قانون موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا

قانون موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا



شماره90338/604 17/6/1386

جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

در اجراء اصل یکصد و بیست ‌و سوم (123) ‌قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا که به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده‌بود،با تصویب در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ 31/5/1386 وتأیید شورای محترم نگهبان به‌پیوست ارسال می‌گردد.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل

شماره96976 26/6/1386

وزارت راه و ترابری

قانون موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا که در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سی و یکم مرداد ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/6/1386 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 90338/604 مورخ 17/6/1386 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می‌گردد.

رئیس جمهور ـ محمود احمدی‌نژاد

قانون موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا

ماده واحده ـ موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا مشتمل بر یک مقدمه و بیست و یک ماده و یک پیوست به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.

بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا

مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا که عضو کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی مورخ 16آذرماه 1323 هجری شمسی برابر با 7 دسامبر 1944 میلادی می‌باشند، و از این پس طرفهای متعاهد نامیده می‌شوند، با تمایل به انعقاد موافقتنامه‌ای به منظور تأسیس سرویسهای هوایی براساس فرصتهای عادلانه و برابر و عمل متقابل بین و ماورای سرزمینهای خود به شرح زیر موافقت کردند:
ماده 1 ـ تعاریف
از نظر این موافقتنامه اصطلاحات زیر دارای معانی به شرح ذیل می‌باشند:
1ـ « کنوانسیون» به کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی که در تاریخ 16 آذرماه 1323 هجری شمسی برابر با 7 دسامبر 1944 میلادی در شیکاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق می‌شود، وشامل اصلاحات کنوانسیون که به موجب ماده(90) آن کنوانسیون تصویب شده و اصلاحات ضمائم یا کنوانسیون که به موجب مواد(90) و (94) آن تا حدودی که ضمائم و اصلاحات مزبور برای طرفهای متعاهد لازم الاجراء شده است، خواهد بود.
2ـ « موافقتنامه» به این موافقتنامه، ضمیمه آن و هر پروتکل یا اسناد مشابه که این موافقتنامه یا ضمیمه را اصلاح نماید اطلاق می شود.
3ـ «مقامات هواپیمایی» در مورد دولت جمهوری اسلامی ایران به سازمان هواپیمایی کشوری و هرشخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن سازمان باشد اطلاق می‌گردد، و در مورد دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا به مؤسسه ملی هواپیمایی کشوری و هرشخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن مقام باشد، اطلاق می‌شود.
4ـ « شرکت هواپیمایی تعیین‌شده» به یک یا چند شرکت هواپیمایی اطلاق می‌شود که به موجب ماده(3) این موافقتنامه (تعیین و اجازه شرکتهای هواپیمایی) تعیین‌شده و اجازه فعالیت بیابند.
5 ـ « سرویس هوایی»، « سرویس هوایی بین‌المللی»، « شرکت هواپیمایی» و « توقف به منظورهای غیرحمل و نقل» دارای همان معانی است که در ماده‌(96) کنوانسیون برای آنها ذکر شده است.
6 ـ « ظرفیت» در مورد هواپیما، به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما در یک مسیر یا قسمتی از مسیر و در مورد سرویس مورد توافق به حاصل ضرب ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق می‌شود.
7ـ « سرویسهای مورد توافق» به سرویسهای هوایی بین‌المللی منظمی اطلاق می‌گردد که ممکن است براساس مفاد این موافقتنامه در مسیرهای تعیین‌شده تأسیس شود.
8 ـ « مسیرهای تعیین‌شده» به مسیرهایی اطلاق می‌گردد که در ضمیمه این موافقتنامه مشخص گردیده‌اند.
9ـ « نرخ» به قیمتی اطلاق می‌شود که برای حمل مسافر، بارهمراه و غیرهمراه پرداخت گردد و شامل شرایطی که به موجب آن قیمتهای مزبور اعمال می‌شود از جمله قیمتها و شرایط مقرر برای نمایندگیها و سایر خدمات جنبی به اسثثناء دستمزدها و شرایط حمل پست، می‌باشد.
10ـ « هزینه‌های مصرف‌کننده» به هزینه‌ها و نرخهایی اطلاق می‌شود که توسط یک طرف متعاهد برای طرف متعاهد دیگر برای استفاده از فرودگاهها، تسهیلات هوانوردی و دیگر خدمات مرتبط وضع می‌گردد.
11ـ « سرزمین» برای کشور دارای همان معانی است که در ماده (2) کنوانسیون ذکر شده است.
ماده2ـ اعطای حقوق
1ـ هر طرف متعاهد درمورد سرویسهای هوایی مورد توافق خود حقوق زیر را به طرف متعاهد دیگر اعطاء می نماید:
الف ـ پرواز بدون فرود از فراز سرزمین خود.
ب ـ توقف در سرزمین خود به منظورهای غیرحمل و نقل.
پ ـ توقف در سرزمین خود به منظور سوار و پیاده کردن مسافر، بارگیری و تخلیه بار به صورت ترکیبی یا جداگانه در نقاط مشخص‌شده در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه.
