منبع مطالب این بخش وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران) می باشد
URL : http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=30292

قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به موافقتنامه لیسبون درمورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بین‎المللی آنها مورخ 31 اکتبر 1958


شماره147172/114 17/12/1383
حضرت حجت‎الاسلام والمسلمین جناب آقای سید محمدخاتمی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به موافقتنامه لیسبون درمورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بین‎المللی آنها مورخ 31 اکتبر 1958 (9/8/1337) ، تجدیدنظر شده در استکهلم به تاریخ 14 جولای 1967(23/4/1346) و اصلاح شده به تاریخ 28 سپتامبر 1979 (6/7/1358) که از سوی دولت به شماره 45902/29295 مورخ 2/9/1382 به‎مجلس شورای اسلامی تقدیم و در جلسه علنی روز سه‎شنبه مورخ 27/11/1383 مجلس عیناً تصویب و به تأیید شورای نگهبان رسید ، در اجرای اصل یکصدو بیست وسوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست ارسال می‎گردد.
رئیس مجلس شورای اسلامی - غلامعلی حداد عادل
شماره74858 25/12/1383
وزارت دادگستری
قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به موافقتنامه لیسبون در مورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بین‎المللی آنها مورخ 31 اکتبر 1958(9/8/1337) ، تجدیدنظر شده در استکهلم به تاریخ 14 جولای 1967 (23/4/1346) و اصلاح شده به تاریخ 28 سپتامبر 1979 (6/7/1358) که درجلسه علنی روز سه‎شنبه مورخ بیست و هفتم بهمن ماه یکهزار و سیصدوهشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/12/1383 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره147172/114 مورخ 17/12/1383 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می‎گردد.
رئیس جمهور - سید محمدخاتمی
قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به موافقتنامه لیسبون درمورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بین‎المللی آنها مورخ 31 اکتبر 1958 (9/8/1337) ، تجدیدنظر شده در استکهلم به تاریخ 14 جولای 1967 (23/4/1346) و اصلاح شده به تاریخ 28 سپتامبر 1979 (6/7/1358) ماده واحده - به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می‎شود به موافقتنامه لیسبون درمورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بین‎المللی آنها مورخ 31 اکتبر 1958 (9/8/1337) ، تجدیدنظر شده در استکهلم به تاریخ 14 جولای 1967 (23/4/1346) و اصلاح شده به تاریخ 28 سپتامبر 1979 (6/7/1358) ملحق شود و اسناد الحاق را به امین اسناد بسپارد.
بسم‎الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه لیسبون درمورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بین‎المللی آنها مورخ 31 اکتبر 1958(9/8/1337) ، تجدیدنظر شده در استکهلم به تاریخ 14 جولای 1967 (23/4/1346) و اصلاح شده به تاریخ 28 سپتامبر 1979 (6/7/1358)
ماده 1- 1- کشورهائی که این موافقتنامه درمورد آنها اعمال می‎شود اتحادیه‎ای ویژه را درچارچوب اتحادیه حمایت از مالکیت صنعتی تأسیس می‎کنند.
2- کشورهای مزبور طبق شرایط این موافقتنامه تعهد می‎کنند از اسامی مبدأ محصولات سایر کشورهای عضو اتحادیه ویژه که تحت این عنوان در کشور مبدأ به رسمیت شناخته شده و مورد حمایت قرار دارند و در دفتر بین‎المللی مالکیت معنوی (که از این پس به عنوان « دفتر بین‎المللی » یا « دفتر » خوانده می ‎شود) م-وضوع کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی (که از این پس به عنوان « سازمان» خوانده می‎شود) به ثبت رسیده است ، در قلمرو خود حمایت کنند.
ماده 2- 1- در این موافقتنامه « اسم مبدأ » به اسم جغرافیائی کشور ، منطقه یا محلی اطلاق می‎شود که محصول نشأت گرفته از آنجا و کیفیت و مشخصات آن منحصراً یا اساساً به خاطر محیط جغرافیائی ازجمله عوامل طبیعی و انسانی ، است.
2- « کشور مبدأ » کشوری است که اسم آن یا اسم منطقه یا محل واقع شده در آن ، اسم مبدأ محسوب می‎شود و معروفیت محصول به خاطر آن است.
