قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای‌جنوبی ‏در زمینه همکاریهای بهداشتی و پروتکل الحاقی به موافقتنامه همکاریهای ‏بهداشتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی ‏درخصوص اشتغال متخصصان بهداشتی ایران در آف

قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای‌جنوبی ‏در زمینه همکاریهای بهداشتی و پروتکل الحاقی به موافقتنامه همکاریهای ‏بهداشتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی ‏درخصوص اشتغال متخصصان بهداشتی ایران در آفریقای جنوبی



شماره78443/482 24/5/1386‏

جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران‏

عطف به نامه شماره 39188/33702 مورخ 10/7/1384 در اجراء اصل یکصد و بیست‌ و ‏سوم (123) ‌قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری ‏اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی در زمینه همکاریهای بهداشتی و پروتکل ‏الحاقی به موافقتنامه همکاریهای بهداشتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ‏جمهوری آفریقای جنوبی درخصوص اشتغال متخصصان بهداشتی ایران در آفریقای ‏جنوبی که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده ‌بود، با تصویب در ‏جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ 3/5/1386 و تأیید شورای محترم نگهبان به‌پیوست ‏ارسال می‌گردد.‏

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل

شماره84003 3/6/1386‏

وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی در زمینه ‏همکاریهای بهداشتی و پروتکل الحاقی به موافقتنامه همکاریهای بهداشتی بین دولت ‏جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی درخصوص اشتغال متخصصان ‏بهداشتی ایران در آفریقای جنوبی که در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سوم مرداد ماه ‏یکهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 17/5/1386 ‏به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 78443/482 مورخ 24/5/1386 مجلس ‏شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می‌گردد. ‏

‏ رئیس‎جمهور ـ محمود احمدی‌نژاد

قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای‌جنوبی ‏در زمینه همکاریهای بهداشتی و پروتکل الحاقی به موافقتنامه همکاریهای ‏بهداشتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی ‏درخصوص اشتغال متخصصان بهداشتی ایران در آفریقای جنوبی

ماده واحده ـ موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای ‏جنوبی در زمینه همکاریهای بهداشتی مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده و پروتکل ‏الحاقی به موافقتنامه همکاریهای بهداشتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ‏جمهوری آفریقای جنوبی درخصوص اشتغال متخصصان بهداشتی ایران در آفریقای ‏جنوبی مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد ‏آنها داده می‌شود.‏
اعلامیه توضیحی ـ برداشت دولت جمهوری اسلامی ایران از واژه « امضاء» در جزء (الف) ‏ماده(12) موافقتنامه، طی مراحل موضوع اصل یکصد و بیست و پنجم (125) قانون ‏اساسی جمهوری اسلامی ایران است و اصلاحات موضوع ماده (11)‌موافقتنامه نیز پس از ‏تشریفات مزبور نافذ خواهدشد.‏

بسم‌الله الرحمن‌الرحیم

موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی ‏در زمینه همکاریهای بهداشتی و پروتکل الحاقی به موافقتنامه همکاریهای ‏بهداشتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی ‏درخصوص اشتغال متخصصان بهداشتی ایران در آفریقای جنوبی

مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی (که از این پس به‌ طور ‏مشترک به عنوان« طرفین» و به‌طور مفرد به عنوان « طرف» نامیده می‌شوند)؛
با اقرار به روابط نزدیک دوستانه و صمیمی بین طرفین؛
با اقرار به این که مبادله دوجانبه دانش و عقاید می‌تواند روابط دوستانه در زمینه بهداشت ‏وعلوم پزشکی بین طرفین را تقویت نموده و به خدمات بهداشتی اولیه آفریقای جنوبی ‏کمک نماید؛
با در نظر گرفتن این موضوع که یادداشت تفاهم بین طرفین درباره همکاری در زمینه ‏بهداشتی که در شهر تهران در تاریخ 16/11/1380 هجری‌شمسی (پنجم فوریه 2002 ‏میلادی) امضاء گردید، در تاریخ 15/11/1382 هجری‌شمسی (چهارم فوریه ‏‏2004میلادی) منقضی شد؛
بدین‌وسیله درخصوص موارد زیر توافق نمودند:‏
ماده 1 ـ تعاریف‏
در این موافقتنامه، اصطلاحات به شرح زیر تعریف می‌گردد مگر این که بافت جمله، ‏مفاهیم دیگری را مدنظر داشته‌باشد:‏
ظرفیت‌سازی: به معنای قوی‌نمودن یک فرد داخل یک مجموعه به‌منظور حصول اطمینان ‏از این است که فرد در مجموعه مؤثرتر گشته و در پیشرفت ظرفیت فردی خود تعهد ‏نشان می‌دهد.‏
بیماری واگیر: به معنای بیماری است که در نتیجه عفونت به علت عامل بیماری‌زا یا ‏سم‌ناشی از آن عامل ایجاد می‌شود و به دنبال انتقال مستقیم یا غیرمستقیم عامل از ‏منبع، به میزبان تولید می‌شود.‏
مؤسسه بهداشتی: به معنای مؤسسه عمومی بهداشتی است یعنی مؤسسه بهداشتی که ‏متعلق به نهاد دولتی و در کنترل آن برای ارائه خدمات بهداشتی به عموم می‌باشد.‏
افراد متخصص بهداشتی: به معنای فردی است که نزد نهاد قانونی به ثبت رسیده‌است و ‏دارای مهارت، تجربه یا دانش کافی در زمینه یا فعالیت خاص می‌باشد.‏
تحقیق سیستمهای بهداشتی: به معنای تحقیقی است که هدف آن تهیه اطلاعاتی است که ‏باعث پیشرفت عملکرد سیستم بهداشتی شده و در نهایت باعث به وجود آمدن وضعیت ‏بهداشتی پیشرفته می‌گردد. این نوع از تحقیق نحوه سیاستگذاری و اطلاعات علمی را به ‏ایفاکنندگان نقشهای کلیدی در سیستم بهداشتی نشان می‌دهد.‏
تولیدات دارویی: به معنای تمام داروها، مواد و اقلام مرتبط با فرآیند درمان یا پیشگیری ‏بیماری است.‏
ماده 2 ـ حیطه شمول موافقتنامه‏
‏1ـ طرفین، همکاری در زمینه بهداشت و علوم‌پزشکی در حوزه صلاحیت خود را از طریق ‏بررسی امکانات براساس اصل برابری و منافع متقابل ترغیب کرده و توسعه خواهندداد.‏
‏2ـ پروتکلهای مرتبط با حوزه‌های خاصی از همکاری، هما‌ن‌گونه که در این موافقتنامه در نظر ‏گرفته شده، ممکن است بین طرفین منعقد گردد. چنین پروتکلهایی طبق قانون داخلی ‏مربوط طرفین منعقد شده و جزء لاینفک این موافقتنامه را تشکیل خواهدداد.‏
ماده3ـ مقامات صلاحیتدار‏
مقامات صلاحیتدار مسؤول برای اجرای این موافقتنامه عبارتند از:‏
الف ـ از جانب کشور ایران، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که نماینده آن اداره کل ‏روابط بین‌الملل وزارت متبوع از طریق سفارت جمهوری اسلامی ایران در پرتوریا می‌باشد.‏
ب ـ از جانب کشور آفریقای جنوبی، اداره ملی بهداشت از طریق سفارت جمهوری ‏آفریقای جنوبی در تهران نماینده می‌باشد.‏
ماده4ـ حوزه‌های همکاری
همکاری بین طرفین در حوزه‌های زیر به عمل می‌آید:‏
الف ـ تهیه داروها و تجهیزات پزشکی.‏
ب ـ مراقبت پزشکی و خدمات بهداشتی.‏
پ ـ ظرفیت‌سازی در زمینه بهداشتی.‏
ت ـ مبادله افراد متخصص در زمینه بهداشتی.‏
ث ـ تحقیق سیستمهای بهداشت.‏
ج ـ آموزش در سطوح تکمیلی.‏
ماده5 ـ تهیه داروها و تجهیزات پزشکی ‏
همکاری درخصوص تهیه داروها و تجهیزات پزشکی شامل:‏
الف ـ به اشتراک گذاردن قواعد و مقررات مرتبط با نظام دارویی طرفین.‏