2ـ هیچ یک از مفاد این موافقتنامه نباید به نحوی تفسیر شود که به شرکت هواپیمایی یک طرف متعاهد این حق را اعطاء کند که در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر از نقطه‌ای به نقطه دیگر مبادرت به حمل مسافر، بار ازجمله پست در قبال مزد یا کرایه نماید.
3ـ استفاده از حقوق حمل ونقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه مشروط به مذاکره و موافقت شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد و تصویب مقامات هواپیمایی آنها خواهد بود.
4ـ در مناطقی که در آن مخاصمات مسلحانه جریان دارد و یا در اشغال نظامی است و نیز در مناطقی که تحت تأثیر مخاصمات مسلحانه یا اشغال نظامی قرار گرفته انجام سرویسهای موضوع این ماده منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار مربوط خواهد بود.
ماده3 ـ تعیین و اجازه شرکتهای هواپیمایی
1ـ هرطرف متعاهد حق دارد یک یا چند شرکت هواپیمایی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص‌شده تعیین، و هر شرکت هواپیمایی تعیین‌شده را حذف کند یا تغییر دهد چنین تعیین، حذف یا تغییری به‌صورت کتبی توسط مقامات هواپیمایی انجام خواهد شد.
2ـ پس از دریافت چنین تعیینی، طرف متعاهد دیگر باید با رعایت مفاد بندهای(3) و (4) این ماده اجازه بهره‌برداری مقتضی را بدون تأخیر به شرکت هواپیمایی تعیین‌شده مزبور اعطاء کند.
3ـ مقامات هواپیمایی یک طرف متعاهد می‌توانند از شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر بخواهند که آنان را مجاب سازد که شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی را که معمولاً به موجب مفاد کنوانسیون توسط آن مقامات در مورد سرویسهای هوایی بین‌المللی اعمال می‌گردد، دارا می‌باشد.
4ـ هر طرف متعاهد حق دارد در هر یک از موارد زیر که مجاب نشده باشد، از اعطای اجازه بهره‌برداری موضوع بند (2) این ماده امتناع ورزد و یا هر شرطی را که برای اعمال حقوق مذکور در ماده (2) (اعطای حقوق) این موافقتنامه توسط آن شرکت هواپیمایی تعیین‌شده لازم بداند، وضع نماید.
الف ـ مالکیت عمده و کنترل موثر آن شرکت هواپیمایی در اختیار طرف متعاهد تعیین‌کننده و یا اتباع آن باشد.
ب ـ تأسیس و مکان اصلی آن شرکت هواپیمایی در سرزمین طرف متعاهد تعیین‌کننده باشد.
پ ـ طرف متعاهد تعیین‌کننده کنترل مؤثر قانونی آن شرکت هواپیمایی را داشته و آن را اعمال می‌کند.
5 ـ شرکت هواپیمایی که براین اساس تعیین‌شده و اجازه یافته است، می‌تواند درهر زمان بهره‌برداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز کند مشروط برآنکه نرخی مطابق مفاد ماده(7) این موافقتنامه در مورد سرویسهای مزبور وضع شده و مجری باشد.
ماده4ـ تعلیق و لغو اجازه بهره‌برداری
1ـ هر طرف متعاهد می‌تواند در موارد مشروح زیر مجوز بهره‌برداری را لغو یا استفاده از حقوق مندرج در ماده(2) (اعطای حقوق) این موافقتنامه را در مورد شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را که برای استفاده از این حقوق لازم می‌داند وضع کند:
الف ـ چنانچه قانع نشود که مالکیت عمده و کنترل مؤثر شرکت هواپیمایی مذکور متعلق و در اختیار طرف متعاهد تعیین‌کننده یا اتباع وی می‌باشد.
ب ـ چنانچه قانع نشود که طرف متعاهد تعیین‌کننده کنترل مؤثر قانونی شرکت هواپیمایی تعیین‌شده را به‌عهده داشته و آن را اعمال می‌نماید،
پ ـ چنانچه شرکت هواپیمایی مذکور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی که این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نکند،
ت ـ چنانچه شرکت هواپیمایی مذکور در انجام عملیات بهره‌برداری از مفاد این موافقتنامه تخطی کند.
2ـ لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذکور در بند(1) این ماده جزدر مواردی که برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات و یا مفاد این موافقتنامه فوریت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر صورت خواهدگرفت.
این مشورت بین مقامات هواپیمایی پس از دریافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهدشد.
ماده 5 ـ معافیت از حقوق گمرکی، سود بازرگانی و سایر عوارض
1ـ هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین‌شده هرطرف متعاهد که سرویسهای بین‌المللی را انجام می‌دهند، همچنین لوازم موردنیاز جاری آنها، مواد سوختی و روغن موتور، و خواربار موجود در هواپیما (شامل غذا، آشامیدنی، دخانیات) به هنگام ورود به سرزمین طرف متعاهد دیگر براساس عمل متقابل از پرداخت کلیه حقوق گمرکی، سود بازرگانی، هزینه‌های بازرسی و سایر هزینه‌های مشابه معاف خواهند بود به شرط آنکه لوازم و مواد مزبور تا زمانی که بازگردانده شوند یا در قسمتی از سفر که برفراز آن سرزمین صورت می‌گیرد به مصرف برسند، در هواپیما باقی بمانند.
2ـ موارد زیر براساس عمل متقابل، از عوارض و هزینه‌های مشابه به استثنای هزینه‌های مشابه سرویس انجام شده نیز معاف خواهند بود :
