قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی هماهنگی کنترلهای مرزی کالاها ‏

قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی هماهنگی کنترلهای مرزی کالاها ‏
‏ ‏
‏ ‏
‏ ‏
شماره148611/279 27/9/1385‏

جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد
رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران

‏ عطف به نامه شماره 40985/31330 مورخ 17/8/1383 در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم ‏‏(123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون ‏بین‌المللی هماهنگی کنترلهای مرزی کالاها که به عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده بود، با ‏تصویب در جلسه علنی مورخ 7/9/1385 و تأیید شورای محترم نگهبان به پیوست ارسال می‌گردد.‏

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل

شماره123270 23/10/1385‏

وزارت امور اقتصادی و دارایی

‏ قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی هماهنگی کنترلهای مرزی کالاها که ‏در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ هفتم آذرماه یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج مجلس شورای اسلامی ‏تصویب و در تاریخ 22/9/1385 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 148611/279 مورخ ‏‏27/9/1385 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجرا ابلاغ می‌گردد.‏

رئیس‎جمهور ـ محمود احمدی‌نژاد

قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی هماهنگی کنترلهای مرزی کالاها

‏ ماده واحده ـ به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می‌شود به کنوانسیون بین‌المللی هماهنگی ‏کنترلهای مرزی کالاها مشتمل بر یک مقدمه، بیست و شش ماده و هفت پیوست به شرح پیوست ملحق شده و ‏اسناد الحاق را نزد امین اسناد کنوانسیون تودیع نماید.‏
‏ تبصره1ـ در مورد ارجاع اختلافات به داوری (موضوع ماده 20 کنوانسیون) دولت جمهوری اسلامی ‏ایران ملزم به رعایت اصل یکصد و سی و نه (139) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می‌باشد.‏
‏ تبصره2ـ اصلاح مواد این کنوانسیون ازجمله پیوستهای آن بنا به پیشنهاد هیأت وزیران به تصویب ‏مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.‏

بسم‌الله الرحمن الرحیم
کنوانسیون بین‌المللی هماهنگی کنترلهای مرزی کالاها

‏ مقدمه:‏
‏ طرفهای متعاهد؛‏
‏ با تمایل به بهبود جابجایی بین‌المللی کالا؛
‏ با در نظر گرفتن ضرورت تسهیل عبور کالا در مرزها؛‏
‏ با توجه به این که اقدامات کنترلی در مرزها توسط ادارات مختلف مسؤول کنترل صورت می‌گیرد؛
‏ با تصدیق این که شرایطی که تحت آن چنین کنترلهایی اعمال می‌شود را می‌توان بدون این که به ‏اهداف، اجرای صحیح و اثربخشی آنها لطمه‌ای وارد آید، تا حد زیادی هماهنگ کرد؛
‏ با اعتقاد به این که هماهنگی کنترل کالاهای مرزی ابزاری مهم برای نیل به این اهداف است؛‏
‏ به شرح زیر توافق نمودند:‏

فصل اول ـ مقررات عمومی

‏ ماده1ـ تعاریف
‏ از نظر این کنوانسیون:‏
‏ الف ـ « گمرک» به اداره دولتی اطلاق می‌شود که مسؤول اجرای قانون گمرکی، وصول حقوق و ‏عوارض گمرکی واردات و صادرات و همچنین مسؤول اعمال سایر قوانین و مقررات مربوط از جمله ‏واردات، عبور (ترانزیت) و صادرات کالا می‌باشد.‏
‏ ب ـ « کنترل گمرکی» به اقدامات اعمال‌شده برای حصول اطمینان از رعایت قوانین و مقرراتی که ‏گمرک مسؤول اجرای آنها می‌باشد، اطلاق می‌شود.‏
‏ پ ـ « بازرسی پزشکی ـ بهداشتی» به آن بازرسی که برای حفاظت از زندگی و سلامت اشخاص، به ‏استثنای بازرسی دامپزشکی، صورت می‌گیرد، اطلاق می‌شود.‏
‏ ت ـ « بازرسی دامپزشکی» به بازرسی بهداشتی حیوانات و محصولات حیوانی با هدف حفاظت از ‏زندگی و سلامت اشخاص و حیوانات و همچنین بازرسی‌هایی که در مورد اشیاء یا کالاهایی اعمال می‌شود که ‏می‌توانند سبب انتقال بیماریهای حیوانات شوند، اطلاق می‌شود.‏
‏ ث ـ « بازرسی بهداشتی ـ نباتی» به بازرسی به منظور جلوگیری از ورود و شیوع آفات نباتات و ‏محصولات نباتی در طول مرزهای ملی، اطلاق می‌شود.‏
‏ ج ـ « کنترل رعایت استانداردهای فنی» به کنترل به منظور حصول اطمینان از این که کالا از حداقل ‏استانداردهای بین‌المللی یا ملی مندرج در قوانین و مقررات مربوط برخوردار است، اطلاق می‌شود.‏
‏ چ ـ « کنترل کیفیت» به هر نوع کنترلی غیر از بازرسی‌های فوق، برای حصول اطمینان از این که کالا ‏از حداقل کیفیت مذکور در تعاریف بین‌المللی یا ملی و مندرج در قوانین و مقررات مربوط برخوردار است، ‏اطلاق می‌شود.‏
‏ ح ـ « ادارات مسؤول کنترل» به هر اداره‌ای که مسؤول انجام تمام یا قسمتی از کنترلهای تعریف شده ‏در بالا یا هر گونه کنترلهای دیگری که به طور منظم در مورد واردات، صادرات یا عبور (ترانزیت) کالا ‏اعمال می‌گردد، اطلاق می‌شود.‏
‏ ماده2ـ هدف
‏ این کنوانسیون به منظور تسهیل جابجایی بین‌المللی کالا و با هدف کاهش الزامات مربوط به انجام ‏تشریفات گمرکی و همچنین کاهش تعداد و طول مدت کنترل‌ها، به ویژه از طریق هماهنگی‌های ملی و ‏بین‌المللی رویه‌های کنترلی و روشهای اعمال آنها، تدوین شده است.‏
‏ ماده3ـ ‏
‏ 1ـ این کنوانسیون در مورد کلیه کالاهایی که به هنگام جابجایی و انتقال از یک یا چند مرز دریایی، ‏هوایی و یا زمینی وارد، صادر یا ترانزیت می‌شوند اعمال می‌گردد.‏
‏ 2ـ این کنوانسیون در مورد کلیه ادارات مسؤول کنترل طرفهای متعاهد اعمال می‌گردد.‏