ب ـ تبادل نظریات درباره قوانین و شیوه‌های تحقیق و کنترل کیفیت داروهای تولید‌شده.‏
پ ـ همکاری در زمینه صدور، فروش و ساخت تجهیزات پزشکی.‏
ت ـ به اشتراک گذاردن اطلاعات راجع به تجهیزات پزشکی و بیمارستانی یک بار مصرف ‏و تجهیزات بیمارستانی تولیدشده مورد نیاز.‏
ث ـ سرمایه‌گذاری مشترک به منظور ساخت و تجهیز کارخانه‌های تجهیزات بیمارستانی ‏و دارویی.‏
ج ـ اقدامات مشترک در زمینه‌های محصولات دارویی، تجهیزات بیمارستانی و پزشکی ‏براساس اطلاعات مشترک و انتقال تکنولوژی باتوجه ویژه به قانونهای داخلی جاری در ‏کشورهای طرفین.‏
ماده 6 ـ بهداشت و درمان ‏
همکاری در حوزه‌های بهداشت و درمان عبارتند از:‏
الف ـ تبادل اطلاعات و تجربه در زمینه شبکه‌های بهداشتی روستایی.‏
ب ـ تبادل اطلاعات و همکاری در زمینه مبارزه با بیماریهای غیرواگیر و بیماریهای واگیر.‏
پ ـ ارسال افراد متخصص پزشکی به منظور ارائه خدمات در زمینه‌های مختلف توسط ایشان ‏با توافق دوجانبه.‏
ت ـ تبادل تجربیات در زمینه مراقبت بهداشتی اولیه.‏
ماده 7 ـ تحقیق سیستمهای بهداشتی‏
همکاری در حوزه‌های تحقیق سیستمهای بهداشتی عبارتند از:‏
الف ـ تبادل نمایندگان به منظور بررسی مراکز تحقیقاتی واطلاع‌رسانی و به منظور بازدید ‏از مراکز تحقیقاتی علوم پزشکی و مراکز اطلاع‌رسانی طرفین.‏
ب ـ اجرای پروژه‌های تحقیقاتی مشترک طبق توافق طرفین.‏
ماده8 ـ آموزش در سطوح تکمیلی‏
همکاری در زمینه آموزش در سطوح تکمیلی عبارتند از:‏
الف ـ تبادل بورسیه در سطح تکمیلی در زمینه بهداشتی برای رشته‌های توافق شده.‏
ب ـ تبادل اطلاعات درمورد نظامهای آموزش پزشکی در دانشگاههای علوم پزشکی در ‏کشورهای طرفین.‏
ماده9ـ ترتیبات اخذ روادید (ویزا) و انجام سفر
ترتیبات مالی برای افرادی که در زمینه فعالیتهای موضوع این موافقتنامه مسافرت ‏می‌کنند به شرح زیر می‌باشد، مگر این که در شرایط خاص به گونه دیگری بین طرفین ‏توافق صورت گرفته باشد:‏
الف ـ طرف اعزام‌کننده، هزینه‌های سفر تا مرز کشور میزبان و برگشت به کشور خود را ‏تقبل می‌نماید.‏
ب ـ کشور میزبان هزینه‌های سفر و اقامت در داخل کشور میزبان را می‌پردازد.‏
پ ـ هر طرف، ترتیبات اخذ روادید(ویزا) برای دانشجویان و کارشناسان خود را که قصد ‏سفر به کشور دیگر را دارند، انجام می‌دهد.‏
ماده10 ـ حل اختلافات‏
هر اختلافی که ممکن است در طی مراحل اجراء و تفسیر این موافقتنامه بین طرفین رخ ‏دهد، از طریق مشورت و مذاکره بین طرفین یا مجاری دیپلماتیک به ‌طور دوستانه حل و ‏فصل می‌گردد.‏
ماده11 ـ اصلاحیه توافقنامه‏
این موافقتنامه با رضایت دوجانبه طرفین از طریق مجاری دیپلماتیک با تبادل یادداشتها ‏اصلاح می‌گردد.‏
ماده12 ـ لازم‌الاجراءشدن، مدت و خاتمه
الف ـ این موافقتنامه به محض امضاء به مرحله اجراء در می‌آید.‏
ب ـ این موافقتنامه تا تاریخ نامشخصی لازم‌الاجراء باقی خواهدماند اما هر طرف متعاهد ‏می‌تواند در هر زمانی با ارائه یادداشت کتبی شش ماهه قبلی از طریق مجاری دیپلماتیک ‏قصد خود را برای خاتمه این موافقتنامه به اطلاع طرف دیگر برساند.‏
پ ـ پایان این موافقتنامه بر روی پروژه‌های موجودی که تحت شرایط این موافقتنامه ایجاد ‏شده‌اند، تأثیری ندارد. چنین پروژه‌هایی تا زمان تکمیل آنها ادامه می‌یابد.‏
برای گواهی مراتب فوق امضاءکنندگان زیر که به‌طور مقتضی از سوی دولتهای متبوع ‏خود مجاز شده‌اند، این موافقتنامه را در دو نسخه به زبانهای انگلیسی و فارسی که هر دو ‏نسخه از اعتبار یکسان برخوردار است در تاریخ بیست و چهارم آذرماه 1383 ‏هجری‌شمسی برابر چهاردهم دسامبر 2004 میلادی در تهران مهر و امضاء نموده‌اند.‏

