تماسی یا جزئی از سطح پیش بینی
شده تولید یک عضو است به عضو دیگر به منظور نیل به کارآیی اقتصادی یا
جوابگویی به تنگناهای قابل پیش بینی در ذخایر در اثر تعطیل کارخانه ها.
ماده 2 - تدابیر جهت اعمال کنترل
1 - هر عضو باید مراقبت کند که سطح پیش بینی شده مصرفش را از اجسام کنترل
شده در گروه 1، پیوست الف ، برای دوره دوازده ماهه بعد از نخستین روز
هفتمین ماه پس از تاریخ لازم الاجرا شدن این پروتکل و در هر دوره دوازده ماهه
بعد از آن ، از سطح پیش بینی شده مصرف کشورش در سال 1986 تجاوز ننماید. در
پایان همین دوره هر عضو تولیدکننده یکی یا بیشتر از این اجسام ، باید
مراقبت نماید که سطح پیش بینی شده تولیدش از این اجسام از سطح پیش بینی شده
تولیدش در سال 1986 تجاوز نکند، مگر آنکه این سطح کمتر از ده درصد سطح
1986 افزایش یافته باشد.
2 - هر عضو باید مراقبت کند که سطح پیش بینی شده مصرف اجسام کنترل شده
مندرج در گروه 2، پیوست الف ، برای دوره دوازده ماهه بعد از نخستین روز سی
و هفتمین ماه پس از تاریخ قابل اجرا شدن این پروتکل و در هر دوره
دوازده ماهه بعد از آن ، از سطح پیش بینی شده مصرف کشورش در سال 1986 تجاوز
نکند. هر عضو تولیدکننده یکی یا بیشتر از این اجسام باید مراقبت کند که
سطح پیش بینی شده تولیدش از این اجسام از سطح پیش بینی شده تولیدش در سال
1986 تجاوز نکند مگر آنکه این سطح کمتر از ده درصد سطح 1986 افزایش یافته
باشد. این افزایش فقط تا آنجا قابل قبول است که جوابگوی نیازهای اساسی
داخلی اعضا مشمول ماده 5 و تنها به منظور کفایت افزایی صنعتی بین اعضا
باشد. شیوه های اجرای این تدابیر در نخستین ملاقات اعضا متعاقب نخستین
بررسی علمی اتخاذ خواهد شد.
3 - هر عضو باید مراقبت نماید که سطح پیش بینی شده مصرفش از اجسام کنترل
شده در گروه 1، پیوست الف ، برای دوره بین اول ژانویه 1993 تا 30 ژوئن
1994 و در هر دوره دوازده ماهه پس از آن ، سالانه از هشتاد درصد سطح پیش بینی
شده مصرفش در سال 1986 تجاوز نکند. هر عضو تولیدکننده یکی یا بیشتر از
این اجسام باید مراقبت نماید که سطح پیش بینی شده تولیدش از این اجسام ،
سالانه از هشتاد درصد پیش بینی شده تولیدش در سال 1986 تجاوز نکند. اما،
جهت رفع نیازهای اساسی داخلی اعضا مشمول ماده 5 و به منظور کفایت افزایی
صنعتی بین اعضا سطح پیش بینی شده تولید آنها می تواند از آن حد تا ده درصد
سطح پیش بینی شده تولیدش در سال 1986 فراتر رود.
4 - هر عضو باید مراقبت کند که سطح پیش بینی شده مصرفش از اجسام کنترل شده
مندرج در گروه 1، ضمیمه الف ، برای دوره بین اول ژوئیه 1998 تا 30 ژوئن
1999 و هر دوره دوازده ماهه بعد، سالانه از پنجاه درصد سطح پیش بینی شده
مصرفش در سال 1986 تجاوز نکند. هر عضو تولیدکننده یکی یا بیشتر از این
اجسام باید مراقبت نماید که سطح پیش بینی شده تولیدش از این اجسام سالانه
از پنجاه درصد سطح پیش بینی شده تولیدش در سال 1986 بیشتر نشود. اما جهت
رفع نیازهای اساسی داخلی اعضا مشمول ماده 5 و به منظور کفایت افزایی صنعتی
بین اعضا، سطح پیش بینی شده تولید آنها می تواند از آن حد تا پانزده درصد
سطح پیش بینی شده تولیدش در سال 1986 فراتر رود.
این بند قابل اجرا است ، مگر آنکه اعضا در جلسه ای متشکل از دو سوم اکثریت
اعضا حاضر و صاحب رای ، به نمایندگی از طرف حداقل دو سوم مجموع سطح
پیش بینی شده مصرف اجسام تولید شده توسط اعضا به نحو دیگری تصمیم بگیرند.
این تصمیم باید با توجه به معیارهای مذکور در ماده 6 اتخاذ شود.
