| منبع مطالب این بخش وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران) می باشد URL : http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=31592 |
||||||||||||||||||||||||
قانون موافقتنامه حمل و نقل هوایی دوجانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی |
||||||||||||||||||||||||
| قانون موافقتنامه حمل و نقل هوایی دوجانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی
شماره17785/204 12/2/1385 جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران لایحه موافقتنامه حمل و نقل هوایی دوجانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی که از سوی دولت به شماره 25837/31029 مورخ 17/5/1383 به مجلس شورای اسلامی تقدیم و در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ 20/1/1385 مجلس عیناً تصویب و به تأیید شورای نگهبان رسید، در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست ارسال می‌گردد. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل شماره13504 25/2/1385 وزارت راه و ترابری قانون موافقتنامه حمل و نقل هوایی دو جانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیستم فروردین ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 6/2/1385 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 17785/204 مورخ 12/2/1385 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می‌گردد. رئیس جمهور ـ محمود احمدی نژاد قانون موافقتنامه حمل و نقل هوایی دوجانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی ماده واحده ـ موافقتنامه حمل و نقل هوایی دوجانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی، مشتمل بر یک مقدمه، بیست و یک ماده و یک پیوست به‌شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم موافقتنامه حمل و نقل هوایی دوجانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی که عضو کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی مورخ شانزدهم آذرماه 1323 هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر 1944 میلادی می‌باشند و از این پس طرفهـای متعاهد نامیده می‌شـوند، با تمـایل به انعقاد موافقتنامه‌ای به عنوان مکمل کنوانسیون مذکور، به منظور تأسیس سرویسهای هوایی منظم فی‌مابین و ماوراء سرزمینهای خود به شرح زیر موافقت کردند: ماده1ـ تعاریف از نظر این موافقتنامه: الف ـ اصطلاح « کنوانسیون» به کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی که در تاریخ شانزدهم آذر ماه 1323 هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر 1944 میلادی در شیکاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق می‌شود و شامل اصلاحات کنوانسیون که به موجب ماده (94) آن تصویب شده و برای طرفهای متعاهد لازم‌الاجراء گردیده و نیز ضمائم کنوانسیون و اصلاحات آنها که به موجب ماده(90) آن به‌تصویب رسیده و برای طرفهای متعاهد لازم‌الاجراء شده است، خواهد بود. ب ـ اصطلاح « مقامات هواپیمایی» درمورد جمهوری اسلامی ایران به « رئیس سازمان هواپیمایی کشوری» و هرشخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن سازمان باشد اطلاق می‌گردد و در مورد دولت جمهوری اندونزی به وزیر ارتباطات و هر شخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف فعلی یا وظایف مشابه آن وزارتخانه باشد، اطلاق می‌شود. ج ـ اصطلاح « شرکت هواپیمایی تعیین شده» به یک یا چند شرکت هواپیمایی اطلاق می‌شود که به موجب مفاد ماده (3) این موافقتنامه تعیین شوند و اجازه فعالیت بیابند. د ـ اصطلاح « ظرفیت» درمورد هواپیما، به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما در یک مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح « ظرفیت» درمورد « سرویس مورد توافق» به حاصل ضرب ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق می‌شود. هـ ـ اصطلاحات « سرویس‌هوایی»، « سرویس‌هوایی بین‌المللی»، « شرکت هواپیمایی» و « توقف به منظورهای غیر حـمل و نقل» دارای همان معانی است که در ماده (96) کنوانسیون برای آنها ذکر شده است. و ـ اصطلاح « نرخ» به قیمتی اطلاق می‌شود که برای حمل مسافر، بار همراه و غیرهمراه