از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
دکتر مسعود پزشکیان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
از طرف دولت جمهوری آفریقا جنوبی
دکتر شابالالامسیمانک وزیر بهداشت جمهوری آفریقای جنوبی

پروتکل الحاقی به موافقتنامه همکاریهای بهداشتی فی‌مابین دولت‏ جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی درخصوص‏‏ اشتغال متخصصین بهداشتی ایران در آفریقای جنوبی‏

مقدمه
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به نمایندگی از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران ‏‏(که از این به بعد « ایران» نامیده خواهدشد) و اداره بهداشت ملی به نمایندگی از ‏سوی دولت جمهوری آفریقای جنوبی (که از این به بعد « آفریقای جنوبی» نامیده ‏خواهدشد)، که به‌طور مشترک «طرفین» و به صورت مفرد « طرف» نامیده خواهندشد؛
با ابراز تمایل نسبت به تدوین چهارچوب حقوقی مربوط به اشتغال متخصصین بهداشتی ‏ایرانی جهت فعالیت در آفریقای جنوبی؛
با یادآوری ماده (2) یادداشت تفاهم همکاری در امور بهداشتی منعقده بین دولت ‏جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی، که طی آن مشخصاً به تدوین ‏توافقات تکمیلی میان طرفین به‌ منظور سازماندهی زمینه‌های مشخصی از همکاریهای ‏بهداشتی اشاره شده‌است؛
با تصدیق این مطلب که مقامات ذی‌ربط دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت آفریقای ‏جنوبی اخیراً تعداد یکصد و سی و شش نفر پزشک عمومی را جهت مشارکت در اولین ‏مرحله از پروژه اشتغال متخصصین بهداشتی ایرانی در آفریقای جنوبی مورد شناسایی و ‏انتخاب قرار داده‌اند.‏
بدین وسیله درخصوص موارد زیر موافقت نمودند:‏
ماده1ـ اشتغال متخصصین بهداشتی
بنا به درخواست آفریقای‌جنوبی از طریق اداره بهداشت ملی آن، ایران در زمینه شناسایی، ‏اشتغال و اختصاص متخصصین بهداشتی براساس مفاد این پروتکل مساعدت خواهدنمود.‏
ماده2ـ هدف از پروتکل‏
‏1ـ هدف از این پروتکل تأمین چهارچوب حقوقی برای اشتغال متخصصین پزشکی ایران ‏جهت رفع کمبود متخصصین بهداشتی در بخش بهداشت دولتی آفریقای جنوبی است.‏
‏2ـ متخصصین بهداشتی منحصراً با هدف ارائه خدمات بهداشتی به مناطق محروم و ‏روستایی، در مناطقی که چنین خدماتی ناکافی است شامل استانهای لیمپوپو، امپومالانگا ‏و شمال‌غربی اشتغال خواهند ورزید. چنین خدماتی در برگیرنده موارد زیر خواهدبود:‏
الف ـ مساعدت به ارائه خدمات کافی بهداشتی در بیمارستانها، کلینیکها و مراکز بهداشتی ‏و سایر مؤسسات ذی‌ربط در استانهای یادشده.‏
ب ـ آموزش و حمایت از متخصصین بهداشتی محلی که در چنین مناطق و مؤسساتی ‏مشغول فعالیت هستند.‏
ماده3ـ کمیته نظارتی‏
‏1ـ بدین وسیله کمیته نظارتی که مسؤولیت نظارت بر اجرای این پروتکل را خواهدداشت، ایجاد ‏می‌گردد.‏
‏2ـ کمیته نظارتی مرکب از افراد زیر خواهدبود:‏