5 - هر عضوی که سطح پیش بینی شده تولیدش از اجسام کنترل شده مذکور در گروه
21 پیوست الف در سال 1986 کمتر از بیست و پنج هزار تن بوده است ، می تواند
به منظور افزایش خودکفایی صنعتی تولید مازاد بر حدود مقرر در بندهای 1 و
3 و 4 را به هر عضو دیگر منتقل یا از هر عضو دیگر دریافت نماید، مشروط بر
این که کل تولید مجموع سطوح پیش بینی شده اعضا ذیربط از حدود تولید مقرر
در این ماده فراتر نرود. هر گونه انتقال این نوع تولیدات باید تا زمان
انتقال به اطلاع دبیرخانه برسد.
6 - هر عضوی که در شمول ماده 5 قرار ندارد، و کارخانه هایی برای تولید
اجسام کنترل شده در دست ساختمان دارد یا قبل از 16 سپتامبر 1987 قرارداد
احداث آنها را منعقد نموده است و پیش از اول ژانویه 1987 مورد را در
قوانین مملکتی خود منظور کرده است می تواند به منظور تعیین سطح پیش بینی
شده تولید برای سال 1986، تولیدات این اجسام کارخانه ها را به سطح تولید
سال 1986 برساند، مشروط به این که این کارخانه ها قبل از 31 دسامبر 1990
تکمیل شده باشد و آن گونه تولیدات ، سطح پیش بینی شده مصرف سالانه اجسام
کنترل شده عضو مورد بحث را بیش از نیم کیلوگرم سرانه افزایش ندهد.
7 - هر گونه انتقال تولید طبق بند 5 یا هر گونه افزایش تولید طبق بند 6
باید قبل از زمان انتقال یا افزایش به آگاهی دبیرخانه برسد.
8 - (الف ) امضاکنندگانی که طبق تعریف ماده 1 (6) کنوانسیون دولتهای عضو
یک سازمان یکپارچه سازی اقتصادی می باشند ممکن است موافقت نمایند که وظایف
خود را نسبت به مصرف موضوع این ماده مشترکا انجام دهند. مشروط بر این که
مجموع سطح پیش بینی شده مصرف همگی آنها از سطوح مقرر در این ماده تجاوز
ننماید.
(ب ) طرفهای چنین توافقی باید قبل از تاریخ تقلیل مصرف که موافقتنامه
درباره آن است ، شرایط موافقتنامه را به اطلاع دبیرخانه برساند.
(ت) آن گونه موافقتنامه فقط در صورتی قابل اجرا می شود که همه دولتهای عضو
سازمان یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای و سازمان ذیربط اعضا این پروتکل
باشند و دبیرخانه را از نحوه اجرای تعهدات خود آگاه ساخته باشند.
9 - (الف ) بر اساس ارزیابیهای انجام شده طبق ماده 6، اعضا می توانند تصمیم
بگیرند که :
(1) آیا تعدیل های قابل اجرا در مورد امکانات کاهش دهنده اوزون ، که در
پیوست الف ، مشخص شده اند، باید صورت گیرد یا خیر و در صورتی اثباتی ، چه
تعدیلهایی باید انجام گیرد.
(2) آیا تعدیلها و تقلیل تولید یا مصرف اجسام کنترل شده بیشتری باید نسبت
به سطوح سال 1986 انجام داد یا خیر و در صورت اثباتی حدود، مقدار و زمان
این تعدیل ها و کاهش ها چه باید باشد.
(ب ) پیشنهادهای مربوط به این تعدیل ها باید لااقل شش ماه قبل از اجلاس اعضا،
که طی آن پیشنهادها برای تصویب عرضه می شوند، توسط دبیرخانه به اطلاع اعضا
رسانده شود.
(ت) در جریان این تصمیم گیریها، اعضا باید کلیه کوششهای خود را برای نیل
به اتفاق آرا معمول دارند. در صورتی که این مساعی در خصوص توافق بی ثمر
بماند و توافقی حاصل نگردد، به عنوان آخرین راه حل ، باید این تصمیمات
توسط دو سوم آرا اکثریت اعضا حاضر و دارای رای که نمایانگر پنجاه درصد
مصرف کل اجسام کنترل شده اعضا باشند، مورد تصویب قرار گیرد.
(ت ) تصمیمات ماخوذه که نسبت به همه اعضا الزام آور است ، باید فورا توسط
مرجع امانتدار به اطلاع اعضا برسد. جز در مواردی که به نحو دیگری در
تصمیمات تصریح شده است . تصمیمات مزبور در پایان شش ماه از تاریخ اطلاع
مرجع امانتدار به اجرا در خواهد آمد.
