آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات

آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات شماره110063/ت37062هـ



وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ـ وزارت صنایع و معادن ـ شرکت دخانیات ایران

هیئت وزیران در جلسه مورخ 1/7/1386 بنا به پیشنهاد شماره 438556 مورخ ‏‏23/12/1385 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد ماده (18) قانون ‏جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات ـ مصوب 1385ـ آیین‌نامه اجرایی قانون جامع کنترل ‏و مبارزه ملی با دخانیات را به شرح زیر تصویب نمود:‏

آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات

ماده1ـ در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌رود :‏
‏1ـ قانون: قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات ـ مصوب 1385‌ـ‌.‏
‏2ـ ستاد: ستاد کشوری کنترل و مبارزه با دخانیات.‏
‏3ـ تبلیغ: هرگونه فعالیت یا اقدام که به شکل مستقیم یا غیرمستقیم در معرفی، ‏تحریک و تشویق افراد به خرید و مصرف محصولات دخانی انجام شود.‏
‏4ـ بسته بندی: محصولات دخانی عرضه شده در بسته‌هایی از قبیل پاکت، کارتن، ‏قوطی و لفافه.‏
‏5 ـ محصولات دخانی: هر ماده یا فرآورده‌ای که تمام یا بخشی از ماده خام ‏تشکیل‌دهنده آن گیاه توتون یا تنباکو یا مشتقات آن (به استثنای مواد دارویی مجاز ترک ‏دخانیات به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) باشد.‏
‏6 ـ استعمال دخانیات: هرگونه مصرف مواددخانی از قبیل دودکردن، مکیدن، جویدن یا ‏استنشاق از راه بینی و دهان .‏
‏7 ـ سازمانهای غیردولتی: تشکل‌ها و نهادهای غیردولتی و مردمی از قبیل « انجمن»، ‏‏« جمعیت»، « کانون»، « مرکز»، « گروه»، « مجمع»، « خانه» و « مؤسسه» که توسط ‏گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی غیردولتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط تأسیس ‏شده و به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیشگیری از استعمال ‏محصولات دخانی و یا مبارزه با تولید، استعمال و ترویج مواد دخانی هدف اصلی یا از ‏جمله اهداف آنها می‌باشد.‏
‏8 ـ اماکن عمومی: محل‌هایی که مورد استفاده و مراجعه جمعی یا عموم مردم است ‏از قبیل اماکن متبرکه دینی، بیمارستانها، درمانگاهها، سالنهای نمایش، سینماها، فضاهای ‏عمومی مهمانخانه‌ها و مهمانسراها و میهمانپذیرها، خوراک سراها (رستورانها)، قهوه‌خانه‌ها، ‏کارخانجات، گنجینه‌ها (موزه‌ها)، پایانه‌های مسافربری، فروشگاههای بزرگ، اماکن فرهنگی، ‏اماکن ورزشی، کتابخانه‌های عمومی، مدارس، دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی، ‏وسایل نقلیه عمومی، مؤسسات و سازمانهای دولتی و عمومی، نهادهای انقلاب اسلامی، ‏بانکها و شهرداریها و هرنوع مرکز و محل جمعی دیگر.‏
ماده2ـ تبلیغ محصولات دخانی به هر نحو ممنوع است.‏
ماده3ـ استفاده از نام و علامت تجاری شرکتهای تولیدکننده انواع فرآورده‌های ‏دخانی بر روی دیگر کالاها که تبلیغ مصرف مواد دخانی محسوب شود، ممنوع است.‏
ماده4ـ فروش و عرضه محصولات دخانی توسط عاملین مجاز نباید به نحوی باشد ‏که نمایانگر تبلیغ محصولات دخانی برای عموم باشد.‏
ماده5 ـ اعطای هر گونه کمک، اعانه و حمایت اعم از مادی و غیر مادی توسط ‏تولیدکنندگان، واردکنندگان و صادرکنندگان محصولات دخانی که تبلیغ محصولات دخانی ‏محسوب شود، ممنوع است. ‏