الف ـ خواربار موجود در هواپیما که با محدودیت در نظر گرفته شده توسط مقامات هواپیمایی طرف متعاهد مذکور، برای استفاده در هواپیمای طرف متعاهد دیگر که سرویس هوایی بین‌المللی را انجام می‌دهد، وارد سرزمین یک طرف متعاهد می‌شود.
ب ـ لوازم یدکی و لوازم مورد نیاز جاری که به منظور نگهداری و بهره‌برداری از هواپیماهایی که توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر در سرویسهای هوایی بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرند، وارد سرزمین هر طرف متعاهد می‌شوند.
پ ـ سوخت و روغن موتور که در سرزمین یک طرف متعاهد برای شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر که سرویسهای هوایی بین‌المللی را انجام می‌دهد، تهیه می‌گردد حتی اگر این مواد قرار است در قسمتی از پرواز برفراز سرزمین طرف متعاهدی که در آن بارگیری شده‌اند به مصرف برسد.
ت ـ لوازم تبلیغاتی و اسناد شرکت هواپیمایی که فاقد ارزش تجاری می‌باشند و توسط شرکت هواپیمایی تعیین‌شده یک طرف متعاهد در سرزمین طرف متعاهد دیگر مورد مصرف قرار می‌گیرند.
ث ـ تجهیزات اداری که به منظور استفاده در دفاتر شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر وارد سرزمین هر طرف متعاهد می‌گردد مشروط به اینکه چنین تجهیزاتی به مدت سه (3) سال از تاریخ ورود آن به آن سرزمین در اختیار آن دفاتر باشد. دراین موارد اصل عمل متقابل اعمال می‌گردد.
کالاها و مواد موضوع بندهای(الف)، (ب)، (پ)، (ت) و (ث) فوق که به آنها اشاره گردیده، تحت نظارت یا کنترل گمرک خواهند بود.
3ـ تجهیزات هوانوردی موردنیاز جاری، و همچنین مواد و کالاهای نگاهداری شده در هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات گمرکی طرف متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت می‌توان آنها را تا زمانی که طبق مقررات گمرکی مجدداًٌ صادر می‌شوند و یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
4ـ اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شرکت هواپیمایی مانند برچسب چمدان، بلیط هواپیما، بارنامه، کارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمانبندی که به داخل سرزمین هر طرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر وارد می شود، از کلیه حقوق گمرکی و سودبازرگانی و یا مالیاتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
5 ـ مسافران، اثاثیه مسافران و باری که از سرزمین یک طرف متعاهد در عبور (ترانزیت) مستقیم قراردارند و ازحریمی که در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی‌شوند، فقط مشمول کنترل ساده‌ای خواهند بود. اثاثیه مسافر و بار تا زمانی که در عبور (ترانزیت) مستقیم است از حقوق گمرکی و سود بازرگانی و هرگونه مالیات معاف خواهد بود.
ماده6 ـ مقررات ظرفیت و تصویب برنامه‌های پرواز
1ـ شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد از فرصتهای عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا از سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص‌شده بین سرزمینهای متبوع خود بهره برداری نمایند.
2ـ در انجام سرویسهای مورد توافق، شرکت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد، منافع شرکت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر را مورد نظر قرارخواهد داد تا من غیرحق در سرویسهای طرف دیگر در تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
3ـ هدف اصلی از برقراری سرویسهای مورد توافق توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد، تأمین ظرفیت کافی با ضریب بار مناسب جهت رفع نیازمندیهای جاری و پیش بینی شده معقول برای حمل مسافر و بارو پست بین سرزمین طرف متعاهد تعیین‌کننده شرکت هواپیمایی و سرزمین طرف متعاهد دیگر می‌باشد.
4ـ ظرفیت کلی پیشنهاد شده توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد در سرویسهای مورد توافق باید قبل از شروع سرویس و بعد از آن به اقتضاء ترافیک پیش بینی شده، توسط مقامات هواپیمایی برقرار یا تصویب گردد.
5 ـ شرکت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد همچنین می‌تواند با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده، ظرفیتی را برای رفع نیازمندیهای حمل‌ و نقل بین سرزمینهای کشورهای ثالث مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه و سرزمین طرف متعاهد دیگر تأمین نماید.
6 ـ ظرفیتی که عرضه می شود شامل تعداد سرویسها و نوع هواپیماهای مورد استفاده شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق می‌تواند از سوی شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده پیشنهاد شود. پیشنهاد فوق پس از مذاکره و تبادل نظر بین شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده ارائه خواهدشد. ظرفیت مذکور با تصویب مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد تعیین و اجراء خواهد شد.
7ـ در صورت عدم توافق بین شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد، مسائل مندرج در بند (5) فوق از طریق توافق بین مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد حل ‌و فصل خواهد گردید. تا زمانی که این توافق حاصل نگردیده، ظرفیت عرضه‌شده توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده بدون تغییر باقی خواهدماند.