ماده 3- حمایت در مقابل هرگونه غصب یا تقلید ، حتی اگر مبدأ واقعی محصول ذکر شود یا اسم به صورت ترجمه شده یا به همراه اصطلاحاتی مانند « قسم» ، «نوع» ، « ساخت» ، « تقلید» یا مانند آن به کار رود ، تضمین خواهد شد.
ماده 4- مفاد این موافقتنامه به هیچ وجه حمایتی را که از قبل ، اسامی مبدأ در هریک از کشورهای عضو اتحادیه ویژه به موجب سایر اسناد بین‎المللی ، مانند کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مورخ 20 مارس 1883 (29/12/1262) تجدیدنظرهای بعدی آن و موافقتنامه مادرید برای جلوگیری از نصب نشانه‎های منبع غیر واقعی یا گمراه‎کننده بر روی کالاها مورخ چهاردهم آوریل 1891(25/1/1270) و تجدیدنظرهای بعدی آن ، یا به‎موجب قانون داخلی یا تصمیمات دادگاه از آن برخوردار بوده‎اند ، مستثنی نمی‎سازد.
ماده 5 - 1- ثبت اسامی مبدأ ، به درخواست ادارات کشورهای عضو اتحادیه ویژه ، به نام هرشخص حقیقی یا حقوقی ، اعم از عمومی یا خصوصی ، که طبق قانون داخلی آنها حق استفاده از این اسامی را دارد ، در دفتر بین‎المللی انجام خواهدگرفت.
2- دفتر بین‎المللی بدون تأخیر موارد ثبت مزبور را به اطلاع ادارات کشورهای مختلف عضو اتحادیه ویژه خواهد رساند و آنها را در نشریه‎ای منتشر خواهد کرد.
3- اداره هرکشوری می‎تواند اعلام کند که از اسم مبدائی که ثبت آن به اطلاع آن رسیده است نمی‎تواند حمایت نماید ، اما فقط درصورتی که اعلامیه آن همراه با دلایل این امر ، ظرف مدت یکسال پس از دریافت اطلاعیه ثبت ، به اطلاع دفتر بین‎المللی برسد و مشروط براینکه چنین اعلامیه‎ای در کشور ذیربط ، به زیان سایر اشکال حمایت از اسم مزبور که مالک آن استحقاق مطالبه آن را به موجب ماده (4) فوق دارد ، نباشد.
4- پس از انقضای مدت یکسال پیش‎بینی شده ، در بند فوق ، ادارات کشورهای عضو اتحادیه نمی‎توانند با چنین اعلامیه‎ای مخالفت کنند.
5- دفتر بین‎المللی در اسرع وقت ، هرگونه اعلامیه صادره به موجب مفاد بند (3) این ماده توسط اداره کشور دیگر را به اطلاع اداره کشور مبدأ خواهد رساند. طرف ذی‎نفع پس از اینکه ازطریق اداره ملی خود از اعلامیه صادره توسط کشور دیگر مطلع شد ، می‎تواند در آن کشور دیگر به کلیه طرق دادخواهی‎های قضائی و اداری که در دسترس اتباع آن کشور قرار دارد ، متوسل شود.
6- اگر اسمی به موجب اطلاعیه ثبت بین‎المللی در کشوری معین مورد حمایت قرار گرفته است مورداستفاده اشخاص ثالثی در آن کشور قبل از تاریخ چنین اطلاعیه‎ای باشد ، اداره صلاحیتدار کشور مذکور حق دارد مهلتی حداکثر دوساله را به‎اشخاص ثالث مزبور برای متوقف کردن استفاده از این اسم اعطا کند ، مشروط براینکه طی مدت سه ماه پس از انقضای مدت یکساله پیش‎بینی شده در بند «3» فوق ، دفتر بین‎المللی را از این امر آگاه سازد.
ماده 6- اسمی که در یکی از کشورهای عضو اتحادیه ویژه به موجب تشریفات مقرر در ماده (5) این موافقتنامه از حمایت برخوردار شده است نمی‎تواند در آن کشور مادامی که در کشور مبدأ به عنوان اسم مبدأ مورد حمایت قرار دارد ، به عنوان اسم عام تلقی شود.
