چند نکته درباره اعتیاد

سازمان بهداشت جهانی ماده مخدر را این‌گونه تعریف می‌کند «هر ماده‌ای که پس از وارد شدن به بدن بتواند بر یک یا چند عملکرد از عملکردها تأثیر بگذارد مخدر است.»

در سال 1950 نیز سازمان ملل متحد تعریف اعتیاد به مواد را مسمومیت تدریجی یا حادی که به علت استعمال مداوم یک دارو اعم از طبیعی یا ترکیبی ایجاد می‌شود و به حال شخص و اجتماع زیان آور است، تعریف می‌کند.با توجه تعریف اعتیاد آن را می‌توان به دو گروه اعتیاد مجاز و غیر مجاز تقسیم کرد. اعتیاد مجاز، به وابستگی و تداوم موادی که به عنوان دارو شناخته شده است و به‌طورطبیعی یا مصنوعی به‌دست می‌آید اطلاق می‌شود و معمولاً شامل بسیاری از مواد دارویی به ویژه آرام بخش‌ها و خواب‌آورها می‌شود؛ اعتیاد غیر مجاز نیز به وابستگی فرد به مصرف همیشگی مواد مخدر و بهره‌گیری از عواملی که بر اساس قوانین کشوری یا بین‌المللی غیرمجاز شناخته می‌شود گفته می‌شود. اعتیاد به هر شکلی که باشد معمولاً طی یک فرایند سه مرحله‌ای انجام می‌شود؛ در مرحله اول شخص در اثر مسامحه یا تشویق دیگران یا میل به انجام کار تفریحی یا کنجکاوی یا علل دیگر مانند کسب لذت به مصرف مواد مخدر آشنا می‌شود؛ در مرحله بعدی بدن هر روز به مواد بیشتری نیاز پیدا می‌کند و بعد از مدت‌ها استفاده نامرتب از مواد، شخص دچار شک و تردید می‌شود و برای رهایی از آن با امیال خود مبارزه می‌کند. در مرحله آخر فرد مدتی اعتیاد را ترک می‌کند اما خیلی زود دوباره گرفتار مواد می‌شود. معمولاً خود معتاد اعتراف می‌کند که معتاد است و نیاز به ماده مخدر دارد با این حال برخی تغییرات روانی و اجتماعی و خلق و خوی او می‌تواند دست معتاد را رو کند. باید بدانید که معتاد ظاهری ضعیف، فرتوت و پژمرده رنگ، چهره‌ای تیره و کدر، دندان‌هایی پوسیده و زرد رنگ دارد. وجود دوره‌های بی‌قراری، تحریک‌پذیری و عصبانیت و اضطراب که تقریباً به طور ناگهانی جای خود را به سرخوشی و رضایت آشکار و آرامش می‌دهد نیز در فرد معتاد به وفور دیده می‌شود. تمایل به کناره‌گیری از بستگان به‌ویژه والدین، برادر و خواهر و اشتیاق به افزایش معاشرت با دوستان مشکوک وجدید نیز از دیگر حالت‌های یک فرد معتاد است. لازم است بدانید اگر یک معتاد 10 تا 12 ساعت مواد مصرف نکند به عوارض جسمی و ناراحتی عصبی، اضطراب، بی‌قراری، عطسه، ریزش مکرر آب بینی، ناراحتی عضلانی، فشار شدید در ستون فقرات، دل درد و دل پیچه، بی‌اشتهایی، استفراغ مکرر مبتلا می‌شود و اگر به این فرد دو یا سه روز مواد مخدر نرسد اعتیادش از بین می‌رود زیرا نرسیدن مواد به بدن عارضه دارد ولی مرگ و میر ندارد مشروط بر آنکه پس از ترک اعتیاد به مواد مخدر دسترسی نداشته باشد.

علیرضا شهدادیان