8 ـ هر یک از طرفهای متعاهد باید اقدامات لازم در محدوده اختیارات خود را اتخاذ نماید تا هرگونه تبعیض یا فعالیتهای رقابتی غیرعادلانه که تأثیر عکس برموقعیت رقابتی شرکت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر که از مسیرهای تعیین‌شده یا بخشی از آن بهره‌برداری می نماید، دارد را حذف نمایند.
9ـ شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد، حداکثر سی (30) روز قبل از شروع سرویسها در مسیرهای مشخص‌شده، برنامه‌های پرواز شامل نوع هواپیمای مورد استفاده و همچنین ظرفیت را برای تصویب به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تسلیم خواهند نمود. در مورد تغییرات بعدی نیز به همین ترتیب عمل خواهد شد. در موارد خاص می توان این محدوده زمانی را با تصویب مقامات نامبرده تغییر داد.
ماده7 ـ نرخها
1ـ نرخ‌های مورد اجراء توسط شرکت هواپیمایی یک طرف متعاهد به منظور حمل و نقل به سرزمین طرف متعاهد دیگریا بالعکس در سطح معقولی خواهد بود که با توجه به کلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهره‌برداری و سود معقول، خصوصیات سرویس و نرخ‌های شرکتهای هواپیمایی دیگر که از مسیر مشابه در تمام یا قسمتی از همان مسیرها، بهره‌برداری می نمایند و شرایط بازار، وضع می‌گردد.
2ـ نرخ‌های موضوع بند(1) این ماده در صورت امکان بعد از مشورت با شرکتهای هواپیمایی دیگر که از تمام یا بخشی از آن مسیر بهره‌برداری می‌نمایند، بین شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده هر دو طرف متعاهد مورد توافق قرار خواهد گرفت و چنین موافقتی در صورت امکان با استفاده از دستورالعمل مکانیسم تعیین نرخ انجمن بین‌المللی حمل ‌و نقل هوایی (یاتا) صورت خواهد گرفت یا در صورتی که هر یک از شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد عضو انجمن شرکتهای هواپیمایی نباشند یا هنگامی که هیچ دستورالعمل تعیین نرخ وجود ندارد، شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده هر دو طرف متعاهد درمورد نرخهای مسیرهای مورد توافق، بین یکدیگر به توافق خواهند رسید.
3ـ نرخهای مورد توافق حداقل چهل و پنج (45) روز قبل از تاریخ پیشنهادی برای لازم الاجراء شدن، برای تصویب مقامات هواپیمائی هر دو طرف متعاهد ارائه خواهد شد. در مواقع خاص ممکن است این مدت براساس تصمیم مقامات هواپیمایی، کاهش یابد.
4ـ این تصویب ممکن است با صراحت اعلام گردد. اگر هیچ‌یک از مقامات هواپیمایی عدم تصویب خود را در خلال سی (30) روز از تاریخ ارائه نرخها، با صراحت اعلام ننماید براساس بند(2) این ماده، این نرخها تصویب شده تلقی خواهند شد. درصورتی که مدت تعیین‌شده برای ارائه نرخها، همانگونه که در بند(3) ذکر گردیده بود، کاهش یافته باشد، مقامات هواپیمایی ممکن است توافق نمایند مدتی که در خلال آن عدم تصویب باید اعلام گردد، می‌باید کمتر از سی (30) روز باشد.
5 ـ اگرامکان توافق درمورد نرخی طبق بند(2) این ماده وجود نداشته باشد، یا اگر در خلال مدت قابل اجراء طبق بند(4) این ماده، یک طرف متعاهد اعلامیه عدم تصویب نرخ توافق شده براساس مفاد بند(2) این ماده را ارائه نماید، مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد، بعد از مشورت با مقامات هواپیمایی هرکشور دیگری که نظر آنها مورد قبول می‌باشد، می‌باید نرخ را براساس توافق مشترک وضع نمایند.
6 ـ اگرمقامات هواپیمایی نتوانند درمورد نرخی که طبق بند(3) این ماده به آنها ارائه گردیده، یا درمورد تعیین نرخ براساس بند(5) این ماده، به توافق برسند، این اختلاف می‌باید طبق مفاد ماده(16) (حل اختلاف) این موافقتنامه حل و فصل گردد.
7ـ نرخ تعیین‌شده به موجب مفاد این ماده تازمانی که یک نرخ جدید تعیین نشده باشد، به‌قوت خود باقی خواهد ماند. مع‌هذا نرخ نباید با اتکاء به این بند بیشتر از دوازده (12) ماه بعد از تاریخی که منقضی می‌شود، به‌قوت خود باقی بماند.
8 ـ بدون ایجاد محدودیت در قوانین رقابت و حقوق مصرف‌کننده برای هر طرف متعاهد، مداخله توسط مقامات هواپیمایی می‌باید شامل موارد ذیل گردد:
الف ـ جلوگیری از نرخها یا فعالیتهای غیرمعقول و تبعیض‌آمیز.
ب ـ حمایت از مصرف‌کنندگان در مقابل نرخهایی که براثرسوء استفاده از موقعیت غالب یا فعالیتهای مورد توافق بین شرکتهای هواپیمایی، به‌طور نامعقول بالا یا محدودکننده می‌باشند.
پ ـ حمایت از شرکتهای هواپیمایی در مقابل نرخهایی که به‌طور مصنوعی، به‌دلیل یارانه‌ها یا حمایتهای مستقیم یا غیرمستقیم دولت، پایین می‌باشند.
ماده 8 ـ تسلیم آمار
مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام‌شده در سرویسهای موردتوافق توسط شرکت هواپیمایی تعیین‌شده خود به سرزمین طرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین را که معمولاً توسط شرکت هواپیمایی تعیین‌شده برای مقامات هواپیمایی ملی خود تهیه و به آنها ارائه می‌گردد، بنابر تقاضا در اختیار مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد. ارائه هرگونه اطلاعات اضافی آماری حمل ‌و ‌نقل مورد درخواست مقامات هواپیمایی یک طرف متعاهد از مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر منوط به مذاکره و توافق طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده9ـ امنیت هوانوردی