فصل دوم ـ هماهنگی رویه‌ها

‏ ماده4ـ هماهنگی کنترل‌ها
‏ طرفهای متعاهد، متعهد خواهندشد حتی‌الامکان به شیوه‌ای هماهنگ‌شده دخالت ادارات گمرک و سایر ‏ادارات مسؤول کنترل را سازماندهی کنند.‏
‏ ماده5 ـ منابع ادارات‏
‏ طرفهای متعاهد برای حصول اطمینان از این که ادارات مسؤول کنترل به نحو مطلوب انجام وظیفه ‏می‌نمایند باید مطمئن شوند که تا حد امکان ودر چارچوب قانون ملی، ادارات مزبور مجهز به موارد زیر ‏هستند:‏
‏ الف ـ افراد واجدشرایط به تعداد کافی و متناسب با الزامات عبور و مرور.‏
‏ ب ـ تجهیزات و تأسیسات مناسب با در نظر گرفتن روش حمل کالاهایی که باید بازرسی شوند و ‏الزامات عبور و مرور.‏
‏ پ ـ دستورالعمل‌های رسمی برای مأموران جهت اقدام طبق ترتیبات و موافقتنامه‌های بین‌المللی و ‏مقررات ملی جاری.‏
‏ ماده6 ـ همکاری بین‌المللی
‏ طرفهای متعاهد تعهد می‌کنند به منظور نیل به اهداف این کنوانسیون و نیز در صورت لزوم تلاش در ‏جهت دستیابی به ترتیبات و موافقتنامه‌های دو یا چند جانبه جدید، با یکدیگر همکاری و هرگونه همکاری لازم ‏را از نهادهای بین‌المللی صلاحیتدار درخواست نمایند.‏
‏ ماده7ـ همکاری بین کشورهای همجوار ‏
‏ طرفهای متعاهد ذی‌ربط، هر زمان که مقدور باشد، اقدامات مقتضی را جهت تسهیل جابجایی کالاها به ‏هنگام عبور از مرز خاکی مشترک انجام خواهند داد و به ویژه:‏
‏ الف ـ سعی خواهند نمود کالاها و اسناد را به طور مشترک و از طریق فراهم نمودن تسهیلات مشترک ‏مورد بازرسی قرار دهند.‏
‏ ب ـ سعی خواهند نمود از مطابقت موارد زیر اطمینان حاصل نمایند:‏
‏ ـ ساعات شروع فعالیت پستهای مرزی.‏
‏ ـ ادارات مسؤول بازرسی که در پستهای مرزی فعالیت می‌کنند.‏
‏ ـ طبقه‌بندی کالا، روش‌های حمل و نقل و رویه‌های بین‌المللی عبور (ترانزیت) گمرکی پذیرفته شده یا ‏مورد استفاده.‏
‏ ماده8 ـ تبادل اطلاعات‏
‏ طرفهای متعاهد بنا به درخواست، اطلاعات ضروری برای اعمال این کنوانسیون را طبق شرایط ‏مندرج در پیوست‌ها برای یکدیگر ارسال خواهندنمود.‏
‏ ماده9ـ اسناد
‏ 1ـ طرفهای متعاهد سعی خواهند نمود استفاده از اسناد مربوط به راهنمای سازمان ملل متحد را بین خود ‏ونهادهای بین‌المللی صلاحیتدار گسترش دهند.‏
‏ 2ـ طرفهای متعاهد اسنادی را که به وسیله هر روند فنی مناسب تهیه شده خواهند پذیرفت مشروط بر ‏این که این اسناد با مقررات رسمی از لحاظ شکل، اعتبار و گواهی مطابقت داشته و خوانا و قابل فهم باشند.‏
‏ 3ـ طرفهای متعاهد اطمینان حاصل خواهند نمود که اسناد لازم دقیقاً طبق قانون مربوط تهیه شده و ‏معتبر هستند.‏

فصل سوم ـ مقررات مربوط به عبور (ترانزیت)‏

‏ ماده10ـ کالاهای عبوری (ترانزیتی)‏
‏ 1ـ طرفهای متعاهد در صورت امکان طرز عمل ساده و سریعی را برای کالاهای عبوری (ترانزیتی)، ‏به ویژه برای آن دسته که تحت پوشش یک رویه بین‌المللی عبور (ترانزیت)گمرکی انتقال داده می‌شوند از ‏طریق محدود نمودن بازرسی‌ها به مواردی که خطرات یا اوضاع و احوال ایجاب می‌کند، فراهم خواهند ‏ساخت. به علاوه طرفهای متعاهد موقعیت کشورهای محصور در خشکی را در نظر خواهند گرفت. آنها تلاش ‏خواهند کرد تا زمینه را برای افزایش ساعت کار و صلاحیت و توانایی پستهای گمرکی موجود که مسئوول ‏ترخیص گمرکی کالاهایی هستند که تحت رویه بین‌المللی عبور (ترانزیت) گمرکی حمل و نقل می‌شوند فراهم ‏کنند.‏
‏ 2ـ طرفهای متعاهد به منظور ایجاد حداکثر تسهیلات برای عبور (ترانزیت) کالاها در محفظه‌ها یا سایر ‏واحدهای حمل بار اهتمام خواهند ورزید و ایمنی لازم را فراهم خواهند نمود.‏