الف ـ از طرف آفریقای‌جنوبی:‏
ـ نمایندگانی از اداره بهداشت ملی.‏
ـ نمایندگانی از اداره‌های بهداشت استانی آفریقای جنوبی که پزشکان ایرانی را براساس مفاد ‏این پروتکل به استخدام در آورده‌اند.‏
ب ـ از طرف ایران:‏
ـ نمایندگانی از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.‏
ـ نمایندگان سفارت جمهوری اسلامی ایران در آفریقای جنوبی.‏
ـ نمایندگان پزشکان مشغول به کار در آفریقای جنوبی.‏
‏3ـ کمیته نظارتی در محل مورد توافق در آفریقای جنوبی بنا به درخواست هریک از ‏طرفین حاضر در کمیته نظارتی جهت نظارت بر اجرای پروتکل تشکیل جلسه خواهدداد و ‏جلسات آن باید حداقل هر سه ماه یک‌بار برگزار شود.‏
ماده4 ـ قرارداد کار‏
‏1ـ طرفین اطمینان خواهندیافت که هریک از متخصصین بهداشتی به کار گرفته شده به ‏موجب این پروتکل، قرارداد کاری را با تشکیلات استانی ذی‌ربط به امضاء خواهندرساند که ‏شامل موارد زیر می‌شود:‏
الف ـ سمتی که متخصص بهداشتی به آن منصوب می‌شود.‏
ب ـ حقوق سالیانه و شرایط فعالیت.‏
پ ـ مدت فعالیت که از سه سال بیشتر نخواهد بود.‏
ت ـ منطقه یا مناطقی از استانهای ذی‌ربط که متخصص بهداشتی ملزم به ارائه خدمات در ‏آنها است، که این منطقه یا مناطق پس از مشورت با کمیته نظارتی تعیین خواهدشد.‏
ث ـ شرح وظایف، کاملاً مشخص متخصصین بهداشتی ایرانی که مشابه با شرح وظایف ‏متخصصین بهداشتی آفریقای جنوبی خواهدبود.‏
ج ـ سایر مواردی که در قرارداد مطرح خواهدشد.‏
‏2ـ متخصص بهداشتی از قواعد داخلی مربوط به مؤسسات بهداشتی ذی‌ربط قبل از شروع ‏به فعالیت، اطلاع خواهدیافت.‏
ماده5 ـ شرایط کار‏
آفریقای جنوبی شرایط فعالیت زیر را تحت نظارت کمیته نظارتی درخصوص متخصصین ‏بهداشتی استخدام شده طبق این پروتکل تأمین و اعمال خواهدنمود.‏
الف ـ حقوق، مرخصی و مزایای جانبی که برابر با موارد مشابه اختصاص داده شده به ‏متخصصین بهداشتی ذی‌ربط آفریقای جنوبی براساس قانون خدمات عمومی مصوب ‏‏1994 میلادی برابر با 1371 هجری شمسی (قانون شماره 103 سال 1994) آفریقای ‏جنوبی خواهدبود.‏
ب ـ بلیط هوایی رفت و برگشت درجه 3 (اقتصادی) به آفریقای جنوبی برای متخصصین ‏بهداشتی و اعضای خانواده وی در ابتدا و انتهای قرارداد سه‌ساله، و ‏
‏1ـ درخصوص متخصصین بهداشتی مجرد تأمین بلیط هوایی رفت و برگشت درجه3 ‏‏(اقتصادی) به ایران دو بار در طول دوره قرارداد.‏
‏2ـ درخصوص افراد کادر پزشکی متأهل و اعضای خانواده، تأمین بلیط هوایی رفت و ‏برگشت درجه 3 (اقتصادی) به ایران یک‌بار در طول دوره قرارداد، و ‏
‏3ـ هزینه ایاب و ذهاب از فرودگاه در آفریقای جنوبی تا محل اسکان و بالعکس از محل ‏اسکان تا فرودگاه.‏
پ ـ تأمین امکان ایاب و ذهاب جاده‌ای در آفریقای جنوبی تا زمان استقرار کامل برای ‏یک دوره چهارماهه.‏
