| منبع مطالب این بخش وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران) می باشد URL : http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=27377 |
||||||||||||||||||||||||
قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی‌ایران به‌کنوانسیون روتردام در مورد آئین اعلام رضایت قبلی برای برخی مواد شیمیائی و سموم دفع‌آفات خطرناک در تجارت بین‌المللی |
||||||||||||||||||||||||
شماره 89756 6/12/1382 حضرت‌حجت‌الاسلام‌والمسلمین‌جناب‌آقای‌سیدمحمد خاتمی ریاست‌محترم‌جمهوری‌اسلامی‌ایران لایحه‌شماره/26947 مورخ/12/1381 دولت‌درمورد الحاق‌دولت‌جمهوری‌اسلامی‌ایران‌به‌کنوانسیون‌روتردام‌درمورد آئین‌اعلام‌رضایت‌قبلی‌برای‌موادشیمیایی‌و آفت‌کش‌های‌خطرناک‌خاص‌در تجارت‌بین‌المللی‌که‌در جلسه‌علنی‌روز سه‌شنبه‌مورخ 23/10/1382 مجلس‌شورای‌اسلامی‌عیناً تصویب‌شده‌بود، به‌لحاظ‌انقضای‌مهلت مقرر موضوع‌اصل‌نود و چهارم (94) قانون‌اساسی‌جمهوری‌اسلامی‌ایران و عدم‌وصول‌پاسخ‌شورای‌محترم‌نگهبان، دراجرای‌اصل‌یکصد و بیست و سوم(123) قانون‌اساسی‌جمهوری‌اسلامی‌ایران‌به‌پیوست‌ارسال‌می‌گردد. رئیس‌مجلس‌شورای‌اسلامی ـ مهدی‌کروبی شماره67372 21/12/1382 وزارت امورخارجه قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون روتردام درمورد آئین اعلام رضایت قبلی برای برخی موادشیمیایی و سموم دفع آفات خطرناک در تجارت بین المللی که در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیست و سوم دی ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و بدون ارائه نظر از سوی شورای نگهبان در مهلت مقرر در اصل نود و چهارم قانون اساسی طی نامه شماره89756 مورخ6/12/1382 واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می گردد. رئیس جمهور ـ سیدمحمدخاتمی قانون‌الحاق‌دولت‌جمهوری‌اسلامی‌ایران‌به‌کنوانسیون‌روتردام‌درمورد آئین‌اعلام رضایت‌قبلی‌برای‌برخی‌موادشیمیائی‌و سموم‌دفع‌آفات‌خطرناک‌در تجارت‌بین‌المللی ماده‌واحده‌ـ به‌دولت‌جمهوری‌اسلامی‌ایران‌اجازه‌داده‌می‌شود به‌کنوانسیون روتردام‌درمورد آیین‌اعلام‌رضایت‌قبلی‌برای‌مواد شیمیایی‌و آفت‌کش‌های‌خطرناک خاص‌در تجارت بین‌المللی‌ملحق‌شود و سند تصویب‌آن‌را نزد مرجع‌نگهدارنده‌تودیع نماید. بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم کنوانسیون‌روتردام‌درمورد آئین‌اعلام‌رضایت‌قبلی‌برای‌برخی‌مواد شیمیائی‌و سموم‌دفع‌آفات‌خطرناک‌در تجارت‌بین‌المللی اعضاء این‌کنوانسیون: با آگاهی‌از تأثیر زیانبار برخی‌از مواد شیمیایی‌و سموم‌دفع‌آفات‌خطرناک‌در تجارت‌بین‌الملل‌بر محیط‌زیست‌و سلامت‌انسان، با یادآوری‌مفاد مربوط‌به‌اعلامیه‌ریو درخصوص‌محیط‌زیست‌و توسعه‌و فصل19 دستور کار 21 در مورد «مدیریت صحیح سازگار با محیط زیست مواد شیمیایی‌سمی‌از جمله‌جلوگیری‌از نقل و انتقال بین‌المللی محصولات سمی و خطرناک‌به‌طور غیرقانونی» با درنظرداشتن‌وظیفه‌به‌عهده‌گرفته شده از سوی‌برنامه‌محیط‌زیست‌ملل‌متحد (یونپ) و سازمان‌خواروبار و کشاورزی‌ملل متحد (فائو) در اجرای‌آیین‌اعلام‌رضایت‌قبلی‌داوطلبانه‌همانگونه‌که‌در راهنمای‌اصلاح‌شده‌لندن‌برنامه‌محیط‌زیست‌ملل‌متحد جهت‌تبادل‌اطلاعات‌مربوط‌به‌مواد شیمیایی در تجارت‌بین‌الملل‌تنظیم‌شده است(از این‌پس‌به‌عنوان‌راهنمای‌اصلاح‌شده‌لندن نامیده‌می‌شود) و مقررات‌بین‌المللی‌سازمان‌خواروبار و کشاورزی‌ملل‌متحد در زمینه توزیع‌و کاربرد سموم‌دفع‌آفات(از این‌پس‌به‌عنوان‌مقررات‌بین‌المللی‌نامیده می‌شود) با مدنظر قراردادن‌شرایط‌و الزامات‌ویژه‌کشورهای‌در حال‌توسعه‌و کشورهای‌با اقتصاد درحال‌گذر، مخصوصاً ضرورت‌تحکیم‌قابلیت‌ها و ظرفیت‌های‌ملی‌جهت‌مدیریت‌موادشیمیایی‌از جمله‌انتقال‌فناوری، تأمین‌کمک‌های‌فنی‌و مالی‌و ارتقای‌سطح‌همکاری‌ها بین‌اعضا با توجه‌به‌نیازهای‌خاص‌برخی‌کشورها به‌اطلاعات‌مربوط‌به‌نقل‌و انتقال‌موادعبوری، با تصدیق‌این‌مطلب‌که‌اعمال‌مدیریت‌صحیح‌مواد شیمیایی‌باید در همه کشورها ارتقا یابد ازجمله‌با مدنظر قراردادن‌معیارهای‌داوطلبانه‌ای‌که‌در مقررات بین‌المللی‌و آیین‌اخلاقی‌برنامه محیط‌زیست‌ملل‌متحد در زمینه‌تجارت‌بین‌المللی‌مواد شیمیایی‌وضع‌شده است، با تمایل‌به‌ابراز اطمینان‌از اینکه‌مواد شیمیایی‌خطرناک‌که‌ازقلمرو آنها صادر می‌شود مطابق‌با اصول‌راهنمای‌اصلاح‌شده‌لندن‌و مقررات‌بین‌المللی به‌نحوی‌بسته‌بندی‌و بر چسب‌زده‌شود که‌به‌اندازه‌کافی‌حافظ‌سلامت‌انسان‌و محیط زیست‌باشد، با تصدیق‌اینکه‌سیاست‌های‌تجاری‌و محیط‌زیستی‌با هدف‌دستیابی‌به توسعه‌پایدار باید مورد حمایت‌متقابل‌باشد. با تأکید بر اینکه‌هیچ‌چیز در این‌کنوانسیون‌نباید به‌نحوی‌تفسیر شود که‌در حقوق و تعهدات‌یک‌عضو که‌از توافقنامه‌های‌بین‌المللی‌موجود ناظر بر موادشیمیایی‌در تجارت‌بین‌المللی‌یا حفظ‌محیط‌زیست‌ناشی‌می‌شود، تغییر ایجاد نماید، با درک‌اینکه عبارت‌فوق‌به‌مفهوم‌ایجاد سلسله‌مراتب‌بین‌این‌کنوانسیون‌و سایر توافق‌های‌بین‌المللی نیست، با تصمیم‌بر حفظ‌سلامت‌انسان‌ازجمله‌سلامت‌مصرف‌کنندگان‌و کارگران‌و محیط‌زیست‌در برابر تأثیرات‌بالقوه‌زیانبار برخی‌مواد شیمیایی‌و سموم‌دفع‌آفات خطرناک‌در تجارت‌بین‌الملل، به‌شرح‌ذیل‌توافق‌نمودند: ماده1 ـ هدف هدف‌این‌کنوانسیون‌ارتقای‌مسئولیت‌مشترک‌و تلاش‌های‌مبتنی‌بر همکاری‌بین اعضا در تجارت‌بین‌المللی‌برخی‌مواد شیمیایی‌خطرناک‌به منظور حفظ‌سلامت‌انسان‌و محیط‌زیست‌از آسیب‌های‌بالقوه‌و مساعدت‌در جهت‌استفاده‌سازگار با محیط‌زیست آنها می‌باشد که‌از طریق‌تسهیل‌نمودن‌تبادل‌اطلاعات‌درخصوص‌ویژگی‌های‌موادشیمیایی‌با پیش‌بینی‌فرآیند تصمیم‌گیری‌ملی‌در رابطه‌با واردات‌و صادرات‌آنها و اعلام این‌تصمیمات‌به‌اعضا انجام‌می‌شود. ماده 2 ـ تعاریف از نظر این‌کنوانسیون: الف‌ـ «ماده‌شیمیایی» عبارت‌از ماده‌ای‌است‌که‌خواه‌به‌خودی‌خود یا به‌صورت مخلوط‌یا آماده‌سازی‌و خواه‌از طریق‌تولید یا از طریق‌طبیعت‌به‌دست‌آمده باشد، اما شامل‌هیچ‌نوع‌موجود زنده‌نمی‌شود. ماده‌شیمیایی‌شامل‌طبقه‌بندی‌زیر می‌باشد: سموم دفع‌آفات(از جمله‌ترکیبات‌سموم‌دفع‌آفات‌به‌شدت‌خطرناک) و صنعتی. ب‌ـ «ماده‌شیمیایی‌منع‌شده» به‌معنی‌ماده‌شیمیایی‌ای‌است‌که‌تمامی کاربردهای‌آن‌به‌منظور حفظ‌سلامت‌انسان‌یا محیط‌زیست‌توسط‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌دریک‌یا چند طبقه‌بندی‌ممنوع‌شده است. این‌اصطلاح‌شامل‌ماده‌شیمیایی‌می‌شود که جهت‌اولین‌استفاده‌مورد تأیید قرار نگرفته‌یا توسط‌صنایع‌از بازار داخلی‌جمع‌آوری‌یا از بررسی‌های‌بعدی‌در روند تأیید داخلی‌خودداری‌شده است‌و همچنین‌شامل‌مواردی است‌که‌در آنها شواهد کافی‌وجود دارد مبنی‌بر اینکه‌اقدام‌فوق‌به‌منظور حفظ‌سلامت انسان‌یا محیط‌زیست‌اتخاذ شده است؛ ج‌ـ «ماده‌شیمیایی‌به‌شدت‌محدود