قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برنامه کنترل بیماریهای مشترک انسان و دام مدیترانه

قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برنامه کنترل بیماریهای مشترک انسان و دام مدیترانه شماره 426/174



جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
عطف به نامه شماره 74312/39719 مورخ 13/5/1387 در اجراء اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برنامه کنترل بیماریهای مشترک انسان و دام مدیترانه که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده بود با تصویب در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ 14/12/1387 و تأیید شورای محترم نگهبان به پیوست ابلاغ می‌گردد.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی

شماره 5916 23/1/1388
وزارت جهاد کشاورزی ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برنامه کنترل بیماریهای مشترک انسان و دام مدیترانه که در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ چهاردهم اسفند ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 26/12/1387 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 426/174 مورخ 17/1/1388 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می‌گردد.

رئیس‎جمهور ـ محمود احمدی‌نژاد

قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برنامه کنترل بیماریهای مشترک انسان و دام مدیترانه

ماده واحده ـ به دولت اجازه داده می‌شود در « برنامه کنترل بیماریهای مشترک انسان و دام مدیترانه» عضویت یابد و نسبت به پرداخت حق عضویت مربوط اقدام نماید. دستگاه اجرائی طرف عضویت، وزارت جهاد کشاورزی و مرجع رسمی تماس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است.