ت ـ پرداخت هزینه 120 کیلوگرم اضافه‌بار به هنگام عزیمت به آفریقای جنوبی و ‏بازگشت به ایران متخصص بهداشتی در ابتدا و انتهای قرارداد.‏
ث ـ جبران هرگونه خسارت یا آسیب‌های ناشی از فعل یا ترک فعل در زمان ارائه خدمت ‏در سمت رسمی از سوی متخصص بهداشتی به میزانی که براساس قوانین آفریقای جنوبی ‏مجاز شمرده می‌شود.‏
ج ـ بیمه مسافرتی برای متخصصین بهداشتی و وسایل همراه آنان در هنگام سفر هوایی ‏مندرج در این ماده.‏
چ ـ ارائه خدمات درمانی و بهداشتی دولتی با افراد متخصص بهداشتی و خانواده آنها.‏
ح ـ مساعدت به صندوق کمکهای پزشکی براساس قانون خدمات عمومی آفریقای جنوبی ‏مصوب1994 میلادی برابر با 1371 هجری‌شمسی (قانون شماره 103 سال 1994) و سایر ‏قوانین قابل اعمال در صورتی که متخصص پزشکی داوطلب چنین کمک پزشکی باشد.‏
خ ـ پرداخت هزینه‌های مربوط به حمل ماترک متخصص بهداشتی و اعضای خانواده وی ‏در صورت مرگ وی یا عضوی از خانواده او در آفریقای جنوبی با مشورت سفارت جمهوری ‏اسلامی ایران در آفریقای جنوبی.‏
د ـ تأمین مسکن یارانه‌ای برابر با آنچه که به متخصص بهداشتی مربوط آفریقای جنوبی ‏اختصاص داده می شود از سوی تشکیلات استانی ذی‌ربط.‏
ماده6 ـ الزامات کلی‏
‏1ـ هریک از متخصصین بهداشتی استخدام شده براساس این پروتکل:‏
الف ـ از مدارک علمی مربوط به دانش و مهارتهای حرفه‌ای لازم جهت ایفای وظایف خود ‏به گونه‌ای که شورای نظام پزشکی آفریقای جنوبی مشخص کرده‌است، برخوردار ‏خواهدبود.‏
ب ـ باید مجوز فعالیت در جمهوری اسلامی ایران را دریافت نموده باشد.‏
پ ـ باید از شورای نظام پزشکی آفریقای جنوبی، قبل از شروع فعالیتهای کلینیکی در این ‏کشور، مجوز لازم را دریافت نموده و اعتبار این مجوز استمرار یابد.‏
قرارداد کار توسط متخصصین بهداشتی در ایران به امضاء رسیده و پس از عودت ‏قراردادهای یادشده به آفریقای جنوبی مراحل ثبت و صدور مجوز از سوی شورای نظام ‏پزشکی آفریقای جنوبی آغاز خواهدشد. فرآیند ثبت، قبل از اعزام متخصصین بهداشتی ‏به اتمام خواهدرسید.‏
ت ـ مشمول قانون حرفه‌های بهداشتی مصوب 1974 میلادی (1353 هجری‌شمسی) ‏آفریقای جنوبی (قانون شماره 56 سال 1974 میلادی) خواهندبود.‏
ث ـ باید به زبان انگلیسی مسلط باشند، به گونه‌ای که بتوانند به آسانی و به گونه‌ای مؤثر ‏با همکاران خود و کارکنان و افراد جامعه ارتباط برقرار کنند.‏
ج ـ تنها در بخش دولتی (بیمارستانها، کلینیکها و مراکز بهداشتی عمومی و مراکز ‏درمانی) به استخدام درخواهند آمد.‏
‏2ـ طرفین اطمینان خواهندیافت که متخصص بهداشتی به استخدام درآمده به موجب ‏شرایط این پروتکل توجه کاملی را به ایفای وظایف خود معمول خواهدداشت و به صورتی ‏مناسب به ارائه خدمات درمانی براساس استانداردهای آفریقای جنوبی و پروتکلها و ‏رهنمودهای سازمان بهداشت جهانی، متعهد خواهدبود.‏