فصل چهارم ـ مقررات متفرقه

‏ ماده11ـ نظم عمومی
‏ 1ـ هیچ یک از مفاد این کنوانسیون به گونه‌ای تفسیر نخواهد شد که از اجرای ممنوعیت‌ها یا ‏محدودیت‌های مربوط به واردات، صادرات یا عبور (ترانزیت) که به دلایل نظم عمومی و به ویژه سلامت ‏عمومی، مسائل اخلاقی، بهداشت یا حفظ محیط‌زیست، یا حفظ میراث فرهنگی یا مالکیت صنعتی، بازرگانی و ‏معنوی وضع شده‌اند جلوگیری به ‌عمل آورد.‏
‏ 2ـ با این وجود در صورت امکان، بدون لطمه‌زدن به کارایی بازرسی‌ها، طرفهای متعاهد تلاش خواهند ‏کرد مفاد این کنوانسیون، از جمله موارد موضوع مواد (6) تا (9) این کنوانسیون را در مورد بازرسی‌های ‏مربوط به انجام اقدامات مذکور در بند (1) بالا، اعمال نمایند.‏
‏ ماده12ـ اقدامات اضطراری
‏ 1ـ اقدامات اضطراری که طرفهای متعاهد به دلیل بروز شرایط خاص ناگریز از انجام آنها هستند باید ‏متناسب با عوامل ایجاد کننده آنها باشد و هر زمان که آن عوامل رفع شوند باید معلق یا لغو شوند.‏
‏ 2ـ طرفهای متعاهد در صورت امکان بدون لطمه زدن به اثربخشی اقدامات مزبور، مقررات مربوط به ‏اعمال چنین اقداماتی را منتشر خواهند کرد.‏
‏ ماده13ـ ضمائم
‏ 1ـ پیوستهای این کنوانسیون به عنوان بخش تفکیک ناپذیر این کنوانسیون به شمار می‌روند.‏
‏ 2ـ پیوستهای جدید مربوط به سایر بخشهای کنترل را می‌توان طبق رویه مندرج در مواد (22) تا (24) ‏زیر به این کنوانسیون اضافه کرد.‏
‏ ماده14ـ ارتباط با سایر معاهدات
‏ بدون لطمه زدن به مفاد ماده (6) این کنوانسیون، سبب تضییع حقوق و تعهدات ناشی از معاهداتی ‏نخواهد شد که طرفهای متعاهد این کنوانسیون قبل از این که طرف متعاهد این کنوانسیون شوند، منعقد کرده‌اند.‏
‏ ماده15ـ این کنوانسیون نه تنها مانع اعمال تسهیلات بیشتری که دو یا چند طرف متعاهد ممکن است مایل ‏به اعطاء به یکدیگر باشند، نمی‌گردد بلکه مانع حق سازمانهای یکپارچه‌سازی اقتصادی منطقه‌ای موضوع ماده ‏‏(16) که جزو طرفهای متعاهد محسوب می‌شوند برای اعمال قوانین خود در مورد نظارت در مرزهای داخلی ‏خود مشروط براین که این امر به هیچ وجه سبب تقلیل تسهیلات ناشی از این کنوانسیون نگردد، نمی‌شود.‏
‏ ماده16ـ امضاء ـ تنفیذ ـ پذیرش ـ تصویب والحاق
‏ 1ـ این کنوانسیون که نزد دبیرکل سازمان ملل متحد تودیع شده است، جهت پیوستن کلیه کشورها و ‏سازمانهای یکپارچه‌سازی اقتصادی منطقه‌ای متشکل از دولتهای حاکمی که از صلاحیت‌ مذاکره، انعقاد و ‏اعمال موافقتنامه‌های بین‌المللی مربوط به‌موضوعات مشمول این کنوانسیون برخوردار هستند، مفتوح خواهد ‏بود.‏
‏ 2ـ سازمانهای یکپارچه‌سازی اقتصادی منطقه‌ای موضوع بند (1) می‌توانند در مورد موضوعاتی که در ‏صلاحیت آنها است، از طرف خود، حقوق و مسئوولیتهایی را که این کنوانسیون به کشورهای عضو آن ‏سازمانها که طرف متعاهد این کنوانسیون نیز می‌باشند به گونه دیگر واگذار کرده است، ایفا کنند. در چنین ‏مواردی، کشورهای عضو سازمانهای مزبور نمی‌توانند از این حقوق از جمله حق رأی به تنهایی استفاده کنند.‏
‏ 3ـ کشورها و سازمانهای یکپارچه‌سازی اقتصادی منطقه فوق می‌توانند از راههای زیر طرف متعاهد ‏این کنوانسیون قرار گیرند:‏
‏ الف ـ از طریق تودیع سند تنفیذ، پذیرش یا تصویب پس از امضاء آن، یا ‏
‏ ب ـ از طریق تودیع سند الحاق.‏
‏ 4ـ ایـن کـنوانسـیون از اول آوریل 1983 تا3 مـارس 1984 میلادی (بـرابـر با 12فروردین 1362 ‏تا13 اسفند1363 هجری شمسی) برای امضاء در دفتر سازمان ملل متحد در ژنو برای تمام کشورها و ‏سازمانهای یکپارچه‌سازی اقتصادی منطقه‌ای موضوع بند(1) مفتوح خواهد بود.‏
‏ 5 ـ همچنین این کنوانسیون از اول آوریل 1984 میلادی (برابر با12فروردین1363 هجری‌شمسی) ‏برای الحاق مفتوح خواهد بود.‏
‏ 6 ـ اسناد تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق نزد دبیرکل سازمان ملل متحد تودیع خواهد شد.‏
‏ ماده17ـ لازم‌الاجراء شدن
‏ 1ـ این کنوانسیون سه‌ماه پس از تاریخی که در آن پنج کشور، اسناد تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق خود ‏را تودیع نموده باشند، لازم‌الاجراء خواهد شد.‏
‏ 2ـ پس از این که پنج کشور اسناد تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق خود را تودیع نمودند، این کنوانسیون ‏در مورد طرفهای متعاهد بعدی سه‌ماه پس از تاریخ تودیع اسناد تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق آنها ‏لازم‌الاجراء خواهد شد.‏
‏ 3ـ هر سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق تودیع شده پس از لازم‌الاجراء شدن اصلاحیه این کنوانسیون ‏در مورد کنوانسیون اصلاحی نیز اعمال شده تلقی خواهد شد.‏
‏ 4ـ هر سندی که پس از پذیرش اصلاحیه طبق رویه مذکور در ماده (22) و قبل از لازم‌الاجراء شدن آن ‏تودیع شود در زمانی که اصلاحیه مذکور لازم‌الاجراء می‌گردد در مورد کنوانسیون اصلاحی نیز اعمال شده ‏تلقی خواهد شد.‏
‏ ماده18 ـ فسخ‏
‏ 1ـ هر طرف متعاهد می‌تواند با مطلع کردن دبیرکل سازمان ملل متحد از موضوع، این کنوانسیون را ‏فسخ نماید.‏
‏ 2‌ـ فسخ، شش ماه پس از تاریخ دریافت اطلاعیه فسخ به وسیله دبیرکل صورت خواهد گرفت.‏
‏ ماده19ـ انقضاء ‏
‏ چنانچه بعد از لازم‌الاجراء شدن این کنوانسیون، تعداد کشورهایی که طرف متعاهد این کنوانسیون ‏می‌باشند در هر دوره دوازده ماهه متوالی کمتر از پنج کشور باشد، قابلیت اجرای این کنوانسیون پس از پایان ‏دوره دوازده ماهه مذکور، خاتمه خواهد یافت.‏
‏ ماده20ـ حل و فصل اختلافات
‏ 1ـ هرگونه اختلاف بین دو یا چند طرف متعاهد در مورد تفسیر یا اجرای این کنوانسیون حتی‌الامکان، ‏از طریق مذاکره بین آنها و یا از راههای دیگر حل و فصل خواهد شد.‏
‏ 2ـ هرگونه اختلاف بین دو یا چند طرف متعاهد در مورد تفسیر یا اجرای این کنوانسیون را که نتوان از ‏طریق شیوه‌های مذکور در بند (1) این ماده حل و فصل کرد به‌درخواست یکی از آنها، به هیأت داوری با ‏ترکیب زیر ارجاع خواهد شد:‏
