قانون اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی

قانون اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی شماره241




مدیرعامل محترم روزنامه رسمی کشور
با توجه به انقضای مهلت مقرر در ماده «1» قانون مدنی و در اجرای مفاد تبصره ماده «1» قانون مذکور، یک نسخه تصویر «قانون اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی» برای درج در روزنامه رسمی ارسال می‌گردد.


رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی

شماره75381/338 15/12/1390
جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
عطف به نامه‌‌ شماره 92495/42412 مورخ 5/5/1388 در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم(123) قانون اساسی جمهوری‌اسلامی‌ایران قانون اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی که با عنوان لایحه به مجلس ‌شورای ‌اسلامی تقدیم گردیده بود، با تصویب در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ 6/7/1390 و تأیید شورای محترم نگهبان به‌پیوست ابلاغ می‌گردد.


رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی

قانون اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران
در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی


ماده واحده ـ ردیف (52) فهرست اول قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی ـ مصوب 26/1/1365ـ به شرح زیر با توجه به قرارداد پیوست اصلاح و تبصره‌های زیر به عنوان تبصره‌های(6) و(7) به قانون یاد شده الحاق می‌شود:

تبصره6 ـ ایجاد هماهنگی، نظارت و ارزیابی موارد عضویت دولت (قوه مجریه) در سازمانها و مجامع بین‌المللی بر عهده ریاست جمهوری (معاونت حقوقی رئیس‌جمهور) است.
تبصره7ـ در اجرای قرارداد ضمیمه این قانون رعایت اصل هفتاد وهفتم (77) قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ایران، الزامی‌است.

قرارداد یکنواخت استفاده از واگنها
(جی. سی. یو)

پیشگفتار
استفاده از واگنها توسط شرکتهای راه‌آهنی به عنوان وسیله حمل و نقلی، اتخاذ مفاد قراردادی مبنی بر حقوق و تعهدات هر یک از طرفین را ملزم می‌سازد.
برای بهبود کارآیی و رقابت‌پذیری ترافیک باری ریلی، بدینوسیله نگهدارنده‌های واگن و شرکتهای راه‌آهنی که فهرست آنها در ضمیمه (1) درج شده است، موافقت خود را برای اجرای مفاد قرارداد کلی استفاده از واگنها (جی. سی. یو) اعلام می‌دارند.
فصل1ـ هدف، حیطه کاربرد، فسخ، گسترش قرارداد، محرومیت از عضویت
ماده1ـ هدف
1ـ1ـ این قرارداد، به همراه ضمایم مربوطه، شرایط تأمین واگن جهت استفاده به‌عنوان وسیله حمل و نقلی توسط شرکتهای راه‌آهنی در ترافیک ملی و بین‌المللی براساس حیطه کاربرد کنوانسیون مربوط به حمل و نقل بین‌المللی راه‌آهن (کتیف) جاری را مطرح می‌سازد.

2ـ1ـ مفاد این قرارداد در مورد نگهدارنده‌های واگن و شرکتهای راه‌آهن به عنوان کاربر واگنها اعمال خواهد شد.
3ـ1ـ استفاده از واگن شامل تردد به صورت پر و خالی، همچنین شرایطی که واگن در اختیار یک شرکت راه‌آهنی عضو قرار دارد، است.
4ـ1ـ استـفاده و نگهداری با پذیرش واگن توسـط شرکت راه‌آهـن آغاز و با تحویل آن به نگهدارنده یا شخص مجاز دیگری، برای مثال یک شرکت راه‌آهنی عضو دیگر، گیرنده قراردادی کالای حمل شده یا بهره‌‌بردار خطوط فرعی خصوصی مجاز به دریافت واگن، خاتمه می‌یابد.
ماده2ـ حیطه کاربرد
1ـ2ـ قرارداد حاضر در ترافیک ریلی بین‌المللی نسبت به مقررات یکسان مربوط به قرارداد استفاده از وسائط نقلیه در ترافیک بین‌المللی راه‌آهن (سی.یو. وی) (ضمیمه دی) از کتیف 1999 میلادی «1378 هجری‌شمسی» و در ترافیک ریلی داخلی نسبت به هرگونه مقررات ملّی قابل اجراء، تا حد مجاز، از اولویت برخوردار خواهد بود.