10 - (الف ) اعضا می توانند بر اساس ارزیابی های انجام شده طبق ماده 6 این
پروتکل و مطابق شیوه مقرر در ماده 9 کنوانسیون تصمیم بگیرند که :
(1) آیا باید اجسامی را به یکی از پیوستهای این پروتکل افزود یا از آن
حذف نمود و اگر چنین است کدام جسم و
(2) آیا مکانیسم ، حدود و زمان بندی تدابیر مربوط به کنترل باید در مورد آن
اجسام اعمال گردد یا خیر.
(ب ) چنین تصمیمی مشروط بر این که توسط دو سوم آرا اکثریت اعضا حاضر و
صاحب رای مورد قبول واقع شده باشد، قابل اجرا خواهد بود.
11 - با وجود مقررات مندرج در این ماده ، اعضا می توانند تدبیر سختگیرانه ای
از آنچه در این ماده مقرر گردیده است اتخاذ نمایند.
ماده 3 - محاسبه پیش بینی سطوح کنترل
به منظور مواد 2 و 5 هر عضو باید برای هر گروه از اجسام مذکور در پیوست
الف ، سطوح پیش بینی شده خود را برای موارد ذیل تعیین نماید:
(الف ) تولید از طریق :
(1) ضرب تولید سالانه از هر جسم کنترل شده در پتانسیل کاهش اوزون ، که در
رابطه با آن در پیوست الف مشخص گردیده است .
(2) جمع کردن ارقام حاصل برای هر یک از این گروهها.
(ب ) واردات و صادرات ، به ترتیب با رعایت (و تغییرات لازم در جزئیات حسب
ضرورت ) شیوه مقرر در بند فرعی (الف )، و
(ت) مصرف ، با جمع کردن سطوح پیش بینی شده تولید و واردات و تفریق سطح
پیش بینی شده صادرات ، که طبق بند فرعی (الف ) و (ب ) مشخص شده است ولی ، از
آغاز ژانویه سال 1993، صادرات اجسام کنترل شده به کشورهای غیر عضو در
هنگام محاسبه سطح مصرف کشور عضو صادرکننده تفریق نخواهد شد.
ماده 4 - کنترل تجارت با کشورهای غیر عضو
1 - طی یک سال از تاریخ مجری شدن این پروتکل ، هر کشور عضو باید واردات
اجسام کنترل شده را از هر کشوری که عضو این پروتکل نیست لغو نماید.
2 - از آغاز ژانویه 1993 هیچ عضو مشمول بند 1 ماده 5 نباید هیچگونه جسم
کنترل شده ای را به هیچ کشور غیر عضو این پروتکل صادر نماید.
3 - ظرف سه سال از تاریخ به اجرا درآمدن این پروتکل ، اعضا باید، با رعایت
شیوه های عمل پیش بینی شده در ماده 10 کنوانسیون ، فهرستی از تولیدات محتوی
اجسام کنترل شده ، به صورت یک ضمیمه تهیه نمایند. اعضایی که طبق شیوه های
عمل مذکور اعتراضی به آن ضمیمه ننموده اند، باید طی یک سال پس از قابل
اجرا شدن ضمیمه ، واردات آن تولیدات را از هر کشوری که عضو این پروتکل
نیست ممنوع کنند.
4 - ظرف پنج سال پس از مجری شدن این پروتکل ، اعضا باید، امکان ممنوع
ساختن یا محدود کردن واردات تولیدات ساخته شده با (ولی عاری از) اجسام
کنترل شده را از کشورهایی که عضو این پروتکل نیستند، تعیین نمایند. هر
گاه چنین امری عملی تشخیص داده شده کشورهای عضو باید، با رعایت شیوه های
عمل مذکور در ماده 10 کنوانسیون ، فهرستی از آن گونه تولیدات تهیه کنند.
اعضایی که طبق آن شیوه های عملی به فهرست مزبور اعتراض نکرده اند، باید طی
یک سال پس از قابل اجرا شدن ضمیمه ، واردات این محصولات را از هر کشور غیر
عضو ممنوع نمایند.
5 - هر عضو باید از صدور تکنولوژی تولید و استفاده از اجسام کنترل شده به
کشورهای غیر عضو این پروتکل جلوگیری کند.
6 - هر عضو باید از ارائه و تامین کمک ، سوبسید، اعتبار، ضمانت ، برنامه های
بیمه برای صدور محصولات ، تجهیزات ، کارخانجات یا تکنولوژی که تولید اجسام
کنترل شده را تسهیل کند، به کشورهایی که عضو این پروتکل نیستند خودداری
نماید.
7 - بندهای 5 و 6 شامل تولیدات ، تجهیزات ، کارخانجات یا تکنولوژی ای نیست
که در مهار کردن ، بهبود بخشیدن ، تغییر شکل دادن یا نابود کردن اجسام
کنترل شده کمک می کنند یا توسعه اجسام جایگزین را تسهیل می نمایند و در
نهایت به کاهش پخشهای اجسام کنترل شده موثر واقع می شوند.