بسم الله الرحمن الرحیم

برنامه کنترل بیماریهای مشترک انسان و دام مدیترانه

مقدمه:
برنامه کنترل بیماری‌های مشترک انسان و دام مدیترانه (ام.زد.سی.پی) در سال 1978 میلادی (1356 هجری شمسی) توسط تعدادی از کشورها، سازمان جهانی بهداشت و با کمک برنامه توسعه سازمان ملل تشکیل شد و آن نتیجه راه حل شماره 45/31 مجمع جهانی بهداشت (دبلیو.اچ.آ) بر روی پیشگیری و کنترل بیماریهای مشترک و بیماریهای منتقله توسط مواد غذایی حیوانی تنظیم شده بود و منطبق با مصوبات سی و یکمین اجلاس سازمان جهانی بهداشت بود که در سال 1978 میلادی (1356 هجری شمسی) برگزار شده بود.
برنامه خدمات بین کشوری و برنامه‌های ملی کنترل هاری، کیست هیداتیک، تب‌دره ریفت و بروسلا و بهداشت مواد غذایی را شامل می‌شد. وضعیت فعلی بر مبنای توسعه برنامه‌های کشورهای عضو استوار شده است.
ماده1ـ اهداف و تصویر برنامه
1ـ اهداف برنامه منظورهای زیر را شامل می‌شد:
الف ـ برنامه‌های کشوری کنترل بیماری‌های مشترک و بیماری‌های منتقله از راه مواد غذایی مرتبط را به عنوان یک برنامه ادغام‌یافته، تسریع نماید.
ب ـ همکاریهای بین خدمات بهداشتی و سازمان دامپزشکی کشور را در جهت توسعه مراقبت، پیشگیری و کنترل بیماری‌های مذکور، تقویت نماید.
ج ـ بیماریهای مرتبط به مراکز مطالعاتی سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) را که در مسیر فعالیتهای تحت پوشش برنامه قرار دارند تداوم و گسترش دهد.
2ـ برنامه باید پوشش‌دهنده تمامی جنبه‌های مرتبط بهداشت عمومی دامپزشکی بوده با فعالیتهای سنتی و فعالیتهای منتج شده از توسعه فن‌آوریهای صنعتی و شهرنشینی کشورهای عضو مشتمل بر سازماندهی و مدیریت خدمات که با بیماریهای منتقله از راه مواد غذایی با منشأ دامی ارتباط داشته باشد.
ماده2ـ مشارکت در برنامه
1ـ هر کشوری در اروپا و یا در هر کشور عربی، می‌تواند توسط مدیرکل سازمان جهانی بهداشت، به مشارکت در برنامه دعوت شده و پذیرش او ثبت شود.
2ـ هر شرکت‌کننده می‌تواند برنامه را شش ماه پس از نامزدی از سوی مدیرکل قطع کند و قطع مشارکت نیز پس از موافقت مدیرکل عملی خواهد بود.
3ـ مشارکت به دو طریق قابل تعلیق است:
الف ـ توسـط کـارگروه (کمـیته) مشـترک همـاهنگی کـه بر اسـاس مـاده (7) تشکیل شده باشد.
ب ـ در صورتی که شرکت‌کننده حق‌السهم خود را پرداخت نکرده باشد و یا اگر برابر ماده (3) نسبت به پرداخت حق‌السهم خود در طی دو سال متوالی عمل ننموده باشد.
4ـ سازمانها و مؤسسات چندمنظوره می‌توانند از سوی کارگروه (کمیته) مشترک هماهنگی در برنامه دعوت شده و شرکت نمایند.
ماده3ـ الزامات شرکت‌کنندگان
1ـ با قبول شرایط، هر عضو باید:
الف ـ سیاستهای ملی مناسب را تدوین نموده و می‌تواند برنامه مؤثری را در مورد کنترل بیماریهای مشترک و بیماریهای منتقله از راه مواد غذایی اجراء نماید.
ب ـ فعالیتهای خود را به یک همکاری فنی مؤثر در مورد سایر شرکت‌کنندگان معطوف داشته و منابع خود را برابر خواست مراکز مطالعاتی سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) پایه‌گذاری نموده و سازماندهی و تسهیلات تحقیقات و آموزش و مراقبت همه‌گیرشناسی (اپیدمیولوژیک) و اطلاعات کشوری مرتبط را فراهم نماید.
ج ـ تا 30 ژوئن هر سال حق‌السهم به مقدار 20000 دلار را پرداخت نموده و سازمان جهانی بهداشت را مطلع نماید و قبل از مهلت آن، آن را انتقال دهد. هر نوع مشارکت بیشتر مالی نسبت به حداقل اعلام شده حسب موافقتنامه‌ها خواهد بود.
2ـ در زمان قبولی این موقعیت هر شرکت‌کننده باید یک هماهنگ‌کننده کشوری را برای قانونمندی برنامه‌ها معرفی نماید.
ماده4ـ سازمان جهانی بهداشت:
الف ـ سازمان جهانی بهداشت باید مسؤول اداره و هماهنگی برنامه‌ها در ارتباط نزدیک با شرکت‌کنندگان باشد.
سازمان جهانی بهداشت باید به جلب حمایت ادارات منطقه‌ای و ستادی در برنامه‌ریزی و اجراء پرداخته، فعالیتها را ارزشیابی کند.
ب ـ سازمان جهانی بهداشت با مقررات مالی خود اداره مالی دریافتهای موضوع ماده (3) را برای اهداف برنامه به‌کار خواهد گرفت اما یک ترازنامه (بیلان) سالانه را باید به کارگروه (کمیته) هماهنگی ارائه نماید.
ج ـ سازمان جهانی بهداشت باید سعی کند که بودجه این برنامه را به بودجه سایر برنامه‌ها، اضافه نماید.
ماده5 ـ سازمان خواروبار و کـشاورزی ملل متحد (فائو) و اداره بین‌المللی بیماری‌هـای دامـی واگیردار (اپیزوتیکو) بایـد در جریان گسـترش برنامـه‌ها بوده و برای هماهنگی برنامه‌ها و فعالیتها باید دعوت شوند تا در تبادل اطلاعات و کنترل بیماریهای مشترک مداخله نمایند.
ماده6 ـ شورای وزیران بهداشت کشورهای عربی و اتحادیه اروپا و بانکهای توسعه اقتصادی و اجتماعی عرب باید در جریان پیشرفت برنامه‌ها باشند و برای همکاری و مشارکت در فعالیتها دعوت شوند.
ماده7ـ کارگروه (کمیته) مشترک هماهنگی
الف ـ یک کارگروه (کمیته) هماهنگی مرکب از تمامی شرکت کنندگان و سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) باید جمع شوند و حق عضویت به شرکاء تعلق می‌گیرد و مشارکت آنها تابع مقررات ماده (3) خواهد بود.
ب ـ کارگروه (کمیته) هماهنگی باید:
ـ فعالیتهای برنامه را بازنگری نماید.