پرداخت گردد و شامل شرایطی که به موجب آن قیمتهای مزبور اعمال می‌شود ازجمله قیمتها و شرایط مقرر برای نمایندگیها و سایر خدمات جنبی به استثناء دستمزدها و شرایط حمل پست، می‌باشد. ز ـ اصطلاح « موافقتنامه» به این موافقتنامه، پیوستهای آن و اصلاحات مربوط به آن اطلاق می‌شود. ح ـ اصطلاح « سرویسهای مورد توافق» به سرویسهای هوایی منظم مندرج در مسیرهای تعیین شده پیوست این موافقتنامه به منظور حمل و نقل مسافر، بار و پست، به‌طور جداگانه یا توأم اطلاق می‌شود. ط ـ اصطلاح « سرزمین» درمورد جمهوری‌اندونزی به سرزمینهای تحت حاکمیت آن کشور طبق قوانین بین‌المللی اطلاق می‌شود و درمورد جمهوری اسلامی ایران دارای همان معنی است که در ماده (2) کنوانسیون شیکاگو ذکر شده است. ماده2ـ اعطای حقوق 1ـ هر طرف متعاهد جهت انجام سرویسهای هوایی بین‌المللی منظم به‌وسیله شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر حقوق زیر را به طرف متعاهد دیگر اعطاء می‌نماید: الف ـ پرواز بدون فرود از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر؛ ب ـ توقف در سرزمین مذکور به منظورهای غیر حمل و نقل؛ و ج ـ توقف در سرزمین مذکور به منظور سوار و پیاده کردن مسافر، بارگیری و تخلیه بار و پسـت در حمل و نقل بین‌المللی در نقاط مشخص شده در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه. 2ـ استفاده از حقوق حمل و نقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه مشروط به مذاکره و موافقت شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد و تصویب مقامات هواپیمایی آنها خواهد بود. 3ـ هیچ یک از مفاد این موافقتنامه نباید به نحوی تفسیر شود که به شرکت هواپیمایی یک طرف متعاهد این حق را اعطاء کند که در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر از نقطه‌ای به نقطه دیگر مبادرت به حمل مسافر، بار و پست درقبال مزد یا کرایه نماید. 4ـ در مناطقی که در آن مخاصمات مسلحانه جریان دارد و یا در اشغال نظامی است و نیز مناطقی که تحت تأثیر مـخاصمات مسلـحانه یا اشغال نظـامی قرار گرفته انجام سرویسهای موضوع این ماده منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار مربوط خواهد بود. ماده3ـ تعیین و اجازه 1ـ هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلامیه کتبی به طرف متعاهد دیگر یک یا چند شرکت هواپیمایی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده تعیین و هر شرکت هواپیمایی تعیین شده را حذف کند یا تغییر دهد. 2ـ پس از دریافت اعلامیه مذکور در بند (1) مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر باید با رعایت مفاد بندهای (3) و (4) این ماده اجازه مقتضی را بدون تأخیر به شرکت هواپیمایی تعیین شده مزبور اعطاء کنند. 3ـ مقامات هواپیمایی یک طرف متعاهد می‌توانند از شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر بخواهند که آنان را مجاب سازد که شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی را که معمولاً به موجب مفاد کنوانسیون توسط آن مقامات درمورد سرویسهای هوایی بین‌المللی اعمال می‌گردد، دارا می‌باشد. 4ـ هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد که مجاب نشده باشد مالکیت عمده و کنترل مؤثر شرکت هواپیمایی تعیین شده متعلق و دراختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع آن را از اعطای اجازه بهره‌برداری موضوع بند (2) این ماده منع کند و یا هر شرطی را که برای اعمال حقوق مذکور در ماده (2) این موافقتنامه توسط آن شرکت هواپیمایی تعیین شده لازم بداند، وضع نماید. 5 ـ شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند در هر زمان پس از دریافت اجازه مندرج در بند (2) فوق بهره‌برداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز کند مشروط بر آن که نرخی مطابق ضوابط ماده (12) این موافقتنامه درمورد سرویسهای مزبور وضع شده و مجری باشد. ماده4ـ تعلیق و لغو 1ـ هر طرف متعاهد می‌تواند درموارد مشروح زیر مجوز بهره‌برداری را لغو یا استفاده از حقوق مندرج در ماده (2) این موافقتنامه را درمورد شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را که برای استفاده از این حقوق لازم می‌داند، وضع کند: الف ـ چنانچه قانع نشود