ماده6 ـ ورود، تولید، توزیع، خرید و فروش هر نوع وسایل و کالای تبلیغی محصولات ‏دخانی ممنوع است. با کالاها و وسایل مکشوفه تبلیغی طبق مقررات عمل خواهد شد.‏
ماده7 ـ به منظور حفظ سلامت عمومی به ویژه محافظت در مقابل استنشاق تحمیلی ‏دود محصولات دخانی، استعمال این مواد در اماکن عمومی ممنوع است.‏
ماده8 ـ مسئولیت اجرای ممنوعیت استعمال دخانیات در اماکن عمومی و سایر ‏اماکن مندرج در قانون با مدیران یا کارفرمایان یا متصدیان اماکن مربوط است.‏
ماده9ـ متصدیان، کارفرمایان و مسئولین اماکن عمومی موظفند تابلوهای ‏هشداردهنده مبنی بر ممنوعیت مصرف محصولات دخانی در نقاط مناسب و در معرض ‏دید عموم نصب نمایند.‏
ماده10ـ فروش محصولات دخانی به افراد از طریق اینترنت و دستگاههای خودکار ‏فروش ممنوع است.‏
ماده11ـ فروشنده باید در صورت مشکوک بودن سن خریدار، مدرک شناسایی ‏مبنی بر داشتن حداقل (18) سال سن را از وی تقاضا کند.‏
ماده12ـ فروش و عرضه محصولات دخانی توسط اشخاص حقیقی و حقوقی بدون ‏پروانه فروش ممنوع است.‏
ماده13ـ وزارت بازرگانی موظف است فهرست اشخاص حقیقی وحقوقی را که ‏طبق ماده(7) قانون دارای پروانه فروش (فروشندگان مجاز) محصولات دخانی می‌باشند ‏در اختیار ستاد قرار دهد.‏
تبصره ـ مجوز عاملیت بازرگانی محصولات دخانی توسط شرکت دخانیات ایران ‏بر اساس قوانین و مقررات مربوط صادر خواهد شد.‏
ماده14ـ نیـروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موظف است در کلیه مراحل ‏اجرایی عملیات بازرسی اماکن عمومی و محل‏های عرضه مواد دخانی همکاری لازم ‏را با مأمورین و بازرسین وزارتخانه‌های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بازرگانی ‏بعمل آورد.‏
ماده15ـ کلیه مأمورین بهداشتی و سایر مأمورین ذی‌ربط در اجرای این قانون ‏موظفند گزارشهای خود را حسب مورد جرایم موضوع این قانون برای مراجع ذی‌صلاح ‏ارسال دارند.‏
ماده16ـ کلیه محصولات دخانی باید در بسته‌بندی و با شماره سریال و برچسب ‏ویژه شرکت دخانیات ایران عرضه یا بفروش برسد. درج عبارت « مخصوص فروش در ‏ایران» بر روی کلیه بسته‌بندیهای فرآورده‌های دخانی وارداتی الزامی است.‏
تبصره1ـ فروش محصولات دخانی بصورت فله‌ای، باز و یا نخی ممنوع است.‏
تبصره2ـ فروشگاههای واقع در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی نیز ملزم به رعایت این ‏ماده هستند.‏
تبصره3ـ نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موظف است محصولات و مواد ‏دخانی قاچاق را در هر نقطه از کشور ضبط و تحویل شرکت دخانیات ایران دهد. در ‏صورت موافقت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، شرکت دخانیات ایران محصول ‏را با مشخصات ماده (16) این آیین‌نامه بسته‌بندی و مانند سایر محصولات به فروش رسانده و ‏درآمد حاصله را به حساب درآمدهای عمومی واریز خواهدنمود.‏
تبصره4ـ از محل درآمد حاصله حق‌الکشف کارکنان نیروی انتظامی، بازرسین و ‏هزینه مربوط به فروش شرکت دخانیات پرداخت می‌گردد.‏
ماده17ـ به منظور جلوگیری از ورود محصولات دخانی، وزارتخانه‌های کشور و ‏بازرگانی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، صنایع و معادن و امور خارجه هماهنگی لازم ‏را با کشورهای همسایه بعمل آورند و گزارش آن را به ستاد ارسال نمایند.‏