ماده 7- 1- ثبت انجام شده در دفتر بین‎المللی طبق ماده (5) این موافقتنامه ، حمایت را برای کل دوره موضوع ماده فوق ، بدون نیاز به تجدید ، تضمین خواهد کرد.
2- برای ثبت هر اسم مبدأ ، هزینه واحدی پرداخت خواهد شد.
ماده 8- اقدام حقوقی لازم برای تضمین حمایت از اسم مبدأ درهریک از کشورهای عضو اتحادیه ویژه به موجب مقررات قوانین ملی می‎تواند در موارد زیر صورت گیرد:
1- بنا به تقاضای اداره صلاحیتدار یا به درخواست دادستان.
2- توسط هرشخص ذی‎نفع ، اعم از حقیقی یا حقوقی و عمومی یا خصوصی.
ماده 9- 1- الف - اتحادیه ویژه دارای مجمعی مرکب از کشورهای تصویب‎کننده یا ملحق شونده به این سند خواهد بود.
ب - دولت هرکشور دارای یک نماینده خواهدبود که می‎تواند از یاری نمایندگان علی‎البدل ، مشاورین و کارشناسان بهره‎مند شود.
ج - هزینه‎های هر هیأت نمایندگی به عهده دولتی خواهد بود که آن را منصوب کرده است.
2- الف - مجمع به امور زیر خواهد پرداخت :
(1) - انجام کلیه امور راجع به حفظ و توسعه اتحادیه ویژه و اجرای این موافقتنامه
(2) - دادن دستوراتی به دفتر بین‎المللی راجع‎ به تدارک فراهمایی‎ های (کنفرانسهای) بازنگری ، باتوجه مقتضی به اظهارنظرهای آن دسته از کشورهای عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب نکرده یا به آن ملحق نشده‎اند.
(3) - اصلاح مقررات از جمله تعیین مبلغ هزینه موضوع بند (2) ماده (7) این موافقتنامه و سایر هزینه‎های مربوط به ثبت بین‎المللی.
(4) - بررسی و تأیید گزارشها و فعالیتهای مدیرکل سازمان (که از این پس به‎عنوان « مدیرکل» خوانده می‎شود) راجع به اتحادیه ویژه و دادن تمامی دستورات لازم به وی درباره موضوعاتی که در محدوده صلاحیت اتحادیه ویژه هستند.
(5) - تصمیم‎گیری درمورد برنامه و تصویب بودجه دوسالانه اتحادیه ویژه و تصویب صورتحسابهای نهایی آن.
(6) - تصویب مقررات مالی اتحادیه ویژه.
(7) - تشکیل کار گروههای (کمیته‎های) کارشناسان و گروههای کاری که ممکن است برای نیل به اهداف اتحادیه ویژه لازم بنظر برسند.
(8) - تعیین کشورهای غیرعضو اتحادیه ویژه و سازمانهای بین‎الدولی و غیردولتی بین‎المللی که به‎عنوان ناظر در جلسات آن پذیرفته می‎شوند.
(9) - تصویب اصلاحات مواد (9) تا (12)
(10) - اتخاذ هر اقدام مناسب دیگر به منظور پیشبرد اهداف اتحادیه ویژه.
(11) - انجام وظایف دیگری که به موجب این موافقتنامه مقتضی باشد
.
ب - مجمع درخصوص موضوعاتی که مورد علاقه سایر اتحادیه‎های تحت مدیریت سازمان هستند نیز پس از استماع نظر مشورتی کار گروه (کمیته) هماهنگی سازمان ، تصمیم‎گیری خواهد نمود.
3- الف - هر کشور عضو مجمع ، دارای یک رأی خواهد بود.
ب - حضور نصف کشورهای عضو مجمع ، حد نصاب رسمیت جلسات خواهد بود.
