| منبع مطالب این بخش وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران) می باشد URL : http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=35054 |
||||||||||||||||||||||||
قانون موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان در عرصه مبارزه با موادمخدر،جرایم سازمان‌یافته و تروریزم |
||||||||||||||||||||||||
| قانون موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان در عرصه مبارزه با موادمخدر،جرایم سازمان‌یافته و تروریزم شماره54566/325
جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران عطف به نامه شماره 68770/42036 مورخ 1/4/1388 در اجراء اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان در عرصه مبارزه با موادمخدر، جرایم سازمان یافته و تروریزم که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده بود، با تصویب در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ 8/10/1388 و تأیید شورای محترم نگهبان به پیوست ابلاغ می‌گردد. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی شماره211103 4/11/1388 وزارت کشور قانون موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان در عرصه مبارزه با موادمخدر، جرایم سازمان یافته و تروریزم که در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ هشتم دی ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 23/10/1388 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 54566/325 مورخ 26/10/1388 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می‌گردد. رئیس جمهور ـ محمود احمدی‌نژاد قانون موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان در عرصه مبارزه با موادمخدر،جرایم سازمان‌یافته و تروریزم ماده واحده ـ موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان در عرصه مبارزه با موادمخدر، جرائم سازمان‌یافته و تروریزم مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده به‌شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد داده می‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان در عرصه مبارزه با موادمخدر، جرایم سازمان‌یافته و روریزم مقدمه دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان که از این پس طرفین متعاهد نامیده می‌شوند با عنایت به: ـ روابط دوستانه موجود میان دو کشور و مشترکات تاریخی، فرهنگی. ـ اهمیت توسعه همکاریهای دوجانبه و بین‌المللی در زمینه مسائل مبارزه با موادمخدر، جرایم سازمان‌یافته فراملّی و تروریزم. ـ قراردادهای بین دو کشور ازجمله قرارداد کمیساران سرحدی (مرزبانان) مورخ 1335 هجری‌شمسی برابر با 1956 میلادی. ـ منافع متقابل در جهت تأمین امنیت ملی دو کشور و رفاه و آسایش دو ملت. ـ لزوم توسعه همکاری‌ها در جهت مبارزه با جرایم سازمان‌یافته، تروریزم و حمل و نقل غیرقانونی مواد مخدر و به ویژه با عنایت به مفاد معاهده واحد مربوط به مواد مخدر مورخ 1340 هجری شمسی برابر با 1961 میلادی، کنوانسیون مواد روانگردان مصوب 1349 هجری‌شمسی برابر با 1971 میلادی و کنوانسیون سازمان ملل‌متحد برای مبارزه با مواد مخدر و داروهای روانگردان مصوب 1367 هجری شمسی برابر 1988 میلادی برمبناء احترام به حق حاکمیت ملّی، تمامیت ارضی، قانونی و مقررات ملی، عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر و همچنین رعایت و حمایت از حقوق اتباع دو کشور، در زمینه‌های زیر توافق نمودند: ماده1ـ زمینه‌های همکاری طرفین متعاهد در زمینه‌های زیر همکاری می‌نمایند: الف ـ 1ـ مبارزه با عرضه، تولید، ذخیره، توزیع، حمل، مبادله، تجارت، قاچاق و سوءاستفاده از موادمخدر و مواد شیمیایی مورد استفاده در تولید موادمخدر. 