1ـ طرفهای متعاهد طبق حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بین‌الملل، تعهدات خویش در قبال یکدیگر در خصوص حفظ امنیت هواپیمایی کشوری در برابر اعمال مداخله گرایانه غیرقانونی را مورد تأکید قرار می‌دهند. طرفهای متعاهد، به ویژه طبق مفاد کنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما امضاء شده در توکیو به تاریخ 23/6/1342 هجری شمسی مطابق با 14 سپتامبر 1963 میلادی، کنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضاء شده در لاهه به تاریخ 25/9/1349 هجری شمسی مطابق با 16 دسامبر 1970 میلادی و کنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری امضاء شده در مونترال به تاریخ 1/7/1350 هجری شمسی مطابق با 23 سپتامبر 1971 میلادی و پروتکل جلوگیری از اعمال غیرقانونی خشونت‌آمیز در فرودگاههایی که در خدمت هواپیمایی کشوری بین‌المللی می‌باشند امضاء شده در مونترال به تاریخ 4/12/1366 هجری شمسی مطابق با 23 فوریه 1988 میلادی، عمل خواهند کرد.
2ـ طرفهای متعاهد حسب تقاضا، کلیه مساعدتهای لازم را به یکدیگر جهت جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیماهای کشوری و سایر اعمال غیرقانونی علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هرنوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمایی کشوری ارائه خواهند کرد.
3ـ طرفهای متعاهد باید در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی مصوب سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو) که به عنوان ضمائم کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی شناخته شده‌اند تا حدودی که مقررات امنیتی مزبور در مورد طرفهای متعاهد قابل اجراء است عمل نمایند. هر یک از طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیماهایی که محل ثبت آن هواپیماها یا محل اصلی کار و یا اقامت دائمی متصدیان آنها در سرزمین وی واقع شده و نیز از متصدیان فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهد که مطابق مقررات هوانوردی مزبور عمل کنند.
4ـ هر طرف متعاهد می‌تواند از متصدیان هواپیماها بخواهد که مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند (3) فوق را که طرف متعاهد دیگر برای ورود به سرزمین خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر کرده است، رعایت کنند.
5 ـ هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل کند که در سرزمین آن اقدامات کافی برای حفاظت از هواپیماها و بازرسی مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثیه مسافر، بار و خواربار هواپیما پیش از سوارشدن مسافران یا بارگیری و به هنگام آن به‌نحو مؤثر انجام می‌شود. همچنین هرطرف متعاهد باید هر درخواستی را که طرف متعاهد دیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه معقول جهت مقابله با تهدیدی خاص به‌عمل آورد، با نظر مساعد مورد توجه قراردهد.
6 ـ هرگاه هواپیماهای کشوری به ‌طور غیرقانونی تصرف شود و یا اعمال غیرقانونی دیگری علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها یا تأسیسات هوانوردی صورت پذیرد، و یا تهدیدی در این مورد انجام گیرد، طرفهای متعاهد باید از طریق تسهیل ارتباطات و اتخاذ تدابیر مناسب دیگر بمنظور ختم سریع و بی‌خطر حادثه و یا خنثی کردن تهدید مزبور به یکدیگر یاری رسانند.
7ـ اگر یک طرف متعاهد در ارتباط با مفاد امنیت هوانوردی در این ماده با مشکلاتی مواجه گردد، مقامات هواپیمایی هرطرف متعاهد میتوانند درخواست مشاوره فوری با مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر را نمایند.
ماده 10 ـ ایمنی هوانوردی
1ـ هر طرف متعاهد می‌تواند درهرزمان دررابطه با استانداردهای ایمنی در زمینه‌های مربوط به تأسیسات هوانوردی، خدمه پرواز، هواپیما و بهره‌برداری از هواپیما که طرف متعاهد دیگر بکارگرفته است، درخواست مشاوره نماید. چنین مشاوره ای ظرف مدت سی روز از تاریخ درخواست مزبور انجام خواهد شد.
2ـ درصورتی که پس از مشاوره مزبور یک طرف متعاهد ملاحظه کند استانداردهای ایمنی در زمینه‌های موضوع بند(1) فوق که در آن زمان به موجب کنوانسیون وضع شده به‌طور مؤثر توسط طرف متعاهد دیگر به کار گرفته یا اجراء نمی شود، طرف متعاهد دیگر را از یافته‌های مزبور و اقداماتی که برای تطبیق با استانداردهای ایکائو ضروری به نظر می‌رسد آگاه خواهد کرد. طرف متعاهد دیگر اقدام اصلاحی مناسب را در فرصت زمانی توافق شده اتخاذ خواهد نمود.
3ـ همچنین به موجب ماده (16) کنوانسیون توافق می‌شود هرنوع هواپیمایی که توسط شرکت هواپیمایی تعیین‌شده یک طرف متعاهد یا ازطرف آن درسرویسهایی از مبدأ سرزمین طرف متعاهد دیگر یا بالعکس مورد بهره‌برداری قرار گیرد، می‌تواند مادامی که درسرزمین طرف متعاهد دیگر است، مشمول بازرسی نمایندگان مجاز طرف متعاهد دیگر قرار گیرد، مشروط براینکه این امر منجر به تأخیر بدون دلیل در بهره برداری از هواپیما نگردد. علیرغم تعهدات مندرج درماده (33) کنوانسیون، هدف این بازرسی، تأیید اعتبار اسناد هواپیمای مربوط، گواهینامه خدمه و تطبیق تجهیزات و وضعیت هواپیما با استانداردهای وضع شده درآن زمان به موجب کنوانسیون می‌باشد.