ج - قطع نظر از مفاد جزء (ب) فوق ، اگر در هر اجلاس ، تعداد کشورهای حاضرکمتر از نصف ولی مساوی یا بیشتر از ثلث کشورهای عضو مجمع باشد ، مجمع می‏تواند ، به جز در مورد آئین‏ کار خود ، در سایر موارد تصمیم‎گیری کند. کلیه تصمیمات مزبور تنها در صورتی نافذ خواهند بود که شرایطی که از این پس مقرر می‏شوند رعایت شده باشند. دفتر بین‎المللی تصمیمات مذکور را برای کشورهای عضو مجمع که نمایندگان آنها در جلسه حاضر نبوده‎اند ، ارسال خواهد کرد و از آنها خواهدخواست که ظرف مدت سه ماه از تاریخ ارسال ، رأی مثبت ، منفی یا ممتنع خود را بطور کتبی اعلام کنند. اگر پس از انقضای مدت مزبور ، تعداد کشورهایی که به طریق فوق رأی مثبت ، منفی یا ممتنع خود را اعلام داشته‏اند به تعدادی برسند که برای دستیابی به‎حد نصاب در جلسه ، کمبود وجود داشته است ، تصمیمات مزبور نافذ خواهد شد ، مشروط بر اینکه در همان زمان ، اکثریت مورد نیاز کماکان با این تعداد حاصل باشد.
د- با رعایت مفاد بند (2) ماده (12) این موافقتنامه ، تصمیم‎گیری مجمع مستلزم دوسوم آرای داده شده ، خواهد بود.
ه- آراء ممتنع به عنوان رأی محاسبه نخواهند شد.
و- یک نماینده تنها تحت نام یک کشور می‏تواند حاضرشده و رأی بدهد.
ز- کشورهای عضو اتحادیه ویژه که عضو مجمع نیستند به عنوان ناظر در جلسات مجمع پذیرفته خواهند شد.
4 - الف - مجمع در دو سال تقویمی ، یکبار به دعوت مدیرکل به عنوان اجلاس عادی تشکیل جلسه خواهد داد و در صورتی که شرایط استثنائی وجود نداشته باشد ، تشکیل جلسه طی همان دوره و در همان محل مجمع عمومی سازمان خواهد بود.
ب - مجمع به درخواست یک‎چهارم کشورهای عضو مجمع ، به دعوت مدیرکل ، اجلاس فوق‏العاده تشکیل خواهد داد.
ج - دستور کار هر اجلاس توسط مدیرکل تهیه خواهد شد.
5 - مجمع آئین کار خود را تصویب خواهد کرد.
ماده 10- 1 - الف - انجام ثبت بین‏المللی و تکالیف مرتبط با آن ، همچنین کلیه سایر تکالیف اداری راجع به اتحادیه ویژه ، به عهده دفتر بین‏المللی خواهد بود.
ب - دفتر بین‏المللی ، به ویژه جلسات را تدارک خواهد کرد و امور دبیرخانه مجمع و کار گروههای (کمیته‏های) کارشناسان و گروههای کاری را که ممکن است مجمع تشکیل داده باشد ، به عهده خواهدگرفت.
ج - مدیرکل ، بالاترین مقام اجرایی اتحادیه ویژه و نماینده آن خواهد بود.
2- مدیرکل و هر مقام اداری که او تعیین می‏کند ، بدون داشتن حق رأی ، در تمام جلسات مجمع و کارگروههای (کمیته‎های) کارشناسان یا گروههای کاری که ممکن است مجمع تشکیل داده باشد شرکت خواهند کرد. مدیرکل یا مقام اداری که او تعیین می‏کند ، به اعتبار سمت خود ، دبیر نهادهای مزبور خواهد بود.
3- الف - دفتر بین‏المللی طبق دستورات مجمع ، مقدمات برگزاری فراهمایی‏های (کنفرانسهای) بازنگری در مفاد موافقتنامه ، به غیر از مواد (9) تا (12) این موافقتنامه را فراهم خواهدکرد.
ب - دفتر بین‏المللی می‏تواند درباره تدارک فراهمایی‏های (کنفرانسهای) بازنگری ، با سازمانهای بین‏الدولی و سازمانهای غیردولتی بین‎المللی مشورت کند.
ج - مدیرکل و اشخاصی که از سوی وی تعیین می‏شوند ، بدون داشتن حق رأی ، در مباحثات فراهمایی‏های (کنفرانسهای) مزبور شرکت خواهند کرد.
4- دفتر بین‏المللی سایر وظایف محوله را انجام خواهد داد.
ماده 11- 1- الف - اتحادیه ویژه دارای بودجه خواهد بود.