‏ هر کدام از طرفهای اختلاف یک داور را انتخاب خواهد کرد و این داوران، داور دیگری را به عنوان ‏سرداور انتخاب خواهند نمود. چنانچه بعد از سه ماه از وصول درخواست، یکی از طرفهای اختلاف در ‏انتخاب داور قصور نماید یا اگر داوران در انتخاب سرداور قصور نمایند هر کدام از طرفهای اختلاف ‏می‌تواند از دبیرکل سازمان ملل متحد بخواهد که نسبت به انتخاب داور یا سرداور هیأت داوری اقدام نماید.‏
‏ 3ـ تصمیم هیأت داوری که طبق مفاد بند (2) فوق ایجاد شده است برای طرفهای اختلاف، قطعی و ‏لازم‌الاجراء خواهد بود.‏
‏ 4ـ هیأت داوری آیین‌نامه کار خود را تعیین خواهد کرد.‏
‏ 5 ـ هیأت داوری تصمیمات خود را با رأی اکثریت و براساس معاهدات موجود بین طرفهای اختلاف و ‏حقوق بین‌الملل عمومی اتخاذ خواهد نمود.‏
‏ 6 ـ هرگونه اختلاف بین طرفهای اختلاف در مورد تفسیر و اجرای حکم توسط هر یک از آنها، قابل ‏ارجاع به هیأت داوری صادر کننده حکم برای تصمیم‌گیری خواهد بود.‏
‏ 7ـ هرکدام از طرفهای اختلاف، هزینه انتخاب داور و نمایندگان خود در جریان داوری را تقبل خواهد ‏کرد و هزینه سرداور و دیگر هزینه‌ها توسط هر کدام از طرفها بطور مساوی تأمین خواهد شد.‏
‏ ماده21ـ حق شرطها
‏ 1ـ هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند در زمان امضاء ، تنفیذ، پذیرش یا تصویب این کنوانسیون یا ‏الحاق به آن، اعلام نماید که متعهد به بندهای (2) تا (7) ماده (20) این کنوانسیون نمی‌باشد. طرفهای متعاهد ‏دیگر ملزم به اجرای این بندها نسبت به طرف متعاهدی که چنین حق شرطی را مقرر کرده نمی‌باشند.‏
‏ 2ـ هر طرف متعاهد که حق شرطی را به گونه‌ای که در بند (1) این ماده پیش‌بینی شده است، منظور ‏نماید، می‌تواند در هر زمان با اطلاع دادن به دبیرکل سازمان ملل متحد از حق شرط مزبور صرفنظر کند.‏
‏ 3ـ به غیر از حق شرطهایی که در بند (1) این ماده پیش‌بینی شده است، منظور نمودن هیچگونه حق ‏شرط دیگری در این کنوانسیون مجاز نمی‌باشد.‏
‏ ماده22ـ روش اصلاح این کنوانسیون
‏ 1ـ این کنوانسیون، از جمله پیوست‌های آن را می‌توان با پیشنهاد یک طرف متعاهد از طریق روش ‏مذکور در این ماده اصلاح کرد.‏
‏ 2ـ هرگونه اصلاحیه پیشنهادی کنوانسیون در کار گروه (کمیته) اجرایی متشکل از کلیه طرفهای متعاهد ‏طبق آیین‌نامه مندرج در پیوست (7) مورد بررسی قرار خواهد گرفت. اصلاحاتی از این قبیل که در خلال ‏اجلاس کار گروه (کمیته) اجرایی بررسی و تنظیم گردیده و مورد پذیرش آن قرار گرفته است توسط دبیرکل ‏سازمان ملل متحد به‌کلیه طرفهای متعاهد جهت پذیرش آنها ابلاغ خواهد شد.‏
‏ 3ـ هر اصلاحیه پیشنهادی که طبق بند پیشین ابلاغ شده باشد، سه‌ماه پس از انقضای دوره دوازده ماهه ‏متعاقب تاریخ ابلاغ اصلاحیه پیشنهادی که در طی آن، هیچگونه اعتراضی نسبت به اصلاحیه پیشنهادی توسط ‏کشوری که جزء طرفهای متعاهد است یا سازمان یکپارچه‌سازی اقتصادی منطقه‌ای که آن نیز جزء طرفهای ‏متعاهد می‌باشد و طبق شروط مذکور در بند (2) ماده (16) این کنوانسیون عمل می‌نماید به دبیرکل سازمان ‏ملل متحد ارسال نشده باشد، در مورد کلیه طرفهای متعاهد لازم‌الاجراء خواهد شد.‏
‏ 4ـ هرگاه اعتراضی نسبت به اصلاحیه پیشنهادی طبق بند (3) این ماده انجام شده باشد، اصلاحیه مزبور ‏پذیرفته نشده تلقی شده و هیچگونه اعتباری نخواهد داشت.‏
‏ ماده23ـ درخواست، مکاتبه و اعتراض
‏ دبیرکل سازمان ملل متحد تمام طرفهای متعاهد و کشورها را از هر درخواست، مکاتبه یا اعتراض طبق ‏ماده (22) و تاریخ لازم‌الاجراء شدن هر اصلاحیه آگاه خواهد نمود.‏
‏ ماده24ـ فراهمایی (کنفرانس) تجدیدنظر
‏ پنج سال پس از لازم‌الاجراء شدن این کنوانسیون، هر کدام از طرفهای متعاهد می‌تواند با ارسال ‏اطلاعیه‌ای به دبیرکل سازمان ملل متحد خواستار برگزاری فراهمایی تجدیدنظر در کنوانسیون شود و ‏پیشنهاداتی را که می‌باید در این فراهمایی مورد بررسی قرار گیرد، ذکر نماید. در چنین مواردی:‏
‏ 1ـ دبیرکل سازمان ملل متحد کلیه طرفهای متعاهد را از چنین درخواستی آگاه نموده و از آنها دعوت ‏خواهد کرد که در طی مدت سه‌ماه نظرات خود را در مورد پیشنهادات اولیه و پیشنهاداتی که مایلند در ‏فراهمایی مزبور بررسی شود ارائه نمایند.‏
‏ 2ـ دبیرکل سازمان ملل متحد متن سایر پیشنهادات را نیز به طرفهای متعاهد ارسال و در صورتی که ‏ظرف مدت شش ماه پس از تاریخ ابلاغ مزبور حداقل یک سوم طرفهای متعاهد موافقت خود را در مورد ‏تشکیل چنین فراهمایی به دبیرکل سازمان ملل متحد اعلام نمایند، فراهمایی تجدیدنظر را برگزار خواهد نمود.‏
‏ 3ـ در هر حال، چنانچه دبیرکل سازمان ملل متحد تشخیص دهد که پیشنهاد بازنگری می‌تواند به عنوان ‏اصلاحیه پیشنهادی، به موجب بند (1) ماده (22) تلقی شود می‌تواند با توافق طرف متعاهد ارائه کننده پیشنهاد ‏و به جای دستورالعمل بازنگری، دستورالعمل اصلاحیه پیش‌بینی شده در ماده (22) را اجرا کند.‏
‏ ماده25ـ اطلاعیه‌ها
‏ علاوه بر اطلاعیه‌ها و مکاتباتی که در مواد (23) و (24) پیش‌بینی و تصریح شده است،دبیرکل سازمان ‏ملل متحد موارد زیر را به اطلاع تمام کشورها خواهد رساند:‏
‏ الف ـ امضاء، تنفیذ، پذیرش، تصویب والحاق به موجب ماده (16).‏
‏ ب ـ تاریخ لازم‌الاجراء شدن این کنوانسیون طبق ماده (17).‏
‏ پ ـ فسخ به موجب ماده (18).‏
‏ ت ـ انقضاء این کنوانسیون به موجب ماده (19).‏
‏ ث ـ حق شرط به موجب ماده (21).‏
‏ ماده26ـ رونوشت‌های برابر اصل
‏ بعد از سی و یک مارس 1984 میلادی (برابر با 11 فروردین 1363 هجری شمسی) دبیرکل سازمان ‏ملل متحد دو نسخه از رونوشت‌های برابر اصل این کنوانسیون را به هر طرف متعاهد و تمام کشورهایی که ‏طرف متعاهد نمی‌باشند ارسال خواهد نمود.‏
‏ این کنوانسیون در ژنو در تاریخ 25 اکتبر سال1982 میلادی (برابر با 3 آبان‌ 1361 هجری شمسی)، ‏در یک نسخه اصلی و واحد، که کلیه متون انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی آن بطور یکسان معتبر ‏می‌باشند، تنظیم گردید.‏
‏ برای گواهی مراتب فوق، نمایندگان تام‌الاختیار امضاء کننده زیر که بطور مقتضی بدین منظور مجاز ‏می‌باشد، این کنوانسیون را امضاء نمودند.‏

