مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص مغایرت اساسی

مرجع تصویب: شورای عالی شهرسازی و معماری ایران
شماره ویژه نامه: 717
پنج‌شنبه،27 شهریور 1393
سال هفتاد شماره 20255
شماره300/31351 18/6/1393
مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص مغایرت اساسی
طرح جامع شهر زنجان ـ الحاق به محدوده اراضی ویلاشهر
استاندار محترم و رئیس شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان زنجان
در اجرای بند (5) ماده (4) قانون تأسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و ماده (42) آیین‌نامه نحوه بررسی و تصویب طرحهای توسعه و عمران محلی، ناحیه‌ای، منطقه‌ای و ملی و مقررات شهرسازی و معماری کشور، مصوب 12/10/1378 هیأت محترم وزیران، به استحضار می‌رساند؛
شورای عالی شهرسازی و معماری در جلسه مورخ 3/6/1393 خود مغایرت اساسی طرح جامع شهر زنجان ـ الحاق به محدوده اراضی ویلاشهر را پیرو صورتجلسه کمیته فنی مورخ 20/5/1392 (پیـوست) مورد بررسی قـرار داده و ضمن تأییـد نظرات کمیته فنی، به شرح ذیل اتخاذ تصمیم نمود.
نظر به اینکه طرح جامع تجدیدنظر شهر زنجان در دست تهیه بوده و مشاور طرح در شرف ارایه الگوی پیشنهادی به مراجع بررسی و تصویب در استان می‌باشد و براساس مصوبات شورای مسکن استان ارایه شده توسط نماینده اداره کل راه و شهرسازی استان مبنی بر توافق واگذاری 70 درصد اراضی به دولت و شهرداری و 30 درصد سهم تعاونی مسکن ویلاشهر به دلایل مشروحه ذیل طرح ارایه شده را فاقد تأثیرات مثبت برای شهر زنجان و شهروندان آن ارزیابی می‌نماید. و ضرورتی برای الحاق این اراضی به محدوده شهر نمی‌بیند:
1ـ با توجه به اینکه بازنگری طرح جامع شهر زنجان در دست تهیه بوده و در مرحله ارایه الگوی پیشنهادی می‌باشد، لذا پیشنهاد اولویت‌دار کمیته فنی مطالعه همزمان اینگونه پیشنهادات به دلیل اثرات متقابل این الحاق به شهر با مطالعات طرح جامع شهر می‌باشد.
2ـ مغایرت با «مصوبه مورخ 10/8/1378 شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مبنی بر ضوابط جلوگیری از افزایش محدوده شهرها»، با توجه به عدم تحقق تراکم ناخالص جمعیتی طرحهای مصوب شهر تراکم ناخالص جمعیتی شهر زنجان در حال حاضر بنا بر اعلام مشاور تهیه‌کننده طرح جامع شهر، 65 نفر در هکتار بوده و با تراکم ناخالص جمعیتی طرح جامع مصوب شهر، 90 نفر در هکتار، تفاوت جدی دارد.
3ـ الحاق این اراضی به محدوده شهر، روند بهسازی و بازسازی بافتهای فرسوده شهری را کند نموده و نظر سرمایه‌گذاران را معطوف به اراضی الحاقی می‌نماید و در نتیجه مانع از احیاء بافتهای فرسوده شهری می‌گردد.
4ـ دلایل اظهار از سوی مشاور و مسئولین استان همچون تأمین مسکن برای اقشار کم‌درآمد فاقد توجیه فنی بوده، مضاف بر اینکه در حال حاضر بالغ بر 1064 هکتار (حدود 20 درصد مساحت شهر) اراضی بایر و مخروبه در شهر موجود می‌باشد که می‌تواند در جهت تأمین مسکن اقشار کم‌درآمد و تأمین کمبود فضاهای عمومی و خدماتی شهر مورد استفاده قرار گیرد.
5 ـ با توجه به کثرت تعاونی‌های مسکن در اراضی شمال شهر و در مجاورت اراضی مذکور، الحاق این اراضی به محدوده شهر موجب تقاضاهای مشابه از سوی سایر تعاونی‌ها در جهت الحاق اراضی در مالکیت آنها به محدوده شهر می‌گردد.
6 ـ ضمناً پیشنهاد اجرای واحدهای مسکونی ویلایی و بویژه اختصاص 70 درصد درنظر گرفته شده بعنوان سهم دولت و شهرداری جهت امر مسکن و عدم اختصاص آن به تأمین کمبودهای فضاهای عمومی و خدماتی شهر که در گزارشات طرح مطرح شده نیز به کلی با سیاستهای اصلی توسعه شهری در قالب مسکن مهر متفاوت و در جهت خلاف آن سیاستها می‌باشد ضمن اینکه جهت تأمین مسکن مهر شهر زنجان شورای عالی شهرسازی و معماری طی مصوبات مورخ 10/4/1387 و 19/12/1387 نسبت به الحاق و تأمین اراضی موردنیاز شهر اقدام نموده است. همچنین شورای عالی شهرسازی و معماری طی مصوبه مورخ 2/3/1390 خود افزایش تراکم پایه تا 180 درصد را برای مسکن مهر در کلیه شهرهای استان زنجان تصویب نمود.
معاون معماری و شهرسازی و دبیر شورای عالی معماری و شهرسازی ـ پیروزحناچی

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)