ب - بودجه اتحادیه ویژه شامل درآمدها و هزینه‏های خود اتحادیه ویژه ، کمکهای آن به بودجه هزینه‏های مشترک اتحادیه‏ها و در صورت امکان ، مبالغی خواهد بود که در اختیار بودجه فراهمایی (کنفرانس) سازمان گذاشته می‏شود.
ج - هزینه‏هایی که نه تنها منحصراً قابل تخصیص به اتحادیه ویژه ، بلکه به یک یا چند اتحادیه دیگر تحت مدیریت سازمان مربوط نیستند به عنوان هزینه‏های مشترک اتحادیه‏ها در نظر گرفته خواهند شد. سهم اتحادیه ویژه در هزینه‏های مشترک مزبور به نسبت منافع اتحادیه ویژه در آنها خواهد بود.
2- بودجه اتحادیه ویژه ، با توجه مقتضی به لزوم هماهنگی با بودجه‏های سایر اتحادیه‏های تحت مدیریت سازمان تعیین خواهد شد.
3- بودجه اتحادیه ویژه از منابع زیر تأمین مالی خواهد شد: الف - هزینه‏های ثبت بین‏المللی که طبق بند (2) ماده (7) این موافقتنامه وصول می‏شوند و سایر هزینه‏های وصولی برای سایر خدماتی که دفتر بین‏المللی در ارتباط با اتحادیه ویژه ارائه می‏دهد. ب - فروش یا حق‎الامتیاز انتشارات دفتر بین‏المللی در ارتباط با اتحادیه ویژه.
ج - هدایا ، ماترک و کمکهای مالی بلاعوض.
د - اجاره‏ها ، هزینه‏های مالی و سایر درآمدهای متفرقه.
ه- سهمیه کشورهای عضو اتحادیه ویژه ، مشروط بر اینکه و تا حدی که میزان دریافتیها از منابع مذکور در جزءهای (الف) تا (د) برای هزینه‏های اتحادیه ویژه کفایت نکند.
4- الف - مجمع به پیشنهاد مدیرکل ، مبالغ هزینه‏های موضوع بند «2» ماده (7) این موافقتنامه را تعیین خواهد کرد.
ب - مبالغ هزینه‏های مزبور به نحوی تعیین خواهند شد که درآمدهای اتحادیه ویژه در شرایط عادی برای تأمین هزینه‏های دفتر بین‏المللی به منظور ادامه ارائه خدمات ثبت بین‏المللی ، بدون نیاز به پرداخت سهمیه‎های موضوع جزء (ه-) بند (3) فوق ، کافی باشد.
5 - الف - هر کشور عضو اتحادیه ویژه از نظر تعیین سهمیه موضوع جزء (ه-) بند (3) فوق ، به همان طبقه‏ای تعلق خواهد داشت که در اتحادیه پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی در آن قرار دارد و سهمیه سالانه خود را بر مبنای همان تعداد واحدهایی که برای آن طبقه در آن اتحادیه تعیین شده است ، پرداخت خواهدکرد.
ب - سهمیه سالانه هر کشور عضو اتحادیه ویژه ، مبلغی نسبت به کل مقداری خواهد بود که قرار است همه کشورها برحسب تعداد واحدهای خود نسبت به کل واحدهای همه کشورهای کمک‏کننده به بودجه اتحادیه ویژه کمک کنند.
ج - مجمع ، تاریخ پرداخت سهمیه‏ها را تعیین خواهد کرد.
د - کشوری که در پرداخت مبلغ سهمیه‏های خود تأخیر دارد ، چنانچه مبلغ بدهی معوقه آن معادل یا بیشتر از مبلغ سهمیه لازم‎التادیه‎ای باشد که در دو سال کامل گذشته به عهده آن بوده است ، نمی‏تواند حق رأی خود را در هر یک از نهادهای اتحادیه ویژه اعمال کند. در هر حال هر نهاد اتحادیه چنانچه و مادامی که قانع شود تأخیر در پرداخت به خاطر شرایط استثنائی و غیرقابل اجتناب بوده است ، می‏تواند به‎چنین کشوری اجازه دهد که همچنان در آن نهاد حق رأی خود را اعمال کند.
ه- - اگر قبل از آغاز دور جدید مالی ، بودجه به تصویب نرسد ، میزان آن در حد بودجه سال قبل ، به نحوی که در مقررات مالی مقرر شده ، خواهد بود.