2ـ2ـ پذیرش، از اولین روز فصل بعدی سال، اجراء خواهد شد، مشروط بر این که حداقل یک ماه قبل این مورد به دفتر(جی. سی. یو) اعلام شده باشد.
3ـ2ـ مفاد قرارداد چند جانبه حاضر بین امضاءکنندگان اعمال خواهد شد تا حدی که مفاد دیگری میان خود منعقد نکرده باشند.
4ـ2ـ دفتر (جی. سی. یو) هرسه ماه در روزهای اول ژانویه (11 دی)، اول آوریل (12 فروردین)، اول اکتبر (9 مهر) هر سال، فهرست جدیدی از امضاءکنندگان (اعضاء) را منتشر خواهد کرد.
ماده3ـ فسخ
هر یک از اعضاء می‌توانند در پایان هر سال تقویمی، حداقل شش‌ماه قبل با ابلاغ کتبی به دفتر(جی. سی. یو) از این قرارداد انصراف دهند. فسخ و تاریخ اجرای آن از طریق فهرست سه ماهه مورد اشاره در ماده(4ـ2) به اعضاء ابلاغ خواهد شد.
ماده4ـ گسترش قرارداد
طرفین قرارداد (جی. سی. یو) به منظور گسترش این قرارداد، مقررات داخلی (ضمیمه‌) را تنظیم خواهند نمود. دفتر جی.سی.یو مسؤولیت بازنگری و هماهنگی هرگونه اصلاحات در (جی. سی. یو)را بر عهده خواهد داشت.
ماده5 ـ محرومیت از عضویت
اگر عضوی نتواند مبلغ مقرر بیش از صد یورو به عنوان بدهی خود را براساس بخش (1) ماده(12) از ضمیمه(8) پرداخت کند و بیش از شش‌ماه به تعویق بیافتد و پس از درخواست کتبی نسبت به پرداخت نتواند ظرف دو ماه آن را پرداخت کند، محرومیت از عضویت وی در فهرست سه ماهه بر اساس ماده (4ـ2) اعلام خواهد شد. ازآن زمان به بعد وی براساس مواد (16) و (17) به عنوان شخص ثالث در نظر گرفته خواهد شد.
ماده6 ـ حذف شده است.
فصل2ـ تعهدات و حقوق نگهدارنده واگن
ماده7ـ تأیید فنی و حفظ و نگهداری واگنها
1ـ7ـ نگهدارنده تضمین می‌نماید که واگنهای وی از نظر فنی مطابق با قوانین جاری اروپا مورد تأیید بوده و در تمام طول مدت بهره‌‌برداری نیز در این شرایط خواهند بود.
2ـ7ـ نگهدارنده باید بنا بر درخواست شرکتهای راه‌آهنی کاربر مدرکی مربوط به مطابقت حفظ و نگهداری واگنهای مربوطه با مقررات جاری ارائه دهد.
3ـ7ـ نگهدارنده باید به شرکتهای راه‌آهنی اجازه دهد تا هرگونه بازرسیهای لازم، به ویژه موارد ذکر شده در ضمیمه(8)، بر روی واگنها را انجام دهد.
ماده8 ـ مندرجات و علائم واگن، مشخصات نگهدارنده
بدون تخطی از مقررات جاری، واگنها باید حاوی مشخصات ذیل باشند:
- مشخصات نگهدارنده
- مندرجات و علائم روی واگن طبق ضمیمه(11)
- در صورت لزوم، ایستگاه یا منطقه مبدأ
ماده 9ـ حق آرایش نگهدارنده
1ـ9ـ نگهدارنده بر واگنهای خود نظارت خواهد داشت.
2ـ9ـ فقط نگهدارنده به‌جز دلایل ایمنی، درخصوص استفاده از واگنهای مربوطه، مجاز به صدور دستورالعمل به شرکتهای راه‌آهنی خواهد بود.
3ـ9ـ نگهدارنده دستورالعملهای لازم برای حمل به موقع واگنهای خالی به شرکتهای راه‌آهنی ارائه خواهد داد.
