استرداد مجرمین به عنوان عاملی بازدارنده در وقوع جرایم

استرداد مجرمان به عنوان یک عامل بازدارنده دو یا چند جانبه بین کشورهاست، که به منظور اجراى احکام کیفرى و قضایى و تأمین نظم و امنیت صورت مى‌پذیرد، تا در این صورت مجرمین با فرض عدم دسترسی دستگاه قضایی کشور متبوعشان در کشور دیگری مقیم نشوند

 در گذشته مجرمین کمتر می‌توانستند به کشورهایی که با کشور محل وقوع جرم فاصله زیادی دارد بگریزند اما این در حالی است که درقرون اخیر مجرمین به دلیل تحول در وسایل حمل و نقل عمومی به راحتی به کشورهای مختلف جهان و نقاط دوردست متواری می‌شوند. لذا امر استرداد مجرمین بسیار حائز اهمیت شده است.

استرداد مجرمین

استرداد، تحویل یک متهم یا فرد مجرم به کشوری است که متهم یا مجرم در قلمرو آن متهم به ارتکاب جرم یا مرتکب جرم شده است و در کشوری که از آن تقاضای تحویل شد ه بسر می‌برد.

استرداد مجرمان در اصطلاح عبارت است از "باز پس گرفتن مجرم که از کشورى به کشور دیگر گریخته، به وسیله دولت تقاضاکننده، از دولتى که مجرم به آن جا گریخته است. این عمل مسبوق به توافق و قرارداد دو دولت است.

استرداد مجرمان پس از جنگ جهانى دوم، مورد توجه واقع شد. اولین قوانین بین‌المللى در سال 1945 میلادى در این زمینه تدوین شد. استرداد مجرمان در همه جا به صرف درخواست یک دولت، صورت نمى پذیرد، بلکه داراى شرایطى است که در ذیل به برخى از آن ها اشاره مى شود.
 
1.استرداد مجرمان عملى است که بر اساس تقاضاى کشورى که جرم در قلمرو آن واقع شده موضوعیت پیدا مى‌کند.

2.متهم یا مجرم باید  از کشورى که جرم در آن صورت گرفته به کشور دیگر فرار کرده یا پناهنده شده باشد، تا استرداد موضوعیت پیدا کند.
 
3.استرداد زمانى ممکن است که مسبوق به توافق و قرارداد قبلى دو یا چند دولت باشد.
 
4. متهم یا مجرمى که تقاضاى استرداد وی مى‌شود، ممکن است تابع دولت متقاضى یا تابع دولت متقاضى عنه و یا تابع دولت ثالث باشد.
 
5. استرداد مجرمان یک اقدام لازم دو یا چند جانبه بین کشورهاست که به منظور اجراى احکام کیفرى و قضایى و تأمین نظم و امنیت صورت مى‌پذیرد.
 
موارد قانونی راجع به استرداد مجرمین مصوب 14 اردیبهشت ماه 1339 توسط  "کمیسیون مشترک دادگستری مجلسین" صورت گرفته است.