پیوست‌1‏
هماهنگی کنترلهای گمرکی و سایر کنترلها

‏ ماده1ـ اصول ‏
‏ 1ـ از آنجا که گمرک در تمام مرزها حضور دارد و مداخله آن ماهیت کلی دارد بنابراین سایر کنترلها ‏باید تا حد امکان به صورت هماهنگ باکنترلهای گمرکی سازماندهی شود.‏
‏ 2ـ در اجرای این اصل، این امکان وجود دارد که در صورت اقتضاء تمام یا قسمتی از کنترلهای مزبور ‏در جایی غیر از مرز صورت گیرد، مشروط براین که رویه‌های مورد استفاده به تسهیل جابجایی بین‌المللی ‏کالا کمک نماید.‏
‏ ماده2ـ
‏ 1ـ گمرک باید کاملاً در جریان الزاماتی که قوانین یا مقررات تجویز کرده و ممکن است منجر به اعمال ‏کنترلهایی به غیر از کنترلهای گمرکی شود، قرار گیرد.‏
‏ 2ـ در صورت آگاهی از این که سایر کنترلها نیز ضروری می‌باشند، گمرک باید اطمینان یابد که ادارات ‏مربوط نیز مطلع بوده و با آن همکاری خواهند نمود.‏
‏ ماده3ـ سازماندهی کنترلها
‏ 1ـ در صورتی که قرار باشد چندین کنترل در یک مکان صورت گیرد، ادارات ذی‌صلاح باید تمام ‏ترتیبات مقتضی را انجام دهند تا کلیه کنترلها حتی‌الامکان به طور همزمان یا با حداقل تأخیر انجام گیرد. آنها ‏باید تلاش کنند ضروریات و الزامات خود را با اسناد و اطلاعات، هماهنگ نمایند.‏
‏ 2ـ به ویژه، ادارات ذی‌صلاح باید تمام ترتیبات مقتضی را صورت بدهند تا پرسنل و تسهیلات لازم در ‏محل انجام کنترلها در دسترس باشد.‏
‏ 3ـ گمرک می‌تواند با تفویض اختیار صریح از سوی ادارات صلاحیتدار، تمام یا قسمتی از کنترلها را که ‏ادارات مزبور مسئوول آن می‌باشند از طرف آنها انجام دهد. در این صورت، ادارات مزبور رسیدگی خواهند ‏کرد که وسایل و امکانات لازم برای گمرک فراهم شده باشد.‏
‏ ماده4ـ نتایج کنترل
‏ 1ـ در تمام موضوعات مورد بررسی در این کنوانسیون، برای حصول اطمینان از این که کنترلها به ‏نحو مطلوب و کارآمد صورت می‌گیرد، ادارات مسئوول کنترلها و گمرک باید کلیه اطلاعات مربوط را در ‏اسرع وقت مبادله نمایند.‏
‏ 2ـ اداره ذی‌صلاح بر اساس نتایج حاصل از کنترلهای صورت گرفته، در مورد اعمال رویه بعدی ‏نسبت به‌کالاها تصمیم می‌گیرد و در صورت لزوم، اداراتی را که مسؤول انجام سایر کنترلها هستند آگاه ‏می‌نماید. گمرک طبق این تصمیم، باید رویه گمرکی متناسب را در مورد کالاها اعمال کند.‏

پیوست 2‏
بازرسی‌های پزشکی ـ بهداشتی

‏ ماده1ـ اصول
‏ بازرسی بهداشتی ـ پزشکی در هرمکانی که انجام می‌گیرد باید مطابق با اصول مندرج در این ‏کنوانسیون، به ‌ویژه در پیوست(1) باشد. ‏
‏ ماده2ـ اطلاعات ‏
‏ هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل نماید که اطلاعات مربوط به ‌موارد زیر به ‌آسانی در اختیار هر ‏شخص ذی‌ربط قرار می‌گیرد:‏
‏ ـ کالاهای مشمول بازرسی بهداشتی ـ پزشکی.‏
‏ ـ مکانهایی که کالای مزبور را می‌توان برای بازرسی ارائه کرد. ‏
‏ ـ الزامات مندرج در قوانین و مقررات بازرسی بهداشتی ـ پزشکی و همچنین تشریفات اجرای عمومی ‏آنها.‏
‏ ماده3ـ سازماندهی بازرسی‌ها
‏ 1ـ ادارات مسؤول کنترل باید رسیدگی نمایند که در نقاط مرزی، که در آنجا بازرسی‌های بهداشتی ـ ‏پزشکی صورت می‌گیرد امکانات و تسهیلات ضروری و لازم فراهم شده‌باشد.‏
‏ 2ـ در صورتی که از بررسی گواهینامه ارائه‌شده و فنون مورد استفاده در حمل و نقل معلوم شود که در ‏خلال حمل، وضعیت کالاها بدتر نشده و فاسد نیز نمی‌گردند، بازرسی‌های پزشکی ـ بهداشتی را می‌توان در ‏نقاطی در داخل کشور نیز انجام داد.‏
‏ 3ـ طرفهای متعاهد در چارچوب کنوانسیونهای جاری حتی‌الامکان باید سعی نمایند از کنترل فیزیکی ‏کالاهای فاسد شدنی در طول مسیر بکاهند.‏
‏ 4ـ چنانچه لازم شود کالاها در خلال مدت بررسی نتایج بازرسی پزشکی ـ بهداشتی در انبارها نگهداری ‏شوند ادارات ذی‌صلاح مسؤول کنترل طرفهای متعاهد باید ترتیبی اتخاذ کنند که کالاها در شرایط حفاظت ‏کامل در انبارها نگهداری شده و تشریفات گمرکی به حداقل کاهش یابد.‏
‏ ماده4ـ کالای عبوری (ترانزیتی)‏
‏ طرفهای متعاهد باید حتی‌الامکان در چارچوب مقررات کنوانسیونهای لازم‌الاجراء و در مواقعی که ‏خطر فاسد شدن وجود ندارد از بازرسی پزشکی ـ بهداشتی کالاهای عبوری (ترانزیتی) اجتناب کنند.‏
‏ ماده5 ـ همکاری‏
‏ 1ـ ادارات مسؤول بازرسی بهداشتی ـ پزشکی باید، از جمله از طریق تبادل اطلاعات مفید و به منظور ‏تسریع در انتقال کالای فاسد شدنی مشمول بازرسی بهداشتی ـ پزشکی با ادارات مربوط طرفهای متعاهد دیگر ‏همکاری نمایند. ‏
‏ 2ـ هرگاه در خلال بازرسی بهداشتی ـ پزشکی از ورود محموله کالای فاسدشدنی جلوگیری شود، اداره ‏ذی‌صلاح باید سعی نماید در اسرع وقت اداره مربوط کشور صادرکننده را مطلع نماید و دلایل جلوگیری و ‏اقدامات انجام گرفته در مورد کالا را ذکر نماید.‏