ـ با دیدگاه تصویبی فعالیتها و بودجه مرتبط را از سوی سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) باید انجام شده تلقی نموده و برای برنامه دوسالانه بعدی منظور دارد.
ـ و برابر ماده (10) پیشنهادها با دیدگاه انطباقی باید انجام پذیرد.
ج ـ کارگـروه (کمیـته) هماهنگی بـاید حداقل هـر دو سال یـک بار، با سازمان بهداشت جهـانی (دبلیو.اچ.اُ) ارتباط داشته باشـد و برابر مفاد پاراگراف (4) ممکن است قوای خود را با پروژه انطباق‌داده و توسط کارگروههای (کمیته‌های) فرعی مسئوولیت و وظایف را شروع کند.
د ـ تصمیمات کارگروه (کمیته) فنی وقتی اعتبار دارد که اکثریت شرکت کنندگان و سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) حضور داشته باشند و کلیه تصمیمات توسط تفاهم جمعی صورت پذیرد و گرنه باید توسط اکثریت اعضاء حاضر زیر، کارگروهی (کمیته‌ای) برای رد هرگونه مشکلی ایجاد شود.
هـ ـ علاوه بر نمایندگان سازمانهایی که برابر ماده (5) و (6) عضو هستند نمایندگان و اعضاء دیگر مجازند که به عنوان مشاهده‌گر شرکت نمایند.
ماده 8 ـ کارگروه (کمیته) کنترل بیماری‌های مشترک انسان و دام مدیترانه (ام.زد.سی.سی)
1ـ برنامه باید یک مرکز کنترل بیماریهای زئونوتیک منطقه‌ای داشته باشد که بتواند تحت راهنمایی کارگروه (کمیته) هماهنگی و سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) فعالیت نموده و هماهنگی‌های لازم را معمول و قانونمند نماید. موضوع مورد توافق یا نتیجه‌گیری باید بین دولت یونان و سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) فقط باید در آتن انجام شود.
2ـ مدیر مرکز باید توسط سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) انتخاب شود و باید قادر باشد منابع مالی لازم را تامین نماید و مدیر باید قابلیت و قدرت فعالیت و اختیار را از سوی مرکز داشته باشد. سایر کارکنان (پرسنل) لازم که در مقابل مدیر مسؤولیت دارند باید توسط کارگروه (کمیته) هماهنگی تعیین و توسط مقررات و قوانین سازمان بهداشت جهانی(دبلیو.اچ.اُ) و کشور مربوطه فعالیت نمایند.
3ـ مرکز می‌تواند:
3ـ1ـ جزئی از محتوای برنامه باشد و به عنوان هماهنگ‌کننده فعالیتهای ملی در زمینه بیماریهای مشترک و بیماریهای تغذیه‌ای مرتبط عمل نموده تماسهای بین کشوری را با مقامات ملی و موسسات ذی ربط فراهم نماید.
3ـ2ـ حافظ قوانین و مقررات سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) اعم از (منطقه‌ای یا ستادی) و سایر ارگانهای مرتبط باشد.
3ـ3ـ شرکاء را در قبال درخواستهایشان راهنمایی نماید تا در برنامه‌ریزی و اداره برنامه موفق باشند.
3ـ4ـ به عنوان یک مرکز روشنگر برای اطلاع رسانی بیماریهای مشترک و منتقله را از راه غذا با منشا دامی فعالیت نماید.
3ـ 5 ـ حافظ مداخلات موثر منابع مختلف نظیر نیروی انسانی، مربیان آموزشی غذا و آموزش بهداشت و مواد بیولوژیک باشد.
ـ مشاور و مشوق برنامه‌های آموزشی باشد.
3ـ6 ـ مراکزی را شناسایی کند که قادر و قابل به پوشش محتوای برنامه بوده و در مسیر ادغام این مراکز در برنامه باشد.
ـ سایر فعالیتهایی را که کارگروه (کمیته) هماهنگی نیاز دارد فراهم نماید.
د ـ مرکز باید برای سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) فضایی را تهیه کند تا نسبت به توزیع منابع و اطلاعات بین شرکاء و موسسات مطالعاتی عمل نماید و گزارش سالانه پیشرفتهای ملی و بین کشوری را دریافت نموده و بتواند ترازنامه (بیلان) سالانه را تهیه و گزارش نماید.
هـ ـ تمامی مدارک تهیه شده توسط مرکز باید عملی بوده و به زبانهای عربی ـ انگلیسی و فرانسه ترجمه شده باشد.
ماده 9 ـ الزامات قهری
وقتی یک مرکز به عنوان مرکز برنامه‌ریزی انتخاب خواهد شد که محل کارگروه (کمیته) کـنترل بیماری‌های مشترک انسان و دام مدیترانه (ام.زد.سی.سی) توسط دولت مربـوطه قبول شود و حـداقل نُه کشـور عضو نیـز این محل را قبـول و اعلان نموده باشند.
ماده 10ـ صدور بیانیه
الف ـ این بیانیه می‌تواند توسط کارگروه (کمیته) هماهنگی مشترک در چهارچوب پاراگرافهای زیر ارائه گردد.
ب ـ پیشنهادهای متون این بیانیه توسط شرکاء سازمان جهانی بهداشت باید تدوین گردیده و توسط سازمان بهداشت جهانی (دبلیو.اچ.اُ) به هر یک از شرکاء ظرف سه ماه قبل از روز شروع همایش کارگروه (کمیته) ارائه گردد.
ج ـ توافق بر هر یک از مواد بیانیه نیازمند موافقت اکثریت شرکاء و سازمان جهانی بهداشت می‌باشد.
ماده 11 ـ پایان
الف ـ اجـراء مفـاد این بیانیه در صـورتی که تعـداد شرکاء از ده کمـتر باشد منتفی است مگر این که قبل از رای‌گـیری تصمیم دیگری از سوی اکثریت اعلام شده باشد و یا سازمان جهانی به این نتیجه برسد که اهـداف اساسی او توسط این بیانیه ضمانت اجرائی ندارد.
ب ـ به محض پایان یافتن سالهای برنامه هرگونه اعتبار قابل توجهی که به برنامه مربوط است می‌تواند توسط کارگروه (کمیته) هماهنگی در مسیر کنترل بیماریهای مشترک و منتقله توسط غذا با منشاء دامی مصرف گردد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به برنامه شامل مقدمه و یازده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ چهاردهم اسفند ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 26/12/1387 به تایید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)