که مالکیت عمده و کنترل مؤثر شرکت هواپیمایی مذکور متعلق و دراختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع وی می‌باشد؛ یا ب ـ چنانچه شرکت هواپیمایی مذکور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی که این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نکند؛ یا ج ـ چنانچه شرکت هواپیمایی مذکور در انجام عملیات بهره‌برداری از مفاد این موافقتنامه تخطی کند. 2ـ لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذکور در بند (1) این ماده جز درمواردی که برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات و یا مفاد این موافقتنامه فوریت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر صورت خواهد گرفت. این مشورت بین مقامات هواپیمایی پس از دریافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد. ماده5 ـ شمول قوانین و مقررات 1ـ قوانین و مقررات هر طرف متعاهد درمورد ورود یا خروج هواپیماهایی که به امر هوانوردی بین‌المللی اشتغال دارند و نیز قوانین و مقررات مربوط به بهره‌برداری و هوانوردی این قبیل هواپیماها مادام که بر فراز یا داخل سرزمین آن طرف متعاهد می‌باشند، درمورد هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر اعمال خواهد شد. 2ـ قوانین و مقررات هر طرف متعاهد که ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرین، خدمه، بار یا پست از سرزمین آن می‌باشد از قبیل تشریفات ورود و خروج، مهاجرت و همچنین مقررات گمرکی و بهداشـتی در مورد مسافرین، خدمه، بار یا محمولات پستی هواپیمای شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مادام که در سرزمین مذکور باشند، اعمال خواهد شد. 3ـ هر طرف متعاهد بنا به تقاضای طرف متعاهد دیگر نسخه‌ای از قوانین و مقررات مذکور در این ماده را دراختیار آن قرار خواهد داد. ماده6 ـ فعالیتهای فنی و بازرگانی شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد می‌بایست طبق قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر از تسهیلات یکسان در موارد زیر برخوردار باشد: 1ـ افتتاح دفتر نمایندگی خود در سرزمین طرف متعاهد دیگر و به این منظور ورود، اقامت و استخدام کارکنان متخصص و مدیریتی در سرزمین طرف متعاهد دیگر که برای بهره‌برداری از سرویسهای هوایی مورد نیاز هستند. 2ـ صدور انواع اوراق حمل و نقل و تبلیغ و توسعه فروش در سرزمین طرف متعاهد دیگر برای انجام امر فروش حمل و نقل هوایی در آن سرزمین به طور مستقیم یا به تشخیص شرکت هواپیمایی ازطریق نمایندگی فروش خود. هر شرکت هواپیمایی حق دارد حمل و نقل مذکور را به ارز رایج آن سرزمین یا ارز قابل تبدیل کشورهای دیگر طبق مقررات پولی هر دولت به فروش رساند. ماده7 ـ مقررات مالی 1ـ هر طرف متـعاهد به شرکت هواپـیمایی تعییـن‌شده طرف متـعاهد دیگـر با رعـایت مقررات کنـترل تـسعیر ارز خارجـی خود، حق انتـقال آزاد مـازاد دریافتـها را پـس از کـسر هزینه‌های حاصله در سرزمین خود در ارتباط با حمل و نقل مسافر، بار و پست توسط شرکت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر به‌صورت ارز قابل تبدیل با نرخ حاکم تسعیر ارز به‌صورت فوری اعطاء خواهد کرد. انتقال ارز حداقل ظرف مدت شصت روز پس از تاریخ تقاضا صورت خواهد گرفت. 2ـ چنانچه موافقتنامه ویژه پرداخت بین طرفهای متعاهد وجود داشته باشد، پرداخت‌ها طبق مفاد آن موافقتنامه انجام خواهد شد. ماده8 ـ معافیت از حقوق گمرکی، سود بازرگانی و سایر عوارض 1ـ هواپیماهای شرکت هواپیـمایی تعیین‌شده طرف متعاهدی که سرویسهای بین‌المللی را انجام می‌دهند و مواد سوختی، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدکی، لوازم موردنیاز جاری و خواروبار موجود در هواپیماهای شرکت هواپیمایی یک طرف متعاهد که مجاز به استفاده از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه می‌باشند به هنگام ورود یا خروج از سرزمین طرف متعاهد دیگر براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و هزینه‌های مشابه ملی و محلی معاف خواهند بود حتی اگر مواد مذکور زمانی مورداستفاده قرارگیرد یا به مصرف برسد که هواپیماهای مزبور برفراز آن سرزمین در پرواز باشند. 