6 - با رعایت مفاد جزء (الف) بند (4) این ماده ، مبالغ هزینه‏ها و مخارج مقرر برای سایر خدماتی که دفتر بین‏المللی در ارتباط با اتحادیه ویژه ارائه می‏کند ، توسط مدیرکل تعیین و به اطلاع مجمع خواهد رسید.
7- الف - اتحادیه ویژه دارای یک صندوق سرمایه در گردش خواهد بود که با پرداخت جداگانه هر کشور عضو اتحادیه ویژه ایجاد خواهد شد. اگر وجوه صندوق کافی نباشد ، مجمع در مورد افزایش آن تصمیم خواهدگرفت.
ب - مبلغ پرداخت اولیه هر کشور به صندوق مزبور یا مشارکت آن کشور در افزایش مبلغ آن به نسبت سهم آن کشور به عنوان عضو اتحادیه پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی در بودجه اتحادیه مزبور در سال تأسیس صندوق یا سال اتخاذ تصمیم برای افزایش وجوه آن خواهدبود.
ج - مجمع ، نسبت و شرایط پرداخت را به پیشنهاد مدیرکل و پس از استماع نظر مشورتی کار گروه (کمیته) هماهنگی سازمان ، تعیین خواهد کرد.
8- الف - در موافقتنامه تأسیس مقر منعقده با کشوری که مقر سازمان در قلمرو آن واقع است پیش بینی خواهد شد که هرگاه وجوه صندوق سرمایه در گردش کافی نباشد ، کشورمزبور وجوهی را به عنوان وام پرداخت خواهد کرد. مبلغ وام مزبور و شرایط در اختیارگذاشتن آن ، منوط به توافقهای جداگانه‎ای خواهد بود که حسب مورد بین کشور مزبور و سازمان انجام خواهد گرفت.
ب - کشور موضوع جزء (الف) و سازمان ، هریک از این حق برخوردار خواهند بود که تعهد برای اعطای وام را با صدور اطلاعیه‎ای کتبی فسخ کنند. فسخ ، سه سال پس از پایان سالی که در آن اعلام فسخ صورت گرفته است ، نافذ خواهد شد.
9- یک یا چند کشور عضو اتحادیه ویژه یا حسابرسان بیرون از اتحادیه ، حسابرسی حسابها را به نحو مقرر در مقررات مالی انجام خواهند داد. افراد یاد شده ، با موافقت خویش توسط مجمع تعیین خواهند شد.
ماده 12 - 1- پیشنهادهای مربوط به اصلاح مواد (9) ، (10) و (11) و این ماده می‎تواند بوسیله هرکشور عضو مجمع یا مدیرکل طرح گردد. مدیرکل پیشنهادهای مزبور را حداقل شش ماه قبل از بررسی آنها در مجمع ، برای کشورهای عضو مجمع ارسال خواهد کرد.
2- اصلاحات مواد موضوع بند (1) این ماده به تصویب مجمع خواهد رسید. این تصویب مستلزم سه چهارم آرای داده شده خواهد بود ، مشروط براینکه هرگونه اصلاح ماده (9) این موافقتنامه و این بند برمبنای چهار پنجم آرای داده شده ، باشد.
3- هرگونه اصلاح مواد موضوع بند(1) این ماده ، یک ماه پس از اینکه مدیرکل ، اطلاعیه‎های کتبی پذیرش آن را که طبق تشریفات قانون اساسی کشورهای مربوط صادرشده‎اند از سوی سه‎چهارم کشورهای عضو مجمع در زمان تصویب اصلاحیه دریافت کند ، لازم‎الاجرا خواهد شد. هرگونه اصلاح مواد مزبور که به نحو مزبور مورد پذیرش قرار گیرد ، برای کلیه کشورهای عضو مجمع در زمان لازم‎الاجرا شدن اصلاحیه یا کشورهایی که پس از آن ، عضو مجمع می‎شوند ، الزام‎آور خواهد بود ، مشروط براینکه هرگونه اصلاحی که تعهدات مالی کشورهای عضو اتحادیه ویژه را افزایش دهد ، تنه-ا برای کش-ورهایی الزام‎آوراست که پذیرش چنین اصلاحیه‎ای را اطلاع داده باشند
. ماده 13 - 1- جزئیات اجرای این موافقتنامه در مقررات مربوط تعیین خواهد شد. 2- این موافقتنامه می‎تواند در فراهمایی‎هایی(کنفرانسهایی) که میان نمایندگان کشورهای عضو اتحادیه ویژه برگزار میشود ، مورد تجدید نظرقرارگیرد.
