| منبع مطالب این بخش وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران) می باشد URL : http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=31153 |
||||||||||||||||||||||||
قانون قرارداد جامع همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا |
||||||||||||||||||||||||
شماره57165/265 11/2/1384 حضرت حجتالاسلام والمسلمین جناب آقای سیدمحمد خاتمی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران لایحه قرارداد جامع همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا که از سوی دولت به شماره 42019/31518 مورخ 2/8/1383 بهمجلس شورای اسلامی تقدیم و در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ 30/1/1384 مجلس عیناً تصویب و به تایید شورای نگهبان رسید ، در اجرای اصل یکصدوبیست وسوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست ارسال میگردد. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل شماره7199 18/2/1384 وزارت صنایع و معادن قانون قرارداد جامع همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا که در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ سیام فروردین ماه یکهزار و سیصدوهشتادو چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 7/2/1384 به تایید شورای نگهبان رسیده و طی نامـه شمـاره 57165/265 مــورخ 11/2/1384 مـجلس شورای اسلامی واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجراء ابلاغ میگردد. رئیس جمهور ـ سیدمحمد خاتمی قرارداد جامع همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا مشتمل بر یک مقدمه و ده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود. امضای قراردادهای تکمیلی موضوع ماده (3) قرارداد جامع توسط دستگاه های اجرائی جمهوری اسلامی ایران مشروط به آن است که از مصادیق اصل هفتادوهفتم (77) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نباشد. بسمالله الرحمنالرحیم دولت جمهوری اسلامـی ایران و دولت جمهـوری بولیواری ونزوئلا ، کـه از این پس ( طرفین) نامیده میشوند ، با تمایل به استحکام پیوندهای دوستی و تفاهم بین دو کشور ، با آگاهی از وجود علایق متقابل و نیاز به هماهنگی تلاشها در دستیابی به اهداف مشترک ، با اعتقاد به اهمیت توسعه همکاری موثر متقابل در زمینه های مورد علاقه دو کشور و با عنایت به پیشرفت ملتهایشان ، ضمن ابراز تمایل راسخ مبنی بر تحکیم روابط فیمابین در شروع دور جدید همکاریها براساس اصول برابری و منافع مشترک استوار است و به منظور ایجاد یک تحول بنیادین در روابط بین دو کشور درخصوص موارد زیر توافق نمودند: طرفین متعهد میشوند مطابق قوانین داخلی خود ، همکاری در زمینه های مورد علاقه مشترک را براساس ضوابط پیشبینی شده در این قرارداد مورد تشویق قرار دهند. همکاریهائی که در این قرارداد به آنها اشاره شده است شامل بخشهای مورد علاقه مشترک به ویژه در حوزه های همکاریهای علمی ، فنی ، اقتصادی ، مالی ، تجاری ، کشاورزی ، فرهنگی و دیگر زمینه های مورد توافق طرفین میباشد. طرفین موافقت میکنند که اجرای قرارداد حاضر در چارچوب یک سازمان صورت پذیرد تا همکاریهای مربوطه سامان یابد و قراردادهای تکمیلی در هر یک از زمینه های مورد علاقه به امضاء برسد. قراردادهای تکمیلی میبایست برنامه ها و پروژه های همکاری ، موضوعات و اهداف ، منابع مالی و فنی ، جدولهای کاری و همچنین حوزه های اجرائی پروژه ها را مشخص نمایند. دستگاه ها و سازمانهای وابسته به دولتهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بولیواری ونزوئلا میتوانند با مشورت و هماهنگی با وزارتخانه های امور خارجه دو کشور ، اسناد همکاریهای لازم به منظور تقویت روابط دوجانبه را امضاء نمایند. طرفین توافق میکنند که کمیسیون بلندپایه در موضوع همکاریهای اقتصادی ، فرهنگی ، علمی و فنی ، به عنوان سازمان مسؤول هماهنگی و نظارت بر اجرای قرارداد حاضر محسوب گردد. کمیسیون بلندپایه مذکور براساس یادداشت تفاهم امضاء شده در سی ویکم اردیبهشت 1380 خورشیدی برابر با بیست ویکم ماه می 2001 میلادی در تهران ، درخصوص همکاریهای اقتصادی ، فرهنگی ، علمی و فنی بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بولیواری ونزوئلا تشکیل شده است. قرارداد حاضر و همچنین تدابیر اتخاذ شده در آن ، به تعهدات فعلی یا آینده طرفین ، ناشی از مشارکت آنها در سازمانهای بینالمللی دارای ماهیت اقتصادی یا معاهدات بینالمللی که قبلاً با کشورها یا سازمانهای ثالث منعقد شده است ، صدمهای وارد نخواهد آورد. هرگونه اختلاف نظر از تفسیر و اجرای این قرارداد از مجرای دیپلماتیک حل و فصل خواهد شد. این قرارداد بعد از تصویب و طی مراحل قانونی لازم براساس مقررات حقوقی داخلی هر کشور و اعلام آن توسط طرفین از طریق مجرای دیپلماتیک دارای اعتبار خواهد بود. این قرارداد میتواند توسط هر یک از طرفین مورد تصحیح قرارگیرد. اصلاحات میبایست براساس مراحل ذکرشده در ماده (7) همین قرارداد به مرحله اجرا دراید. این قرارداد دارای یک اعتبار پنج ساله است که به خودی خود میتواند برای یک دوره مشابه تمدید گردد. مگر آنکه یکی از طرفین به طور کتبی براساس مهلتهای تعیین شده در ماده (10) تمایل خود مبنی بر عدم تمدید آن را اعلام نماید. هر یک از طرفین میتواند ، با شش ماه اطلاع قبلی به طرف مقابل ، قرارداد حاضر را فسخ نموده و در پایان مهلت تعیین شده در اطلاعیه ، ادامه اجرای آن را متوقف نماید. فسخ این قرارداد به پیشبرد برنامه ها و پروژه هایی که در دست اجراء بوده باشند لطمهای وارد نخواهد ساخت. این قرارداد در تاریخ دهم شهریور ماه سال 1383 خورشیدی برابر با 31 آگوست سال 2004 میلادی در تهران و در دو نسخه به زبانهای فارسی و اسپانیولی که هر دو دارای اعتبار یکسان میباشند به امضاء رسید. از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران اسحاق جهانگیری وزیر صنایع و معادن از طرف دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا سفیرخسوس آرنالدوپرز وزیر امور خارجه قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن قرارداد شامل مقدمه و ده ماده در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ سیام فروردین ماه یکهزاروسیصدوهشتادوچهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 7/2/1384 به تایید شورای نگهبان رسید. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل
|
||||||||||||||||||||||||
| URL : https://www.vekalatonline.ir/laws/31153/قانون-قرارداد-جامع-همکاری-بین-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-و-دولت-جمهوری-بولیواری-ونزوئلا/ | ||||||||||||||||||||||||