2ـ سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدکی، لوازم موردنیاز جاری و خواروبار که توسط یک طرف متعاهد یا اتباع آن به سرزمین طرف متعاهد دیگر وارد شود و صرفاً به‌منظور استفاده در هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین شده آن طرف متعاهد باشد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و هزینه‌های مشابه ملی و محلی معاف خواهد بود. 3ـ سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدکی، لوازم موردنیاز جاری و خواروبار که در سرزمین یک طرف متعاهد بار هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر می‌شود و در سرویسهای بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی، مالیاتها و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و هزینه‌های مشابه ملی و محلی، معاف خواهد بود. 4ـ تجهیزات هوانوردی موردنیاز جاری و همچنین مواد و کالاهای نگاهداری شده در هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات گمرکی طرف متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت می‌توان آنها را تا زمانی که طبق مقررات گمرکی مجدداً صادر می‌شوند و یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد. 5 ـ مسافران، اثاثیه مسافران و باری که از سرزمین یک طرف متعاهد در ترانزیت مستقیم قرار دارند و از حریمی که در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی‌شوند، فقط مشمول کنترل ساده‌ای خواهند بود. اثاثیه مسافر و بار تا زمانی که در ترانزیت مستقیم است از حقوق گمرکی و سود بازرگانی و هرگونه مالیات معاف خواهد بود. 6 ـ اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شرکت هواپیمایی مانند برچسب چمدان، بلیط هواپیما، بارنامه، کارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمانبندی که به داخل سرزمین هر طرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد می‌شود، از کلیه حقوق گمرکی و سود بازرگانی و یا مالیاتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود. ماده9 ـ تسهیلات و هزینه‌های فرودگاهی 1ـ هر یک از طرفـهای متعاهد در سرزمین خود فرودگاه یا فرودگاههایی را جهت استفاده شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر در مسیر مشخص شده تعیین خواهد کرد و تسهیلات ارتباطی، هوانوردی، هواشناسی و سایر خدماتی را که برای بهره‌برداری سرویسهای موردتوافق لازم است دراختیار شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد. 2ـ هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند در قبال استفاده هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر از فرودگاهها و سایر تأسیسات آن هزینه‌های عادلانه و معقولی دریافت دارد، مشروط بر آنکه میزان این هزینه‌ها از آنچه شرکتهای حمل و نقل هوایی آن که در سرویسهای مشابه بین‌المللی تردد می‌کنند، برای استفاده از چنین فرودگاه و تأسیساتی می‌پردازند، تجاور نکند. ماده10 ـ مقررات ظرفیت و تصویب برنامه‌های پرواز 1ـ شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد از رفتار عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویـس‌های مـورد توافـق در مسـیرهای مشخص شده از فرصتهای متساوی بهره‌مند باشند. 2ـ در انجام سرویسهای مورد توافق، شرکت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد، منافع شرکت هواپیمایی طرف دیگر را موردنظر قرار خواهد داد تا من‌غیر حق در سرویسهای طرف دیگر در تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود. 3ـ هدف اصلی از برقراری سرویـس‌های مورد توافق توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد، تأمین ظرفیت کافی با ضریب بار مناسب جهت رفع نیازمندیهای جاری و پیش‌بینی شده معقول برای حمل مسافر و بار و پست بین سرزمین طرف متعاهد تعیین کننده شرکت هواپیمایی و سرزمین طرف متعاهد دیگر می‌باشد. 4ـ شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد همچنین می‌تواند با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده، ظرفیتی را برای رفع نیازمندیهای حمل و نقل بین سرزمینهای کشورهای ثالـث مندرج در جدول مسیر پیـوست این موافقتنامه و سرزمین طرف متعاهد دیگر تأمین نماید. 