4ـ9ـ هرگونه درخواست ازجانب نگهدارنده درخصوص عدم تحویل واگنهای مربوطه به شرکتهای راه‌آهنی خاص، اعم از عضو یا شخص ثالث، باید رعایت گردد.
فصل3ـ تعهدات و حقوق شرکتهای راه‌آهنی
ماده 10ـ پذیرش واگنها
منوط به این که نگهدارنده تعهدات مربوطه خود را مطابق با مفاد فصل(2) رعایت کند، شرکتهای راه‌آهنی نیز واگنها را طبق خدمات تجاری خود خواهند پذیرفت.
ماده 11ـ عدم پذیرش واگنها
یک شرکت راه‌آهنی می‌تواند در شرایط ذیل واگنها را رد کند:
- یک مقام ذی‌صلاح پذیرش آنها را ممنوع کند؛
- پذیرش آنها بنا بر دلایل بهره‌‌برداری خاص برخی از شرکتهای راه‌آهنی به‌طور موقت غیرممکن باشد؛
- به ‌دلیل وجود شرایط مستثنی که خارج ازکنترل شرکت راه‌آهنی است (به‌ویژه حوادث غیرمترقبه) که به طور موقت مانع پذیرش واگنها می‌شوند؛
- شرایط واگن با مقررات فنی و تعمیر و نگهداری یا دستورالعملهای فعلی بارگیری مطابقت ندارد.
یک شرکت راه‌آهنی نمی‌تواند اقدام به عدم پذیرش واگنهای خود که به صورت خالی و قابل تردد هستند، کند.
ماده12ـ جابه‌جایی واگنها
هر شرکت راه‌آهنی باید واگنها را با احتیاط و دقت جابه‌جا کرده و بازدیدهای مورد اشاره در ضمیمه(9) را انجام دهد. به‌همین شکل، صرف‌نظر از نگهدارنده آنها، به‌ویژه باید کلیه بازدیدهای مورد نیاز از لحاظ ایمنی را بر روی واگنها انجام دهد. هزینه‌های مربوط به این بازدیدهای منظم نباید در فاکتور مجزایی به نگهدارنده ارسال شود.
ماده13ـ دوره‌های حمل واگنها و تعهدات مالی
1ـ13ـ دوره‌های حمل واگنهای پر به دوره عبور(ترانزیت) کالای حمل شده بستگی دارد. دوره‌های حمل واگنهای خالی طی موافقتنامه‌ای تعیین می‌شود. درصورت فقدان چنین موافقتنامه‌ای، دوره‌های تعیین شده درماده(16) از مقررات مربوط به قرارداد حمل و نقل بین‌المللی کالاها با راه‌آهن (سی.آی.ام) درخصوص بار واگن دربست اعمال خواهد شد.
2ـ13ـ شرکت راه‌آهن کاربر در شرایط ذیل مسؤولیت در قبال طولانی شدن زمان حمل نخواهد داشت:
- خطای نگهدارنده،
- سفارش از سوی نگهدارنده مبنی بر عدم قصور شرکت راه‌آهن کاربر،
- نقص در واگن یا بار مربوطه،
- شرایط و عواقبی که راه‌آهن کاربر قادر به اجتناب و پیشگیری از آن نباشد،
- عدم پذیرش موجه واگن یا محموله طبق ماده(11)
3ـ13ـ اگر این دوره‌ها به دلایل منسوب به یک شرکت راه‌آهنی طولانی‌تر گردند، نگهدارنده می‌‌تواند برای بلااستفاده بودن واگنها درخواست خسارت کند. مگر طور دیگر توافق شده باشد، میزان خسارت بلااستفاده بودن مطابق با ضمیمه(6) محاسبه خواهد شد. این میزان، به اضافه خسارت تعیین شده در ماده(2ـ23)، نباید از میزان قابل پرداخت برای بلااستفاده بودن واگن تجاوز کند. این مبلغ باید علاوه بر خسارت تعیین شده طبق مواد (3ـ20) یا (1ـ23) مطالبه شود.