ماده 14 - 1- ه-رکشور عض-و اتحادی-ه ویژه که این سن-د را ام-ضاء کرده اس-ت می‎ت-واند آن را تصویب‎کند و درصورت عدم امضاء می‎تواند به آن ملحق شود.
2- الف - هرکشور غیر عضو اتحادیه ویژه که عضو کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی است می‎تواند به این سند ملحق و بدین وسیله عضو اتحادیه ویژه شود. ب - اطلاعیه الحاق ، به خودی خود ، امتیازات مقررات فوق‎الذکر را در مورد اسامی مبدائی که در زمان الحاق مشمول ثبت بین‎المللی هستند ، در قلمرو کشور ملحق شده تضمین خواهدکرد.
ج - در هرحال هرکشوری که به این موافقتنامه ملحق می‎شود می‎تواند ظرف مدت یکسال اعلام کند که مایل است در مورد اسامی مبدائی که قبلاً در دفتر بین‎المللی به‎ثبت رسیده‎اند ، حق پیش‎بینی شده در بند(3) ماده (5) این موافقتنامه را اعمال کند. 3- اسناد تصویب و الحاق به مدیرکل تودیع خواهند شد.
4- مفاد ماده (24) کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی ، در مورد این موافقتنامه اعمال خواهد شد.
5 - الف - این سند در مورد پنج کشور اولی که اسناد تصویب یا الحاق خود را تودیع کرده‎اند ، سه ماه پس از تودیع پنجمین سند ، لازم‎الاجرا خواهد شد.
ب - این سند در مورد هرکشور دیگری ، سه ماه پس از تاریخ اعلام تصویب یا الحاق به‎مدیرکل ، لازم‎الاجرا خواهد شد ، مگر اینکه درسند تصویب یا الحاق تاریخ مؤخری درج شده باشد. در مورد اخیر ، این سند در ارتباط با آن کشور ، در تاریخی که بدین ترتیب مشخص شده است ، لازم‎الاجرا خواهد شد.
6 - تصویب یا الحاق خود به خود متضمن پذیرش تمامی شرایط و قبول کلیه مزایای این سند خواهد بود.
7- پس از لازم‎الاجرا شدن این سند ، هرکشوری تنها در پی تصویب این سند یا الحاق به آن می‎تواند به سند اولیه مورخ 31 اکتبر 1958 (9/8/1337) این موافقتنامه ملحق شود.
ماده 15- 1- این موافقتنامه تا زمانی که حداقل پنج کشور عضو آن باشند ، به قوت خود باقی خواهد ماند.
2- هرکشوری می‎تواند با صدور اطلاعیه‎ای خطاب به مدیرکل ، عضویت خود را دراین سند لغو کند. این اقدام شامل لغو عضویت در سند اولیه مورخ 31 اکتبر 1958(9/8/1337) این موافقتنامه نیز خواهد شد و فقط در مورد کشوری نافذ خواهد بود که اقدام مزبور را انجام می‎دهد. این موافقتنامه برای سایر کشورهای عضو اتحادیه ویژه کماکان به طور کامل مجری و معتبرخواهد بود.
3- لغو عضویت ، یکسال پس از تاریخ دریافت اطلاعیه توسط مدیرکل ، نافذ خواهد شد.
4- هیچ کشوری حق لغو عضویت پیش‎بینی شده دراین ماده را پیش از انقضای پنج سال از تاریخی که کشور مزبور به عضویت اتحادیه ویژه در می‎آید ، اعمال نخواهدکرد.
ماده 16- 1- الف - این سند ، از لحاظ روابط میان کشورهای عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب کرده یا به آن ملحق شده‎اند ، جایگزین سند اولیه مورخ 31 اکتبر1958(9/8/1337) خواهد شد.
ب - با وجود این ، هرکشور عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب کرده یا به آن ملحق شده است ، از لحاظ روابط خود با آن دسته از کشورهای عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب نکرده یا به آن ملحق نشده‎اند ، متعهد به سند اولیه مورخ 31 اکتبر 1958 (9/8/1337) خواهد بود.