5 ـ ظرفیتی که عرضه می‌شود شامل تعداد سرویس‌ها و نوع هواپیماهای مورد استفاده شرکتهای هواپیمایی تعیین شـده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق می‌تواند از سوی شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده پیشنهاد شود. پیشنهاد فوق پس از مذاکره و تبادل‌نظر بین شرکتهای هواپیمایی تعیین شده با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده ارائه خواهد شد. ظرفیت مذکور با تصویب مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد تعیین و اجرا خواهد شد. 6 ـ درصورت عدم توافق بین شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد، مسائل مندرج در بند (5) از طریق توافق بیـن مقامات هواپیمایی دوطرف متعاهد حل و فصل خواهد گردید. تا زمانی که این توافق حاصل نگردیده، ظرفیت عرضه‌شده توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین شده بدون تغییر باقی خواهد ماند. 7 ـ شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد، حداکثر سی روز قبل از شروع سرویس‌ها در مسیرهای مشخص شده، برنامه‌های پرواز را برای تصویب به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تسلیم خواهدنمود. درمورد تغییرات بعدی نیز به‌همین ترتیب عمل خواهد شد. در موارد خاص می‌توان این محدوده زمانی را با تصویب مقامات نامبرده تغییر داد. ماده11 ـ شناسایی گواهینامه‌ها و پروانه‌ها گواهینامه‌های قابلیت پرواز و گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی که توسط یک طرف متعاهد صادرشده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی باشد، برای بهره‌برداری از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه، توسط طرف متعاهد دیگر معتبر شناخته خواهد شد، مشروط بر این که شرایط صدور یا اعتبار گواهینامه‌ها و پروانه‌های مزبور مساوی یا بیش از حداقل استانداردهایی باشد که به موجب کنوانسیون وضع شده یا خواهد شد. در هر حال طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که در مورد پرواز از فراز سرزمین خود از شناسایی گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی که برای اتباع آن توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا معتبر شناخته شده خودداری نماید. ماده12 ـ نرخهای حمل و نقل هوایی 1ـ نرخهای مورد اجراء توسـط شرکتهای هواپـیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافـق در سطح معـقولی خواهد بود که باتوجه بـه کلـیه عوامـل مربوط از جمله هزینه بهره‌برداری و سود معقول و خصوصیات سرویس و نرخهای شرکتهای هواپیمایی دیگر که در تمام یا قسمتی از همان مسیرها سرویسهای منظم انجام می‌دهند، وضع می‌گردد. 2ـ نرخهای موضوع بند (1) این ماده براساس قواعد زیر تعیین می‌گردد : الف ـ درصورتی که شرکتهای هواپیمـایی تعیین‌شده دو طرف متعاهد عضو یک اتحادیه بـین‌المللی شرکتهای هواپیمایی با مکانیسم تعیین نرخ باشند و یک قطعنامه نرخ، راجع به سرویسهای مورد توافق از قبل وجود داشته باشد، نرخها براساس این قطعنامه بین شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد توافق خواهد شد. ب ـ در صورتی که هیچکدام از شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد یا یکی از آنها عضو اتحادیه شرکتهای هواپیمایی نباشند و یا قطعنامه نرخ مندرج در جزء (الف) فوق وجود نداشته باشد شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد درمورد نرخهایی که برای سرویسهای مورد توافق اعمال می‌گردد بین خود توافق خواهندکرد. ج ـ نرخهایی که به ترتیب مندرج در جزءهای (الف) و (ب) فوق مورد توافق قرار می‌گیرد لااقل سی روز قبل از تاریخ پیشنهادی اجراء برای تصویب به مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد تسلیم خواهد گردید. این محدوده زمانی با موافقت مقامات مذکور قابل کاهش است. د ـ در صورتی که شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد نتوانند درباره نرخهای قابل اجراء به توافق برسند یا در صورتی که یک طرف متعاهد شرکت هواپیمایی خود را به‌منظور انجام سرویسهای مورد توافق تعیین ننموده باشد و یا چنانچه در فاصله پانزده روز اول از دوره سی روزه موضوع جزء (ج) این ماده، مقامات هواپیمایی یک طرف متعاهد عدم رضایت خود را از هر یک از نرخهای توافق‌شده بین شرکتهای هواپیمایی طرفهای متعاهد طبق