4ـ هرطرف متعاهد حق تعلیق یا تغییر فوری مجوز بهره‌برداری شرکت یا شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر را درصورتی که اقدام فوری برای حصول اطمینان از ایمنی بهره‌برداری شرکت هواپیمایی تعیین‌شده ضروری باشد برای خود محفوظ می‌دارد.
5 ـ هراقدامی از سوی یک طرف متعاهد طبق بند(4) فوق با از بین رفتن زمینه اتخاذ آن اقدام متوقف خواهد شد.
6 ـ با توجه به بند (2) فوق اگرمشخص شود که با پایان یافتن فرصت زمانی توافق‌شده، یک طرف متعاهد درحالت عدم مطابقت با استانداردهای ایکائو باقی مانده است، دبیرکل ایکائو باید از این موضوع ونیز تصمیم رضایت‌بخش بعدی نسبت به موقعیت مطلع گردد.
ماده 11 ـ هزینه بهره‌برداری
1ـ هر هزینه‌ای که مقامات صلاحیتدار یک طرف متعاهد جهت شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر برای استفاده از فرودگاهها و تسهیلات ناوبری هوایی و سرویسها اعمال می‌نمایند عادلانه، معقول و بدون تبعیض خواهد بود و از هزینه‌ای که برای هواپیماهای ملی خود‌ در سرویسهای ‌هوایی بین‌المللی‌ منظم مشابه تردد می‌کنند، وضع‌شده، تجاوز نخواهد کرد.
2ـ هر یک از طرفهای متعاهد مذاکره در مورد هزینه‌های بهره‌برداری بین مقامات وضع‌کننده هزینه‌ها و شرکت‌های هواپیمایی که تسهیلات و سرویسهای ارائه شده توسط آن مقامات را مورد بهره‌برداری قرار می‌دهند و نیز تبادل اطلاعات ضروری که اجازه بررسی دقیقی که تعیین کند آیا هزینه‌ها معقول می‌باشد، تشویق خواهند نمود.
3ـ هر یک‌ از طرفهای ‌متعاهد در سرزمین ‌خود فرودگاه ‌یا فرودگاههایی ‌را جهت‌ استفادة ‌شرکت ‌هواپیمایی ‌تعیین‌شده‌ طرف‌متعاهد دیگر در مسیر مشخص‌شده ‌تعیین ‌خواهدکرد، و تسهیلات‌ ارتباطی‌، هوانوردی‌، هواشناسی ‌و سایر خدماتی‌ را که ‌برای‌ بهره‌برداری ‌سرویسهای ‌مورد توافق‌ لازم ‌است ‌در اختیار شرکت‌ هواپیمایی ‌تعیین‌شده‌ طرف‌ متعاهد دیگر قرار خواهد داد.
ماده‌ 12 ـ شمول‌قوانین‌و مقررات‌
1ـ قوانین ‌و مقررات‌ یک طرف ‌متعاهد در مورد اجازه ورود، اقامت موقت، یا خروج‌ مسافران، خدمه، چمدان، بار یا محمولات پستی از سرزمین خود، از قبیل مقررات مربوط به ورود، ترخیص، مهاجرت، همچنین مقررات گمرکی و بهداشتی در مورد مسافرین، خدمه، چمدان، بار و محمولات پستی حمل‌شده توسط هواپیمای شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر مادام که در سرزمین مذکور باشند اعمال خواهد شد.
2ـ قوانین و مقررات و سایر موضوعات حقوقی لازم‌الاجراء یک طرف متعاهد در مورد اجازه ورود، اقامت موقت، یا خروج هواپیماهایی ‌که‌ به ‌امر هوانوردی ‌بین‌المللی‌ در سرزمین خود اشتغال ‌دارند یا این قبیل هواپیماها در آن سرزمین پرواز می‌نمایند، در مورد هواپیماهای ‌شرکت‌ هواپیمایی ‌تعیین‌شده‌ طرف ‌متعاهد دیگر نیز اعمال‌خواهد شد.
3ـ مقامات مربوط هواپیمایی طرف‌های متعاهد بدون تأخیر غیرموجه حق بازرسی از هواپیمای طرف متعاهد دیگر را در نشست یا خروج، جهت بررسی گواهینامه‌ها و سایر مدارک مقرر در کنوانسیون خواهند داشت.
4ـ هر طرف‌متعاهد بنا به‌تقاضای‌طرف‌متعاهد دیگر نسخه‌ای‌از قوانین‌و مقررات‌مذکور در این‌ماده‌را در اختیار آن‌قرار خواهد داد.
5 ـ انتـقال ‌درآمدهـای‌ حاصـله ‌توسـط ‌شرکت ‌هواپیمایی ‌تعیین‌شده‌ هر طرف ‌متعاهد طبق‌ مقررات ‌تسعیر ارزهای‌ خارجی‌ طرف ‌متعاهد دیگر و پس ‌از کسر هزینه‌ها صورت‌ خواهد گرفت‌.
طرفهای‌ متعاهد بیشترین ‌تلاش‌ خود را برای‌ تسهیل ‌انتقال ‌درآمدهای‌ حاصله ‌توسط ‌شرکت ‌هواپیمایی ‌تعیین‌شده ‌از سرویسهای ‌موضوع ‌این‌موافقتنامه ‌به‌عمل‌ خواهند آورد.
ماده 13 ـ فعالیت‌های بازرگانی
1ـ شرکت‌های هواپیمایی‌ تعیین‌شده ‌هر طرف ‌متعاهد مجاز خواهند بود نمایندگان و کارکنان بازرگانی، فنی و عملیاتی که مورد نیاز هستند، و نیز دفاتر اختصاص یافته برای فعالیت‌های خود جهت سرویسهای مورد توافق را مطابق با قوانین و مقررات لازم‌الاجراء در سرزمین‌طرف‌متعاهد دیگر نگهداری نمایند.
2ـ نیازهای مزبور تحت نظارت شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده یک طرف متعاهد، از طریق کارکنان آن یا اجاره خدمات از شرکت هواپیمایی دیگر یا حتی شرکتهایی که مجاز به ارائه این‌گونه خدمات می‌باشند تأمین خواهد شد.
3ـ نمایندگان و کارکنان موضوع این ماده تابع قوانین، مقررات و دیگر شرایط لازم‌الاجراء در سرزمین طرف متعاهد دیگر خواهند بود.
ماده14 ـ شناسائی‌گواهینامه‌ها و پروانه‌ها
1ـ گواهینامه‌های‌ قابلیت ‌پرواز و گواهینامه‌های ‌صلاحیت ‌و پروانه‌هائی ‌که ‌توسط ‌یک ‌طرف ‌متعاهد صادرشده ‌یا اعتبار یافته‌ و هنوز به‌ قوت‌ خود باقی ‌باشد، برای‌ بهره‌برداری ‌از سرویسهای مورد توافق ‌موضوع‌ این ‌موافقتنامه‌، توسط ‌طرف ‌متعاهد دیگر معتبر شناخته‌ خواهد شد، مشروط‌ بر این‌ که ‌شرایط ‌صدور یا اعتبار گواهینامه‌ها و پروانه‌های‌ مزبور مطابق استانداردهای‌ وضع شده در کنوانسیون باشد.