‏3ـ متخصصین بهداشتی به قوانین داخلی مربوط و همچنین مقررات و ضوابط تشکیلات ‏استانی ذی‌ربط که متخصص بهداشتی را به استخدام خود در آورده‌است، متعهد ‏خواهندبود. در صورتی که متخصص بهداشتی هریک از قوانین داخلی را نقض نماید، ‏دیوان قضائی یا اداری صالح، صلاحیت رسیدگی به موارد را خواهدداشت. در چنین مواردی، ‏آفریقای جنوبی، سفارت جمهوری اسلامی ایران در آفریقای جنوبی را ظرف مدت سه روز ‏کاری از موضوع مطلع خواهدساخت.‏
‏4ـ درصورتی که متخصص بهداشتی توسط دیوان قضائی یا اداری به جهت سوء رفتار، مجرم ‏شناخته شود، آفریقای جنوبی حق فسخ یک جانبه قرارداد را خواهدداشت. دلایل مربوط ‏به چنین فسخی ارائه خواهدشد. در چنین مواردی آفریقای جنوبی هزینه بازگشت ‏متخصص بهداشتی و در صورت اقتضاء، خانواده وی، به جمهوری اسلامی ایران را تقبل ‏خواهدنمود.‏
ماده7 ـ تعهدات ایران‏
‏1ـ ‌علاوه بر تعهدات مندرج در موافقتنامه یا این پروتکل، ایران:‏
الف ـ متخصص بهداشتی واجد شرایط استخدام را براساس شرایط و مقررات مشخص و ‏مورد توافق طرفین شناسایی خواهدنمود.‏
ب ـ در شناسایی متخصصین بهداشتی که واجد شرایط لازم از جهت مهارتها و ‏صلاحیتهای حرفه‌ای و زبان انگلیسی خواهندبود، مساعدت خواهد نمود.‏
پ ـ در صدور مجوز خروج متخصصین بهداشتی شناسایی‌شده مساعدت خواهدنمود.‏
‏2ـ ایران اطمینان خواهد یافت که متخصصین بهداشتی استخدام شده براساس این ‏پروتکل از حقوق و تعهدات خود ناشی از این پروتکل، قبل از استخدام اطلاع خواهندیافت. ‏این موضوع مسؤولیتهای آنها را درخصوص کلیه هزینه‌های مربوط به اقامت آنان در ‏آفریقای جنوبی که براساس مفاد این پروتکل از سوی هریک از طرفین تقبل نمی‌شود، ‏در بر می‌گیرد. این مسأله از جمله شامل موارد زیر خواهدبود:‏
الف ـ مسافرت هوایی جهت مراجعت به ایران به جز مواردی که توسط آفریقای جنوبی تقبل ‏شده‌است.‏
ب ـ ایاب و ذهاب در آفریقای جنوبی به جز ایاب و ذهاب به محل فعالیت.‏
ماده8 ـ تعهدات آفریقای جنوبی‏
‏1ـ علاوه بر تعهدات مندرج در موافقتنامه و یا این پروتکل، آفریقای جنوبی:‏
الف ـ به انتخاب افراد داوطلب در جمهوری اسلامی ایران جهت تضمین دارابودن شرایط ‏لازم از حیث صلاحیتها، مهارتها و زبان انگلیسی مساعدت خواهدنمود.‏
ب ـ اطمینان می‌یابد که مراکز استانی ذی‌ربط قرارداد کار را با هر متخصص بهداشتی به ‏امضاء خواهندرساند.‏
پ ـ به متخصص پزشکی در دریافت مجوز از شورای نظام پزشکی آفریقای جنوبی در ‏گروه‌بندی « خدمات عمومی» مساعدت خواهدنمود. مقامات ذی‌ربط آفریقای جنوبی ‏هزینه اولیه ثبت‌نام در شورای نظام پزشکی آفریقای جنوبی را از سوی متخصص بهداشتی ‏پرداخت خواهند نمود و این مبلغ متعاقباً از حقوق وی کسر می‌گردد.‏
ت ـ به متخصص بهداشتی و اعضای خانواده همراه وی جهت دریافت مجوز مربوط و ‏روادید ورود به کشور و فعالیت در آفریقای جنوبی مساعدت خواهدنمود.‏