جزءهای (الف) و (ب) این ماده به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر اعلام دارند، مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد اهتمام خواهند نمود در مورد نرخهای مناسب به توافق برسند. به‌طور کلی هیچ نرخی قبل از تصویب مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد به مورد اجراء گذارده نخواهد شد. باوجود این در صورتی که ظرف مدت پانزده روز یادشده، هیچکدام از مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد عدم رضایت خود را نسبت به نرخهای توافق شده بین شرکتهای هواپیمایی تعیین شده اعلام ندارند، نرخهای مزبور تصویب شده تلقی خواهد شد. 3ـ نرخهای تعیین شده به موجب این ماده تا زمانی که نرخهای جدید تعیین نشده باشد، به قوت خود باقی خواهد ماند. ماده13 ـ امنیت هوانوردی 1ـ طرفهای متعاهد حقوق و تعهداتی را که به موجب حقوق بین‌الملل در قبال یکدیگر درخصوص حفظ امنیت هواپیمایی کشوری دربرابر اعمال مداخله‌گرایانه غیرقانونی دارند، مورد تأکید قرار می‌دهند. طرفهای متعاهد بدون تحدید کلیت حقوق و تعهداتی که به موجب حقوق بین‌الملل به‌عهده دارند، به ویژه طبق مفاد کنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما امضاء شده در توکیو به تاریخ23/6/1342 هجری شمسی مطابق با 14 سپتامبر 1963 میلادی، کنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضاءشده در لاهه بـه تاریخ25/9/1349 هجـری شمـسی مـطابق با 16 دسـامبر 1970 میـلادی و کنوانسیـون راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری امضاءشده در مونترال به تاریخ 1/7/1350 هجری شمسی مطابق با 23 سپتامبر 1971 میلادی عمل خواهند کرد. 2ـ طرفهای متعاهد حسب تقاضا، کلیه مساعدتهای لازم را به یکدیگر جهت جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیماهای کشوری و سایر اعمال غیرقانونی علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هرنوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمایی کشوری ارائه خواهند کرد. 3ـ طرفهای متعاهد باید در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی مصوب سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری که به عنوان ضمائم کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی شناخته شده‌اند تا حدودی که مقررات امنیتی مزبور در مورد طرفهای متعاهد قابل اجراء است عمل نمایند. هر یک از طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیماهایی که محل ثبت آن هواپیماها یا محل اصلی کار و یا اقامت دائمی متصدیان آنها در سرزمین وی واقع شده و نیز از متصدیان فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهد که مطابق مقررات هوانوردی مزبور عمل کنند. 4ـ هرطرف متعاهد می‌تواند از متصدیان هواپیماها بخواهد که مقررات امنیت هوانوردی مورداشاره در بند (3) فوق را که طرف متعاهد دیگر برای ورود به سرزمین خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر کرده است، رعایت کنند. هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل کند که در سرزمین آن اقدامات کافی برای حفاظت از هواپیماها و بازرسی مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثیه مسافر، بار و خواربار هواپیما پیش از سوارشدن مسافران یا بارگیری و به هنگام آن به نحو مؤثر انجام می‌شود. همچنین هر طرف متعاهد باید هر درخواستی را که طرف متعاهـد دیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه معقول جهت مقابله با تهدیدی خاص به عمل آورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد. 5 ـ هرگاه هواپیماهای کشوری به‌طور غیرقانونی تصرف شود و یا اعمال غیرقانونی دیگری علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها یا تأسیسات هوانوردی صورت پذیرد و یا تهدیدی در این مورد انجام گیرد، طرفهای متعاهد باید از طریق تسهیل ارتباطات و اتخاذ تدابیر مناسب دیگر به‌منظور ختم سریع و بی‌خطر حادثه و یا خنثی‌کردن تهدید مزبور به یکدیگر یاری رسانند. 