شده» به‌معنی‌یک‌ماده‌شیمیایی‌است‌که عملاً به‌جز برخی‌کاربردهای‌خاص‌مجاز تمامی‌موارد مصرف‌آن‌در یک‌یا چند طبقه‌بندی‌به‌منظور حفظ‌سلامت‌انسان‌یا محیط‌زیست‌توسط‌آخرین‌اقدام‌قانونی ممنوع‌شده است‌و شامل‌ماده‌شیمیایی‌می‌شود که‌عملاً تمامی‌موارد مصرف‌آن‌مورد تأیید قرار نگرفته‌یا توسط‌صنایع‌از بازار داخلی‌جمع‌آوری‌و یا از بررسی‌های‌بعدی‌در روند تصمیم‌داخلی‌خودداری‌شده‌است‌و همچنین‌شامل‌مواردی‌است‌که‌در آنها شواهد کافی‌وجود دارد مبنی‌بر اینکه‌اقدام‌فوق‌به‌منظور حفظ سلامت‌انسان‌یا محیط زیست‌اتخاذ شده است. د ـ «ترکیب‌سموم‌دفع‌آفات‌به‌شدت‌خطرناک» به‌معنی‌ماده‌شیمیایی‌عرضه‌شده‌جهت‌دفع‌آفاتی‌است‌که‌عوارض‌محیط‌زیستی‌یا بهداشتی‌شدیدی‌ایجاد می‌کند که‌این‌عوارض‌در کوتاه‌مدت‌پس‌از بروز یک‌یا چند نشانه‌در هنگام‌مصرف‌قابل‌مشاهده است. هـ ـ «آخرین‌اقدام‌قانونی» به‌معنی‌اقدامی‌است‌که‌توسط‌یک‌عضو با هدف‌ممنوع‌کردن‌یا ایجاد محدودیت‌شدید در مورد یک‌ماده‌شیمیایی‌انجام‌می‌گیرد، به‌طوری‌که‌عضو مذکور از هر گونه‌اقدام‌قانونی‌بعدی‌بی‌نیاز خواهد بود. و ـ «واردات» و «صادرات» در مفاهیم‌مربوط‌به‌معنی‌نقل‌و انتقال‌یک‌ماده شیمیایی‌از یک‌عضو به‌عضو دیگر بوده‌ولی‌عملیات‌عبوری‌محض‌را شامل‌نمی‌شود. ز ـ «عضو» به‌معنی‌یک‌کشور یا یک‌سازمان‌وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای‌است‌که رضایت‌خود را برای‌التزام‌به‌این‌کنوانسیون‌اعلام‌کرده‌است‌و کنوانسیون‌در مورد آن‌لازم‌الاجرا است. ح‌ـ «سازمان‌وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای» به‌معنی‌سازمانی‌است‌که‌توسط‌دول‌حاکم‌در یک‌منطقه‌مشخصی‌ایجاد شده است‌و کشورهای‌عضو آن‌در رابطه‌با مسائل تابع‌این‌کنوانسیون‌به‌آن‌سازمان‌صلاحیت‌داده‌اند و به‌سازمان‌مذکور اختیار داده شده‌تا طبق‌مقررات‌داخلی‌خود برای‌امضاء، تنفیذ، قبول، تصویب‌یا الحاق‌به‌کنوانسیون‌اقدام نماید. طـ «کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی» به‌معنی‌نهاد فرعی‌موضوع‌بند(6) ماده(18) می‌باشد. ماده3 ـ حیطه‌شمول‌کنوانسیون 1 ـ این‌کنوانسیون‌درخصوص‌موارد زیر قابل‌اجرا می‌باشد: الف‌ـ مواد شیمیایی‌ممنوع‌یا به‌شدت‌محدود شده‌و ب‌ـ ترکیبات‌سموم‌دفع‌آفات‌به‌شدت‌خطرناک 2ـ این‌کنوانسیون‌درخصوص‌موارد زیر قابل‌اجرا نمی‌باشد: الف‌ـ مواد مخدر و روانگردان ب‌ـ مواد رادیواکتیو ج‌ـ ضایعات د ـ سلاح‌های‌شیمیایی هـ ـ داروها، از جمله‌داروهای‌انسانی‌و دامی و ـ مواد شیمیایی‌استفاده‌شده‌به‌عنوان‌افزودنی‌های‌غذایی ز ـ مواد غذایی ح‌ـ مواد شیمیایی‌به‌اندازه‌ای‌که‌احتمال‌تأثیر بر سلامتی‌انسان‌یا محیط‌زیست‌نداشته باشد مشروط‌بر اینکه‌واردات‌مواد مذکور به‌شرح‌زیر باشد: (1) ـ برای‌اهداف‌تحقیقاتی‌یا تجزیه‌و تحلیل‌یا (2) ـ توسط‌یک‌فرد جهت‌استفاده‌شخصی‌به‌طوری‌که‌مقدار آن‌برای‌چنین‌مصرفی‌معقول‌و توجیه‌پذیر باشد ماده4 ـ مراجع‌ملی‌تعیین‌شده 1 ـ هر عضو باید یک‌یا چند مرجع‌ملی‌را که‌از سوی‌آن‌عضو جهت‌اجرای‌وظایف‌اداری‌مورد درخواست‌این‌کنوانسیون‌دارای‌اختیار خواهد بود، تعیین‌نماید. 2 ـ هر عضو باید برای‌اطمینان‌از اینکه‌چنین‌مرجع‌یا مراجعی‌برای‌اجرای‌مؤثر وظایف‌خود منابع‌کافی‌را در اختیار دارند، تلاش‌نماید. 3 ـ هر عضو حداکثر تا تاریخ‌لازم‌الاجرا شدن‌این‌کنوانسیون‌برای‌خود، باید نام‌و نشانی‌چنین‌مرجع‌یا مراجعی‌را به‌دبیرخانه‌اعلام‌نماید. آن‌عضو باید بلافاصله‌دبیرخانه را از هر گونه‌تغییری‌در نام‌و نشانی‌چنین‌مرجعی‌یا مراجعی‌مطلع‌نماید. 4 ـ دبیرخانه‌باید فوراً اعضا را از اطلاعیه‌هایی‌که‌به‌موجب‌بند (3) دریافت‌می‌کند، مطلع‌نماید. ماده5 ـ آیین‌کار مربوط‌به‌مواد شیمیایی‌منع‌یا به‌شدت‌محدودشده 1 ـ هر عضو که‌اقدام‌به‌تصویب‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌می‌نماید باید مراتب‌را کتباً به دبیرخانه‌اعلام‌نماید. چنین‌اطلاعیه‌ای‌باید در اسرع‌وقت‌و در هر حال‌حداکثر تا نود روز از تاریخی‌که‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌به‌اجرا درآمده‌است‌ارسال‌شود و باید حاوی‌اطلاعات مقرر در ضمیمه(1) در صورت‌دسترسی‌به‌آن‌باشد. 2 ـ هر عضو در تاریخ‌لازم‌الاجرا شدن‌این‌کنوانسیون‌برای‌خود، باید آخرین‌اقدام قانونی‌خود را که‌در آن‌زمان‌نافذ است‌کتباً به‌دبیرخانه‌اعلام‌نماید. عضوی‌که‌قبلاً اطلاعیه‌های‌مربوط‌به‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌نهایی‌را به‌موجب‌راهنمای‌اصلاح‌شده‌لندن یا مقررات‌بین‌المللی‌تسلیم‌نموده است‌نیازی‌به‌ارائه‌مجدد این‌اطلاعیه‌ها نخواهد داشت. 3 ـ دبیرخانه‌در اسرع‌وقت‌و در هرحال‌حداکثر تا شش‌ماه‌بعد از دریافت‌اطلاعیه به‌موجب‌بندهای(1) و (2) تأیید خواهدکرد که‌آیا اطلاعیه‌حاوی‌اطلاعات‌مقرر در ضمیمه(1) می‌باشد یا خیر چنانچه‌اطلاعیه‌حاوی‌اطلاعات‌درخواستی‌باشد، دبیرخانه باید بلافاصله‌خلاصه‌ای‌از اطلاعات‌دریافتی‌را برای‌کلیه‌اعضا ارسال‌نماید. اگر اطلاعیه‌حاوی‌اطلاعات‌درخواستی‌نباشد، دبیرخانه‌بر همین‌اساس‌عضو اطلاعیه‌دهنده‌را مطلع‌خواهد نمود. 4 ـ دبیرخانه‌هر شش‌ماه‌باید خلاصه‌ای‌از اطلاعات‌دریافتی‌به‌موجب‌بندهای(1) و (2) از جمله‌اطلاعات‌مربوط‌به‌اطلاعیه‌هایی‌را که‌حاوی‌کلیه‌اطلاعات درخواستی‌در ضمیمه(1) نیستند، به‌اعضا اعلام‌نماید. 5 ـ هرگاه‌دبیرخانه‌حداقل‌یک‌اطلاعیه‌از هر یک‌از دو منطقه‌اعلام‌رضایت‌قبلی درخصوص‌یک‌ماده‌شیمیایی‌خاص‌که‌الزامات‌مذکور در ضمیمه(1) را دارا می‌باشد، دریافت‌نماید، باید آنها را به‌کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی‌ارائه‌نماید. ترکیب‌مناطق اعلام‌رضایت‌قبلی‌باید در تصمیم‌مبتنی‌بر اجماع‌که‌در اولین‌اجلاس‌فراهمایی (کنفرانس) اعضا اتخاذ می‌شود، مشخص‌گردد. 6 ـ کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی‌باید اطلاعات‌مندرج‌در چنین‌اطلاعیه‌هایی را مطابق‌با ملاک‌های‌مذکور در ضمیمه(2) بررسی‌نموده‌و درخصوص‌تبعیت‌ماده شیمیایی‌مورد نظر از آیین‌کار اعلام‌رضایت‌قبلی‌و لزوم‌اضافه‌شدن‌به‌فهرست‌ضمیمه(3) توصیه‌های‌لازم‌را به‌کنفرانس‌اعضا بنماید. ماده6 ـ آیین‌کار مربوط‌به‌ترکیبات‌سموم‌دفع‌آفات‌به‌شدت‌خطرناک 1 ـ هر عضو که‌جزء کشورهای‌در حال‌توسعه‌یا کشورهای‌با اقتصاد در حال‌گذر باشد و مشکلات‌ناشی‌از یک‌ترکیب‌از سموم‌دفع‌آفات‌به‌شدت‌خطرناک‌را به‌هنگام‌استفاده‌از آنها در قلمرو خود تجربه‌می‌کند، می‌تواند درج‌آن‌ترکیب‌از سموم‌دفع‌آفات‌به‌شدت‌خطرناک‌را در ضمیمه(3) به‌دبیرخانه‌پیشنهاد دهد. برای‌ارائه‌پیشنهاد بهتر عضو مزبور می‌تواند از نظرات‌فنی‌تخصصی‌هر منبع‌بهره‌جوید. پیشنهاد مذکور باید حاوی اطلاعات‌درخواستی‌در قسمت(1) ضمیمه(4) باشد. 2 ـ دبیرخانه‌در اسرع‌وقت‌و در هر حال‌حداکثر تا شش‌ماه‌بعد از دریافت‌هر پیشنهاد به‌موجب‌قسمت‌اول‌ضمیمه(4) نسبت‌به‌بررسی‌و تأیید اینکه‌آیا پیشنهاد حاوی‌اطلاعات‌درخواستی‌در قسمت‌ضمیمه(4) است‌اقدام‌خواهد نمود. چنانچه‌پیشنهاد، حاوی‌اطلاعات‌درخواستی‌باشد، دبیرخانه‌باید بلافاصله‌خلاصه‌ای‌از اطلاعات‌دریافتی‌را برای‌کلیه‌اعضا ارسال‌نماید. اگر پیشنهاد، حاوی‌اطلاعات درخواستی‌نباشد، دبیرخانه‌بر همین‌اساس‌عضو اطلاعیه‌دهنده‌را مطلع‌خواهدنمود. 