ماده14ـ آرایش واگنهای خالی
1ـ14ـ شرکت راه‌آهن باید دستورالعملهای ارائه شده از سوی نگهدارنده جهت حمل واگنهای خالی بر اساس خدمات تجاری خود را اجراء کند.
2ـ14ـ واگنهای خالی باید همراه با برگه مشخصات واگن (رجوع شود به «ضمیمه3») اعزام شوند.
برنامه‌های استفاده از برگه مشخصات واگن در راهنمای برگه مشخصات مقررات یکسان مربوط به قرارداد استفاده از وسائط نقلیه در ترافیک بین‌المللی راه‌آهن (سی.یو.وی) شناسنامه واگن ـ مقررات یکسان مربوط به قرارداد استفاده از وسائط نقلیه در ترافیک بین‌المللی راه‌آهن (جی. ال. دبلیو ـ سی. یو. وی)، منتشر شده توسط کمیته بین‌المللی حمل و نقل ریلی ـ کمیته بین‌المللی حمل و نقل راه‌آهن (سی.آی.تی) قید شده است.
3ـ14ـ اگر نگهدارنده نتواند تا زمان عودت واگنها توسط شرکت راه‌آهن، حداکثر پس از تخلیه، دستورالعملها را ارائه کند، شرکت راه‌آهن موظف به عودت واگن به ایستگاه یا منطقه مبدأ یا هر ایستگاهی که از پیش تعیین شده است، خواهد بود.
ماده15ـ اطلاعات جهت ارائه به نگهدارنده
1ـ 15ـ شرکت راه‌آهن کاربر باید کلیه اطلاعات لازم برای بهره‌‌برداری و حفظ و نگهداری واگنها را به نگهدارنده ارائه دهد.
2ـ 15ـ شرکتهای راه‌آهنی باید اطلاعات مربوط به واگنهای مورد استفاده خود از سامانه(سیستم)های ثبت عملیات و داده‌های خود در مورد کیلومتراژ واقعی حمل شده را به نگهدارنده‌ها ارائه دهند.
ماده16ـ تحویل واگن به اشخاص ثالث
شرکت راه‌آهنی که بدون اجازه نگهدارنده واگن را به شخص ثالث تحویل می‌دهد به‌ویژه برای هرگونه خسارت احتمالی در قبال نگهدارنده مسؤول خواهد بود. مسؤولیت شخص ثالث نیز به قوت خود باقی است.
ماده17ـ پذیرش واگن از نگهدارنده‌های ثالث
قرارداد حاضر همچنین در واگنهای متعلق به نگهدارنده‌هایی که عضو قرارداد (جی.سی.یو) نبوده ولی در عین حال مورد تأیید یک شرکت راه‌آهن عضو هستند، اعمال خواهد شد.
در این صورت، شرکت راه‌آهنی که واگن را پذیرفته است در قبال سایر طرفین قرارداد به عنوان نگهدارنده تلقی خواهد شد.
فصل4ـ اثبات و رسیدگی به خسارات وارده به واگن در اختیار یک شرکت راه‌آهنی
ماده18ـ ‌اثبات خسارت
1ـ 18ـ وقتی خسارت وارده به واگن یا گم شدن و خسارت‌دیدگی قطعات جداشدنی روی واگن توسط یک شرکت راه‌آهنی مشاهده شده یا مسلم دانسته شود یا نگهدارنده چنین ادعاء کند، شرکت راه‌آهنی باید بدون تأخیر و در صورت امکان با حضور نگهدارنده، گزارش خسارت واگن را تنظیم نماید (مطابق «ضمیمه4») و ماهیت خسارت یا گم شدن و تا حد امکان دلیل و زمان وقوع آن‌ را مستند سازد.
2ـ 18ـ وقتی خسارت یا گم شدن قطعات مانع بهره‌برداری از واگن نشود، چنانچه خسارت یا گم شدن ثبت شود، نیازی به دعوت از نگهدارنده نیست.
3ـ 18ـ نسخه‌ای از گزارش خرابی واگن بدون تأخیر به نگهدارنده ارسال خواهد شد.
4ـ 18ـ چنانچه نگهدارنده مضمون گزارش خرابی واگن را نپذیرد، می‌تواند درخواست نماید که کارشناسی که توسط طرفین قرارداد یا از طرق قضائی انتخاب می‌شود، ماهیت، علت و میزان خسارت را ثبت نماید. این مرحله مشروط به قانون کشوری خواهد بود که این اتفاق در آن رخ داده است.
