قانون قرارداد جامع همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا

شماره57165/265 11/2/1384
حضرت حجت‏الاسلام والمسلمین جناب آقای سیدمحمد خاتمی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه قرارداد جامع همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا که از سوی دولت به شماره 42019/31518 مورخ 2/8/1383 به‏مجلس شورای اسلامی تقدیم و در جلسه علنی روز سه‏شنبه مورخ 30/1/1384 مجلس عیناً تصویب و به تایید شورای نگهبان رسید ، در اجرای اصل یکصدوبیست وسوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست ارسال می‏گردد.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل
شماره7199 18/2/1384
وزارت صنایع و معادن
قانون قرارداد جامع همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا که در جلسه علنی روز سه‏شنبه مورخ سیام فروردین ماه یکهزار و سیصدوهشتادو چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 7/2/1384 به تایید شورای نگهبان رسیده و طی نامـه شمـاره 57165/265 مــورخ 11/2/1384 مـجلس شورای اسلامی واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می‏گردد.
رئیس جمهور ـ سیدمحمد خاتمی

قرارداد جامع همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا مشتمل بر یک مقدمه و ده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‏شود.
امضای قراردادهای تکمیلی موضوع ماده (3) قرارداد جامع توسط دستگاه های اجرائی جمهوری اسلامی ایران مشروط به آن است که از مصادیق اصل هفتادوهفتم (77) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نباشد.
بسم‏الله الرحمن‏الرحیم
دولت جمهوری اسلامـی ایران و دولت جمهـوری بولیواری ونزوئلا ، کـه از این پس ( طرفین) نامیده می‏شوند ، با تمایل به استحکام پیوندهای دوستی و تفاهم بین دو کشور ، با آگاهی از وجود علایق متقابل و نیاز به هماهنگی تلاشها در دستیابی به اهداف مشترک ، با اعتقاد به اهمیت توسعه همکاری موثر متقابل در زمینه های مورد علاقه دو کشور و با عنایت به پیشرفت ملتهایشان ، ضمن ابراز تمایل راسخ مبنی بر تحکیم روابط فی‏مابین در شروع دور جدید همکاریها براساس اصول برابری و منافع مشترک استوار است و به منظور ایجاد یک تحول بنیادین در روابط بین دو کشور درخصوص موارد زیر توافق نمودند: طرفین متعهد می‏شوند مطابق قوانین داخلی خود ، همکاری در زمینه های مورد علاقه مشترک را براساس ضوابط پیش‏بینی شده در این قرارداد مورد تشویق قرار دهند. همکاریهائی که در این قرارداد به آنها اشاره شده است شامل بخشهای مورد علاقه مشترک به ویژه در حوزه های همکاریهای علمی ، فنی ، اقتصادی ، مالی ، تجاری ، کشاورزی ، فرهنگی و دیگر زمینه های مورد توافق طرفین می‏باشد. طرفین موافقت می‏کنند که اجرای قرارداد حاضر در چارچوب یک سازمان صورت پذیرد تا همکاریهای مربوطه سامان یابد و قراردادهای تکمیلی در هر یک از زمینه های مورد علاقه به امضاء برسد. قراردادهای تکمیلی می‏بایست برنامه ها و پروژه های همکاری ، موضوعات و اهداف ، منابع مالی و فنی ، جدولهای کاری و همچنین حوزه های اجرائی پروژه ها را مشخص نمایند. دستگاه ها و سازمانهای وابسته به دولتهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بولیواری ونزوئلا می‏توانند با مشورت و هماهنگی با وزارتخانه های امور خارجه دو کشور ، اسناد همکاری‏های لازم به منظور تقویت روابط دوجانبه را امضاء نمایند. طرفین توافق می‏کنند که کمیسیون بلندپایه در موضوع همکاریهای اقتصادی ، فرهنگی ، علمی و فنی ، به عنوان سازمان مسؤول هماهنگی و نظارت بر اجرای قرارداد حاضر محسوب گردد. کمیسیون بلندپایه مذکور براساس یادداشت تفاهم امضاء شده در سی ویکم اردیبهشت 1380 خورشیدی برابر با بیست ویکم ماه می 2001 میلادی در تهران ، درخصوص همکاریهای اقتصادی ، فرهنگی ، علمی و فنی بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بولیواری ونزوئلا تشکیل شده است. قرارداد حاضر و همچنین تدابیر اتخاذ شده در آن ، به تعهدات فعلی یا آینده طرفین ، ناشی از مشارکت آنها در سازمانهای بین‏المللی دارای ماهیت اقتصادی یا معاهدات بین‏المللی که قبلاً با کشورها یا سازمانهای ثالث منعقد شده است ، صدمه‏ای وارد نخواهد آورد. هرگونه اختلاف نظر از تفسیر و اجرای این قرارداد از مجرای دیپلماتیک حل و فصل خواهد شد. این قرارداد بعد از تصویب و طی مراحل قانونی لازم براساس مقررات حقوقی داخلی هر کشور و اعلام آن توسط طرفین از طریق مجرای دیپلماتیک دارای اعتبار خواهد بود. این قرارداد می‏تواند توسط هر یک از طرفین مورد تصحیح قرارگیرد. اصلاحات می‏بایست براساس مراحل ذکرشده در ماده (7) همین قرارداد به مرحله اجرا دراید. این قرارداد دارای یک اعتبار پنج ساله است که به خودی خود می‏تواند برای یک دوره مشابه تمدید گردد. مگر آنکه یکی از طرفین به طور کتبی براساس مهلت‏های تعیین شده در ماده (10) تمایل خود مبنی بر عدم تمدید آن را اعلام نماید. هر یک از طرفین می‏تواند ، با شش ماه اطلاع قبلی به طرف مقابل ، قرارداد حاضر را فسخ نموده و در پایان مهلت تعیین شده در اطلاعیه ، ادامه اجرای آن را متوقف نماید. فسخ این قرارداد به پیشبرد برنامه ها و پروژه هایی که در دست اجراء بوده باشند لطمه‏ای وارد نخواهد ساخت. این قرارداد در تاریخ دهم شهریور ماه سال 1383 خورشیدی برابر با 31 آگوست سال 2004 میلادی در تهران و در دو نسخه به زبان‏های فارسی و اسپانیولی که هر دو دارای اعتبار یکسان می‏باشند به امضاء رسید.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران اسحاق جهانگیری وزیر صنایع و معادن از طرف دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا سفیرخسوس آرنالدوپرز وزیر امور خارجه
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن قرارداد شامل مقدمه و ده ماده در جلسه علنی روز سه‏شنبه مورخ سی‏ام فروردین ماه یکهزاروسیصدوهشتادوچهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 7/2/1384 به تایید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای ‏اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)