رأی شماره 825، 826 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص پرداخت فوق‌العاده طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان

رأی شماره 825، 826 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص پرداخت فوق‌العاده طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان شماره هـ/86/232/231



تاریخ: 27/8/1386
شماره دادنامه: 825، 826
کلاسه پرونده: 86/231، 232
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقایان 1ـ حسین مهدی دوست 2ـ مهدی خلیلی.
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 8 و 32 دیوان عدالت اداری.
مقدمه: الف ـ1ـ شعبه 32 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/18567 موضوع شکایت مهدی خلیلی‌مرندی به طرفیت وزارت آموزش و پرورش ـ سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور به خواسته اجراء و پرداخت فوق‎العاده ویژه و طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان به شرح دادنامه شماره 18475 مورخ 26/2/1385 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه نامبرده دارای مدرک تحصیلی دکتری بوده و از آنجائیکه به موجب مصوبه شماره 2552/ت/29933 مورخ 26/1/1383 هیأت وزیران که در ماده 5 مقرر داشته است، « پرداخت فوق‎العاده مذکور شامل معلمانی که مشمول ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و همترازی اعضای هیأت علمی شده‎اند، نمی‎باشد و ...» ماده 7 طرح مسیر ارتقای‌شغلی معلمان موضوع دستورالعمل مسیر ارتقای شغلی معلمان به شماره 38611/1800 مورخ 10/3/1382 سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور که مقرر داشته است، « استفاده همزمان از مزایای این طرح و ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت امکان‌پذیر نمی‎باشد...» و اینکه براساس رأی وحدت رویه شماره 165ـ163 مورخ 21/3/1385 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری اجرای طرح همترازی موضوع ماده 8 قانون نظام کارکنان دولت برای مشمولین آن الزامی بوده و استفاده همزمان از مزایای مذکور در ماده 8 قانون نظام هماهنگ و طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان محمل قانونی نداشته و شکایت شاکی مستند به دلیل قانونی نبوده، بنابراین شکایت وی غیر وارد و حکم به رد شکایت نامبرده به استناد تبصره ماده 44 قانون دیوان عدالت اداری صادر و اعلام می‎گردد. ب ـ شعبه هشتم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/55 موضوع شکایت پرویز باریخی به طرفیت سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور و سازمان امور عشایر ایران (وزارت جهاد کشاورزی) به شرح دادنامه شماره 156 مورخ 4/2/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه بر مبنای ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب سیزده شهریور ماه سال 1370، حقوق و فوق‎العاده شغل دارندگان مدارک تحصیلی دکتری و فوق لیسانس که در مشاغل تحقیقاتی و مطالعاتی اشتغال دارند، نباید از هشتاد درصـد حقوق و فوق‎العاده شغل اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کمتر باشد و سازمان خوانده نیز ضمن پذیرش آن در مقام اجرای ماده 8 مارالذکر درباره شاکی به جای افزایش اصل حقوق و فوق‎العاده شغل وی به میزان هشتاددرصد حقوق و فوق‎العاده شغل اعضای هیأت علمی بدون محاسبه دقیق فقط مبلغی را به عنوان تفاوت تطبیق همترازی در حکم کارگزینی منظور که این اقدام با نص صریح ماده 8 مارالبیان مغایرت داشته است. قانونگذار به شرح ماده شش قانون مذکور به دولت اجازه داده است تا به منظور تطبیق وضع کارکنان دستگاههای مشمول مقررات خاص و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریت، فوق‎العاده‎های خاص وضع نمایند و هیأت دولت تعیین میزان فوق‎العاده مورد بحث را تحت عنوان حق جذب با رعایت مقررات مربوطه بعهده شورای حقوق و دستمزد محول نموده‎اند و شورای حقوق و دستمزد مأخذ و مبنای تعیین و پرداخت حق و جذب را به مستخدمین ذیحق مجموع حقوق و فوق‎العاده شغل مشمولین ماده 8 قانون فوق‌الاشعار به ترتیب مقرر در این ماده تعیین شده و نباید از هشتاد درصد مجموع حقوق و فوق‎العاده شغل کارکنان مشابه مشمول قانون اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کمتر باشد. بنابراین تجزیه و تفکیک حقوق و فوق‎العاده شغلی که به ترتیب مقرر در ماده مزبور تعیین می‎شود از جهت احتساب و تعیین حق جذب محمل قانونی ندارد، لذا شعبه هشتم دیوان عدالت اداری با در نظر گرفتن مراتب فوق البیان شکایت شاکی را وارد تشخیص و به استناد ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 25 آذر 1385 مجمع محترم تشخیص مصلحت نظام جمهوری اسلامی ایران و دادنامه 165 و 164 و 163 مورخ 21/3/1385 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت و الزام خوانده به اصلاح احکام کارگزینی خواهان با احتساب صحیح مابه‌التفاوت حقوق و فوق‎العاده شغل مطابق مواد 8، 6 قانون فوق‌البیان صادر و اعلام می‎کند. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق باحضور رؤسا و مستشاران ودادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید.

رأی هیأت عمومی

اولاً با توجه به محتویات پرونده‎های فوق‎الذکر وجود تعارض در مدلول دادنامه‎های صادره در پرونده‎های مذکور محرز است. ثانیاً، حکم مقرر در ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب شهریور ماه 1370 متضمن تفویض اختیار وضع و برقراری فوق‎العاده‎های خاص به دولت به منظور تطبیق وضع کارکنان دستگاههای مشمول مقررات خاص و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریت است. نظر به اینکه تهیه آیین‎نامه‎های اجرائی قانون مزبور از جمله ماده 6 فوق‎الذکر به سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب آن به هیأت وزیران محول شده و هیأت دولت با استفاده از اختیار قانونی مزبور به شرح ماده 5 مصوبه شماره 2552/ت29933 مورخ 26/1/1383 پرداخت فوق‎العاده طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان به مشمولین ماده 8 قانون فوق‌الاشعار را غیر مجاز اعلام داشته است، بنابراین دادنامه شماره 18475 مورخ 26/2/1385 شعبه 32 دیوان عدالت اداری مشعر بر رد شکایت شاکی به خواسته برخورداری از فوق‎العاده مزبور به جهت استفاده از امتیاز مقرر در ماده 8 قانون فوق‎الذکر صحیح و موافق قانون و مقررات تشخیص داده می‎شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم الاتباع است.






هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری ـ مقدسی‌فرد

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)