6 ـ بنابراین هر طرف متعاهد از هرگونه اختلاف بین مقررات و رویه‌های ملی خود و مقررات امنیتی هوانوردی فوق‌الذکر، طرف متعاهد دیگر را مطلع خواهدکرد. هر طرف متعاهد می‌تواند در هر زمان به‌منظور مذاکره درمورد چنین اختلافی تقاضای مشورت فوری نماید. ماده14 ـ تسلیم آمار مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرویسهای موردتوافق توسط شـرکت هواپیمایی تعیین‌شده خود به سرزمین طرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین را که معمولاً توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده برای مقـامات هواپیمایی ملی خود تهـیه و به آنها ارائه مـی‌گردد، بنابر تـقاضا در اختـیار مقـامـات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد. ماده15 ـ مشاوره 1ـ مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد جهت حُسن همکاری نزدیک و به‌منظور حصول اطمینان از اجراء و رعایت کامل مفاد این موافقتنامه و پیوستهای آن در هر زمان با یکدیگر مشورت خواهند کرد. 2ـ مشاوره مذکور ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد. ماده16 ـ تغییر و اصلاح 1ـ چنانچه هر طرف متعاهد تغییر هر یک از مفاد این موافقتنامه را مطلوب تشخیص دهد می‌تواند تقاضای مذاکره با طرف متعاهد دیگر نماید. مذاکره مذکور می‌تواند بین مقامات هواپیمایی از طریق گفت و گو یا مکاتبه صورت پذیرد و ظرف مدت شصت روز از تاریخ تقاضا آغاز خواهد شد. 2ـ هرگونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه با رعایت مفاد ماده (21) این موافقتنامه به‌مورد اجراء نهاده خواهد شد. 3ـ اصلاح جدول مسیر پیوست این موافقتنامه می‌تواند به‌طور مستقیم بین مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد موردتوافق قرارگیرد و با مبادله یادداشت از طریق دیپلماتیک تأیید گردد. ماده17 ـ حل اختلاف 1ـ هرگاه درمورد تفسیر و یا اجرای این موافقتنامه و پیوست آن اختلافی بین طرفهای متعاهد بروز کند، طرفهای متعاهد نخست تلاش خواهند کرد که اختلاف را از طریق مذاکره و مشاوره حل و فصل کنند. 2ـ در صورت عدم توافق، هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعیه‌ای برای طرف متعاهد دیگر، موضوع را به هیأت داوری سه نفره مرکب از دو داور منتخب طرفهای متعاهد و یک سرداور ارجاع نماید. در صورت ارجاع امر به داوری، هر یک از طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت اطلاعیه ارجاع اختلاف به داوری، نسبت به معرفی یک داور اقدام می‌کند و داوران منتخب طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاریخ آخرین انتخاب، سرداور را تعیین خواهند کرد. چنانچه هر یک از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نکند و یا داوران منتخب ظرف مدت مذکور در مورد انتخاب سرداور به توافق نرسند، هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند از رئیس شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری بخواهد که حسب مورد داور طرف ممتنع یا سرداور را تعیین نماید. سرداور باید در هر صورت تابعیت کشوری را دارا باشد که در زمان انتخاب با طرفهای متعاهد روابط سیاسی دارد. 3ـ در مواردی که سرداور باید توسط رئیس شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری تعیین شود چنانچه رئیس شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری از انجام وظیفه مذکور معذور یا تبعه یکی از طرفهای متعاهد باشد، انتصاب توسط معاون رئیس انجام خواهد شد و چنانچه معاون رئیس نیز از انجام وظیفه مذکور معذور یا تبعه یکی از طرفهای متعاهد باشد، این انتصاب توسط عضو ارشد شورا که تابعیت هیچیک از طرفهای متعاهد را نداشته باشد، انجام خواهد شد. 4ـ هیأت داوری باتوجه به سایر مواردی که طرفهای متعاهد توافق نموده‌اند آیین و محل داوری را تعیین خواهد نمود. 5 ـ تصمیمات هیأت داوری برای طرفهای متعاهد لازم‌الاتباع است. 6 ـ مـخارج داوری، شـامل هزیـنه‌ها و دستمـزدهای داوران به نسـبت مـساوی توسـط طرفـهای متعاهد پرداخت خواهد گردید. هـرگونه مخارجی که توسط شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری در رابطه با نصب سرداور و یا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند (2) این ماده صورت گیرد، به عنوان بخشی از هزینه‌های داوری محسوب خواهد شد. ماده18 ـ فسخ هر طرف متعاهد می‌تواند در هر زمان قصد خود را مبنی‌بر فسخ این موافقتنامه طی اطلاعیه کتبی به‌طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اطلاعیه