محکومیت افراد به سببیت تغییر کاربری اراضی و باغها موجب جواز بقاء کاربری غیر مجاز نیست

محکومیت افراد به سببیت تغییر کاربری اراضی و باغها موجب جواز بقاء کاربری غیر مجاز نیست.

رأی شماره 158، 159 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص ابطال ماده 7 و ماده 7 اصلاحی از آئین‌نامه اجرایی قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها

رای هیأت عمومی ( شماره هـ /82/74 و 83/201- 17/5/1384)

قانونگذار به صراحت ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها مصوب 1374 به منظور حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها و تداوم و بهره‌برداری آنها تغییر کاربری اراضی مزبور در خارج از محدوده قانونی شهرها و شهرکها جز در موارد ضروری را ممنوع اعلام داشته و تغییر کاربری اراضی مذکور را براساس ضوابط مربوط به کمیسیون مقرر در تبصره یک آن ماده و همچنین مسئولیت اجرای قانون را علی‌الاطلاق به وزارت جهاد کشاورزی محول نموده است. نظر به اینکه حکم ماده 3 این قانون موضوع اخذ عوارض از اشخاص به واسطه تغییر غیرمجاز کاربری اراضی زراعی و باغها و محکومیت آنها به پرداخت جزای نقدی و در صورت تکرار جرم به تحمل حبس از یک ماه تا شش ماه دلالتی بر جواز بقاء کاربری غیرمجاز اراضی مذکور ندارد بلکه مفید لزوم حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها می‌باشد، بنابراین قسمت اخیر ماده 7 آئین‌نامه اجرائی قانون فوق‌الاشعار مبنی بر الزام مرجع قانونی مربوط به صدور مجوز بنا و تأسیسات و اصلاحیه مورخ 25/12/1380 آن ماده درخصوص معرفی اشخاص متخلف به شهرداریها و استانداریها جهت اعمال مقررات مغایر هدف و حکم مقنن و خارج از حدود صلاحیت قوه مجریه در وضع مقررات دولتی تشخیص داده می‌شود و موارد فوق‌الذکر مستنداً به قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می‌گردد.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

معاون قضایی دیوان عدالت اداری – مقدسی‌فرد



منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)