5 ـ 18ـ وقتی واگنی خسارت ببیند یا بخشی از آن گم شود و در نتیجه نتوان از آن بهره‌‌برداری نمود، شرکت راه‌آهنی نیز باید مراتب را سریعاً وحداقل در حد اطلاعات ذیل به نگهدارنده اطلاع دهد:
• شماره واگن
• وضعیت واگن(پر یا خالی)
• زمان و محلی که از سرویس خارج گردیده
• دلیل خارج شدن از سرویس
• جزئیات اداره‌ای که باید در جریان قرار گیرد
• مدت احتمالی که واگن برای بهره‌برداری موجود نخواهد بود (تا شش‌روز کاری، بیش از شش‌روز کاری)
ماده 19ـ رسیدگی به خسارت
1ـ19ـ شرکـت راه‌آهنی مقرر می‌دارد که واگن مطابق با مقررات ضمیمه (10) به سیر و حرکت بازگردانده‌شود. چنانچه هزینه تعمیرات بیش از هفتصد و پنجاه ‌یورو باشد، ابتداء باید موافقت نگهدارنده جلب شود، مگر در خصوص تعویض بلوکهای ترمز، چنانچه نگهدارنده پس از دو هفته کاری (به‌جز تعطیلی آخر هفته) پاسخی نداد، عملیات تعمیر ادامه خواهد یافت.
2ـ19ـ چنانچه هزینه تعمیر واگن خسارت دیده بیشتر از خسارت محاسبه شده مطابق با ضمیمه(5) باشد، واگن از نظر اقتصادی قابل تعمیر نخواهد بود.
3ـ19ـ وقتی خسارت بر مناسب بودن واگن جهت بهره‌برداری خدشه‌ای وارد نکرده، ولی استفاده از آن را مشکل کرده باشد، شرکت راه‌آهنی می‌تواند طوری تعمیرات را انجام دهد که واگن برای استفاده مجدد بدون توافق نگهدارنده مناسب باشد؛ تا مبلغ هفتصد و پنجاه یورو شرکت راه‌آهنی با توافق با نگهدارنده مجاز به انجام کارهای اضافی دیگری نیز خواهد بود.
4ـ19ـ پس از تکمیل تعمیرات و انجام دستورات خاص نگهدارنده، شرکت راه‌آهنی واگن را به ایستگاه مقصد ارسال خواهد نمود که از اول قرار بوده به آنجا فرستاده شود.
5 ـ19ـ در همه مواردی که شرکت راه‌آهنی تعمیرات را مطابق با شرایط مندرج در ضمیمه(10) انجام می‌دهد (یا ترتیب انجام آن را می‌دهد)، باید تعمیرات را با دقت لازم و کافی انجام دهد و از کارگاهها و مصالح تأیید شده استفاده نماید. شرکت راه‌آهنی باید اطلاعات دقیق از کار انجام شده برای نگهدارنده فراهم نماید.
6 ـ19ـ مدیریت قطعات یدکی در ضمیمه(7) آورده شده است.
7ـ19ـ هزینه تعمیرات در فصل(5) آورده شده است.
ماده 20ـ رسیدگی به واگنها و قطعات جداشدنی گم شده
1ـ20ـ واگن زمانی گم شده در نظر گرفته خواهد شد که سه‌ماه پس از روزی که شرکت راه‌آهنی گم شدن آن را به نگهدارنده اعلام کرده و درخواست جستجوی آن را داده باشد، در اختیار نگهدارنده قرار نگیرد، یا چنانچه نگهدارنده هیچ اخطاریه‌ای در مورد محل واگن دریافت نکرده باشد.
این زمان را باید به مدت زمانی که واگن به هردلیل غیرقابل استناد به شرکت راه‌آهنی یا به دلیل خسارت قادر به حرکت نبوده اضافه نمود.
2ـ20ـ قطعه‌ای از تجهیزات جداشدنی روی واگن وقتی گم شده در نظر گرفته می‌شود که به‌وسیله نقلیه بازگردانده نشود.