همزمان به آگاهی سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری نیز خواهد رسید و در این صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از اعلام دریافت اطلاعیه فسخ توسط طرف متعاهد دیگر فسخ شده تلقی خواهد شد، مگر آن که اطلاعیه فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفهای متعاهد مسترد شود. هرگاه طرف متعاهد دیگر دریافت اطلاعیه فسخ را اعلام نکند، اطلاعیه مزبور چهارده روز پس از وصول آن به سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری دریافت شده تلقی خواهد شد. ماده19 ـ مطابقت با کنوانسیونها یا موافقتنامه‌های چندجانبه چنانچه کنوانسیون یا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوایی درمورد هر دو طرف متعاهد لازم‌الاجراء گردد، این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای)آن باید از طریق مذاکره به شرح مندرج در مواد (15) و (16) به نحوی اصلاح شود که مفاد آن با مقررات کنوانسیون یا موافقتنامه مزبور انطباق یابد. ماده20 ـ ثبت این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن و هرگونه اصلاحیه آن نزد سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری به‌ثبت خواهد رسید. ماده21 ـ لازم‌الاجراءشدن این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنی بر اینکه اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود برای لازم‌الاجراء شدن این موافقتنامه به عمل آورده، به مورد اجراء گذارده خواهد شد. با تأیید مفاد این موافقتنامه، نمایندگان تام‌الاختیار امضاءکننده زیر که از طرف دولتهای متبوع خود مجاز می‌باشند، این موافقتنامه را امضاء نمودند. این موافقتنامه در جاکارتا در تاریخ 11 اردیبهشت ماه 1383 هجری شمسی برابر با 30 آوریل 2004 میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، اندونزیایی و انگلیسی که هر سه متن دارای اعتبار یکسان می‌باشند، تنظیم گردید. در صورت اختلاف در تفسیر متون، متن انگلیسی ملاک خواهد بود. از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران سیداحمد معتمدی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از طرف دولت جمهوری اندونزی آگوم گوملار وزیر ارتباطات پیوست 1ـ مسیرهایی که ممکن است توسط شرکت(های) هواپیمایی تعیین شده دولت جمهوری اسلامی ایران مورد بهره‌برداری قرار گیرد: نقاط مبداء: هر نقطه‌ای درایران نقاط واسط : هرنقطه نقاط مقصد: یک نقطه در اندونزی نقاط ماوراء : هر نقطه 2ـ مسیرهایی که ممکن است توسط شرکت(های) هواپیمایی تعیین شده دولت جمهوری اندونزی مورد بهره‌برداری قرار گیرد. نقاط مبداء: هر نقطه‌ای دراندونزی نقاط واسط : هرنقطه نقاط مقصد: یک نقطه در ایران نقاط ماوراء : هر نقطه تذکر: 1ـ هر شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخص شده در پیوست این موافقتنامه را در شرایطی مورد بهره‌برداری قرار دهد که حق بهره‌برداری از آزادی پنجم حمل و نقل بین این‌گونه نقاط و سرزمین طرف متعاهد دیگر اعمال نگردد مگر اینکه در این مورد بین دو طرف متعاهد براساس توصیه‌های شرکتهای هواپیمایی تعیین شده توافقی به عمل آمده باشد. 2ـ از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هر یک از مسیرهای مشخص شده می‌توان به اختیار شرکتهای هواپیمایی تعیین شده در هر پرواز یا کلیه پروازها صرفنظر نمود. 3ـ تعداد پروازها و انواع هواپیماهای شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده به‌شرط تأیید مقامات هواپیمایی دوطرف بین شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده مورد توافق قرار خواهد گرفت. قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست و یک ماده و یک پیوست در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیستم فروردین ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 6/2/1385 به تأیید شورای نگهبان رسید. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل
|
||||||||||||||||||||||||
| URL : https://www.vekalatonline.ir/laws/31592/قانون-موافقتنامه-حمل-و-نقل-هوایی-دوجانبه-بین-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-و-دولت-جمهوری-اندونزی/ | ||||||||||||||||||||||||