8 - با وجود مقررات این ماده ، واردات مذکور در بندهای 1 و 3 و 4 را
می توان در مورد دولتی که عضو این پروتکل نیست مجاز دانست ، هر گاه آن دولت
پس از تشکیل جلسه با اعضا تصمیم گرفته باشد که مفاد ماده 2 و این ماده را
کاملا رعایت نماید و اطلاعاتی در آن زمینه طبق تعریف ماده 7 تسلیم کرده
باشد.
ماده 5 - وضع خاص کشورهای در حال رشد
1 - هر عضوی که در زمره کشورهای در حال رشد است و سطح پیش بینی شده مصرف
سالانه اش را اجسام کنترل شده در تاریخ به اجرا درآمدن پروتکل برای آن کشور
یا هر زمان دیگری بعد از آن طی ده سال از تاریخ مجری شدن پروتکل ، کمتر از
3/0 کیلوگرم سرانه باشد حق خواهد داشت که برای رفع نیازهای داخلی ، مراعات
تدابیر مربوط به کنترل مذکور در بندهای 1 تا 4 ماده 2 را به مدت ده سال
پس از تاریخ مقرر در آن بندها به تعویق اندازد. ولی ، آن گونه عضو نباید
سطح پیش بینی شده مصرف سالانه اش از 3/0 کیلوگرم تجاوز نماید و چنین عضوی
می تواند به عنوان پایه برای رعایت تدابیر مربوط به کنترل یا متوسط سطح
پیش بینی شده مصرف سالانه اش را برای دوره بین 1990 لغایت 1997 به مصرف
برساند یا یک سطح پیش بینی شده مصرف ، یعنی 3/0 کیلوگرم سرانه را، هر کدام
کمتر باشد.
2 - اعضا تعهد می نمایند در جهت دسترسی اعضایی که در زمره کشورهای در حال
رشد هستند به اجسام و تکنولوژی جایگزینی که به لحاظ زیست محیطی بی خطرند
تسهیلاتی فراهم آورند و به آنها در استفاده صحیح از این اجسام و تکنولوژی
جایگزین مساعدت نمایند.
3 - اعضا متعهد می شوند سوبسیدها، کمکها، اعتبارات ، تضمین ها، یا برنامه های
بیمه به منظور استفاده کشورهای عضوی که در حال رشد هستند از تکنولوژی یا
اجسام و تولیدات جایگزین ، به طور دوجانبه یا چند جانبه تامین کنند.
ماده 6 - ارزیابی و بررسی تدابیر مربوط به کنترل
از آغاز سال 1990 و لااقل هر چهار سال یک بار پس از آن ، اعضا تدابیر مربوط
به کنترل پیش بینی شده در ماده 2 را بر اساس اطلاعات موجود علمی ، زیست
محیط، فنی و اقتصادی ارزیابی خواهند کرد.
لااقل یک بار قبل از هر ارزیابی ، اعضا جلسات میز گرد متشکل از کارشناسان
واجد شرایط در زمینه های موصوف تشکیل خواهند داد و درباره ترکیب این میز
گردها و دستور کار آنها تصمیم خواهند گرفت . ظرف یک سال پس از انعقاد
جلسات مزبور، میز گردها نتایج کار خود را از طریق دبیرخانه به اطلاع اعضا
خواهند رسانید.
ماده 7 - گزارش اطلاعات
1 - هر عضو باید طی سه ماه پس از قبول عضویت ، اطلاعات آماری درباره تولید،
واردات و صادرات هر یک از اجسام کنترل شده را برای سال 1986، یا بهترین
برآوردهای ممکن از این اطلاعات را در مواردی که خود اطلاعات در دسترس
نباشند، تسلیم دبیرخانه نماید.
2 - هر عضو باید اطلاعات آماری در خصوص تولید (با اطلاعات جداگانه درباره
مقادیر نابود شده توسط تکنولوژیهایی که باید مورد تصویب اعضا قرار گیرند)
واردات و صادرات سالیانه خود از آن گونه اجسام را به کشورهای عضو و غیر
عضو برای سالی که طی آن عضو می شود و برای هر یک از سالهای بعد از آن در
اختیار دبیرخانه بگذارد.
اطلاعات باید قبل از پایان نه ماه بعد از پایان سالی که اطلاعات مربوط به
آن است ارائه گردد.
ماده 8 - عدم رعایت
کشورهای عضو باید در نخستین اجلاس خود روشها و مکانیسم های تشکیلاتی برای
تعیین عدم رعایت مقررات این پروتکل و رفتار با اعضایی را که خاطی تشخیص
داده شده اند، مورد بررسی و تصویب قرار دهند.