3 ـ دبیرخانه‌باید اطلاعات‌اضافی‌مذکور در قسمت(2) ضمیمه(4) درخصوص پیشنهاد ارائه‌شده‌به‌موجب‌بند (2) را جمع‌آوری‌نماید. 4ـ هرگاه‌الزامات‌بندهای(2) و (3) فوق‌در یک‌ترکیب‌خاصی‌از سموم‌دفع‌آفات‌به‌شدت‌خطرناک‌موجود باشد، دبیرخانه‌باید پیشنهاد و اطلاعات‌مربوط‌را به‌کارگروه (کمیته) بررسی‌شیمیایی‌ارائه‌دهد. 5 ـ کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی‌باید اطلاعات‌مندرج‌در پیشنهاد مذکور و اطلاعات‌اضافی‌جمع‌آوری‌شده‌را مطابق‌با ملاک‌های‌مذکور در قسمت(3) ضمیمه(4) بررسی‌نموده‌و درخصوص‌تبعیت‌ترکیب‌سموم‌دفع‌آفات‌شدیداً خطرناک‌مورد بحث‌ازآیین‌کار اعلام‌رضایت‌قبلی‌و بر این‌اساس‌لزوم‌اضافه‌شدن‌به‌فهرست‌ضمیمه(3) توصیه‌های‌لازم‌را به‌کنفرانس‌اعضا بنماید. ماده7ـ فهرست‌کردن‌مواد شیمیایی‌در ضمیمه3 1 ـ در مورد هر ماده‌شیمیایی‌که‌کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی‌تصمیم‌به توصیه‌آن‌برای‌اضافه‌شدن‌به‌فهرست‌ضمیمه(3) بگیرد پیش‌نویس‌سند راهنمای تصمیم‌را آماده‌خواهدکرد. سند راهنمای‌تصمیم‌باید حداقل‌براساس‌اطلاعات‌مشخص‌شده‌در ضمیمه(1) یا برحسب‌مورد، حاوی‌اطلاعات‌مذکور در ضمیمه(4) باشد و اطلاعات‌مربوط‌به‌کاربردهای‌ماده‌شیمیایی‌مذکور را در یک‌طبقه‌بندی‌به‌غیر از طبقه‌بندی‌که‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌در مورد آن‌اجرا می‌شود، شامل‌گردد. 2 ـ توصیه‌مذکور در بند (1) به‌همراه‌پیش‌نویس‌سند راهنمایی‌تصمیم‌باید به کنفرانس‌اعضا ارائه‌شود. کنفرانس‌اعضا باید درخصوص‌تبعیت‌ماده‌شیمیایی‌از مقررات اعلام‌رضایت‌قبلی‌و بر این‌اساس‌لزوم‌اضافه‌شدن‌به‌فهرست‌ضمیمه(3) و نیز درخصوص‌تصویب‌پیش‌نویس‌سند راهنمای‌تصمیم، تصمیمات‌لازم‌را اتخاذنماید. 3 ـ هرگاه‌برای‌درج‌یک‌ماده‌شیمیایی‌در ضمیمه(3) تصمیمی‌اتخاذ شده‌باشد و سند راهنمای‌تصمیم‌مربوط‌نیز توسط‌کنفرانس‌اعضا تصویب‌شده‌باشد، دبیرخانه‌باید بلافاصله‌این‌اطلاعات‌را به‌کلیه‌اعضا اعلام‌نماید. ماده8 ـ مواد شیمیایی‌در آیین‌کار داوطلبانه‌اعلام‌رضایت‌قبلی به‌غیر از ماده‌شیمیایی‌که‌در ضمیمه(3) درج‌شده است‌برای‌هر ماده‌شیمیایی‌که قبل از تاریخ‌اولین‌اجلاس‌کنفرانس‌اعضا در آیین‌کار داوطلبانه‌اعلام‌رضایت‌قبلی گنجانده‌شده‌باشد، کنفرانس‌اعضا باید در آن‌اجلاس‌در مورد درج‌آن‌ماده‌شیمیایی‌درضمیمه(3) تصمیم‌گیری‌نماید به‌شرط‌آنکه‌مجاب‌شود که‌کلیه‌الزامات‌برای‌درج‌در آن ضمیمه‌انجام‌شده است. ماده9 ـ حذف‌مواد شیمیایی‌از ضمیمه(3) 1 ـ چنانچه‌یک‌عضو، اطلاعاتی‌را که‌زمان‌تصمیم‌گیری‌برای‌درج‌یک‌ماده شیمیایی‌در ضمیمه(3)، قابل‌دسترس‌نبوده‌به‌دبیرخانه‌ارائه‌دهد و آن‌اطلاعات‌نشان دهد که‌درج‌آن‌طبق‌معیارهای‌مربوط‌در ضمیمه(2) یا بر حسب‌مورد ضمیمه(4) دیگر قابل‌توجیه‌نیست، دبیرخانه‌باید اطلاعات‌مذکور را به‌کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی ارسال‌نماید. 2 ـ کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی‌باید اطلاعاتی‌را که‌طبق‌بند(1) دریافت می‌کند بررسی‌نماید. برای‌هر ماده‌شیمیایی‌که‌کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی‌طبق معیارهای‌مربوط‌در ضمیمه(2) یا بر حسب‌مورد ضمیمه(4)، تصمیم‌به‌توصیه‌برای حذف‌از ضمیمه(3) می‌گیرد باید یک‌پیش‌نویس‌تجدیدنظر شده‌سند راهنمای‌تصمیم را آماده‌نماید. 3 ـ پیشنهاد مورد اشاره‌در بند (2) باید به‌کنفرانس‌اعضا ارائه‌و با پیش‌نویس تجدیدنظر شده‌سند راهنمای‌تصمیم‌همراه‌گردد. کنفرانس‌اعضا درخصوص‌حذف‌ماده شیمیایی‌مذکور از ضمیمه(3) و تصویب‌پیش‌نویس‌تجدید نظر شده‌سند راهنمای تصمیم، تصمیم‌گیری‌خواهدنمود. 4 ـ هرگاه‌برای‌حذف‌یک‌ماده‌شیمیایی‌از ضمیمه(3) تصمیمی‌گرفته‌شده‌و سند تجدیدنظرشده‌راهنمای‌تصمیم‌توسط‌کنفرانس‌اعضا تصویب‌شده‌باشد، دبیرخانه‌باید فوراً این‌اطلاعات‌را به‌کلیه‌اعضا اعلام‌نماید. ماده10ـ تعهدات‌مربوط‌به‌واردات‌مواد شیمیایی‌مندرج‌در ضمیمه(3) 1 ـ هر عضو باید اقدامات‌قانونی‌یا اداری‌مناسب‌را برای‌اطمینان‌از تصمیمات‌به‌موقع‌نسبت‌به‌واردات‌مواد شیمیایی‌مندرج‌در ضمیمه(3) اجرا نماید. 2 ـ هر عضو در اسرع‌وقت‌و در هر حال‌حداکثر تا نه‌ماه‌بعد از تاریخ‌ارسال‌سند راهنمای‌تصمیم‌مورد اشاره‌در بند (3) ماده(7)، باید پاسخی‌را در مورد واردات‌آتی‌ماده شیمیایی‌مربوطه‌به‌دبیرخانه‌ارسال‌نماید. چنانچه‌یک‌عضو پاسخ‌مذکور را جرح‌و تعدیل‌نماید باید بلافاصله‌پاسخ‌تجدید نظر شده‌را به‌دبیرخانه‌تسلیم‌نماید. 3 ـ دبیرخانه‌پس‌از انقضای‌دوره‌زمانی‌مندرج‌در بند(2) بلافاصله‌طی‌درخواست‌کتبی‌و خطاب‌به‌عضوی‌که‌چنین‌پاسخی‌را ارائه‌نداده‌ابلاغ‌نماید تا این‌کار را انجام‌دهد. چنانچه‌عضو نتواند پاسخی‌ارائه‌دهد، دبیرخانه‌باید به‌نحو مناسب‌عضو را کمک‌نموده‌تا در دوره‌زمانی‌مذکور در آخرین‌جمله‌بند(2) ماده(11)، پاسخ‌لازم‌را ارائه نماید. 4 ـ هر پاسخ‌به‌موجب‌بند (2)، باید شامل‌یکی‌از دو مورد زیر باشد: الف‌ـ تصمیم‌نهایی‌براساس‌تدابیر قانونی‌یا اداری: (1) ـ برای‌اعلام‌رضایت‌جهت‌واردات (2) ـ برای‌اعلام‌عدم‌رضایت‌جهت‌واردات‌یا (3) ـ برای‌اعلام‌رضایت‌جهت‌واردات‌فقط‌با رعایت‌شرایط‌مشخص‌شده ب‌ـ پاسخ‌موقت‌که‌ممکن‌است‌شامل‌موارد ذیل‌باشد: (1) ـ تصمیم‌موقت‌مبنی‌بر رضایت‌برای‌واردات‌با یا بدون‌شرایط‌مشخص، یا اعلام‌عدم‌رضایت‌برای‌واردات‌در طول‌دوره‌موقت (2) ـ بیانیه‌ای‌مبنی‌بر اینکه‌تصمیم‌نهایی‌تحت‌بررسی‌جدی‌است (3) ـ درخواست‌برای‌کسب‌اطلاعات‌بیشتر از دبیرخانه‌یا از آن‌عضوی‌که‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌را اعلام‌کرده‌است. (4) ـ درخواست‌از دبیرخانه‌جهت‌مساعدت‌در ارزیابی‌ماده‌شیمیایی 5 ـ پاسخ‌به‌موجب‌جزءهای«الف» یا «ب» بند(4) باید با طبقه‌بندی‌یا طبقه‌بندی‌های‌مشخص‌شده‌برای‌ماده‌شیمیایی‌در ضمیمه(3) مرتبط‌باشد. 6 ـ تصمیم‌نهایی‌باید با شرحی‌از هرگونه‌اقدامات‌قانونی‌یا اداری‌که‌بر آن‌مبتنی است، همراه‌باشد. 7 ـ هر عضو باید حداکثر تا تاریخ‌لازم‌الاجراشدن‌این‌کنوانسیون‌برای‌خود، پاسخ‌هایی‌را در رابطه‌با هر ماده‌شیمیایی‌مندرج‌در ضمیمه(3) به‌دبیرخانه‌ارسال‌نماید. عضوی‌که‌چنین‌پاسخ‌هایی‌را به‌موجب‌راهنمای‌اصلاح‌شده‌لندن‌یا مقررات‌بین‌المللی ارائه‌داده است، نیازی‌به‌تسلیم‌مجدد آنها ندارد. 8 ـ هر عضو باید پاسخ‌های‌خود را که‌به‌موجب‌این‌ماده‌تهیه‌نموده است‌مطابق‌با اقدامات‌قانونی‌یا اداری‌خود در دسترس‌طرف‌های‌مربوطی‌که‌در حوزه‌صلاحیتش‌قرار دارند، بگذارد. 