ماده18ـ شرکت دخانیات ایران موظف است استانداردهای ملی را در تولید و عرضه ‏محصولات دخانی رعایت نماید. تولید و واردات محصولات دخانی مغایر با معیارهای تعیین ‏شده در قوانین مربوط و این آیین‌نامه و دستورالعملهای مرتبط ممنوع است.‏
شرکت دخانیات ایران موظف است با اعمال برنامه‌ریزی و با هماهنگی ستاد سطح ‏زیر کشت توتون و تنباکو را براساس نیاز کارخانجات داخلی تعیین نماید و از افزایش ‏سطح زیر کشت بیشتر از نیاز کارخانجات داخلی با هماهنگی نیروی انتظامی جلوگیری ‏بعمل آورد.‏
وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی وصنایع و معادن موظفند در صورت کاهش میزان نیاز ‏به توتون و تنباکو کارخانجات داخلی، جایگزین تدریجی زراعت توتون و تنباکو را با سایر ‏محصولات کشاورزی در الگوی کشت مناطق تولید و فرآوری محصولات دخانی مورد مطالعه ‏و اجرا قرار دهند.‏
تبصره ـ پرداخت یارانه در زمینه کاشت، داشت و برداشت توتون و تنباکو به هر ‏شکل مجاز نمی‌باشد.‏
ماده19ـ تا دو درصد (2%) از سرجمع مالیات مذکور در ماده (8) قانون در بودجه ‏سنواتی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منظور می‌گردد تا برای تحقق اهداف مبارزه ‏و کنترل استعمال مواد دخانی در اختیار سازمانها، مؤسسات و جمعیتها قرار گیرد.‏
تبصره ـ ستاد ضوابط کمک به سازمانهای غیردولتی را تعیین و تصویب خواهدکرد.‏
ماده20ـ هر سه سال یکبار، حداقل و حداکثر جزای نقدی مقرر در قانون به پیشنهاد ‏وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی براساس نرخ رسمی تورم سالانه که توسط بانک ‏مرکزی اعلام می‌شود با تصویب هیئت وزیران افزایش می‌یابد.‏
ماده21ـ دستگاههای موضوع ماده (160) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، ‏اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران موظفند برنامه‌های آموزشی و تبلیغی مصوب ‏ستاد را برای پیشگیری از استعمال دخانیات و مبارزه با آن، اجرا نمایند.‏
ماده22ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است تسهیلات و امکانات ‏آزمایشگاهی لازم را برای تعیین مواد و ترکیبات منتشره مواد دخانی فراهم نماید.‏
ماده23ـ دستگاههای ذی‌ربط به ویژه شرکت دخانیات ایران موظفند اطلاعات ‏موردنیاز در رابطه با مفاد این آیین‌نامه را در اختیار ستاد قراردهند.‏
ماده24ـ دبیرخانه ستاد در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مستقر است ‏و معاون سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دبیر ستاد خواهدبود.‏
ماده25ـ وظایف دبیرخانه ستاد به شرح زیر تعیین می‌گردد:‏
‏1ـ انجام بررسیهای لازم درخصوص پیشنهادهای قابل طرح در ستاد و تنظیم ‏دستورجلسات آن.‏
‏2ـ پیگیری مصوبات ستاد.‏
‏3ـ راه‌اندازی کارگروههای تخصصی ملی و استانی و نظارت برآنها.‏
‏4ـ انجام هماهنگیهای لازم با سایر وزارتخانه‌ها و سازمانها برای دعوت آنها به شرکت ‏در جلسات برحسب مورد.‏
‏5 ـ تدوین و ارایه گزارش عملکرد ستاد.‏
‏6 ـ انجام سایر اموری که توسط ستاد به دبیرخانه محول می‌گردد.‏
‏7 ـ جمع‌آوری و ثبت اطلاعات و آمار.‏
‏8 ـ هماهنگی امور اجرایی مربوط به قانون.‏
‏9 ـ تهیه و تدوین دستورالعملها و پیشنهاد راهبردها به ستاد.‏
ماده26ـ تعداد اعضا، ترکیب، وظایف و سایر مقررات مربوط به کارگروههای تخصصی ‏طی دستورالعملی که به تصویب ستاد می‌رسد. تعیین می‌گردد.‏






معاون اول رئیس جمهور ـ پرویز داودی

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)