پیوست 3‏
بازرسی دامپزشکی

‏ ماده1ـ اصول
‏ بازرسی دامپزشکی در هر مکانی که انجام می‌شود باید مطابق با اصول مندرج در این کنوانسیون به ‏ویژه پیوست شماره(1) آن باشد.‏
‏ ماده2ـ تعاریف
‏ بازرسی دامپزشکی که در بند (ت) ماده(1) این کنوانسیون تعریف شده است، شامل بازرسی وسایل و ‏شرایط حمل و نقل حیوانات و فرآورده‌های حیوانی نیز می‌باشد. بازرسی دامپزشکی همچنین می‌تواند شامل ‏بازرسی از لحاظ کیفیت، استانداردها و مقررات مختلف مثل بازرسی به منظور حفاظت از گونه‌های در ‏معرض خطر که به دلیل کارایی، اغلب مرتبط با بازرسی دامپزشکی هستند، باشد.‏
‏ ماده3ـ اطلاعات
‏ هرطرف متعاهد باید اطمینان حاصل کند که اطلاعات مربوط به موارد زیر به آسانی در اختیار هر ‏شخص ذی‌ربط قرار می‌گیرد: ‏
‏ ـ کالاهای مشمول بازرسی دامپزشکی.‏
‏ ـ مکانهایی که می‌توان کالا را برای بازرسی ارائه کرد.‏
‏ ـ بیماریهایی که لزوماً باید اعلام شوند.‏
‏ ـ الزامات مندرج در قوانین و مقررات بازرسی دامپزشکی و نیز تشریفات اعمال عمومی آن.‏
‏ ماده4ـ سازماندهی بازرسی‌ها ‏
‏ 1ـ طرفهای متعاهد باید تلاش کنند:‏
‏ ـ هرجا ممکن و ضروری باشد تأسیسات مناسب برای بازرسی دامپزشکی مطابق با مقررات عبور و ‏مرور ایجاد نمایند.‏
‏ ـ جابجایی کالاها را به ویژه از طریق هماهنگ کردن ساعات کار ادارات گمرک و دامپزشکی و موافقت ‏با ترخیص کالا در ساعات غیراداری در صورتی که ورود آنها از قبل اطلاع داده شده باشد، آسان کنند.‏
‏ 2ـ بازرسی دامپزشکی محصولات حیوانی را می‌توان در نقاطی داخل کشور انجام داد، به شرط آن که ‏طرفهای ذی‌ربط متقاعد شوند و وسایل حمل و نقل مورد استفاده به گونه‌ای باشد که وضعیت محصولات در ‏طول مسیر حمل بدتر نشده یا محصولات آلوده نشوند.‏
‏ 3ـ طرفهای متعاهد در چارچوب کنوانسیون‌های جاری باید سعی نمایند حتی‌الامکان کنترلهای فیزیکی ‏سرراهی کالای فاسد شدنی را کاهش دهند.‏
‏ 4ـ هرگاه لازم شود کالاها در مدت بررسی نتایج بازرسی دامپزشکی در انبار نگهداری شوند، ادارات ‏ذی‌صلاح مسؤول کنترل طرفهای متعاهد باید ترتیبی اتخاذ کنند که روند نگهداری کالاها در انبارها با حداقل ‏تشریفات گمرکی همراه بوده و تحت شرایطی صورت گیرد که ایمنی و حفاظت از کالاها در طول مدت ‏قرنطینه تأمین شود.‏
‏ ماده5 ـ کالای عبوری (ترانزیتی)‏
‏ طرفهای متعاهد باید در چارچوب کنوانسیون‌های جاری تا حد امکان از بازرسی دامپزشکی فرآورده‌های ‏حیوانی عبوری در شرایطی که هیچگونه خطری از نظر فاسدشدن وجود ندارد خودداری کنند.‏
‏ ماده6 ـ همکاری‏
‏ 1ـ ادارات مسؤول بازرسی دامپزشکی باید از طریق تبادل اطلاعات مفید و به منظور تسهیل در عبور ‏کالاهای مشمول بازرسی دامپزشکی با ادارات مربوط طرفهای متعاهد دیگر همکاری کنند.‏
‏ 2ـ هرگاه در خلال بازرسی دامپزشکی، از ورود محموله کالاهای فاسدشدنی یا حیوانات زنده جلوگیری ‏شود، اداره ذی‌صلاح باید سعی نماید در اسرع وقت اداره مربوط کشور صادر کننده را مطلع نماید و دلایل ‏جلوگیری و اقدامات انجام شده در مورد کالا را ذکر نماید.‏

پیوست4‏
بازرسی بهداشتی گیاهی

‏ ماده1ـ اصول
‏ بازرسی بهداشتی گیاهی هرکجا که انجام شود باید مطابق با اصول مندرج در این کنوانسیون به ویژه ‏پیوست شماره (1) آن باشد.‏
‏ ماده2ـ تعاریف
‏ بازرسی بهداشتی گیاهی که در بند (ث) ماده(1) این کنوانسیون تعریف شده است شامل بازرسی وسایل ‏و شرایط و وضعیت حمل و نقل گیاهان و فرآورده‌های گیاهی نیز می‌باشد. این بازرسی می‌تواند در برگیرنده ‏اقداماتی با هدف حفاظت از گونه‌های گیاهی در معرض نیز باشد.‏
‏ ماده3ـ اطلاعات
‏ هرطرف متعاهد باید اطمینان حاصل نماید که اطلاعات زیر به آسانی در اختیار هر شخص ذی‌ربط ‏قرار می‌گیرد:‏
‏ ـ کالاهای مشمول شرایط بهداشتی گیاهی ویژه.‏
‏ ـ مکانهایی که می‌توان در آن گیاهان و فرآورده‌های گیاهی خاصی را برای بازرسی ارائه کرد.‏
‏ ـ فهرست آفات گیاهی و فرآورده‌های گیاهی که ممنوعیتها و محدودیتهایی در مورد آنها به مورد اجرا ‏گذاشته شده است.‏
‏ ـ فهرست الزامات مندرج در قوانین و مقررات بازرسی گیاهی بهداشتی و نیز تشریفات اعمال عمومی ‏آنها.‏
‏ ماده4ـ سازماندهی بازرسی
‏ 1ـ طرفهای متعاهد باید تلاش کنند:‏
‏ ـ هرجا که ضروری و ممکن باشد تأسیسات مناسب برای بازرسی بهداشتی گیاهی، انبارداری، ‏آفت‌زدایی و امکانات آفت‌زدایی را با رعایت مقررات عبور و مرور ایجاد کنند.‏
‏ ـ جابجایی کالاها را به ویژه از طریق هماهنگ کردن ساعات کار ادارات مسؤول بازرسی گیاهی ـ ‏بهداشتی و ادارات گمرک و موافقت با ترخیص کالاهای فاسد شدنی در ساعات اداری در صورتی که ورود ‏آنها از قبل اطلاع داده شده باشد، آسان نمایند.‏
‏ 2ـ بازرسی بهداشتی ـ گیاهی گیاهان و فرآورده‌های گیاهی را می‌توان در نقاطی در داخل کشور انجام ‏داد به شرط آن که مقامات ذی‌ربط متقاعد شوند و وسایل حمل و نقل به گونه‌ای باشد که کالاها در خلال حمل ‏سبب هجوم حشرات نشوند.‏
‏ 3ـ طرفهای متعاهد در چارچوب کنوانسیون‌های جاری، باید سعی نمایند حتی‌الامکان کنترلهای فیزیکی ‏سرراهی محصولات گیاهی و گیاهان فاسد شدنی را کاهش دهند.‏
‏ 4ـ هرگاه لازم شود کالاها در مدت بررسی نتایج بازرسی گیاهی ـ بهداشتی در انبار نگهداری شوند، ‏ادارات ذی‌صلاح مسؤول کنترل طرفهای متعاهد باید ترتیبی اتخاذ کنند که روند نگهداری کالاها در انبار با ‏حداقل تشریفات گمرکی همراه بوده و تحت شرایطی صورت گیرد که ایمنی و حفاظت از کالاها در طول مدت ‏قرنطینه تأمین شوند.‏
‏ ماده5 ـ کالاهای عبوری (ترانزیتی)‏
‏ طرفهای متعاهد باید در چارچوب کنوانسیونهای جاری تا حد امکان از بازرسی گیاهی ـ بهداشتی ‏کالاهای عبوری (ترانزیتی) خودداری کنند، مگر در مواردی که چنین اقداماتی برای حفاظت گیاهان آنها ‏ضروری باشد.‏
‏ ماده6 ـ همکاری‏
‏ 1ـ ادارات مسؤول بازرسی بهداشتی گیاهی باید از جمله از طریق تبادل اطلاعات مفید و به منظور ‏تسهیل در عبور گیاهان و فرآورده‌های گیاهی مشمول بازرسی بهداشتی ـ گیاهی با ادارات مربوط طرفهای ‏متعاهد دیگر همکاری نمایند.‏
‏ 2ـ هرگاه از ورود گیاهان و فرآورده‌های گیاهی در خلال بازرسی بهداشتی گیاهی جلوگیری شود، اداره ‏ذی‌صلاح باید سعی نماید در اسرع وقت اداره مربوط کشور صادرکننده را مطلع نماید و دلایل جلوگیری و ‏اقدامات انجام شده در خصوص کالاها را ذکر نماید.‏