ماده 9 - پژوهش ، توسعه ، آگاهی عمومی و مبادله اطلاعات
1 - اعضا باید مطابق با قوانین ، مقررات و عرف کشور خود و خاصه با توجه
به نیازهای کشورهای در حال رشد در پیشبرد پژوهش ، توسعه و مبادله اطلاعات
در موارد ذیل با یکدیگر به طور مستقیم یا از طریق سازمانهای ذیصلاح
بین المللی همکاری کنند:
(الف ) بهترین تکنولوژیها برای اصلاح شیوه های مهار کردن ، بهبود بخشیدن ،
تغییر شکل دادن یا از میان بردن اجسام کنترل شده که در نهایت موجب کاهش
پخشهای آنها می گردد.
(ب ) جایگزینیهای ممکن برای اجسام کنترل شده ، تولیدات حاوی این اجسام و
محصولات ساخته شده با آنها، و
(ت) هزینه ها و سود استراتژیهای کنترل مربوط.
2 - اعضا باید در پیشبرد آگاهی عمومی از اثرات زیست محیطی پخشهای اجسام
کنترل شده و سایر اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند، منفردا، مشترکا
یا از طریق سازمانهای ذیصلاح بین المللی همکاری کنند.
3 - ظرف دو سال پس از به اجرا درآمدن این پروتکل و هر دو سال یک بار پس
از آن ، هر عضوی باید خلاصه ای از فعالیت هایی که بر اساس این ماده به عمل
آورده است تسلیم دبیرخانه نماید.
ماده 10 - مساعدت فنی
1 - اعضا باید از چهارچوب مقررات ماده 4 کنوانسیون و خاصه با توجه به
نیازهای کشورهای در حال رشد در تامین کمکهای فنی به منظور تسهیل مشارکت
در این پروتکل و اجرای آن همکاری نمایند.
2 - هر عضو یا امضاکننده این پروتکل می تواند درخواستی برای دریافت مساعدت
فنی به منظور مشارکت در پروتکل یا اجرای آن به دبیرخانه تسلیم کند.
3 - اعضا باید در نخستین اجلاسشان مذاکرات مربوط به طرق اجرای تعهدات
مندرج در ماده 9 و بندهای 1 و 2 این ماده ، از جمله تهیه طرحهای کار را
آغاز نمایند. در این طرحهای کار باید توجه خاص به نیازها و اوضاع و شرایط
کشورهای در حال رشد مبذول گردد. دولتها و سازمانهای یکپارچه سازی اقتصادی
که عضو این پروتکل نیستند باید به شرکت در فعالیتهای مشخص شده در این
طرحهای کار ترغیب گردند.
ماده 11 - جلسات اعضا
1 - اعضا در فواصل زمان منظم جلساتی خواهند داشت . دبیرخانه نخستین جلسه
اعضا را قبل از پایان اولین سال بعد از تاریخ قابل اجرا شدن این پروتکل و
همراه با اجلاس کنفرانس اعضا کنوانسیون هر گاه انعقاد اجلاس اخیرالذکر برای
این دوره زمانی منظور گردیده باشد، تشکیل خواهد داد.
2 - هر گاه اعضا به نحو دیگری تصمیم نگرفته باشند، جلسات عادی بعدی همراه
با جلسات کنفرانس اعضا کنوانسیون ، جلسات فوق العاده اعضا در زمانهای دیگری
که در صورت لزوم جلسه اعضا تعیین خواهد کرد، یا به درخواست کتبی یکی از
اعضا تشکیل خواهد شد، مشروط به این که ظرف شش ماه پس از دریافت این
درخواست از دبیرخانه لااقل یک سوم اعضا از آن پشتیبانی کرده باشند.
3 - اعضا باید در نخستین اجلاس خود.
(الف ) به اتفاق آرا آیین نامه داخلی جلسات خود را تصویب نمایند،
(ب ) به اتفاق آرا مقررات مالی مورد اشاره در بند 2، ماده 3 را تصویب
کنند،
(ت) میزگردها را تعیین کنند و حدود اختیارات مذکور در ماده 6 را مشخص
نمایند،
(ت ) روشها و مکانیسم های تشکیلاتی مذکور در ماده 8 را مورد بررسی و تصویب
قرار دهند،
(ث ) تهیه طرحهای کار را مطابق بند 3، ماده 10 آغاز کنند.
