سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
هیئت وزیران در جلسه مورخ 6/11/1387 بنا به پیشنهاد شماره 5264 ـ 1/862 مورخ 8/11/1386 سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، آییننامه اجرایی قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حراست از میراث فرهنگی ناملموس ـ مصوب2003 یونسکو ـ را به شرح زیر تصویب نمود:
آییننامه اجرایی قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حراست از میراث فرهنگی ناملموس ـ مصوب2003 یونسکو ـ
ماده1ـ در این آییننامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح زیر به کار میرود:
1ـ کنوانسیون ـ کنوانسیون حراست از میراث فرهنگی ناملموس ـ مصوب2003ـ یونسکو.
2ـ قانون ـ قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حراست از میراث فرهنگی ناملموس. ـ مصوب2003 یونسکو ـ .
3ـ سازمان ـ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.
4ـ میراث ـ میراث فرهنگی ناملموس از جمله:
الف ـ سنتها و اصطلاحات شفاهی از جمله زبان که محملی برای میراث فرهنگی ناملموس به شمار میرود.
ب ـ هنرهای نمایشی و ورزشی.
ج ـ رسوم اجتماعی، آیینهای دینی و ملی و جشنوارهها.
د ـ دانش و رسوم مربوط به طبیعت و کیهان.
هـ ـ مهارت در هنرهای دستی سنتی.
5 ـ میراث تأییدشده ـ آن دسته از میراثهای شناسایی و ثبت شده که برای معرفی، احیاء ، ترویج و یا ثبت جهانی به تأیید شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری رسیده باشد.
6 ـ گنجینههای زنده بشری ـ به افراد در قید حیات گفته میشود که در زمینه یک یا چند مورد از مصادیق میراث، صاحبنظر و استاد منحصر به فرد هستند به نحوی که فقدان آنها موجب فقر میراث گردد.
ماده2ـ سازمان موظف است در اجرای قانون و این آییننامه، اقدامات زیر را انجام دهد:
1ـ پژوهش در زمینه میراث.
2ـ شناسایی و تعیین مصادیق میراث در ایران.
3ـ مستندسازی میراث.
4ـ اقدامات لازم جهت حفظ میراث ازجمله ثبت آن.
5 ـ معرفی منتخب آثار ثبت و تأییدشده به یونسکو جهت ثبت در فهرستهای بینالمللی.
6 ـ معرفی میراث تأییدشده در رسانههای عمومی.
7ـ برگزاری نمایشگاهها و همایشهای داخلی و بینامللی برای معرفی میراث تأییدشده.
8 ـ ایجاد موزههای مرتبط با میراث.
9ـ حمایت از تشکلها و سازمانهای مردم نهاد که در زمینه حفظ و احیاء میراث تأییدشده فعالیت مینمایند.
تبصره ـ دستورالعملهای لازم در خصوص موارد یادشده توسط سازمان تهیه میگردد.
ماده3ـ ثبت مصادیق میراث در فهرستهای جداگانه زیر صورت میگیرد:
الف ـ فهرست عادی ـ کلیه مصادیق میراثی که نیازمند حراست فوری نباشد.
ب ـ فهرست فوری ـ مصادیق میراث در حال نسخ که نیازمند حمایت فوری است.
ماده4ـ سازمان موظف است در شناسایی و تعیین مصادیق میراث و حفاظت و حمایت از آن، مشارکت اقوام، جوامع، گروههای اجتماعی و اشخاصی که میراث مزبور را خلق، حفظ و منتقل کرده و یا مینمایند، جلب نموده به نحوی که آنها را در مدیریت حفظ و صیانت از آن دخالت دهد.
ماده5 ـ سازمان موظف است برای معرفی میراث تأییدشده به عموم، اقدامات لازم را به ویژه از طریق انتشار کتب، مقالات، کتابچهها و نشریات تخصصی و مانند آن معمول دارد.
ماده6 ـ سازمان پیشنهادات لازم را در جهت آشنایی دانشآموزان و دانشجویان با مفاهیم و اهمیت میراث، به وزارتخانههای علوم، تحقیقات و فناوری، آموزش و پرورش و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارایه مینماید.
ماده7ـ سازمان موظف است، کلیه تدابیر و برنامههای لازم را در برای شناسایی و معرفی گنجینههای زنده بشری و حمایت از آنها تنظیم و اجراء نماید.
ماده8 ـ سازمان موظف است برنامهریزی لازم را برای احیاء ، ترویج و معرفی میراث تأییدشده، به عمل آورد.
ماده9ـ سازمان میتواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط نسبت به تأسیس واحد پژوهشی و آموزشی مستقل پیرامون موضوعات مربوط به میراث در قالب پژوهشگاه موجود در سازمان اقدام نماید.
ماده10ـ سازمان میتواند در چارچوب قوانین و مقررات، تشکیلات اداری و نیروی انسانی لازم را برای تحقق وظایف خود ایجاد نماید.
ماده11ـ سازمان موظف است « کارگروه ملی میراث فرهنگی ناملموس» را به منظور حُسن اجرای مقررات کنوانسیون و این آییننامه و انجام هماهنگیهای لازم برای شناسایی میراث و حمایت از آن با عضویت نمایندگان دستگاههای زیر تشکیل دهد:
1ـ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
2ـ وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
3ـ وزارت آموزش و پرورش.
4ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
5 ـ وزارت اطلاعات.
6 ـ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.
7ـ سازمان تربیت بدنی.
8 ـ سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
9ـ فرهنگستان هنر.
10ـ فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی.
تبصره ـ سازمان در صورت لزوم میتواند از سایر دستگاهها برای شرکت در جلسات کارگروه یادشده حسب مورد دعوت به عمل آورد.
ماده12ـ تمامی دستگاههای اجرایی مکلفند در شناسایی و ثبت میراث با سازمان همکاری نمایند.
ماده13ـ سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران موظف است همکاری لازم را با سازمان در امر معرفی و ترویج میراث تأییدشده در سطوح داخلی و خارجی به عمل آورد.
ماده14ـ تمامی موارد مندرج در این آییننامه در صورتی مشمول ثبت و حمایت خواهندشد که با قوانین و مقررات و ارزشهای ملی و دینی جمهوری اسلامی ایران مغایرت نداشته باشند.
ماده15ـ سازمان مسئول حُسن اجرای قانون و مقررات این آییننامه و کنوانسیون و تهیه گزارشهای موضوع ماده (29) کنوانسیون و ارایه آن به کمیته بینالدول میباشد.
معاون اول رئیس جمهور ـ پرویز داودی
نوع :
4
شماره انتشار :
18625
تاریخ تصویب :
1387/11/6
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری
موضوع :