9 ـ عضوی‌که‌به‌موجب‌بندهای(2) و (4) فوق‌و بند(2) ماده(11) تصمیمی مبنی‌بر عدم‌رضایت‌برای‌ورود یک‌ماده‌شیمیایی‌یا اعلام‌رضایت‌برای‌ورود آن‌ماده فقط‌تحت‌شرایط‌خاصی‌اتخاذ می‌نماید باید همزمان‌موارد زیر را چنانچه‌قبلاً انجام‌نداده باشد ممنوع‌یا منوط‌به‌همان‌شرایط‌نماید: الف‌ـ ورود ماده‌شیمیایی‌از هر منبعی‌و ب‌ـ تولید داخلی‌ماده‌شیمیایی‌جهت‌استفاده‌داخلی 10 ـ دبیرخانه‌باید هر شش‌ماه‌کلیه‌اعضا را از پاسخ‌هایی‌که‌دریافت‌کرده‌است مطلع‌نماید. چنین‌اطلاعاتی، در صورت‌در دسترس‌بودن، باید شامل‌شرحی‌از اقدامات قانونی‌یا اداری‌باشد که‌این‌تصمیمات‌براساس‌آن‌اتحاذ شده‌است. دبیرخانه‌همچنین باید اعضا را از هر گونه‌قصور در ارسال‌پاسخ، مطلع‌نماید. ماده11 ـ تعهدات‌مربوط‌به‌صادرات‌مواد شیمیایی‌مندرج‌در ضمیمه(3) 1 ـ هر عضو صادر کننده‌باید: الف‌ـ اقدامات‌قانونی‌یا اداری‌مناسب‌را جهت‌اعلام‌پاسخ‌های‌ارسالی‌توسط دبیرخانه‌براساس‌بند(10) ماده(10) برای‌طرف‌های‌مربوطی‌که‌در حوزه‌صلاحیتش قرار دارند، انجام‌دهد. ب‌ـ اقدامات‌قانونی‌یا اداری‌مناسب‌جهت‌اطمینان‌از این‌نکته‌که‌صادرکنندگانی که‌در حوزه‌صلاحیتش‌قرار دارند، حداکثر تا شش‌ماه‌از تاریخی‌که‌دبیرخانه‌اعضا را برای نخستین‌بار از چنین‌پاسخی‌مطابق‌با بند(10) ماده(10) مطلع‌می‌سازد، از تصمیمات مندرج‌در هر پاسخ‌تبعیت‌بنمایند. ج‌ـ اعضای‌واردکننده‌را بنا به‌درخواست‌و به‌طور مقتضی‌در موارد زیر راهنمایی و مساعدت‌نماید: (1) ـ در به‌دست‌آوردن‌اطلاعات‌بیشتر برای‌کمک‌به‌آنها جهت‌اقدام‌طبق‌بند(4) ماده(10) و جزء «ج» بند(2) زیر و (2) ـ در تقویت‌ظرفیت‌ها و توانایی‌های‌خود جهت‌مدیریت‌ایمنی‌مواد شیمیایی در مدت‌طول‌عمر آنها. 2 ـ هر عضو باید اطمینان‌حاصل‌نماید که‌یک‌ماده‌شیمیایی‌مندرج‌در ضمیمه(3) از قلمرو خود به‌هیچ‌عضو واردکننده‌ای‌که‌تحت‌شرایط‌استثنایی، پاسخی‌ارسال نکرده‌و یا پاسخ‌موقت‌فاقد یک‌تصمیم‌موقت‌ارسال‌نموده، صادر نمی‌گردد مگر اینکه: الف‌ـ آن ماده، یک‌ماده‌شیمیایی‌باشد که‌در زمان‌واردات‌به‌عنوان‌یک‌ماده شیمیایی‌توسط‌عضو واردکننده‌به‌ثبت‌رسیده‌باشد یا ب‌ـ آن‌ماده، یک‌ماده‌شیمیایی‌باشد که‌برای‌آن‌شواهدی‌مبنی‌بر اینکه‌قبلاً توسط‌عضو واردکننده‌استفاده‌و یا به‌آن‌عضو واردشده‌است‌و در رابطه‌با آن‌هیچ‌اقدام قانونی‌جهت‌ممنوعیت‌کاربرد آن‌اتخاذ نشده است‌یا ج‌ـ رضایت‌آشکار جهت‌واردات‌توسط‌صادر کننده‌از طریق‌مرجع‌ملی‌تعیین‌شده‌عضو واردکننده‌تحصیل‌و دریافت‌شده‌باشد. عضو واردکننده‌باید به‌چنین‌درخواستی‌ظرف‌شصت‌روز پاسخ‌داده‌و فوراً دبیرخانه‌را از تصمیم‌خود مطلع‌نماید. تعهدات‌اعضای‌صادرکننده‌به‌موجب‌این‌بند، در پایان‌یک‌دوره‌شش‌ماهه‌و از تاریخ‌اطلاع‌اولیه‌به‌اعضا مطابق‌با بند(10) ماده(10) توسط‌دبیرخانه‌مبنی‌بر اینکه‌یک‌عضو در ارسال‌پاسخ‌قصور نموده‌یا پاسخ‌موقت‌فاقد تصمیم‌موقت‌ارسال‌نموده، قابل اجرا بوده‌و به‌مدت‌یک‌سال‌ادامه‌خواهدداشت. ماده12ـ اطلاعیه‌صادرات 1 ـ چنانچه‌یک‌ماده‌شیمیایی‌که‌توسط‌یک‌عضو منع‌یا به‌شدت‌محدود شده، از قلمرو آن‌عضو صادر شود عضو مذکور باید اطلاعیه‌صادرات‌به‌عضو واردکننده‌ارائه دهد. اطلاعیه‌صادرات‌باید شامل‌اطلاعات‌مندرج‌در ضمیمه(5) باشد. 2ـ قبل‌از اولین‌صادرات‌ماده‌شیمیایی‌مذکور که‌پس‌از تصویب‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌انجام‌می‌گیرد، باید اطلاعیه‌صادرات‌ارائه‌گردد. پس‌از آن‌اطلاعیه‌صادرات‌قبل‌از اولین‌صادراتی‌که‌در هر سال‌تقویمی‌انجام‌می‌گردد، ارائه‌خواهد شد. مرجع‌ملی‌تعیین شده‌عضو واردکننده‌می‌تواند از الزام‌به‌اطلاع‌که‌قبل‌از صادرات‌باید انجام‌شود، صرف‌نظر نماید. 3 ـ یک‌عضو صادرکننده‌پس‌از تصویب‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌که‌منجر به‌بروز تغییرات‌مهم‌در رابطه‌با ممنوعیت‌یا محدودیت‌شدید آن‌ماده‌شیمیایی‌خواهد شد، نسبت‌به‌ارائه‌اطلاعیه‌روز آمد برای‌صادرات‌اقدام‌خواهدکرد. 4 ـ عضو واردکننده‌باید وصول‌اولین‌اطلاعیه‌صادرات‌را که‌پس‌از تصویب‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌ارائه‌می‌گردد، اعلام‌نماید. چنانچه‌عضو صادرکننده‌اعلام‌وصول‌را طی‌سی‌روز پس‌از ارسال‌اطلاعیه‌صادرات‌دریافت‌ننماید، باید نسبت‌به‌ارائه‌دومین اطلاعیه‌اقدام‌نماید. عضو صادرکننده‌باید تلاش‌های‌لازم‌را برای‌حصول‌اطمینان‌از دریافت‌دومین‌اطلاعیه‌توسط‌عضو واردکننده‌به‌عمل‌آورد. 5 ـ تعهدات‌عضو که‌در بند (1) درج‌شده‌هنگامی‌متوقف‌خواهد شد که: الف‌ـ ماده‌شیمیایی‌در ضمیمه(3) درج‌شده‌باشد ب‌ـ عضو وارده‌کننده، طبق‌بند (2) ماده(10)، پاسخی‌در مورد آن‌ماده‌شیمیایی به‌دبیرخانه‌ارسال‌نموده‌باشد و ج‌ـ دبیرخانه‌طبق‌بند(10) ماده(10) این‌پاسخ‌را میان‌اعضا توزیع‌کرده‌باشد. ماده13 ـ اطلاعاتی‌که‌همراه‌مواد شیمیایی‌صادرشده‌ارائه‌می‌گردد 1 ـ کنفرانس‌اعضا باید سازمان‌جهانی‌گمرک‌را ترغیب‌نماید تا کدهای‌گمرکی‌مشخص‌نظام‌هماهنگ‌شده‌جهت‌هر یک‌از مواد شیمیایی‌یا گروه‌های‌مواد شیمیایی‌مندرج‌در ضمیمه(3) را به‌نحو مناسب‌تعیین‌کند. هر عضو باید مقرر کند در مواردی‌که برای‌مواد شیمیایی‌کد تعیین‌شده‌است، کد مذکور در هنگام‌صادرات‌در بارنامه‌مربوط‌ذکر گردد. 2 ـ بدون‌خدشه‌به‌هریک‌از الزامات‌مربوط‌به‌عضو واردکننده، هر عضو باید مقررکند صادرات‌هریک‌از مواد شیمیایی‌مندرج‌در ضمیمه(3) و مواد شیمیایی‌منع‌یا به‌شدت‌محدود شده‌در قلمرو آن، موکول‌به‌الزامات‌مربوط‌به‌الصاق‌بر چسب‌با توجه‌به استانداردهای‌بین‌المللی‌ذی‌ربط، جهت‌اطمینان‌از دسترسی‌کافی‌به‌اطلاعات‌مربوط‌به‌خطرات‌یا مخاطرات‌آن‌مواد نسبت‌به‌سلامت‌انسان‌یا محیط‌زیست، خواهدبود. 3 ـ بدون‌خدشه‌به‌هر یک‌از الزامات‌عضو واردکننده‌هر عضو باید مقرر کند صادرات‌مواد شیمیایی‌مشمول‌الزامات‌الصاق‌برچسب‌محیط‌زیستی‌یا بهداشتی‌در قلمرو آن‌می‌تواند موکول‌به‌الزامات‌مربوط‌به‌الصاق‌برچسب‌با توجه‌به‌استانداردهای بین‌المللی‌ذی‌ربط، جهت‌اطمینان‌از دسترسی‌کافی‌به‌اطلاعات‌مربوط‌به‌خطرات‌و یا مخاطرات‌آن‌مواد نسبت‌به‌سلامت‌انسان‌یا محیط‌زیست، گردد. 4 ـ هر عضو صادرکننده‌در رابطه‌با مواد شیمیایی‌مذکور در بند(2) که‌برای مقاصد حرفه‌ای‌به‌کار می‌روند، باید مقرر کند که‌برگه‌حاوی‌اطلاعات‌ایمنی‌مطابق‌با یک چارچوب‌شناخته‌شده‌بین‌المللی، شامل‌روز آمدترین‌اطلاعات‌قابل‌دسترس، به‌هر عضو واردکننده‌ارسال‌می‌شود. 5 ـ اطلاعات‌مندرج‌در برچسب‌الصاق‌شده‌و برگه‌حاوی‌اطلاعات‌ایمنی‌تا حد امکان‌باید به‌یک‌یا بیش‌از یک‌زبان‌رسمی‌عضو واردکننده‌ارائه‌شود. ماده14ـ تبادل‌اطلاعات 1 ـ هر عضو باید به‌نحو مقتضی‌و مطابق‌با اهداف‌این‌کنوانسیون‌تسهیلات‌زیر را فراهم‌آورد: الف‌ـ تبادل‌اطلاعات‌علمی، فنی، اقتصادی‌و حقوقی‌مرتبط‌با مواد شیمیایی‌در حیطه‌شمول‌این‌کنوانسیون‌از جمله‌اطلاعات‌سم‌شناسی، سم‌شناسی‌بومی‌و ایمنی ب‌ـ ارائه‌اطلاعات‌قابل‌دسترس‌برای‌عموم‌درخصوص‌اقدامات‌قانونی‌داخلی مربوط‌به‌اهداف‌این‌کنوانسیون‌و ج‌ـ در صورت‌اقتضا ارائه‌اطلاعات‌به‌سایر اعضا به‌طور مستقیم‌یا ازطریق دبیرخانه‌درخصوص‌اقدامات‌قانونی‌داخلی‌که‌اساساً یک‌بار یا بیشتر، استفاده‌از این‌ماده‌شیمیایی‌را محدود می‌کند. 2 ـ اعضایی‌که‌به‌موجب‌این‌کنوانسیون‌تبادل‌اطلاعات‌می‌نمایند، نسبت‌به حفاظت‌هر گونه‌اطلاعات‌محرمانه‌بر اساس‌توافق‌متقابل‌اقدام‌می‌نمایند. 