4 - وظایف جلسات اعضا به شرح ذیل خواهد بود:
(الف ) بررسی اجرای این پروتکل ،
(ب ) تصمیم گیری درباره هر گونه تعدیل یا کاهش مذکور در بند 9، ماده 2،
(ت) تصمیم گیری درباره هر گونه افزایش یا حذف اجسام از هر یک از پیوستهای
و نیز تصمیم گیری در خصوص تدابیر مربوط به کنترل مربوطه طبق بند 10 ماده
2،
(ت ) در موارد لزوم ، تعیین رهنمودها و روشهای علمی برای گزارش اطلاعات ، طبق
مقررات پیش بینی شده در ماده 7 و بند 3 ماده 9،
(ث ) بررسی درخواستهای مربوط به مساعدتهای فنی که بر اساس بند 2، ماده 10
تقدیم شده اند،
(ج ) بررسی گزارشهای تهیه شده توسط دبیرخانه طبق بند فرعی ، (ت)، ماده 12،
(ح ) بررسی و تصویب (حسب اقتضا) پیشنهادهای اصلاح این پروتکل ، یا هر پیوست
آن و یا هر پیوست جدید،
(خ ) بررسی و تصویب بودجه برای اجرای این پروتکل ، و
(د) بررسی و تعهد هر گونه اقدام اضافی که ممکن است برای تحقق اهداف این
پروتکل لازم باشد.
5 - سازمان ملل ، سازمانهای تخصصی آن و سازمان انرژی اتمی بین المللی و نیز
هر دولتی که عضو این پروتکل نیست ، می توانند نمایندگان خود را به عنوان
ناظر در جلسات اعضا کنوانسیون شرکت دهند.
درخواست هر ارگان یا سازمان خواه ملی و خواه بین المللی ، دولتی یا غیر
دولتی ، واجد شرایط در زمینه های مربوط به حفاظت لایه اوزون ، که تمایل خود
را جهت اعزام نماینده خود به عنوان ناظر به جلسات اعضا کنوانسیون به
دبیرخانه اطلاع داده است ، ممکن است مورد قبول واقع شود، مگر آنکه لااقل یک
سوم اعضا حاضر مخالفت کنند. پذیرش و شرکت ناظران تابع آیین نامه داخلی
تصویب شده از جانب اعضا خواهد بود.
ماده 12 - دبیرخانه
(الف ) ترتیبات تشکیل جلسات اعضا را فراهم خواهد کرد و خدمات مربوط را،
طبق مقررات ماده 11 ارائه خواهد داد،
(ب ) دریافت اطلاعات تهیه شده طبق ماه 7 و در صورت درخواست هر عضو در دسترس
گذاشتن آنها،
(ت) تهیه مرتب گزارش بر اساس اطلاعات واصل طبق مواد 7 و 9 و توزیع منظم
آنها بین اعضا.
(ت ) در صورت دریافت درخواست کمک فنی ، طبق ماده 10، در جریان گذاشتن اعضا
به منظور تسهیل تامین آن گونه مساعدتها.
(ث ) ترغیب کشورهای غیر عضو به حضور در جلسات اعضا و به عنوان ناظر و
اقدام طبق مقررات این پروتکل .
(ج ) ارائه اطلاعات و درخواستهای (حسب اقتضا) مذکور در بندهای فرعی (ب ) و
(ت ) به آن گونه ناظران غیر عضو و،
(چ ( انجام وظایف دیگر که اعضا ممکن است به منظور تحقق اهداف این پروتکل
به آن محول نمایند.
ماده 13 - مقررات مالی
1 - وجوه مورد نیاز برای اجرا این پروتکل ، از جمله آنچه برای انجام وظیفه

دبیرخانه مربوط به این پروتکل لازم است منحصرا از محل کمکهای مالی اعضا
تامین خواهد شد.
2 - اعضا در نخستین جلسه خود به اتفاق آرا مقررات مربوط به اجرا این
پروتکل را تصویب خواهند کرد.
ماده 14 - ارتباط این پروتکل به کنوانسیون
هر گاه به نحوی دیگری در این پروتکل تصریح نشده باشد، مقررات کنوانسیون
مربوط به پروتکلها شامل این پروتکل نیز خواهد بود.
ماده 15 - امضا
این پروتکل برای امضا دولتها و سازمانهای یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای در
16 سپتامبر 1987 در مونرآل و از 17 سپتامبر 1987 تا 16 ژانویه 1988 در
اتاوا، و از 17 ژانویه 1988 تا 15 سپتامبر 1988 در مقر سازمان ملل در
نیویورک مفتوح خواهد بود.
ماده 16 - لازم الاجرا گردیدن
1 - این پروتکل در اول ژانویه 1989 لازم الاجرا خواهد شد، مشروط بر این که
حداقل یازده سند تصویب ، پذیرش ، موافقت پروتکل یا الحاق به آن ، توسط
دولتها یا سازمانهای یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای ، که نمایانگر لااقل دو
سوم مصرف جهانی از اجسام کنترل شده باشد ابلاغ گردیده و مقررات بند 1،
ماده 17 کنوانسیون اجرا شده باشد. در صورتی که این شروط تا آن تاریخ تحقق
نیافته باشد، پروتکل در نودمین روز بعد از تاریخی که شروط اجرا شده اند
لازم الاجرا خواهد گردید.