2ـ ‌هر طرف ‌متعاهد این‌حق ‌را برای‌خود محفوظ ‌می‌دارد که ‌در مورد پرواز از فراز سرزمین ‌خود از قبول ‌گواهینامه‌های صلاحیت ‌و پروانه‌هائی ‌که ‌برای ‌اتباع ‌آن ‌توسط ‌طرف ‌متعاهد دیگر یا کشور ثالث ‌صادر شده‌خودداری‌نماید.
3ـ هرگاه امتیازات یا شرایط پروانه‌ها یا گواهینامه‌های صادره موضوع بند فوق توسط مقـام هواپیـمایی یک طـرف متعـاهد جهـت هر شـخصی، شـرکت هواپیمایی تعیین‌شده یا هواپیمایی که سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده را مورد بهره‌برداری قرار می‌دهد اجازه تفاوت با استانداردهای وضع شده در کنوانسیون را می‌دهد و تفاوت مزبور به ایکائو اطلاع داده شده است مقام هواپیمایی طرف متعاهد دیگر می‌تواند مطابق ماده (15) (مشاوره) این موافقتنامه به منظور این‌که مجاب شوند اقدامات مورد نظر مورد قبول آنها می‌باشد تقاضای مشاوره نماید. عدم نیل به توافق رضایت‌بخش زمینه اجراء ماده (4) (لغو یا تعلیق اجازه بهره‌برداری) این موافقتنامه را موجب خواهد شد.
ماده 15 ـ مشاوره
1ـ مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد با قصد همکاری نزدیک به منظور حصول اطمینان از اجراء و رعایت رضایت‌بخش مطابق مفاد این موافقتنامه و پیوست آن با یکدیگر مشاوره خواهند نمود.
2ـ این مشاوره‌ها بین مقامات هواپیمایی ظرف شصت ( 60) روز از تاریخ دریافت تقاضای کتبی طرف متعاهد دیگر آغاز خواهد شد، مگر این‌که طرفهای‌ متعاهد به گونه دیگری توافق نمایند.
ماده‌ 16 ـ حل‌اختلافات‌
1ـ هرگونه اختلاف در مورد تفسیر یا اجراء ‌این‌موافقتنامه‌ و پیوست ‌آن ‌بین ‌طرفهای‌ متعاهد در مرحله‌ نخست ‌از طریق ‌مذاکره‌ مستقیم بین مقامات هواپیمایی طبق شرایط مقرر در بند(2) ماده(15) (مشاوره) این موافقتنامه حل‌ و فصل‌ خواهد شد. چنانچه طرفهای متعاهد به توافقی نرسند، اختلاف از طریق دیپلماتیک حل و فصل خواهد شد.
ماده 17 ـ تغییر و اصلاح‌
1ـ هرگونه ‌تغییر یا اصلاح ‌این ‌موافقتنامه که با مشاوره و طبق شرایط مقرر در ماده(15) (مشاوره) مورد تصویب طرفهای متعاهد قرار گرفته است، پس از مبادله یادداشت از طریق دیپلماتیک، که بیانگر انجام تمامی تشریفات ضروری قانون اساسی هر طرف متعاهد برای چنین هدفی می‌باشد، به‌مورد اجراء گذارده خواهد شد.
2ـ هرگونه تغییر یا اصلاح پیوست ‌این ‌موافقتنامه ‌می‌تواند به‌طور مستقیم ‌بین‌ مقامات هواپیمایی ‌طرفهای ‌متعاهد از طریق مشاوره به موجب ماده(15) (مشاوره) مورد توافق ‌قرار گیرد، و این‌تغییر یا اصلاح‌پس از تأیید از طریق مبادله ‌یادداشت ‌‌دیپلماتیک ‌لازم‌الاجراء خواهد گردید.
ماده 18 ـ ثبت‌نزد سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری
این‌ موافقتنامه ‌و هرگونه اصلاحیه‌های بعدی آن‌توسط کشوری که موافقتنامه در آنجا امضاء شده، نزد سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 19 ـ مطابقت‌با موافقتنامه‌ها و کنوانسیونهای‌چندجانبه‌
چنانچه در مدت زمان اعتبار این موافقتنامه کنوانسیون یا موافقتنامه چند‌جانبه بین دو طرف متعاهد لازم‌الاجراء گردد، این موافقتنامه پس از مشاوره طبق ماده(15) (مشاوره) این موافقتنامه، برطبق موارد تأثیرگذار در آن موافقتنامه یا کنوانسیون اصلاح خواهد شد.
ماده‌ 20 ـ فسخ‌
1ـ کشورهای متعاهد می‌توانند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه بوسیله یادداشت دیپلماتیک اعلام نمایند. یادداشت مزبور به طور همزمان به سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری ( ایکائو) اعلام خواهد شد.
2ـ فسخ، دوازده (12) ماه پس از تاریخ دریافت یادداشت توسط طرف متعاهد دیگر نافذ خواهد شد، مگر این‌که یادداشت، قبل از انقضای این مدت پس گرفته شود. در‌صورتی ‌که طرف متعاهد دیگر دریافت را تأیید ننماید، یادداشت، چهارده ‌(14) روز پس‌ از تاریخ دریافت آن‌توسط سازمان ‌بین‌المللی ‌هواپیمایی‌ کشوری (ایکائو)‌ دریافت‌شده تلقی‌‌خواهدشد.
ماده 21 ـ لازم‌الاجراء شدن‌
این موافقتنامه سی (30) روز پس از آگاهی طرفهای متعاهد از طریق ارتباطات دیپلماتیک طرفین، از اتمام تشریفات قانون اساسی هریک از طرفهای متعاهد برای لازم‌الاجراء شدن آن، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
این موافقتنامه برای سه سال لازم الاجراء خواهد بود و برای هر دوره زمانی مشابه تمدید خواهد شد، مگر این‌که یک طرف متعاهد نود (90) روز قبل از انقضاء آن از طریق یادداشت دیپلماتیک، اعلام نماید، که موافق چنین تمدیدی نمی‌باشد.
با تأیید مفاد این ‌موافقتنامه‌، نمایندگان‌ تام‌الاختیار امضاء‌کننده‌ زیر که ‌از طرف ‌دولتهای ‌متبوع ‌خود مجاز می‌باشند ‌این موافقتنامه ‌را امضاء نمودند.
این ‌موافقتنامه‌ در یک ‌مقدمه‌، بیست و یک (21) ماده‌ و یک ‌پیوست ‌در تهران در تاریخ هشتم مرداد سال 1385 هجری شمسی برابر با سی‌ام ژوئیه 2006 میلادی در دو نسخه ‌اصلی ‌به ‌سه زبان ‌فارسی، ‌اسپانیایی و انگلیسی که‌ هر سه‌ متن ‌دارای ‌اعتبار یکسان ‌می‌باشند، تنظیم‌گردید. درصورت ‌اختلاف ‌در تفسیر متون‌، متن ‌انگلیسی ملاک‌ خواهد بود.

