امکان تجدید دادخواست خلع ید با گذشت زمان

اگر در ملکی به لحاظ عدم احراز تصرف پس از اجرای قرارهای معاینه و تحقیق محل و تحقیق از شهود معلوم شود که خوانده تصرفی در ملک ندارد و دعوای خواهان رد شود، آیا چند سال بعد که خواهان، مجددداً علیه خوانده، دعوای خلع ید طرح کند، دادگاه می‌تواند به این دعوا دوباره رسیدگی کند یا خیر؟

دعوای خلع ید با سایر دعاوی متفاوت است و اگر مدعی به جهتی از جهات در یک پرونده محکوم به بطلان خلع ید شود، در زمان دیگر می‌تواند درخواست خلع ید مطرح کند زیرا تصرف به اعتبار زمان تغییر می‌کند و حادث می‌شود لذا تجدید دادخواست خلع ید بلامانع است.

شش دانگ یک ملک موروثی در اختیار یکی از وراث است. آیا ورثه یا سایر وراث حق دارند علیه متصرف ملک خود، که جزء ورثه است دادخواست خلع ید تقدیم کنند؟

دعوای خلع ید ملک مشاعی از جانب یکی از شرکا یا برخی از آنها علیه شرکت یا شرکایی که ملک مشاعی را انحصاراً در تصرف دارند، قابل پذیرش بوده و در صورت احراز استحقاق خواهان یا خواهان‌ها و صدور حکم خلع ید، حکم صادره بر مبنای مقررات ماده 43 قانون اجرای احکام مدنی اجرا می‌شود.

در دعاوی الزام به تنظیم سند رسمی یا فسخ معامله در اموال غیرمنقول، آیا باید طبق آنچه که به عنوان ثمن معامله در قرارداد نوشته شده است، هزینه دادرسی وصول شود یا وفق قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب سال 1373  مطابق ارزش معاملاتی محل اقدام شود؟

در مواقعی که دعوای مالی غیرمنقول مطرح شده باشد، با توجه به بند 12 ماده سه قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب سال 1373 هزینه دادرسی باید مطابق ارزش معاملاتی محل برآورد و اخذ شود و مبلغ مندرج در قرارداد اثری در تعیین هزینه دادرسی ندارد.

چنانچه متصرف در ملک مشاعی احداث بنا کرده یا درختانی غرس کرده باشد، آیا صدور حکم بر قلع مستحدثات و قطع درختان فقط به درخواست یکی از شرکای ملک، مجوز قانونی دارد یا خیر؟ و اگر سایر مالکان معترض باشند، چگونه خواهد بود؟
صدور رأی بر قلع و قمع مستحدثات یا قطع درختان به درخواست یکی از شرکای مشاعی فاقد اشکال قانونی است و اعتراض سایر مالکان نسبت به قلع بنای احداثی، مؤثر در اجرای دادنامه نیست.

دعوای قلع بنا مالی است یا غیرمالی؟ و اگر مالی است، ملاک تقویم بهای خواسته کدام یک از سه موضوع بنا، زمین و هزینه قلع است؟

مستنبط از بند یک ماده 13 قانون آیین دادرسی مدنی این است که اولاً دعوای قلع بنا، مالی است و ثانیاً بهای بنایی که قلع‌ آن خواسته شده، ملاک تعیین بهای خواسته است.