2 - به منظور اجرای بند 1، هر سندی که توسط یک سازمان یکپارچه سازی
اقتصادی منطقه ای ایداع شده باشد، به عنوان مدرک اضافی بر مدارکی که
دولتهای عضو آن سازمان ایداع کرده اند، محسوب نخواهد شد.
3 - بعد از لازم الاجرا شدن این پروتکل ، هر دولت یا سازمان یکپارچه سازی
اقتصادی منطقه ای در نودمین روز بعد از تاریخ ایداع مدارک تصویب ، پذیرش
موافقت یا الحاق خود، عضو پروتکل خواهد بود.
ماده 17 - اعضایی که بعد از لازم الاجرا شدن به پروتکل می پیوندند
طبق ماده 5 هر دولت یا سازمان یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای که بعد از
تاریخ مجری شدن پروتکل عضو آن می گردد، باید فی الفور کلیه تعهدات موضوع
ماده 2 و نیز ماده 4 را، که در آن تاریخ شامل حال آن دولتها و سازمانهای
یکپارچه سازی اقتصادی منطقه ای را شامل می گردد که در تاریخ لازم الاجرا شدن
پروتکل عضو آن می شوند، ایفا نمایند.
ماده 18 - شروط
هیچ شرطی در این پروتکل پیش بینی نشده است .
ماده 19 - رجوع
به منظور اجرای این پروتکل ، مقررات ماده 19 کنوانسیون مربوط به رجوع ، جز
در مورد اعضا مذکور در بند1، ماده 5، قابل اجرا است . چنین عضوی می تواند
با اعلام کتبی به مرجع امانتدار، در هر زمان پس از چهار سال از تاریخ قبول
تعهدات مشخص شده در بندهای 1 تا 4 ماده 2، از الحاق خود به پروتکل رجوع
نماید. چنین رجوعی بعد از انقضای یک سال از تاریخ وصول آن توسط مرجع
امانتدار، یا هر تاریخ بعدی که در اعلامیه رجوع مشخص شده باشد، موثر خواهد
بود.
ماده 20 - متون معتبر
اصل این پروتکل که به زبانهای عربی ، چینی ، انگلیسی ، فرانسه ، روسی و
اسپانیایی تهیه گردیده و کلیه آنها از اعتبار واحدی برخوردارند می بایستی
نزد دبیر کل سازمان ملل متحد ایداع شود.
در تصدیق و تسجیل مراتب فوق ، اینجانب امضاکننده ذیل ، که دارای اختیار لازم
در این مورد هستم ، این پروتکل را امضا نمودم .
منعقد در مونرآل در تاریخ 7
سپتامبر 1987
پیوست الف
گروه الف
----------------------------------------------------
گروه جسم پتانسیل کاهش اوزون *
----------------------------------------------------
گروه 1
3LCFC (11 - CFC) 0.1
2LC2FC (12 - CFC) 0.1
3LC3F2C (113 - CFC) 8.0

2LC4F2C (114 - CFC) 0.1
LC5F2C (115 - CFC) 6.0
گروه 2
LCrB2FC (1211-nolah) 0.3
rB3FC (1301-nolah) 0.10
2rB4F2C (2402-nolah) (در این زمینه )
----------------------------------------------------
>>*پاورقی : این پتانسیل های کاهش دهنده اوزون برآوردهای مبتنی بر دانش
موجود می باشند و به طور ادواری مورد بررسی و تجدید نظر قرار خواهند گرفت
.<<
اظهارات انجام شده در زمان تصویب مصوبه نهایی کنفرانس نمایندگان
تام الاختیار درباره لایه اوزون *
>>*پاورقی : کنفرانس موافقت نمود که اظهارات مشروح در بندهای 1 تا 3،
انجام شده در 21 مارس 1985 و اظهارات مندرج در بندهای 4 و 5، طرح شده در
22 مارس 1985 باید به مصوبه نهایی منضم گردد.<<
1 - هیاتهای نمایندگی استرالیا، اتریش ، بلژیک ، کانادا، شیلی ، دانمارک ،
فنلاند، فرانسه ، جمهوری فدرال آلمان ، ایتالیا، هلند، زلاند نو، نروژ، سوئد،
سوئیس ، و انگلستان مراتب تاسف خود را از فقدان هر گونه مقرراتی در
کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون جهت حل و فصل اجباری اختلافات توسط
اشخاص ثالث ، به درخواست یکی از اعضا اعلام می دارند. هیاتهای مزبور در
تایید حمایت قبلی خود از برقراری چنین رویه ای از کلیه اعضای کنوانسیون
تقاضا دارند که به موجب بند 3 ماده 11 کنوانسیون از امکان صدور اعلامیه ای
در این رابطه استفاده ننمایند.