2ـ پیشگیری از اعتیاد در چارچوب اصول و مقررات کنوانسیونهای بین‌المللی مربوط. 3ـ انجام اقدامات هماهنگ در جهت ریشه‌کنی تولید و نابودی منابع تهیة موادمخدر. 4ـ پیشگیری و مبارزه با قاچاق کالا، اموال و اشیاء فرهنگی و تاریخی. 5 ـ پیشگیری و مقابله با جعل اوراق بهادار دولتی، اسناد مسافرتی، پول، کارتهای اعتباری و دیگر اسناد با ارزش. 6 ـ مبارزه با فعالیتهای اقتصادی غیرقانونی از قبیل تطهیر پول و بهره‌برداری از درآمدها و سودهای مالی ناشی از فعالیتهای یادشده و فریب‌کاری. 7ـ مبارزه با قاچاق سلاح، مهمات و موادمنفجره. 8 ـ جلوگیری از فعالیتهای غیرمجاز سرحدی و ترددهای غیرمجاز. 9ـ مقابله با هرگونه فعالیت تروریستی و جرایم سازمان‌یافته در خاک هر یک از طرفین متعاهد. 10ـ پیشگیری و مقابله با قاچاق انسان به ویژه موارد مربوط به سوءاستفاده از زنان و کودکان. 11ـ پیشگیری و مقابله با جرایم رایانه‌ای و سایر جرایمی که با استفاده از وسایل مخابراتی و ارتباطی دیگر صورت می‌گیرد. ب ـ 1ـ اداره و تجهیز سرحد. 2ـ تقویت همکاری پلیس بین‌الملل (اینترپل). 3ـ ارتقاء سطح کیفی فعالیت پلیس. ماده2ـ روشهای همکاری هریک از طرفین متعاهد برای اجراء موارد مندرج در ماده (1) این موافقتنامه حسب درخواست طرف متعاهد دیگر و یا بنا بر ابتکار خود اقدامات زیر را اتخاذ خواهدکرد: 1ـ شناسایی گروهها و افرادی که در جرایم سازمان‌یافته فراملّی مشارکت دارند و ارائه اطلاعات ضروری مربوط، به طرف متعاهد دیگر. 2ـ تبادل اطلاعات در مورد اشکال مختلف جرایم سازمان‌یافته فراملّی و روشهای جلوگیری از آنها و همچنین درباره تجهیزات و فعالیتهای گروهی تروریستی. 3ـ تبادل کارشناس و متخصص جهت توسعه همکاریهای دوجانبه برای پیشگیری از جرایم سازمان‌یافته، اعمال تروریستی و قاچاق مواد مخدر. 4ـ مبادله اطلاعات در مورد قوانین راجع به پیشگیری و مبارزه با جرایم مندرج در این موافقتنامه. 5 ـ برگزاری دوره‌های‌آموزشی لازم برای کارشناسان، نیروهای‌پلیس و سایر دستگاههای ذی‌ربط هریک از طرفین متعاهد، بنا به تقاضا و در چهارچوب توافقهای جداگانه. 6 ـ تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه تقویت اداره سرحدات ازجمله از طریق تجهیز پایانه‌های سرحدی و دیدارهای منظم و مستمر کمیساران سرحدی. 7ـ انجام اقدامات لازم جهت تعمیر و بازسازی میله‌های مشترک سرحدی. 8 ـ تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه کنترل تردد از سرحدات. 9ـ تبادل اطلاعات در زمینه انواع جدید مواد مخدر، مواد شیمیایی و همچنین مسیرهای مورداستفاده برای قاچاق مواد مخدر. 10ـ تبادل تجربیات در مورد استفاده از روشهای جدید کشف، بازرسی و ضبط موادمخدر و داروهای روانگردان و روشهای تعلیم و استفاده از وسایل فنّی و سگ در عملیات مبارزه با موادمخدر. 11ـ مبادله تجربیات در زمینه سازماندهی، اداره، تعلیم و آموزش نیروهای خود در سایر زمینه‌های مرتبط با این موافقتنامه. 