از طرف‌ دولت جمهوری‌اسلامی‌ایران
از طرف دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا

پیوست

جدول مسیر
بخش 1 :
مسیرهایی که توسط شرکت(های) هواپیمایی تعیین‌شده دولت جمهوری ‌اسلامی‌ ایران مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.
مبداء : هر نقطه‌ای در جمهوری اسلامی ایران
نقاط واسط : هر نقطه‌ای در آفریقا
مقصد : مکوتیا
نقاط ماوراء : بعداً تعیین خواهدشد
بخش 2 :
مسیرهایی که توسط شرکت(های) هواپیمایی تعیین‌شده دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.
مبداء : هر نقطه‌ای در جمهوری بولیواری ونزوئلا
نقاط واسط : هر نقطه‌ای در آفریقا
مقصد : تهران
نقاط ماوراء : بعداً تعیین خواهدشد
تذکرات:
1ـ از مسیرهای پیش‌گفته، دوطرفه (جمهوری ‌اسلامی ‌ایران / جمهوری بولیواری ونزوئلا و بالعکس) بهره‌برداری خواهد شد.
2ـ شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد می‌توانند مسیرهای مورد نظر خود را در هر سرویس حذف نمایند.
3ـ نقاط ماوراء، بعدأ، پس از مذاکرات بین شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده جمهوری ‌اسلامی ‌ایران و جمهوری بولیواری ونزوئلا و با مجوز مقامات هوانوردی دو کشور، از طریق مجاری دیپلماتیک تعیین خواهد شد.
ظرفیت و تعداد پرواز :
شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده تا 3 پرواز در هفته هر مسیر را مورد بهره‌برداری قرار خواهند داد.
حقوق پروازی
1ـ هر شرکت هواپیمایی تعیین‌شده می‌تواند از آزادی پنجم در نقاط واسط و ماوراء که در پیوست این موافقتنامه تعیین گردیده، در شرایطی بهره‌برداری نماید که اجازه مربوطه توسط طرفهای متعاهد براساس توصیه و موافقت بین شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده، صادر گردیده باشد.
2ـ تعداد پروازها و انواع هواپیماهای شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده به‌شرط تأیید مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد بین شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده مورد توافق قرار خواهد گرفت.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست و یک‌‌ ماده و یک پیوست در جلسه علنی روز چهار‌شنبه مورخ سی ‌و یکم‌‌ مردادماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/6/1386 به تأیید شورای نگهبان رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)