2 - هیات نمایندگی مصر بر اهمیتی که دولتش برای مساعی ملی و بین المللی در
جهت حفاظت از محیط زیست از جمله حفاظت لایه اوزون قائل است تاکید می نماید
و بدین جهت از آغاز در کارهای مقدماتی کنفرانس نمایندگان تام الاختیار،
درباره حفظ لایه اوزون در تصویب کنوانسیون و قطعنامه های مربوط شرکت جسته
است .
هیات نمایندگی مصر در عین حال که با اتفاق نظر شرکت کنندگان بر ماده یک
کنوانسیون موافق است ، بر این نظر است که آن ماده نسبت به همه سازمانهای
منطقه ای از جمله سازمان اتحاد افریقا و پیمان دولتهای عرب قابل اجرا
می باشد. مشروط به این که سازمانهای مزبور واجد شرایط مندرج در آن ماده
بوده باشند، بدین معنی که دارای صلاحیت لازم نسبت به امور موضوع کنوانسیون
حاضر بوده و رسما طبق نظامنامه های داخلی خود از طرف دولتهای متبوع کسب
اختیار کرده باشند. و نیز ضمن موافقت با اتفاق نظر بر ماده 2 کنوانسیون ،
هیات نمایندگی مصر چنین اظهار می دارد که نخستین جمله بند 2 ماده مزبور
باید در پرتو سومین بند مقدمه تعبیر و تفسیر شود. با توافق بر اتفاق نظر
بر قطعنامه شماره 1 درباره ترتیبات سازمانی و مالی ، هیات نمایندگی مصر
اعلام می دارد که طبق سومین بند مقدمه و قطعنامه لطمه ای به موضع آن
نمایندگی درباره روش سرشکن کردن سهمیه ها بین کشورهای عضو، با توجه خاص به
شق 2، که آن هیات طی مباحثات مربوط به سند مقدماتی 13/94 gw/pene مورد
حمایت قرار داده بود، و طبق آن 80% هزینه ها توسط کشورهای صنعتی تامین و
20% باقیمانده بر اساس جدول ارزیابی سازمان ملل بین کشورهای عضو سرشکن
می گردید، وارد نخواهد بود.
3 - در خصوص قطعنامه شماره 2 درباره تپروتکل مربوط به کلوروفلواورو
کاربن هات هیات نمایندگی ژاپس بر این عقیده است که تصمیم درباره این است
که آیا کار مربوط به یک پروتکل را باید ادامه داد یا خیر، باید موکول به
روشن شدن نتایج کار تکمیته هماهنگی درباره لایه اوزون ت باشد. ثانیا در
مورد بند 6 قطعنامه فوق الذکر، هیات نمایندگی ژاپن معتقد است که هر کشور
باید راسا تصمیم بگیرد که چگونه پخش کلوروفلواورو کاربن ها را کنترل
نماید.
4 - هیات نمایندگی اسپانیا اعلام می دارد که بر اساس مفاد بیانات مورخ 21
مارس 1985 رئیس کنفرانس ، برداشت دولت متبوعش از بند 6 قطعنامه در باره یک
پروتکل مربوط به کلوروفلواورو کاربن ها این است که مخاطب بند مزبور
انحصارا خود کشورهایی هستند که لازم است حدود تولید یا استعمال خود را
کنترل کنند و نه کشورهای ثالث یا سازمانهای منطقه ای مربوط به آن کشورها.
5 - هیات نمایندگی دولت ایالات متحده آمریکا اعلام می دارد که برداشت آن
هیات از ماده 15 کنوانسیون بدین گونه است که سازمانهای منطقه ای
یکپارچه سازی اقتصادی که هیچ یک از دولتهای عضو آن طرف این کنوانسیون یا
پروتکلهای مربوط نیستند، هر یک فقط دارای یک رای می باشند. همچنین این
هیات بر این عقیده است که ماده 15 اجازه رای دادن مضاعف توسط سازمانهای
منطقه ای یکپارچه سازی اقتصادی دولتهای عضو آنها را تجویز ننموده بدین معنی
که سازمانهای مزبور نباید هیچگاه علاوه بر کشورهای عضو خود که طرف
کنوانسیون یا پروتکل مربوط می باشند، رای بدهند و یا برعکس .
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده به انضمام متن کنوانسیون شامل بر مقدمه و
21 ماده و 2 الحاقیه و یک پروتکل در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ هفتم آذر
ماه یک هزار و سیصد و شصت و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 15/9
/1368 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)