ث ـ کمیته نظارتی را از خاتمه قرارداد کارمتخصص بهداشتی و دلایل چنین خاتمه‌ای ‏مطلع خواهدساخت.‏
‏2ـ در صورتی که متخصص بهداشتی به ‏HIV ‎‏ یا هر بیماری مهلک دیگری مبتلا شود، ‏آفریقای جنوبی درمان استاندارد بیماری را معمول خواهدداشت. در مورد ابتلا به ‏HIV‏ ‏درمان ‏PEP ‎‏ (پروفیلاکسی پس از بروز بیماری) را که از سوی سازمان جهانی بهداشت ‏پذیرفته شده‌است به کار خواهد گرفت.‏
‏3ـ آفریقای‌جنوبی کلیه قوانین و مقررات موضوع این پروتکل را به ایران ارائه خواهدنمود.‏
ماده9 ـ حل اختلاف‏
هرگونه اختلاف بین طرفین که ممکن است در حین اجراء یا تفسیر این پروتکل بروز ‏نماید به صورت دوستانه از طریق مشورت و مذاکره بین طرفین و با دخالت کمیته نظارتی ‏یا از طریق مجاری دیپلماتیک حل و فصل خواهدشد.‏
ماده10 ـ اطلاعات‏
این پروتکل می‌تواند با رضایت متقابل طرفین با مبادله یادداشت از طریق مجاری ‏دیپلماتیک، اصلاح گردد.‏
ماده11 ـ لازم‌الاجراءشدن، مدت اعتبار و خاتمه
‏1ـ این پروتکل سه ماه پس از تاریخ‌امضاء به اجراء درخواهد آمد.‏
‏2ـ این پروتکل از تاریخ لازم‌الاجراءشدن برای یک دوره سه‌ساله معتبر خواهدبود، پس از ‏آن نیز خود به خود برای دوره‌های سه‌ساله دیگر قابل تمدید می‌باشد. در عین حال هر ‏یک از طرفین می‌تواند قصد خود مبنی بر فسخ این پروتکل را در هر زمان با ارائه ‏یادداشت کتبی از طریق مجاری دیپلماتیک از شش ماه قبل اعلام نماید.‏
‏3ـ فسخ این پروتکل هیچ‌گونه تأثیری بر قراردادهای موجود یا تعهدات پذیرفته شده در ‏ارتباط با این پروتکل نخواهدداشت. چنین قراردادها یا تعهداتی تا زمان تکمیل آنها ادامه ‏خواهد یافت، مگر آن که بین طرفین به صورت کتبی توافقات دیگری به عمل آید.‏
برای گواهی مراتب بالا، امضاءکنندگان زیر که از سوی دولتهای متبوع خود به‌طور مقتضی ‏برای این امر مجاز شده‌اند، این پروتکل را در شهر تهران و در تاریخ بیست و چهارم آذرماه ‏‏1383 هجری شمسی برابر با چهاردهم دسامبر 2004 میلادی در دو نسخه به زبانهای ‏فارسی و انگلیسی که هر دو متن از اعتبار یکسان برخوردار خواهندبود، مهر و امضاء ‏نموده‌اند.‏

ااز طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
دکتر مسعود پزشکیان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
از طرف دولت جمهوری آفریقا جنوبی
دکتر شابالالامسیمانک وزیر بهداشت جمهوری آفریقای جنوبی

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده ،منضم به متن موافقتنامه، شامل یک مقدمه و ‏دوازده‌ماده و پروتکل الحاقی در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سوم مردادماه یکهزار و ‏سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی ‌تصویب و در تاریخ 17/5/1386 به تأیید ‏شورای نگهبان رسید.‏

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)