پیوست 5‏
کنترل رعایت استانداردهای فنی

‏ ماده1ـ اصول
‏ کنترل رعایت استانداردهای فنی در مورد کالاهای تحت پوشش این کنوانسیون هرجا که صورت گیرد ‏باید مطابق با اصول مندرج در این کنوانسیون به ویژه در پیوست (1) آن باشد.‏
‏ ماده2ـ اطلاعات
‏ هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل نماید که اطلاعات زیر به آسانی در اختیار هر شخص ذی‌ربط ‏قرار می‌گیرد:‏
‏ ـ استانداردهای اعمال شده توسط آن طرف.‏
‏ ـ مکانهایی که می‌توان در آن کالاها را برای بازرسی ارائه کرد.‏
‏ ـ الزامات مندرج در مقررات و قوانین مربوط به کنترل رعایت استانداردهای فنی و همچنین تشریفات ‏اعمال عمومی آنها.‏
‏ ماده3ـ هماهنگی استانداردها
‏ در صورت فقدان استانداردهای بین‌المللی، طرفهای متعاهدی که استانداردهای ملی خود را اعمال ‏می‌نمایند باید تلاش کنند از طریق توافقهای بین‌المللی آن استانداردها را با یکدیگر هماهنگ و یکپارچه نمایند.‏
‏ ماده4ـ سازماندهی بازرسی‌ها
‏ 1ـ طرفهای متعاهد باید سعی نمایند:‏
‏ ـ هرجا که ممکن و ضروری باشد، ایستگاههایی را برای کنترل رعایت استانداردهای فنی مطابق با ‏مقررات عبور و مرور ایجاد نمایند.‏
‏ ـ جابجایی کالاها را به‌ویژه از طریق هماهنگ کردن ساعات کار ادارات مسؤول کنترل استانداردهای ‏فنی و ادارات گمرکی و موافقت با ترخیص کالاهای فاسدشدنی در ساعات غیراداری در صورتی که ورود ‏آنها از قبل اعلام شده باشد آسان نمایند.‏
‏ 2ـ کنترل کالا از لحاظ رعایت استانداردهای فنی می‌تواند در نقاطی در داخل کشور نیز انجام شود ‏مشروط بر این که وسایل حمل و نقل مورد استفاده به‌گونه‌ای باشد که وضعیت کالاها، به ویژه کالاهای فاسد ‏شدنی در مسیر حمل بدتر نشود.‏
‏ 3ـ طرفهای متعاهد در چارچوب کنوانسیونهای جاری حتی‌الامکان باید تلاش کنند از کنترل فیزیکی ‏سرراهی کالاهای فاسد شدنی مشمول کنترل رعایت استانداردهای فنی بکاهند.‏
‏ 4ـ طرفهای متعاهد باید کنترل کالا از لحاظ رعایت استانداردهای فنی را سازماندهی کرده و هرجا ‏امکان‌پذیر باشد رویه‌های ادارات مسؤول کنترلهای مزبور را با رویه‌های اداراتی را که مسؤول اجرای سایر ‏کنترلها و نظارتها هستند هماهنگ نمایند.‏
‏ 5 ـ هرگاه کالاهای فاسدشدنی در خلال بررسی نتایج کنترل رعایت استانداردهای فنی نگهداری شوند، ‏ادارات ذی‌صلاح مسؤول کنترل رعایت استانداردهای فنی طرفهای متعاهد باید تضمین کنند که نگهداری ‏کالاها و یا توقف وسایل حمل و نقل با حداقل تشریفات گمرکی انجام شده و شرایط حفاظت کالاها فراهم ‏می‌شود.‏
‏ ماده5 ـ کالاهای عبوری (ترانزیتی)‏
‏ کنترل رعایت استانداردهای فنی در مورد کالاهای عبوری (ترانزیتی) معمولاً اعمال نمی‌شود.‏
‏ ماده6ـ همکاری
‏ 1ـ ادارات مسؤول کنترل رعایت استانداردهای فنی باید به منظور تسهیل عبور کالاهای فاسد شدنی ‏مشمول کنترل رعایت استانداردهای فنی از جمله از طریق تبادل اطلاعات مفید و با ادارات مربوط طرفهای ‏متعاهد دیگر همکاری نمایند.‏
‏ 2ـ هرگاه از ورود محموله کالاهای فاسدشدنی در خلال کنترل رعایت استانداردهای فنی، جلوگیری ‏شود اداره ذی‌صلاح مسؤول کنترل باید تلاش کند در اسرع وقت اداره مربوط کشور صادر کننده را مطلع ‏نماید و دلایل جلوگیری و اقدامات انجام شده در خصوص کالاها را ذکر نماید.‏