3 ـ اطلاعات‌زیر از نظر این‌کنوانسیون‌محرمانه‌تلقی‌نمی‌شود: الف‌ـ اطلاعات‌مورد اشاره‌در ضمایم(1) و (4) که‌به‌ترتیب‌به‌موجب‌مواد (5) و (6) ارائه‌شده‌است ب‌ـ اطلاعات‌مندرج‌در برگه‌حاوی‌اطلاعات‌ایمنی‌مورد اشاره‌در بند(4) ماده(13) ج‌ـ تاریخ‌انقضای‌ماده‌شیمیایی د ـ اطلاعات‌مربوط‌به‌اقدامات‌پیشگیرانه‌از جمله‌طبقه‌بندی‌مخاطرات، ماهیت‌خطر و توصیه‌ایمنی‌مربوط‌و هـ ـ خلاصه‌نتایج‌آزمایش‌های‌مربوط‌به‌سم‌شناسی‌و سم‌شناسی‌بومی. 4 ـ تاریخ‌تولید ماده‌شیمیایی‌به‌طورکلی‌از نظر این‌کنوانسیون‌محرمانه‌تلقی نخواهد شد. 5 ـ هر عضو خواهان‌اطلاعات‌مربوط‌به نقل‌و انتقال‌عبوری‌مواد شیمیایی‌مندرج در ضمیمه(3) از قلمرو آن، می‌تواند نیاز خود را به‌دبیرخانه‌گزارش‌نماید و دبیرخانه‌باید بر همین‌اساس‌کلیه‌اعضا را مطلع‌نماید. ماده15ـ اجرای‌کنوانسیون 1 ـ هر عضو باید اقداماتی‌را که‌برای‌ایجاد و تقویت‌زیر ساخت‌ها و نهادهای‌ملی خود برای‌اجرای‌مؤثر این‌کنوانسیون‌می‌تواند ضروری‌باشد، انجام‌دهد. این‌اقدامات ممکن‌است‌در صورت‌لزوم‌شامل‌تصویب‌یا اصلاح‌اقدامات‌قانونی‌یا اداری‌ملی‌بوده‌و همچنین‌می‌تواند شامل‌موارد زیر باشد: الف‌ـ ایجاد ثبت‌و پایگاه‌های‌اطلاعاتی‌ملی‌از جمله‌اطلاعات‌ایمنی‌مربوط‌به مواد شیمیایی ب‌ـ تشویق‌ابتکارات‌در بخش‌صنعت‌جهت‌ارتقای‌ایمنی‌شیمیایی‌و ج‌ـ ترغیب‌توافقات‌داوطلبانه‌با در نظر گرفتن‌مفاد ماده(16). 2 ـ هر عضو در حد امکان‌باید اطمینان‌یابد که‌عموم‌مردم‌به‌اطلاعات‌مربوط‌به‌نحوه‌کاربرد و مدیریت‌حوادث‌جایگزین‌هایی‌که‌از مواد شیمیایی‌مندرج‌در ضمیمه(3) برای‌سلامت‌انسان‌یا محیط‌زیست‌ایمن‌تر هستند، دسترسی‌مناسب‌داشته‌باشند. 3 ـ اعضا توافق‌می‌نمایند تا به‌طور مستقیم‌یا در موارد مقتضی‌از طریق‌سازمان‌های‌بین‌المللی‌صلاحیتدار در اجرای‌این‌کنوانسیون‌در سطوح‌زیر منطقه‌ای، منطقه‌ای‌و جهانی‌همکاری‌نمایند. 4 ـ هیچ‌چیز در این‌کنوانسیون‌نباید طوری‌تفسیر شود که‌محدود کننده‌حق‌اعضا برای‌اتخاذ اقداماتی‌که‌بیشتر از حد مذکور در کنوانسیون‌نسبت‌به‌حفظ‌محیط‌زیست‌و سلامت‌انسان‌نافع‌است‌تعبیر گردد، به‌شرطی‌که‌چنین‌اقداماتی‌با مفاد کنوانسیون هماهنگ‌بوده‌و مطابق‌با حقوق‌بین‌الملل‌باشد. ماده16ـ کمک‌فنی اعضا بویژه‌با در نظر گرفتن‌نیازهای‌کشورهای‌درحال‌توسعه‌و کشورهای‌با اقتصاد درحال‌گذر در جهت‌ارتقای‌کمک‌فنی‌برای‌توسعه‌زیر ساخت‌و ظرفیت‌لازم‌برای‌مدیریت‌مواد شیمیایی‌برای‌ایجاد زمینه‌جهت‌اجرای‌این‌کنوانسیون‌با یکدیگر همکاری‌خواهندکرد. اعضایی‌که‌دارای‌برنامه‌های‌پیشرفته‌تر جهت‌تنظیم‌امور مواد شیمیایی‌می‌باشند، برای‌سایر اعضا کمک‌فنی‌و از جمله‌آموزش‌فراهم‌خواهند نمود تا امور زیرساخت‌و ظرفیت‌های‌آنان‌در مدیریت‌مواد شیمیایی‌در طول‌چرخه‌حیات‌آنها توسعه‌یابد. ماده17ـ عدم‌پایبندی کنفرانس‌اعضا یابد در اولین‌فرصت‌ممکن‌مقررات‌و ساز و کارهای‌نهادی‌را جهت تعیین‌عدم‌پایبندی‌به‌مفاد این‌کنوانسیون‌و برخورد با اعضایی‌را که‌عدم‌پایبندی‌آنها مشخص‌می‌شود تهیه‌و تصویب‌نماید. ماده18ـ کنفرانس‌اعضا 1 ـ بدین‌وسیله‌کنفرانس‌اعضا ایجاد می‌شود. 2 ـ اولین‌اجلاس‌کنفرانس‌اعضا باید حداکثر تا یک‌سال‌از تاریخ‌لازم‌الاجراشدن این‌کنوانسیون‌با اداره‌مشترک‌مدیر اجرایی‌یونپ‌و مدیرکل‌فائو تشکیل‌شود. بعد از آن، اجلاس‌های‌عادی‌کنفرانس‌اعضا یابد در فواصل‌منظم‌که‌توسط‌کنفرانس‌مشخص‌می‌شود، برگزار گردد. 3 ـ اجلاس‌های‌فوق‌العاده‌کنفرانس‌اعضا در مواقعی‌که‌کنفرانس‌ممکن‌است ضروری‌بداند یا براساس‌درخواست‌کتبی‌هر عضو که‌حداقل‌یک‌سوم‌اعضا از آن حمایت‌نمایند، برگزار خواهد شد. 4 ـ کنفرانس‌اعضا باید در اولین‌جلسه، درخصوص‌آیین‌کار و مقررات‌مالی‌خود و هریک‌از نهادهای‌تابع‌و همچنین‌مقررات‌مالی‌حاکم‌بر عملکرد دبیرخانه‌را از طریق اجماع‌توافق‌و تصویب‌نماید. 5 ـ کنفرانس‌اعضا باید، اجرای‌این‌کنوانسیون‌را مورد بررسی‌و ارزیابی‌مستمر قراردهد. کنفرانس‌باید وظایف‌محوله‌از سوی‌کنوانسیون‌را اجرا نماید و بدین‌منظور باید: الف‌ـ علاوه‌بر الزامات‌بند(6) زیر، نهادهای‌تابع‌را که‌جهت‌اجرای‌کنوانسیون ضروری‌تلقی‌می‌نماید ایجاد کند ب‌ـ در موارد مقتضی‌با سازمانهای‌بین‌المللی‌صلاحیتدار و نهادهای‌بین‌الدولی‌وغیر دولتی‌همکاری‌نماید و ج‌ـ هر گونه‌اقدام‌دیگری‌که‌جهت‌دستیابی‌به‌اهداف‌این‌کنوانسیون‌می‌تواند ضروری‌باشد، مورد بررسی‌قرارداده‌و انجام‌دهد. 6 ـ کنفرانس‌اعضا باید در اولین‌جلسه‌خود یک‌نهاد تابع‌به‌نام‌کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی‌به‌منظور اجرای‌وظایف‌محوله‌به‌آن‌کارگروه(کمیته) از طرف‌این کنوانسیون‌ایجاد نماید در این‌خصوص: الف‌ـ اعضای‌کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی‌باید توسط‌کنفرانس‌اعضا تعیین‌شوند. اعضای‌این‌کارگروه(کمیته) باید متشکل‌از تعداد محدودی‌از کارشناسان‌تعیین‌شده‌دولتی‌در زمینه‌مدیریت‌مواد شیمیایی‌باشند. اعضای‌کارگروه(کمیته) باید، براساس‌توزیع‌عادلانه‌جغرافیایی‌از جمله‌با اطمینان‌از توازن‌لازم‌بین‌اعضای‌توسعه‌یافته‌و درحال‌توسعه‌تعیین‌شوند. ب‌ـ کنفرانس‌اعضا باید درخصوص‌شرح‌وظایف، سازمان‌و نحوه‌عمل‌کارگروه(کمیته) تصمیم‌بگیرد. ج‌ـ کمیته‌باید تلاش‌لازم‌را به‌عمل‌آورد تا پیشنهاداتش‌براساس‌اجماع صورت بگیرد. چنانچه‌کلیه‌تلاش‌ها برای‌رسیدن‌به‌اجماع‌بی‌نتیجه‌بماند و هیچ‌اجماعی‌حاصل نشود، چنین‌پیشنهادی‌باید به‌عنوان‌آخرین‌راه‌حل‌با رای‌دوسوم‌اکثریت‌اعضای‌حاضر و رای‌دهنده‌تصویب‌شود. 7 ـ سازمان‌ملل‌متحد، سازمان‌های‌تخصصی‌و آژانس‌بین‌المللی‌انرژی‌اتمی‌و همچنین‌هر کشور غیر عضو این‌کنوانسیون‌می‌توانند در جلسه‌های‌کنفرانس‌اعضا به‌عنوان‌ناظر حضور یابند. هر نهاد یا آژانس‌اعم‌از ملی‌یا بین‌المللی، دولتی‌یا غیردولتی‌که‌در مسائل‌مربوط‌به‌کنوانسیون‌صاحب‌نظر باشند و دبیرخانه‌را از علاقمندی‌خود جهت‌حضور در یک‌اجلاس‌کنفرانس‌اعضا به‌عنوان‌ناظر مطلع‌نموده باشند، می‌توانند برای‌حضور در جلسه‌پذیرفته‌شوند مگر اینکه‌حداقل‌یک‌سوم‌اعضای‌حاضر مخالفت نمایند. پذیرش‌و شرکت‌ناظران‌باید تابع‌آیین‌کار مصوب‌کنفرانس‌اعضا باشد. ماده19ـ دبیرخانه 1 ـ بدین‌وسیله‌یک‌دبیرخانه‌تأسیس‌می‌گردد. 2 ـ وظایف‌دبیرخانه‌به‌شرح‌ذیل‌خواهدبود: الف‌ـ برنامه‌ریزی‌برای‌اجلاس‌های‌کنفرانس‌اعضا و نهادهای‌تابع‌آن‌و ارائه خدمات‌لازم‌به‌آنها. ب‌ـ تسهیل‌کمک‌به‌اعضا در اجرای‌این‌کنوانسیون، بویژه‌به‌اعضای‌درحال توسعه‌و اعضای‌با اقتصاد در حال‌گذر در صورت‌درخواست‌آنها ج‌ـ اطمینان‌از هماهنگی‌لازم‌با دبیرخانه‌های‌سایر نهادهای‌بین‌المللی‌مربوط. د ـ به‌موجب‌راهنمایی‌کلی‌کنفرانس‌اعضا، ترتیبات‌اداری‌و قراردادی‌که‌می‌تواند برای‌انجام‌وظایف‌خود مؤثر باشد، را منعقد نماید و هـ ـ اجرای‌سایر وظایف‌دبیرخانه‌که‌در این‌کنوانسیون‌مشخص‌شده‌و سایر وظایفی‌که‌ممکن‌است‌از سوی‌کنفرانس‌اعضا مشخص‌شود. 3 ـ وظایف‌دبیرخانه‌کنوانسیون‌مشترکاً از سوی‌مدیر اجرایی‌یونپ‌و مدیرکل‌فائو مشروط‌به‌توافق‌با این‌ترتیبات‌توسط‌آنها و تصویب‌از طرف‌کنفرانس‌اعضا، اجرا خواهد شد. 4 ـ چنانچه‌مشخص‌شود که‌دبیرخانه‌وظایف‌مورد نظر را انجام‌نمی‌دهد کنفرانس اعضا با رأی‌اکثریت‌سه‌چهارم‌اعضای‌حاضر و رأی‌دهنده‌ممکن‌است‌تصمیم‌بگیرد که وظایف‌دبیرخانه‌را به‌یک‌یا چند سازمان‌بین‌المللی‌صلاحیتدار واگذار نماید. ماده20 ـ حل‌و فصل‌اختلافات 1 ـ اعضا باید هرگونه‌اختلاف‌بین‌خود مرتبط‌با تفسیر یا اجرای‌این‌کنوانسیون‌را از طریق‌مذاکره‌یا سایر طرق‌مسالمت‌آمیز مورد انتخاب‌خود حل‌و فصل‌نمایند. 2 ـ هر عضو کنوانسیون‌به‌غیر از یک‌سازمان‌وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای‌می‌تواند به‌هنگام‌تنفیذ، پذیرش، تصویب‌یا الحاق‌به‌این‌کنوانسیون، یا در هر زمان‌بعد از آن، با تسلیم‌یک‌سند کتبی‌به‌امین‌کنوانسیون‌اعلام‌نماید که‌درخصوص‌هر نوع‌اختلاف‌مرتبط با تفسیر یا اجرای‌کنوانسیون‌یک‌یا هر دو طریق‌حل‌اختلاف‌زیر را در رابطه‌با هر عضو پذیرنده‌همین‌تعهد به‌طور اجباری‌مورد پذیرش‌قرار می‌دهد: الف‌ـ داوری‌مطابق‌با آیین‌کاری‌که‌در اسرع‌وقت‌ممکن‌و در قالب‌یک‌ضمیمه‌ازسوی‌کنفرانس‌اعضا تصویب‌می‌شود. ب‌ـ ارجاع‌اختلاف‌به‌دیوان‌بین‌المللی‌دادگستری. 3 ـ عضوی‌که‌یک‌سازمان‌وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای‌است‌می‌تواند به‌همان‌ترتیب‌در ارتباط‌با داوری‌مطابق‌با آیین‌کار مذکور در جزء (الف) بند (2) اعلامیه‌ارائه نماید. 4 ـ اعلامیه‌ارائه‌شده‌مطابق‌با بند (2) تا زمان‌انقضای‌مدت‌آن‌طبق‌شرایط‌مندرج در آن‌یا تا سه‌ماه‌پس‌از تسلیم‌یادداشت‌کتبی‌فسخ‌آن‌به‌امین‌کنوانسیون، به‌قوت‌خود باقی‌خواهدبود. 5 ـ انقضای‌اعلامیه، یادداشت‌فسخ‌یا اعلامیه‌جدید به‌هیچ‌نحو نباید بر جریان دعوی‌مطروح‌نزد دیوان‌داوری‌یا دیوان‌بین‌المللی‌دادگستری‌تأثیر گذارد مگر آن‌که طرف‌های‌اختلاف‌به‌گونه‌دیگری‌توافق‌نمایند. 6 ـ چنانچه‌طرف‌های‌یک‌اختلاف‌همان‌روش‌یا روش‌دیگر به‌موجب‌بند(2) را نپذیرفته‌باشند، و چنانچه‌آنها نتوانند اختلاف‌خود را طی12ماه‌پس‌از صدور اطلاعیه یک‌طرف‌اختلاف‌به‌طرف‌دیگر مبنی‌بر وجود اختلاف، حل‌و فصل‌نمایند، اختلاف‌باید بنا به‌درخواست‌یکی‌از طرف‌های‌اختلاف‌به‌کمیسیون‌مصالحه‌ارجاع‌شود. کمیسیون‌مصالحه‌گزارشی‌همراه‌با توصیه‌های‌مربوط‌ارائه‌خواهد نمود. تشریفات‌دیگر مربوط‌به‌کمیسیون‌مصالحه‌که‌به‌صورت‌ضمیمه‌گنجانده‌خواهد شد، حداکثر تا دومین جلسه‌کنفرانس‌اعضا توسط‌کنفرانس‌مذکور تصویب‌می‌شود. ماده21 ـ اصلاح‌کنوانسیون 1 ـ اصلاح‌این‌کنوانسیون‌ممکن‌است‌از سوی‌هر عضو پیشنهاد گردد. 2 ـ اصلاح‌این‌کنوانسیون‌باید در جلسه‌کنفرانس‌اعضا به‌تصویب‌برسد. متن هرگونه‌اصلاحیه‌پیشنهادی‌باید حداقل6 ماه‌قبل‌از جلسه‌ای‌که‌اصلاحیه‌جهت‌تصویب پیشنهاد می‌شود، توسط‌دبیرخانه‌به‌اعضا ارسال‌گردد. دبیرخانه‌همچنین‌باید اصلاحیه پیشنهادی‌را به‌امضاکنندگان‌این‌کنوانسیون‌و جهت‌اطلاع‌به‌امین‌کنوانسیون‌ارسال نماید. 3 ـ اعضا باید هرگونه‌تلاشی‌را برای‌حصول‌به‌توافق‌از طریق‌اجماع‌درخصوص هر اصلاحیه‌پیشنهادی‌به‌این‌کنوانسیون‌به‌عمل‌آورند. چنانچه‌تلاش‌های‌لازم‌برای حصول‌اجماع‌به‌نتیجه‌نرسد و هیچ‌گونه‌توافقی‌حاصل‌نشود، به‌عنوان‌آخرین‌راه‌حل، اصلاحیه‌باید با رأی‌اکثریت‌سه‌چهارم‌اعضای‌حاضر و رأی‌دهنده‌در جلسه‌تصویب گردد. 4 ـ اصلاحیه‌باید به‌وسیله‌امین‌کنوانسیون‌جهت‌تنفیذ، پذیرش‌یا تصویب‌به‌کلیه‌اعضا ارسال‌شود. 5 ـ تنفیذ، پذیرش‌یا تصویب‌اصلاحیه‌باید به‌طور کتبی‌به‌اطلاع‌امین‌کنوانسیون برسد. اصلاحیه‌تصویب‌شده‌مطابق‌با بند (3) در نودمین‌روز پس‌از تاریخ‌سپردن‌اسناد تنفیذ، پذیرش‌یا تصویب‌از سوی‌حداقل‌سه‌چهارم‌اعضا برای‌اعضای‌پذیرنده‌آن‌لازم‌الاجرا خواهد شد. بعد از آن، اصلاحیه‌برای‌هر عضو دیگر در نودمین‌روز از تاریخی که‌آن‌عضو سند تنفیذ، پذیرش‌یا تصویب‌اصلاحیه‌خود را که‌به‌امین‌کنوانسیون‌تسلیم‌می‌کند، لازم‌الاجرا خواهدشد. ماده22 ـ تصویب‌و اصلاح‌ضمائم 1 ـ ضمائم‌این‌کنوانسیون‌جزء لاینفک‌آن‌محسوب‌می‌گردد و به‌جز آنچه‌که‌به‌گونه‌دیگری‌صریحاً قید شده باشد هر اشاره‌به‌این‌کنوانسیون‌همزمان‌اشاره‌ای‌به‌هر یک‌از ضمائم‌آن‌تلقی‌می‌شود. 2 ـ ضمائم‌به‌موضوعات‌شکلی، علمی، فنی‌یا اداری‌محدود می‌شود. 3 ـ آیین‌کار ذیل‌درخصوص‌پیشنهاد، تصویب‌و لازم‌الاجرا شدن‌دیگر ضمائم‌این‌کنوانسیون‌قابل‌اعمال‌خواهد بود: الف‌ـ ضمائم‌دیگر باید طبق‌آیین‌کار مندرج‌در بندهای(1)، (2) و (3) ماده(21)، پیشنهاد و تصویب‌شود. ب‌ـ هر عضوی‌که‌قادر به‌پذیرش‌ضمیمه‌دیگری‌نباشد، باید ظرف‌یک‌سال‌از تاریخ‌مکاتبه‌مربوط‌به‌تصویب‌ضمیمه‌دیگری‌توسط‌امین‌کنوانسیون، کتباً امین کنوانسیون‌را مطلع‌نماید. امین‌کنوانسیون‌بدون‌تأخیر کلیه‌اعضا را از دریافت‌اطلاعیه مزبور مطلع‌نماید. یک‌عضو می‌تواند در هر زمانی‌اطلاعیه‌قبلی‌عدم‌پذیرش‌درخصوص‌ضمیمه‌دیگر را پس‌بگیرد و آن‌ضمیمه‌از آن‌زمان‌طبق‌جزء (ج) زیر برای‌آن‌عضو لازم‌الاجرا خواهد شد و ج‌ـ در انقضای‌یک‌سال‌از تاریخ‌مکاتبه‌مربوط‌به‌تصویب‌ضمیمه‌دیگری‌توسط امین‌کنوانسیون، ضمیمه‌مذکور برای‌کلیه‌اعضایی‌که‌اطلاعیه‌ای‌مطابق‌با مفاد جزء (ب) فوق‌ارائه‌نکرده‌اند لازم‌الاجرا خواهد شد. 4 ـ جز در مورد ضمیمه(3) پیشنهاد، تصویب‌و لازم‌الاجرا شدن‌اصلاحیه‌های ضمائم‌این‌کنوانسیون‌باید تابع‌همان‌آیین‌کار مربوط‌به‌پیشنهاد، تصویب‌و لازم‌الاجرا شدن‌ضمائم‌دیگر کنوانسیون‌باشند. 