| منبع مطالب این بخش وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران) می باشد URL : http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=28873 |
||||||||||||||||||||||||
قانون راجع به اجازه نامه طبابت |
||||||||||||||||||||||||
ماده اول - اطبایی که تاکنون موفق به اخذ اجازه نامه رسمی نشده اند چنان چه مدلل دارند مدت ده سال متوالی مشغول طبابت بوده اند می توانند در مجلس امتحانی که در وزارت معارف و مراکز عمده ایالات و ولایات (با عضویت اطبا دیپلمه و اطبا مجاز در طب قدیم ) تشکیل خواهد شد امتحان دهند در صورتی که امتحانات آنها مورد قبول واقع شود اجازه نامه طبابت به آنها داده خواهد شد و فقط در حدودی که به آنها اجازه داده شده است حق طبابت دارند. ماده دوم - اطبایی که از این به بعد بر طبق این قانون اجازه طبابت می گیرند و دیپلم از مدارس طب دولتی داخله و خارجه ندارند حق استعمال کلمه (دکتر) نخواهند داشت . ماده سوم - وزیر معارف مامور اجرای این قانون است . این قانون که مشتمل بر سه ماده است در جلسه بیست و هشتم شهریور ماه یک هزار و سیصد و شش شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید. رییس مجلس شورای ملی - حسین پیرنیا
|
||||||||||||||||||||||||
| URL : https://www.vekalatonline.ir/laws/28873/قانون-راجع-به-اجازه-نامه-طبابت/ | ||||||||||||||||||||||||