3ـ20ـ چـنانچه یک شرکت راه‌آهـنی مسؤول خسارت باشد، باید مبالغ زیر را به نگهدارنده پرداخت نماید:
ـ در مورد واگن گم شده، غرامت مطابق با ضمیمه(5) محاسبه می‌شود.
ـ در مورد تجهیزات گم شده، غرامت بالغ بر ارزش قطعه مورد نظر
4ـ20ـ نگهدارنده پس از دریافت غرامت، می‌تواند به صورت کتبی درخواست کند که وقتی واگن (یا قطعات جداشدنی) پیدا شد، به اطلاع وی رسانیده شود. در این مورد نگهدارنده می‌تواند درخواست نماید که در عرض شش‌ماه از دریافت اطلاعیه، در ازاء دریافت بازپرداخت غرامت، ‌واگن(یا قطعات جداشدنی) به وی عودت شود. مدت زمان میان پرداخت غرامت برای گم شدن واگن و بازپرداخت مربوطه توسط نگهدارنده، وی را متعهد به پرداخت غرامت برای بلااستفاده ماندن نمی‌نماید.
ماده21ـ رسیدگی به بوژیها
در مورد بوژیها نیز شرایط این فصل به همین ترتیب به‌کار خواهد رفت.
فصل5 ـ مسؤولیت درصورت مفقود شدن یا وارد آمدن خسارت به واگن
ماده22ـ‌ مسؤولیت شرکت راه‌آهن استفاده‌کننده
1ـ22ـ شرکت راه‌آهنی که از واگن استفاده می‌کند، مسؤول هر گونه مفقودی یا خسارت وارده به واگن یا تجهیزات آن در قبال نگهدارنده خواهد بود، مگر این‌که ثابت شود که خسارت از جانب وی نبوده است.
2ـ22ـ شرکت راه‌آهنی مسؤولیتی نخواهد داشت، چنانچه یکی از موارد زیر ثابت شود:
ـ شرایـطی که شرکت راه‌آهنی قادر به اجتناب از آنها نبوده است و شرایطی که قابل جلوگیری نمی‌‌باشد.
ـ خطای شخص ثالث
ـ تعمیر و نگهداری ناکافی توسط نگهدارنده وقتی که شرکت راه‌آهنی بتواند ثابت کند که واگن کاملاً استفاده و بازرسی شده است.
ـ خطای نگهدارنده
چنانچه شرکت راه‌آهنی تا حدودی مسؤول تشخیص داده شود، خسارت بر عهده طرفین مسؤول و به نسبت سهم ایشان از مسؤولیت خواهد بود.
نگـهدارنده نمی‌تواند وجود عـیب ذاتی واگن خود را به عنوان مدرکی دال بر عدم مقصر بودن خود برشمرد.
3ـ22ـ شرکت راه‌آهنی در موارد ذیل مسؤول نخواهد بود:
ـ گم شدن یا خسارت وارد بر تجهیزات جداشدنی که در طرفین واگن فهرست نشده‌است.
ـ گم شدن و خسارت به تجهیزات جداشدنی(شلنگهای تغذیه، ‌ابزار و غیره)
مشروط بر این‌که نتوان ثابت کرد که ایراد دارند و خراب هستند.
4ـ22ـ به منظور تسهیل رسیدگی به خسارت و همچنین درنظر گرفتن استهلاک طبیعی واگن، کیفیت تعمیر و نگهداری و استفاده آن توسط اشخاص ثالث، فهرست خسارت در ضمیمه (12)به ترتیب زیر به‌کار خواهد رفت:
ـ خسارتی که برای نگهدارنده تعیین شده است، باید توسط نگهدارنده تقبل شود؛ علاوه بر این نگهدارنده باید برای خسارت بیشتر از هفتصد و پنجاه یورو به شرکت راه‌آهنی متوسل شود، چنانچه بتواند ادله‌ای مبنی بر مقصر بودن شرکت راه‌آهنی مزبور بیاورد.
ـ خسارت محوله به شرکت راه‌آهنی تا سقف حداکثر هفتصد و پنجاه یورو برعهده شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده خواهد بود.