5 ـ آیین‌کار ذیل‌در رابطه‌با پیشنهاد، تصویب‌و لازم‌الاجرا شدن‌اصلاحیه‌های ضمیمه(3) اعمال‌خواهد شد: الف‌ـ اصلاحیه‌های‌ضمیمه(3) مطابق‌با آیین‌کار مندرج‌در مواد (5) تا (9) و بند(2) ماده(21) پیشنهاد و تصویب‌می‌شود. ب‌ـ کنفرانس‌اعضا تصمیمات‌خود را از طریق‌تصویب‌مبتنی‌بر اجماع‌اتخاذ می‌نماید. ج‌ـ تصمیم‌جهت‌اصلاح‌ضمیمه(3) بلافاصله‌توسط‌امین‌کنوانسیون‌به‌اعضا اعلام‌می‌گردد. اصلاحیه‌از تاریخ‌مشخص‌شده‌در تصمیم‌برای‌کلیه‌اعضا لازم‌الاجرا خواهد شد. 6 ـ در صورتی‌که‌ضمیمه‌دیگر یا اصلاحیه‌مربوط‌به‌یکی‌از ضمائم‌با اصلاحیه‌این‌کنوانسیون‌مربوط‌باشد، در آن‌صورت‌ضمیمه‌دیگر یا اصلاحیه‌نباید تا زمانی‌که اصلاحیه‌کنوانسیون‌لازم‌الاجرا نشده، لازم‌الاجرا شود. ماده23 ـ رأی‌گیری 1 ـ هر عضو این‌کنوانسیون‌جز آنچه‌که‌در بند (2) ذیل‌مقرر شده‌دارای‌یک‌رأی خواهد بود. 2 ـ یک‌سازمان‌وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای‌درخصوص‌موضوعات‌تحت‌حوزه‌صلاحیت‌خود باید حق‌رأی‌خود را با تعداد آرائی‌که‌برابر با تعداد کشورهای‌عضو آن‌که اعضای‌این‌کنوانسیون‌می‌باشند، اعمال‌نماید. چنین‌سازمانی‌در صورتی‌که‌هر یک‌ازکشورهای‌عضو آن‌حق‌رأی‌خود را اعمال‌نماید حق‌رأی‌خود را اعمال‌نخواهد نمود. برعکس‌حالت‌مذکور نیز در رأی‌گیری‌صادق‌است. 3 ـ از نظر این‌کنوانسیون‌منظور از «اعضای‌حاضر و رأی‌دهنده» اعضای‌حاضری‌است‌که‌یک‌رأی‌مثبت‌یا منفی‌می‌دهند. ماده24 ـ امضا این‌کنوانسیون‌جهت‌امضای‌تمام‌کشورها و سازمانهای‌وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای در تاریخ11سپتامبر 1998 (20/6/1377) در روتردام‌و از تاریخ12سپتامبر 1998 (21/6/1377) تا 10 سپتامبر 1999 (19/6/1378) در مقر سازمان‌ملل‌متحد در نیویورک‌مفتوح‌خواهد بود. ماده25 ـ تنفیذ، پذیرش، تصویب‌یا الحاق 1 ـ این‌کنوانسیون‌موکول‌به‌تنفیذ، پذیرش‌یا تصویب‌کشورها و سازمان‌های وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای‌خواهدبود. این‌کنوانسیون‌برای‌الحاق‌کشورها و سازمان‌های وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای‌از روز بعد از تاریخی‌که‌این‌کنوانسیون‌جهت‌امضا بسته‌می‌شود، مفتوح‌خواهد بود. اسناد تنفیذ، پذیرش، تصویب‌یا الحاق‌نزد امین‌کنوانسیون سپرده‌خواهد شد. 2 ـ هر سازمان‌وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای‌که‌عضو این کنوانسیون‌می‌شود بدون‌اینکه‌هیچ‌یک‌از کشورهای‌عضو آن‌به‌عضویت‌کنوانسیون‌درآمده‌باشند، ملزم‌به‌اجرای کلیه‌تعهدات‌به‌موجب‌این‌کنوانسیون‌خواهدبود. در مورد چنین‌سازمان‌هایی‌که‌یک‌یا چند کشور عضو آن، عضو این‌کنوانسیون‌باشند، سازمان‌و کشورهای‌عضو آن‌باید براساس‌مسئولیت‌های‌مربوط‌خود جهت‌اجرای‌تعهدات‌خود به‌موجب‌این‌کنوانسیون تصمیم‌بگیرند. در چنین‌مواردی، سازمان‌و کشورهای‌عضو آن‌نمی‌توانند حقوق‌ناشی‌از این کنوانسیون‌را به‌طور همزمان‌اعمال‌نمایند. 3 ـ یک‌سازمان‌یکپارچه‌اقتصادی‌منطقه‌ای‌باید در سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق‌خود، بسط‌صلاحیت‌خودش‌را درخصوص‌موضوعات‌تحت‌پوشش‌این‌کنوانسیون‌اعلام‌کند. این‌چنین‌سازمانی‌همچنین‌باید امین‌کنوانسیون‌را از هرگونه‌جرح‌و تعدیل‌مربوط‌به‌بسط‌صلاحیت‌خود آگاه‌سازد و امین‌کنوانسیون‌نیز به‌نوبه‌خود باید اعضا را مطلع‌نماید. ماده26 ـ لازم‌الاجراشدن 1 ـ این‌کنوانسیون‌در نودمین‌روز پس‌از تاریخ‌تسلیم‌پنجاهمین‌سند تنفیذ، پذیرش، تصویب‌یا الحاق‌لازم‌الاجرا خواهد شد. 2 ـ برای‌هر کشور یا سازمان‌وحدت‌اقتصادی‌منطقه‌ای‌که‌پس‌از تسلیم‌پنجاهمین سند تنفیذ، پذیرش، تصویب‌یا الحاق، این‌کنوانسیون‌را تنفیذ، پذیرفته‌یا تصویب‌کند یا به‌آن‌ملحق‌شود، این‌کنوانسیون‌در نودمین‌روز پس‌از تاریخ‌تسلیم‌سند تنفیذ، پذیرش، تصویب‌یا الحاق‌توسط‌چنین‌کشور یا سازمانی‌لازم‌الاجرا می‌گردد. 3 ـ از نظر بندهای(1) و (2)، هر سند تسلیم‌شده‌توسط‌یک‌سازمان‌وحدت اقتصادی‌منطقه‌ای‌نباید به‌عنوان‌یک‌سند اضافی‌علاوه‌بر اسنادی‌که‌به‌وسیله‌کشورهای عضو آن‌سازمان‌تسلیم‌شده، محسوب‌گردد. ماده27 ـ حق‌شرط هیچ‌گونه‌حق‌شرطی‌در مورد این‌کنوانسیون‌نمی‌توان‌قائل‌شد. ماده28 ـ خروج‌از کنوانسیون 1 ـ در هر زمان، پس‌از گذشت‌سه‌سال‌از تاریخ‌لازم‌الاجرا شدن‌این‌کنوانسیون‌برای‌یک‌عضو، آن‌عضو می‌تواند با تسلیم‌اطلاعیه‌کتبی‌به‌امین‌کنوانسیون‌از آن‌خارج شود. 2 ـ چنین‌خروجی‌پس‌از پایان‌یک‌سال‌از تاریخ‌دریافت‌اطلاعیه‌خروج‌توسط‌امین‌کنوانسیون‌یا در تاریخ‌دیرتر از آن‌که‌ممکن‌است‌در اطلاعیه‌مشخص‌شود، نافذ خواهد شد. ماده29 ـ امین‌کنوانسیون دبیرکل‌سازمان‌ملل‌متحد، امین‌این‌کنوانسیون‌خواهد بود. ماده30 ـ متون‌معتبر متن‌اصلی‌این‌کنوانسیون‌که‌به‌زبان‌های‌عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی‌و اسپانیولی‌است‌دارای‌اعتبار یکسان‌بوده‌و نزد دبیرکل‌سازمان‌ملل‌متحد سپرده‌خواهد شد. در تأیید مراتب‌فوق‌امضاکنندگان‌زیر که‌بدین‌منظور دارای‌اختیار لازم‌می‌باشند این‌کنوانسیون‌را امضا نموده‌اند. در روز دهم‌ماه‌سپتامبر 1998 (19/6/1377) در روتردام‌تنظیم‌شد. ضمیمه(1) اطلاعات‌مورد نیاز برای‌اطلاعیه‌هایی‌که‌به‌موجب ماده(5) ارائه‌می‌شود اطلاعیه‌ها باید شامل‌موارد زیر باشد: 1ـ خواص، شناسایی‌و کاربردها: الف‌ـ نام‌عمومی ب‌ـ نام‌شیمیایی‌مطابق‌فهرست‌اسامی‌شناخته‌شده‌بین‌المللی‌در صورتی‌که‌چنین‌فهرستی‌وجود داشته‌باشد (برای‌مثال‌اتحادیه بین‌المللی‌شیمی‌محض‌و کابردی ج‌ـ اسامی‌تجاری‌و اسامی‌فرآورده‌ها. د ـ شماره‌های‌کد: شماره کدهای‌نظام‌هماهنگ‌شده‌گمرکی‌و سایر شماره‌ها. هـ ـ اطلاعات‌مربوط‌به‌طبقه‌بندی‌مبتنی‌بر خطر در صورتی‌که‌ماده‌شیمیایی‌موکول‌به‌الزامات‌طبقه‌بندی‌باشد. و ـ کاربرد یا کاربردهای‌ماده‌شیمیایی ز ـ خواص‌فیزیکی‌ـ شیمیایی، سم‌شناسی‌و سم‌شناسی‌بومی. 2 ـ آخرین‌اقدام‌قانونی. الف‌ـ اطلاعات‌مختص‌به‌آخرین‌اقدام‌قانونی: (1)ـ خلاصه‌آخرین‌اقدام‌قانونی. (2)ـ استناد به‌سند قانونی. (3)ـ تاریخ‌لازم‌الاجراشدن‌آخرین‌اقدام‌قانونی (4)ـ نشانه‌هایی‌دال‌بر این‌که‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌بر مبنای‌ارزیابی‌خطر یا مخاطره اتخاذ شده باشد یا نه‌و در صورت‌مثبت‌بودن، اطلاعات‌مربوط‌به‌ارزیابی‌مذکور متضمن استناد به‌سند مربوط. (5)ـ دلایل‌اتخاذ آخرین‌اقدام‌قانونی‌مربوط‌به‌سلامت‌انسان‌از جمله‌سلامت مصرف‌کنندگان‌و کارگران‌یا محیط‌زیست. (6)ـ خلاصه‌ای‌از مخاطرات‌و خطرات‌ماده‌شیمیایی‌نسبت‌به‌سلامت‌انسان، ازجمله‌سلامت‌مصرف‌کنندگان‌و کارگران، یا محیط‌زیست‌و تأثیرات‌مورد انتظار از آخرین اقدام‌قانونی. ب‌ـ طبقه‌بندی‌یا طبقه‌بندی‌ها در مواردی‌که‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌اتخاذ شده‌است‌و برای‌هر طبقه‌بندی. (1) ـ کاربرد یا کاربردهای‌منع‌شده‌توسط‌آخرین‌اقدام‌قانونی. (2) ـ کاربرد یا کاربردهایی‌که‌مجاز می‌باشند. (3) ـ در صورت‌امکان‌تخمین‌مقادیر ماده‌شیمیایی‌تولید شده، واردشده، صادرشده‌و استفاده‌شده. ج‌ـ در حد امکان‌وجود نشانه‌ای‌از ارتباط‌احتمالی‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌با کشورها و مناطق‌دیگر. د) سایر اطلاعات‌مربوط‌که‌می‌تواند شامل‌موارد زیر گردد: (1) ـ ارزیابی‌آثار اجتماعی‌ـ اقتصادی‌آخرین‌اقدام‌قانونی. (2) ـ اطلاعات‌درخصوص‌جایگزین‌ها و خطرات‌مربوط‌به‌آنها در صورتی‌که‌دردسترس‌باشد از قبیل: ـ راهبردهای‌مدیریت‌یکپارچه‌آفات. ـ رویه‌و فرآیندهای‌صنعتی‌از