12ـ تبادل اطلاعات در زمینه اتباع هر یک از دو طرف متعاهد که در قلمرو طرف دیگر مرتکب جرم شده و بازداشت شده‌اند. 13ـ انجام تحقیقات علمی مشترک در زمینه کشف جرایم. 14ـ اعزام محصلین پلیس و تبادل اساتید برای آموزش در زمینه فنون و شیوه‌های نوین کشف علمی جرایم به هریک از طرفین متعاهد بنابر تقاضای طرف متعاهد دیگر در چهارچوب توافقهای رسمی جداگانه. 15ـ مبادله نشریات و نتایج تحقیقات در بخشهای مختلف امنیتی مورد علاقه دو طرف متعاهد. ماده3ـ مبارزه با اعمال تروریستی طرفین متعاهد برای پیشگیری و سرکوب فعالیتهای گروههای تروریستی که براساس قوانین و مقررات داخلی هر دو طرف متعاهد و یا کنوانسیونهای بین‌الملل مربوطه که دو طرف متعاهد در آن عضویت دارند، جرم شناخته می‌شود، در صورتی که این جرایم نسبت به اتباع یا امنیت هر یک از طرفهای متعاهد واقع شود در موارد زیر با یکدیگر همکاری می‌کنند: ـ مبادله اطلاعات درخصوص استفاده از وسایل و شیوه‌های‌عملکرد گروههای تروریستی و جرایم ارتکابی از سوی آنها. ـ توسعه همکاریهای سازمانهای ذی‌ربط دو کشور برای شناسایی و تعقیب افراد مسؤول اقدامات مجرمانه‌ای که از سوی قوانین ملی دو کشور جرم شناخته شده است، علاوه بر همکاریهایی که در چارچوب پلیس بین‌الملل (اینترپل) صورت می‌گیرد. ماده4ـ موارد امتناع از همکاری هریک از طرفهای متعاهد حق امتناع از اجراء تمامی یا بخشی از درخواست طرف متعاهد دیگر را در موارد زیر برای خود محفوظ می‌دارد: ـ در صورت به مخاطره افتادن حاکمیت و امنیت ملّی طرف درخواست‌شونده. ـ در صورت به‌مخاطره‌افتادن یا مورد تهدید قرارگرفتن نظم و امنیت‌عمومی و منافع ملّی. ـ در صورت تعارض با قوانین ملّی و محلی طرف درخواست‌شونده. ـ در صورت اخلال در تحقیق یا محاکمه جاری در قلمرو طرف‌متعاهد درخواست‌شونده یا نادیده گرفتن اعتبار تصمیمات قضائی لازم‌الاجراء صادره از سوی محاکم طرف متعاهد درخواست‌شونده. طرف متعاهد درخواست‌شونده باید دلایل امتناع خود را از اجراء درخواستهای مزبور از طریق مجاری دیپلماتیک یا مرجع تماس موضوع ماده (8) این موافقتنامه به اطلاع طرف متعاهد درخواست‌کننده برساند. ماده5 ـ طبقه‌بندی و بهره‌برداری از اطلاعات و اسناد اطلاعات و اسناد مبادله شده بین طرفین متعاهد در چهارچوب این موافقتنامه، محرمانه می‌باشد و تنها با رعایت شرایط طرف متعاهد درخواست‌شونده و برای منظور تعیین‌شده مورداستفاده قرار می‌گیرد این‌گونه اسناد و اطلاعات فقط در صورت کسب موافقت قبلی، کتبی و رسمی طرف ارائه‌کننده در اختیار طرف ثالث قرار می‌گیرد. در هر صورت اطلاعات اسناد ارائه شده به وسیله کشور گیرنده، طبق قوانین و مقررات جاری آن مورد حفاظت و مراقبت قرار می‌گیرد. ماده6 ـ هزینه‌ها در صورت درخواست هر یک از طرفین متعاهد جهت برگزاری دوره‌های آموزشی و یا خرید هرگونه تجهیزات امنیتی و سایر درخواستهایی که در برگیرنده هزینه مالی باشد، هزینه‌های مربوط و نحوه پرداخت آن با توافق طرفین متعاهد پیش‌بینی می‌شود. ماده7ـ کارگروه مشترک طرفین متعاهد موافقت نمودند کارگروهی به ریاست معاون وزیر کشور (داخله) و متشکل از تعداد مساوی از نمایندگان هر یک از دو طرف متعاهد تشکیل شود و سالی یک‌بار و یا عنداللزوم براساس توافق طرفین متعاهد و یا به درخواست یکی از آنها به طور متناوب در هر یک از دو کشور تشکیل جلسه دهد. وظایف کارگروه به قرار