ـ در خصوص خسارت محوله به شرکت راه‌آهنی بیشتر از هفتصد و پنجاه‌‌ یورو مطابق با مفاد بند (1ـ22) عمل خواهد شد.
ماده23ـ ‌میزان خسارت
1ـ23ـ در صورت گم شدن واگن یا قطعات آن، میزان غرامت باید مطابق با ضمیمه(5) محاسبه گردد.
2ـ23ـ در صورت ایجاد خسارت به واگن یا قطعات آن، غرامت باید به هزینه تعمیرات محدود گردد. غرامت برای بلااستفاده ماندن مطابق با بند(3ـ13) داده می‌شود. وقتی که درخواسـتی برای نگهدارنده جهـت انجام تعمیرات قطـعات یدکی ارسال شود، زمان بلااستفاده ماندن بین تاریخ درخواست و تاریخی که قطعات دریافت می‌شوند در نظر گرفته خواهد شد. میزان غرامت نباید از مبلغ قابل پرداخت برای گم شدن بیشتر باشد.
ماده24ـ ‌مسؤولیت کاربران قبلی
1ـ24ـ وقتی که شرکت راه‌آهنی که واگن را در اختیار دارد مسؤول نباشد، هر یک از کاربران قبلی در زنجیره فعلی استفاده (اعم از تردد پر و خالی) در قبال نگهدارنده برای هر ‌‌گونه خسارتی که به واگن وارد شده یا گم شدن و خرابی قطعات آن مطابق با ماده(22) مسؤول می‌‌باشد، چنانچه شرکتهای راه‌آهنی بعدی در زنجیره استفاده طبق شرایط ماده(22) بتوانند خود را معاف نمایند.
2ـ24ـ خارج از زنجیره استفاده، چنانچه نگهدارنده بتواند ثابت کند که کاربر باعث بروز خسارت گردیده است و اگر کاربر مذکور نتواند خود را طبق ماده(22) معاف بدارد، کاربر قبلی فقط در قبال نگهدارنده مسؤول خواهد بود.
ماده25ـ ‌تعهد نسبت به کاهش و تخفیف خسارات
وقتی پرداخت برای خسارات وارده به واگن انجام گیرد، طرفین قرارداد باید شرایط مرتبط با تعهد را بپذیرند تا ضررهای حاصله را محدود نمایند.
ماده26ـ ‌حل و فصل خسارات
شرکت راه‌آهن استفاده‌کننده یا کارگاه زیرمجموعه آن باید صورتحساب هزینه تعمیر واگن را به نگهدارنده بدهد، به استثناء هزینه‌هایی که شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده تحت شرایط ماده(22) خود مسؤول پرداخت آنها می‌باشد. وقتی که استفاده‌کننده قبلی مسؤول ایجاد خسارت باشد، نگهدارنده صورتحسابی برای هزینه تعمیراتی به آن استفاده‌کننده می‌فرستد که خود این صورتحساب نیز توسط شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده یا کارگاه برای نگهدارنده ارسال شده است.
نگهدارنده می‌تواند مطابق با ماده(13) ادعاء خسارت به دلیل بلااستفاده ماندن نماید.
فصل6 ـ مسؤولیت در صورتی که واگن موجب بروز خسارت شود
ماده27ـ ‌اصل مسؤولیت
1ـ27ـ نگهدارنده یا استفاده‌کننده قبلی مشمول این قرارداد مسؤول خسارتی خواهد بود که واگن ایجاد می‌نماید، وقتی که بتوان نشان داد که خرابی ایجاد کرده است. چنانچه شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده مقصر نباشد، طرف مسؤول باید شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده را در قبال دعاوی هر شخص ثالثی مصون بدارد.
2ـ27ـ چنانچه شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده تا حدودی مقصر باشد، غرامت باید توسط هر یک از طرفین به تناسب سهم خود در این مسؤولیت تعیین شود.
3ـ27ـ وقتی که شخص ثالثی به طور کامل یا تا حدودی در ایجاد خسارت مقصر باشد، طرفین قرارداد اصولاً می‌توانند از این شخص ثالث دعوای غرامت برای خسارت وارده نمایند.