جمله‌فناوری‌پاک‌کننده. ضمیمه(2) معیارهای‌فهرست‌کردن‌مواد شیمیایی‌منع‌یا به‌شدت‌محدود شده‌در ضمیمه(3) کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی‌در بررسی‌اطلاعیه‌های‌ارائه‌شده‌توسط‌دبیرخانه، به‌موجب‌بند (5) ماده(5) باید: الف‌ـ تأیید نماید که‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌به‌منظور اطمینان‌از سلامت‌انسان‌یا محیط‌زیست‌اتخاذ شده‌است. ب‌ـ تأیید نماید که‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌در نتیجه‌ارزیابی‌احتمال‌خطر اتخاذ شده است. این‌ارزیابی‌باید براساس‌بررسی‌اطلاعات‌علمی‌در چارچوب‌شرایط‌حاکم‌بر عضو مورد بحث‌باشد. بدین‌منظور اسناد ارائه‌شده‌باید نشان‌دهد که: (1)ـ اطلاعات‌طبق‌روش‌های‌شناخته‌شده علمی‌تهیه‌شده است. (2)ـ بررسی‌اطلاعات‌مطابق‌با اصول‌و آیین‌کار علمی‌شناخته شده‌انجام‌گرفته‌و به‌صورت‌سند درآمده‌است. (3)ـ آخرین‌اقدام‌قانونی‌براساس‌ارزیابی‌خطر بوده‌که‌در برگیرنده‌شرایط‌حاکم‌بر عضو اقدام‌کننده‌می‌باشد. ج‌ـ با درنظر گرفتن‌موارد ذیل‌بررسی‌نماید که‌آیا آخرین‌اقدام‌قانونی‌مبنای گسترده‌کافی‌را که‌برای‌درج‌ماده‌شیمیایی‌در ضمیمه(3) مناسب‌است، تأمین‌می‌نماید: (1) ـ آیا آخرین‌اقدام‌قانونی‌به‌کاهش‌قابل‌توجهی‌در مقدار ماده‌شیمیایی‌استفاده‌شده‌یا دفعات‌استفاده‌از آن‌منجر شده‌یا انتظار می‌رود که‌منجر شود. (2) ـ آیا آخرین‌اقدام‌قانونی‌به‌کاهش‌واقعی‌احتمال‌خطر برای‌سلامت‌انسان‌یا محیط‌زیست‌عضوی‌که‌اطلاعیه‌را ارائه‌داده‌منجر شده‌یا انتظار می‌رود به‌کاهش‌قابل‌ملاحظه‌آن‌منجر گردد. (3) ـ آیا ملاحظاتی‌که‌به‌آخرین‌اقدام‌قانونی‌متخذه‌منجرشده، فقط‌در یک‌حوزه جغرافیایی‌محدود یا در وضعیت‌های‌محدود دیگر قابل‌اجرا است. (4) ـ آیا شواهدی‌مبنی‌بر تجارت‌مستمر بین‌المللی‌ماده‌شیمیایی‌وجود دارد. د ـ در نظر داشته باشد که‌سوءاستفاده‌عمدی‌به‌خودی‌خود دلیل‌کافی‌جهت‌درج یک‌ماده‌شیمیایی‌در ضمیمه (3) نمی‌باشد. بخش‌اول‌ـ مدارک‌مورد نیاز که‌یک‌عضو پیشنهاد دهنده‌باید ارائه‌دهد. پیشنهادات‌ارائه‌شده‌مطابق‌با بند (1) ماده(6) باید شامل‌مدارک‌کافی‌حاوی‌اطلاعات زیر باشد: الف‌ـ نام‌ترکیب‌سم‌دفع‌آفات‌خطرناک. ب‌ـ نام‌جزء یا اجزای‌فعال‌در ترکیب. ج‌ـ مقدار نسبی‌هر جزء فعال‌در ترکیب. د ـ نوع‌ترکیب. هـ ـ اسامی‌تجاری‌و اسامی‌تولیدکنندگان‌در صورت‌در دسترس‌بودن. و ـ الگوهای‌متعارف‌و شناخته‌شده‌استفاده‌از ترکیب‌در عضو پیشنهاد دهنده. ز ـ تشریح‌واضح‌درخصوص‌سوانح‌مربوط‌به‌مشکل‌مربوط‌از جمله‌آثار مخرب و روشی‌که‌در ترکیب‌مورد استفاده‌قرار گرفته است. ح‌ـ هرگونه‌اقدام‌قانونی، اداری‌یا سایر اقدامات‌متخذه‌و یا در حال‌اتخاذ ازسوی عضو پیشنهاددهنده‌در مقابله‌با چنین‌سوانحی. بخش‌دوم‌ـ اطلاعاتی‌که‌باید توسط‌دبیرخانه‌جمع‌آوری‌شود. طبق‌بند(3) ماده(6)، دبیرخانه‌باید اطلاعات‌مناسب‌مربوط‌به‌ترکیب‌ازجمله موارد زیر را جمع‌آوری‌نماید: الف‌ـ خواص‌فیزیکی‌ـ شیمیایی، سم‌شناسی‌و سم‌شناسی‌بومی‌ترکیب. ب‌ـ وجود محدودیت‌های‌استعمال‌با محدودیت‌های‌فرد به‌کارگیرنده‌ترکیب‌در سایر کشورها. ج‌ـ اطلاعات‌درخصوص‌سوانح‌مربوط‌به‌ترکیب‌در سایر کشورها. د ـ اطلاعات‌ارائه‌شده‌توسط‌سایر اعضا، سازمان‌های‌بین‌المللی، سازمان‌های‌غیردولتی‌یا سایر منابع‌مربوط‌در سطوح‌ملی‌یا بین‌المللی. هـ ـ ارزیابی‌های‌خطر یا مخاطره‌در صورت‌در دسترس‌بودن. و ـ شاخصه‌های‌مقدار استفاده‌از ترکیب‌از قبیل‌تعداد موارد ثبت‌شده‌یا مقادیر تولید یا فروش‌در صورت‌در دسترس‌بودن. ز ـ سایر ترکیبات‌سموم‌دفع‌آفات‌مورد نظر و سوانح‌مربوط‌به‌این‌ترکیبات‌درصورت‌وجود. ح‌ـ رویه‌های‌جایگزین‌برای‌کنترل‌آفات. طـ ـ سایر اطلاعات‌مربوط‌به‌تشخیص‌کارگروه(کمیته) بررسی‌شیمیایی. بخش‌سوم‌ـ معیارهای‌درج‌ترکیبات‌سموم‌دفع‌آفات‌به‌شدت‌خطرناک‌در ضمیمه(3) کارگروه(کمیته) بررسی‌مواد شیمیایی‌در بررسی‌پیشنهادات‌ارائه‌شده‌توسط‌دبیرخانه، به‌موجب‌بند (5) ماده(6) باید موارد ذیل‌را مدنظر قرار دهد: الف‌ـ اعتبار مدرکی‌که‌نشان‌می‌دهد کاربرد ترکیب‌مطابق‌با کاربرد متعارف‌یا شناخته‌شده‌در کشور عضو پیشنهاد دهنده، منجر به‌سوانح‌گزارش‌شده‌گردیده است. ب‌ـ ارتباط‌چنین‌سوانحی‌با سایر کشورهایی‌که‌دارای‌آب‌و هوا و شرایط‌یکسان بوده‌و همچنین‌دارای‌الگوهای‌یکسان‌کاربرد ترکیب‌هستند. ج‌ـ وجود محدودیت‌های‌استعمال‌یا محدودیت‌های‌فرد به‌کارگیرنده‌ترکیب‌ناشی‌از فناوری‌یا فنونی‌که‌به‌طور منطقی‌یا گسترده‌امکان‌استفاده‌از آن‌در کشورهای فاقد زیرساخت‌لازم‌وجود ندارد. د ـ اهمیت‌آثار گزارش‌شده‌در ارتباط‌با مقدار ترکیب‌استفاده‌شده. هـ ـ سوء استفاده‌عمدی‌به‌خودی‌خود دلیلی‌کافی‌جهت‌درج‌یک‌ترکیب‌در ضمیمه (3) نمی‌باشد. ضمیمه(5) اطلاعات‌مورد نیاز برای‌اطلاعیه‌صادرات 1 ـ اطلاعیه‌های‌صادرات‌باید شامل‌اطلاعات‌ذیل‌باشند: الف‌ـ نام‌و نشانی‌مراجع‌ملی‌تعیین‌شده‌عضو صادرکننده‌و عضو واردکننده؛ ب‌ـ تاریخ‌مورد انتظار صادرات‌به‌عضو واردکننده؛ ج‌ـ نام‌ماده‌شیمیایی‌منع‌یا به‌شدت‌محدودشده‌و خلاصه‌ای‌از اطلاعات مشخص‌شده‌در ضمیمه(1) که‌باید مطابق‌با ماده(5) در اختیار دبیرخانه‌قرارگیرد. درصورتی‌که‌بیش‌از یک‌نوع‌از چنین‌ماده‌شیمیایی‌در یک‌مخلوط‌یا فرآورده‌گنجانده شده باشد، اطلاعات‌مزبور باید برای‌هر ماده‌شیمیایی‌ارائه‌شود؛ د ـ بیانیه‌ای‌دال‌بر طبقه‌بندی‌پیش‌بینی‌شده‌برای‌ماده‌شیمیایی‌و کاربرد پیش‌بینی‌شده‌آن‌در طبقه‌بندی‌مذکور در کشور عضو واردکننده، در صورتی‌که‌مشخص‌باشد؛ هـ ـ اطلاعات‌مربوط‌به‌اقدامات‌پیشگیرانه‌به‌منظور کاهش‌مواجهه‌با ماده شیمیایی‌و نشت‌آن؛ و ـ در رابطه‌با یک‌مخلوط‌یا فرآورده، غلظت‌ماده‌یا مواد شیمیایی‌منع‌یا به‌شدت محدوده‌شده‌مورد نظر؛ ز ـ نام‌و نشانی‌واردکننده؛ ح‌ـ هرگونه‌اطلاعات‌تکمیلی‌که‌در دسترس‌مرجع‌ملی‌تعیین‌شده‌عضو صادرکننده‌قراردارد و می‌تواند به‌مرجع‌ملی‌تعیین‌شده‌عضو واردکننده‌کمک‌نماید. 2ـ علاوه‌بر اطلاعات‌مورد اشاره‌در بند (1)، عضو صادرکننده‌باید اطلاعات بیشتری‌را که‌در ضمیمه(1) مشخص‌شده‌و ممکن‌است‌از سوی‌عضو واردکننده درخواست‌شود، ارائه‌نماید. قانون‌فوق‌مشتمل‌بر ماده‌واحده‌منضم‌به‌متن‌کنوانسیون‌شامل‌مقدمه‌و سی‌ماده‌و پنج‌ضمیمه‌در جلسه‌علنی‌روز سه‌شنبه‌مورخ‌بیست‌و سوم‌دی‌ماه‌یکهزار و سیصد وهشتاد و دو مجلس‌شورای‌اسلامی‌تصویب‌و نظر شورای‌نگهبان‌در مهلت‌مقرر موضوع اصل‌نود و چهارم (94) قانون‌اساسی‌جمهوری‌اسلامی‌ایران‌واصل‌نگردید. رئیس‌مجلس‌شورای‌اسلامی ـ مهدی‌کروبی
|
||||||||||||||||||||||||
| URL : https://www.vekalatonline.ir/laws/27377/قانون-الحاق-دولت-جمهوری-اسلامی‌ایران-به‌کنوانسیون-روتردام-در-مورد-آئین-اعلام-رضایت-قبلی-برای-برخی-مواد-شیمیائی-و-سموم-دفع‌آفات-خطرناک-در-تجارت-بین‌المللی/ | ||||||||||||||||||||||||