پیوست 6‏
کنترل کیفیت

‏ ماده1ـ اصول
‏ کنترل کیفیت کالاهای تحت پوشش این کنوانسیون هر جا که صورت گیرد باید مطابق با اصول مندرج ‏در این کنوانسیون به ویژه در پیوست(1) آن باشد.‏
‏ ماده2ـ اطلاعات
‏ هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل نماید که اطلاعات زیر به آسانی در اختیار هر شخص ذی‌ربط ‏قرار می‌گیرد:‏
‏ ـ مکانهایی که می‌توان کالاها را جهت بازرسی ارائه کرد.‏
‏ ـ الزامات مندرج در قوانین و مقررات مربوط به کنترل کیفیت و نیز تشریفات اعمال عمومی آنها.‏
‏ ماده3ـ سازماندهی کنترلها
‏ 1ـ طرفهای متعاهد باید سعی نمایند:‏
‏ ـ هرجا که امکانپذیر و ضروری باشد ایستگاههایی را برای کنترل کیفیت طبق مقررات عبور و مرور ‏ایجاد نمایند.‏
‏ ـ جابجایی کالا را به ویژه از طریق هماهنگ کردن ساعات کار ادارات مسؤول کنترل کیفیت و ادارات ‏گمرک و موافقت با ترخیص کالاهای فاسدشدنی در ساعات غیراداری در صورتی که ورود آنها از قبل اعلام ‏شده باشد آسان نمایند.‏
‏ 2ـ کنترل کیفیت را می‌توان در نقاطی در داخل کشور انجام داد مشروط بر این که شیوه‌های مورد ‏استفاده به تسهیل جابجایی بین‌المللی کالاها کمک کند.‏
‏ 3ـ طرفهای متعاهد در چارچوب کنوانسیونهای جاری حتی‌الامکان باید تلاش کنند از کنترل فیزیکی ‏سرراهی کالاهای فاسدشدنی مشمول کنترل کیفیت بکاهند.‏
‏ 4ـ طرفهای متعاهد باید کنترل‌های کیفیت را سازماندهی کرده و هرکجا که امکان‌پذیر باشد شیوه‌ها و ‏رویه‌های اداره مسؤول کنترل کیفیت را با رویه‌های اداراتی که مسؤول انجام سایر کنترلها و نظارتها هستند ‏هماهنگ نمایند.‏
‏ ماده4ـ کالاهای عبوری (ترانزیتی)‏
‏ کنترل در مورد کالاهای عبوری (ترانزیتی) معمولاً اعمال نمی‌شود.‏
‏ ماده5 ـ همکاری‏
‏ 1ـ ادارات مسؤول کنترل کیفیت کالا باید به منظور تسهیل عبور کالاهای فاسدشدنی ازجمله از طریق ‏تبادل اطلاعات مفید با ادارات مربوط طرف متعاهد دیگر همکاری نمایند.‏
‏ 2ـ هرگاه از ورود کالاهای فاسدشدنی در خلال کنترل کیفیت، جلوگیری شود، اداره ذی‌صلاح مسؤول ‏باید در اسرع وقت اداره مربوط کشور صادرکننده را مطلع نماید و دلایل جلوگیری و اقدامات صورت گرفته ‏درخصوص کالاهای مزبور را ذکر کند.‏

پیوست7‏
آیین‌نامه کارگروه (کمیته) موضوع مده (22) این کنوانسیون

‏ ماده1ـ اعضاء
‏ اعضاء کارگروه (کمیته) اجرایی از طرفهای متعاهد این کنوانسیون خواهندبود.‏
‏ ماده2ـ ناظرین
‏ 1ـ کارگروه (کمیته) اجرایی می‌تواند درخصوص دعوت از ادارات صلاحیتدار کلیه کشورهای ‏غیرمتعاهد و یا نمایندگان سازمانهای بین‌المللی که طرف متعاهد این کنوانسیون نمی‌باشند برای شرکت در ‏جلسات کارگروه (کمیته) به عنوان ناظر به منظور بررسی موضوعات مورد علاقه آنها تصمیم‌گیری کند.‏
‏ 2ـ در هر حال بدون لطمه زدن به ماده (1)، سازمانهای بین‌المللی موضوع بند (1) که صلاحیت ‏بررسی موضوعات مذکور در پیوست‌های این کنوانسیون را دارند از حق مشارکت در کارگروه (کمیته) ‏اجرایی به عنوان ناظر برخوردار می‌باشند.‏
‏ ماده3ـ دبیرخانه
‏ دبیرخانه کمیته به وسیله دبیر اجرایی کمیسیون اقتصادی اروپا تهیه و تدارک خواهدشد.‏
‏ ماده4ـ اجلاسها
‏ دبیر اجرایی کمیسیون اقتصادی اروپا جلسات کارگروه (کمیته) را در موارد زیر برگزار خواهدنمود:‏
‏ 1ـ دو سال پس از لازم‌الاجراشدن این کنوانسیون.‏
‏ 2ـ پس از آن در تاریخ تعیین شده به وسیله کارگروه (کمیته)، ولی به طور معمول حداقل هر پنج سال ‏یکبار.‏
‏ 3ـ به تقاضای ادارات صلاحیتدار حداقل پنج کشور که جزء طرفهای متعاهد هستند.‏
‏ ماده5 ـ مأموران‏
‏ کارگروه (کمیته) رئیس و معاون رئیس را در هر جلسه انتخاب خواهدنمود.‏
‏ ماده6 ـ حد نصاب‏
‏ حدنصاب لازم جهت تصمیم‌گیری، حداقل یک سوم کشورهایی است که جزء طرفهای متعاهد می‌باشند.‏
‏ ماده7 ـ تصمیمات‏
‏ 1ـ پیشنهادات باید به رأی‌گیری گذاشته شود.‏
‏ 2ـ هر کشوری که جزء طرفهای متعاهد این کنوانسیون است و در اجلاس شرکت می‌کند دارای یک حق ‏رأی می‌باشد.‏
‏ 3ـ هر گاه ماده (16) این کنوانسیون اعمال گردد، سازمانهای یکپارچه‌سازی اقتصادی منطقه‌ای که ‏طرف متعاهد این کنوانسیون هستند به هنگام رأی‌گیری، تنها از تعداد آرایی برابر با کل آراء اختصاص یافته ‏به کشورهای عضو آن سازمانها که طرف متعاهد این کنوانسیون هستند برخوردار خواهندبود. در مورد اخیر، ‏کشورهای عضو مزبور از حق رأی خود استفاده نمی‌کنند.‏
‏ 4ـ با رعایت بند (5) زیر، پیشنهادات با رأی اکثریت نسبی اعضاء حاضر و رأی‌دهنده طبق شروط ‏مذکور در بندهای (2) و (3) فوق تصویب خواهدشد.‏
‏ 5 ـ اصلاحات این کنوانسیون با رأی اکثریت دو سوم اعضاء حاضر رأی‌دهنده طبق شرایط مذکور در ‏بندهای (2) و (3) فوق تصویب خواهدشد.‏
‏ ماده8 ـ گزارش‏
‏ کارگروه (کمیته) قبل از اختتام جلسه، گزارش خود را تصویب خواهدنمود.‏
‏ ماده9ـ مقررات تکمیلی ‏
‏ در صورت نبود مقررات مربوط در این پیوست، آیین کار کمیسیون اقتصادی اروپا قابل اعمال ‏خواهدبود مگر این که کارگروه (کمیته) به گونه دیگری تصمیم‌گیری نماید.‏
‏ قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و بیست و شش ماده و هفت ‏پیوست در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ هفتم آذر ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج مجلس شورای ‏اسلامی تصویب و در تاریخ 22/9/1385 به تأیید شورای محترم نگهبان رسید.‏

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)