تاریخ: 30/11/1384
شماره دادنامه: 751
کلاسه پرونده: 83/297
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای محمود گودرزی.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بند7 بخشنامه شماره65/710 مورخ 10/11/1380 وزارت آموزش و پرورش.
مقدمه: شاکی بشرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، مدت یازده سال است در منطقه محروم بجستان در یکی از مدارس راهنمائی اشتغال به کار دارم. طبق قانون و تعریف ارائه شده از سوی شورای امور اداری و استخدامی کشور مصوبه 11/11/1374 و 1/11/1375 باید از مزایای مناطق محروم از جمله پاداش مناطق محروم برخوردار باشم. پاداشی که از 7 سال پیش تاکنون پرداخت نگردید و هنگام پرداخت وزارت آموزش و پرورش با استناد به بند7 بخشنامه شماره65/710 مورخ10 بهمن ماه1380 معاون پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش قشر وسیعی از فرهنگیان این مناطق را از حق مسلم خود محروم نمودهاند. چراکه طبق این بخشنامه غیر بومی بودن، عدم تدریس در شهر و خدمت خود خواسته در مناطق محروم میباشد که موضوع امر در مورد حقیر واقع شده است. چراکه من از شهر دیگری در این منطقه مشغول خدمت میباشم و از موطن اصلی خود 120 کیلومتر دور میباشد و در حقیقت غیر بومی به حساب میآیم اما تنها به جرم اینکه محل استخدام اولیهام روستای مرندیز بوده و بیش از سه سال در یک روستا مشغول خدمت بودهام و هیچگاه در طول این مدت یازده سال با انتقالم موافقت نشده بومی به حساب میآیم و از پاداش مناطق محروم، هزینه مسکن و هزینه رفت و آمد و امتیاز بیتوته در محل محروم باشم. وجود قوانین چه در مفهوم عام و چه در مفهوم خاص برای حُسن جریان زندگی انسانها یک امر ضروری و اجتناب ناپذیر است تا در بستر آن به عدالت اجتماعی برسیم. علیهذا تقاضای ابطال بند7 بخشنامه شماره65/710 مورخ 10/11/1380 معاون پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش را به استناد قسمت اخیر ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری را دارم. مدیرکل امور اداری وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 42/44396/710 مورخ 24/6/1383 اعلام داشتهاند، هیأت وزیران به منظور جذب و نگهداری نیروی انسانی متخصص شاغل در دهستانهای محروم تسهیلات هزینه مسکن، هزینه سفر و یک ماه مجموع حقوق و فوقالعاده شغل به عنوان پاداش برای مستخدمین رسمی و پیمانی غیر بومی و داوطلب خدمت در مناطق محروم مد نظر گرفته است و طبق نامه شماره45931/3/ط/2 مورخ4/11/1379 دفتر نظامهای استخدامی سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور و به موجب مصوب 11/11/1374 شورای امور اداری و استخدامی کشور، بومی و غیر داوطلب به مستخدمی اطلاق میشود که یکی از دو معیـار زیر را داشتـه باشد. 1ـ محل اشتـغال مستخدم محل تولـد وی باشد. 2ـ محل اشتغال مستخدم محل ورود به خدمت وی باشد. با این وصف همانطوری که از مفاد برگ دادخواست مشارالیه مشهود است و شاکی به آن اذعان نموده محل اشتغال مستخدم محل تولد وی میباشد بنابراین وی بومی بوده و مشمول بخشنامه مزبور نمیباشد و از سویی دیگر وزارت آموزش و پرورش صرفاً مجری نظرات و دستورالعملهای سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور میباشد و شایسته است ایشان علیه سازمان مذکور به عنوان متولی دستگاههای اجرائی طرح دعوی بنماید، معذالک در اصل شکایت متوجه وزارت متبوع نمیباشد. اینکه با عنایت به مراتب فوق خواهشمند است ضمن ارائه طریق شاکی نسبت به رد شکایت وی اقدام فرمایید. هیأت عمومـی دیـوان عدالت اداری در تـاریخ فوق بـا حضور رؤسای شعب بـدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشـاوره با اکثریت آراء به شـرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
نظر به تفاوت و تمایز معانی و مفاهیم دو اصطلاح بومی و داوطلب در لفظ و اصطلاح و اینکه تولد و بومی بودن اشخاص در یک محل محروم ملازمهای با تمایل آنان به خدمت داوطلبانه در همان محل ندارد، بنابراین اطلاق قسمت اخیر بند 7 مندرج در بخشنامه شماره 65/710 مورخ 10/11/1380 وزارت آموزش و پرورش که براساس مصوبات 11/10/1374 و 1/11/1375 شورای امور اداری و استخدامی کشور تهیه و تنظیم شده است، خلاف قانون تشخیص داده میشود و مستنداً به قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال میگردد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری ـ مقدسی‌فرد
نوع :
2
شماره انتشار :
17837
تاریخ تصویب :
1384/11/30
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
وزارت آموزش و پرورش
موضوع :