زیر خواهدبود: الف ـ نظارت بر حُسن اجراء این موافقتنامه. ب ـ ارائه راه‌حل برای کلیه مسائلی که ممکن است در جریان اجراء این موافقتنامه حادث شود. ج ـ بررسی هرگونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه که با رعایت مفاد ماده (11) این موافقتنامه لازم‌الاجراء می‌گردد. کارگروه‌مشترک می‌تواند متناسب با موضوع، کارگروههای‌کارشناسی فرعی تشکیل دهد. ماده8 ـ مقامات صلاحیتدار و چگونگی ارتباط سازمانهای مسؤول اجرای این موافقتنامه در دو کشور عبارتند از: الف ـ از سوی جمهوری اسلامی ایران: وزارت کشور ب ـ از سوی جمهوری اسلامی افغانستان: وزارت داخله هر یک از طرفهای متعاهد، مرجع تماسی را که دارای اختیارات لازم جهت ارتباط مستقیم با طرف دیگر برای تسهیل و تسریع در اجراء همکاریهای مذکور در این موافقتنامه باشد، از طریق مجاری دیپلماتیک به صورت کتبی به طرف متعاهد دیگر معرفی می‌نماید. ماده9ـ حل و فصل اختلافات طرفهای متعاهد هرگونه اختلاف در تفسیر یا اجراء این موافقتنامه را با مذاکره دوستانه، مشاوره از طریق مجاری دیپلماتیک و یا کارگروه مشترک موضوع ماده (7) این موافقتنامه حل و فصل می‌نمایند. ماده10ـ ارتباط با سایر موافقتنامه‌ها این موافقـتنامه خدشه‌ای به اجراء تعهدات ناشی از سایر موافقتنامه‌های بین‌المللی دو یا چندجانبه که به امضاء و تصویب دو طرف متعاهد رسیده است، وارد نمی‌نماید. ماده11ـ اعتبار موافقتنامه این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر یک از طرفهای متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنی بر این که اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود درباره لازم‌الاجراء شدن این موافقتنامه به عمل آورده است به موقع اجراء گذارده می‌شود مدت اعتبار این موافقتنامه نامحدود است مگر آن که هرکدام از طرفین متعاهد تمایل خود را مبنی بر پایان دادن به اعتبار این موافقتنامه به صورت کتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام کند که در این صورت خاتمه آن شش ماه پس از اعلام به طرف دیگر عملی می‌گردد. انقضاء مدت اعتبار این موافقتنامه تأثیری بر اجراء درخواستهای ارائه شده از سوی هر یک از دو طرف متعاهد در چهارچوب این موافقتنامه تا پایان مدت اعتبار آن ندارد. این موافقتنامه مشتمل بر یازده ماده در شهر کابل به تاریخ23/5/1386 هجری شمسی برابر با 14 آگوست 2007 میلادی در دو نسخه اصلی به زبان دری ـ فارسی که هر دو نسخه از اعتبار یکسان برخوردار هستند، تنظیم گردید. از طرف جمهوری اسلامی ایران از طرف جمهوری اسلامی افغانستان منوچهر متکی ضرار احمدمقبل وزیر امورخارجه وزیر امور داخله و رئیس کمیسیون مشترک همکاریهای دو کشور قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و یازده ماده در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ هشتم دی‌ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 23/10/1388 به تأیید شورای نگهبان رسید. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی
|
||||||||||||||||||||||||
| URL : https://www.vekalatonline.ir/laws/35054/قانون-موافقتنامه-همکاری-بین-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-و-دولت-جمهوری-اسلامی-افغانستان-در-عرصه-مبارزه-با-موادمخدر،جرایم-سازمان‌یافته-و-تروریزم/ | ||||||||||||||||||||||||