2- کشورهای غیر عضو اتحادیه ویژه که عضو این سند می‎گردند ، آن را به درخواست اداره هرکشور عضو اتحادیه ویژه که عضو این سند نیست ، در مورد ثبتهای بین‎المللی اسامی مبدأ که در دفتر بین‎المللی انجام شده است اعمال خواهند کرد ، مشروط براینکه ثبتهای مزبور در ارتباط با آن کشورها ، الزامات این سند را برآورده سازند. در مورد ثبتهای بین‎المللی انجام شده در دفتر بین‎المللی به درخواست ادارات کشورهای مذکورغیر عضو اتحادیه ویژه که عضو این سند می‎شوند ، چنین کشورهایی این امررا مورد شناسایی قرارمی‎دهند که کشور سابق‎الذکر عضو اتحادیه ویژه ، می‎تواند خواستار رعایت ‎الزامات سند اولیه مورخ 31 اکتبر1958 (9/8/1337) شود.
ماده 17- 1- الف - این سند ، در نسخه واحدی به زبان فرانسوی امضاء و نزد دولت سوئد تودیع خواهد شد.
ب - مدیرکل ، متون رسمی را پس از مشاوره با دولتهای ذی‎نفع ، به زبانهای دیگری که ممکن است مجمع تعیین کند ، تهیه خواهد کرد.
2- این سند تا تاریخ 13ژانویه 1968(23/10/1347) در استکهلم برای امضاء مفتوح باقی خواهد ماند.
3- مدیرکل دو نسخه از متن امضاء شده این سند را که دولت سوئد آنها را تصدیق کرده است برای دولتهای تمام کشورهای عضو اتحادیه ویژه و در صورت درخواست ، برای دولت هرکشور دیگری ارسال خواهد کرد.
4- مدیرکل این سند را در دبیرخانه سازمان ملل متحد به ثبت خواهد رساند.
5 - مدیرکل مراتب امضاء ، تودیع اسناد تصویب یا الحاق ، لازم‎الاجرا شدن هریک از مقررات این سند ، لغو عضویت و اعلامیه‎های صادره به موجب جزء (ج) بند (2) و بند(4) ماده (14) این موافقتنامه را به اطلاع دولتهای تمام کشورهای عضو اتحادیه ویژه خواهد رساند.
ماده 18- 1- تازمانی که اولین مدیر کل عهده‎دار این سمت شود ، ارجاعات مندرج در این سند به‎دفتر بین‎المللی سازمان یا مدیرکل ، به ترتیب به‎عنوان ارجاع به دفتر اتحادیه که توسط کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی تأسیس‎ شده یا مدیر آن تلقی خواهد شد.
2- کشورهای عضو اتحادیه ویژه که این سند را تصویب نکرده یا به آن ملحق نشده‎اند در صورت تمایل می‎توانند تا پنج سال پس از لازم‎الاجرا شدن کنوانسیون تأسیس سازمان ، حقوق پیش‎بینی شده در مواد(9) تا (12) این سند را به نحوی اعمال کنند که گویی ملتزم به مواد مزبور هستند. هرکشوری که مایل به اعمال حقوق مزبور باشد اطلاعیه‎‎ای کتبی را در این باره به مدیرکل ارائه خواهد داد. اطلاعیه مزبور از تاریخ وصول آن نافذ خواهد بود. کشورهای مزبور تا انقضای دوره مذکور ، عضو مجمع تلقی خواهند شد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل هجده ماده در جلسه علنی روز سه‎شنبه مورخ بیست و هفتم بهمن ماه یکهزار و سیصد وهشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/12/1383 به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی - غلامعلی حداد عادل

نوع : 5 شماره انتشار : 17496
تاریخ تصویب : 1383/11/27 تاریخ ابلاغ : 1383/12/27
دستگاه اجرایی : موضوع :

URL : https://www.vekalatonline.ir/laws/30292/قانون-الحاق-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-به-موافقتنامه-لیسبون-درمورد-حمایت-از-اسامی-مبدأ-و-ثبت-بین‎المللی-آنها-مورخ-31-اکتبر-1958-/