4ـ27ـ به منظور ساده نمودن و سرعت بخشیدن به روند امور در صورت بروز خسارات کم اهمیت‌‌تر، شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده می‌تواند در شرایط کلی فروش خود مبلغی را مقرر نماید1 که در صورت وقوع خسارت تا (سقف) این مبلغ،‌ حتی چنانچه نگهدارنده یا استفاده‌کننده قبلی مقصر هم شناخته شود، از حقوق خود را در قبال آنها بگذرد. این کار در مواردی که تعمد یا قصور عمده‌ای از سوی نگهدارنده یا استفاده‌کننده قبلی وجود داشته، کاربرد نخواهد داشت.
5 ـ27ـ هر شرکت راه‌آهنی می‌تواند پیشنهاد نماید تا هر نگهدارنده‌ای را طبق مسؤولیت مدنی خود بیمه نماید.
6 ـ27ـ چنانچه مسؤولیت نگهدارنده در بندهای (4ـ27) و (5 ـ27) پوشش داده نشده باشد، نگهدارنده باید بیمه مطابق با قوانین داخلی خود را ارائه نماید.
فصل7ـ مسؤولیت در قبال پرسنل و سایر اشخاص
ماده 28ـ ‌اصل مسؤولیت
طرفین مورد قرارداد در قبال خدمه خود و سایر افرادی که از خدمات ایشان در ایفاء قرارداد بهره می‌برند، مسؤول خواهد بود، وقتی که این خدمه و سایر افراد در حیطه فعالیتهای خود عمل می‌کنند.
فصل8 ـ سایر موارد
ماده 29ـ ‌دستورالعملهای بارگیری
شرکتهای راه‌آهنی باید تضمین نمایند که حمل‌کنندگان شرایط بارگیری لازم‌الاجراء اتحادیه بین‌المللی راه‌آهن(یو.آی.سی) را رعایت می‌نمایند.
ماده 30ـ حسابداری و پرداخت
یورو باید به عنوان تنها واحد پول برای کلیه حسابها و پرداختها استفاده شود.
ماده31ـ تعهد پرداخت خسارات
وقتی‌که یکی از امضاء‌کنندگان در اجرای تعهدی که طبق این قرارداد برعهده وی می‌باشد، قصور ورزد، باید مبلغ خسارات مستقیمی ‌که متوجه امضاء‌کننده دیگری شده را بپردازد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ توصیه می‌شود که شرکتهای راه‌آهنی مبلغ 17000یورو را در نظر بگیرند.


ماده32ـ ‌مرجع قضائی ذی‌صلاح
مرجع قضائی ذی‌صلاح دادگاهی است که اقامه دعوی در آنجا صورت گرفته باشد، مگر آن‌که طرفین غیر از این توافق نموده باشند.
ماده33ـ ‌مرور زمان دعوی
1ـ33ـ‌ مرور زمان دعوی بر اساس فصل (3) یک‌سال خواهد بود. مدت مرور زمان براساس فصول(5) و (6)، سه‌سال خواهد بود.
2ـ33ـ ‌مدت مرور زمان به ترتیب زیر خواهد بود:
الف ـ درخصوص دعاوی که تحت فصل(3) اقامه شوند، از روزی که مدت زمان یا زمانهای مشخص شده در مقررات مربوط به قرارداد حمل و نقل بین‌المللی کالاها با راه‌آهن (سی.آی.ام) منقضی شود.
ب ـ در مورد دعاوی که تحت فصل(5) اقامه شوند، از روزی که خسارت یا گم شدن واگن ثبت شـده باشد یا از روزی که نگهدارنده بتواند واگن یا قطعات آن را مطابق با ماده(20) گم شده در نظر بگیرد.
پ ـ برای دعاوی که تحت فصل(6) اقامه شوند، از روزی که خسارت ایجاد شود.
ماده34ـ ‌زبانها
‌این قرارداد به انگلیسی، فرانسوی و آلمانی تهیه شده است و هر سه نسخه به‌طور یکسان الزام‌‌آور می‌باشند.
ماده35ـ اجراء
این قرارداد از دهم تیر ماه 1385 هجری شمسی (1/7/2006 میلادی) به اجراء درخواهد آمد.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)