منبع مطالب این بخش وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران) می باشد URL : http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=35255 |
||||||||||||||||||||||||
آئیننامه قانون « اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب سال 1359 شورای انقلاب» مصوب 13 5 1388 مجمع تشخیص مصلحت نظام |
||||||||||||||||||||||||
آئیننامه قانون « اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب سال 1359 شورای انقلاب» مصوب 13/5/1388 مجمع تشخیص مصلحت نظام شماره334/ص/ش/ع/الف
مدیرعامل محترم روزنامه رسمی کشور در اجرای ماده یک قانون اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب 20/4/1388 مجمع تشخیص مصلحت نظام، آییننامه موضوع ماده یک قانون پس از طی مراحل لازم در اجلاس مورخ 15/2/1389 شورای عالی استانها به تصویب رسید. مطابق این قانون، آییننامه مذکور برای کلیه دستگاههای اجرایی مرتبط و شوراهای شهر لازمالاجرا است، نظر به ضرورت اطلاع کلیه دستگاهها و به ویژه شوراها و مدیریت شهری و مردم از تصویب آییننامه مذکور به پیوست آییننامه موصوف ارسال میگردد. خواهشمند است نسبت به درج در روزنامه رسمی مساعدت لازم مبذول فرمایند. رئیس شورای عالی استانها ـ مهدی چمران آئیننامه قانون « اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب سال 1359 شورای انقلاب» مصوب 13/5/1388 مجمع تشخیص مصلحت نظام شورای عالی استانها در سی و دومین اجلاس مورخ 15/2/1389 آئیننامه اجرایی ماده (1) قانون اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب 20/4/1388 مجمع تشخیص مصلحت نظام را که با هماهنگی وزارت کشور، وزارت مسکن و شهرسازی، وزارت جهادکشاورزی، سازمان حفاظت محیط زیست و شهرداری تهران تهیه و تنظیم گردیده مستند به ماده1 قانون مذکور به شرح زیر تصویب نمود: ماده 1ـ تعاریف واژگان به کاربرده شده در این آئیننامه به شرح بندهای ذیل تعریف میشوند: الف ـ نهال: گیاه دارای ساقه (تنه) چوبی منفرد که محیط بن آن کمتر از پانزده (15) سانتیمتر باشد. ب ـ درخت: گیاه خشبی (چوبی) دارای ساقه منفرد اعم از درخت دارای میوه ماکول (مثمر) و سایر درختان (غیر مثمر) که محیط بن آنها از پانزده سانتیمتر کمتر نباشد. تبصره ـ درخت مو با هر بن و بوتههای چای مشمول این تعریف میباشد. ج ـ بن درخت: محل تلاقی تنه درخت یا نهال با سطح زمین است. در صورتی که درخت در سطح زمین به چند ساقه منشعب شده باشد بن قطورترین ساقه ملاک عمل خواهد بود و بقیه ساقهها شاخه محسوب میشوند. د ـ باغ: از نظر این آییننامه به محلی اتلاق میشود که حداقل یکی از مشخصات ذیل داشته باشد: 1ـ داشتن حداقل 500 متر مربع مساحت. در صورت وجود بنا و مستحدثات در زمین به طور متوسط در هر شانزده (16) مترمربع محوطه باز خارج از ساختمان یک اصله درخت و در صورت عدم سابقه احداث بنا به طور متوسط هر بیست و پنج (25) مترمربع یک اصله درخت مثمر و یا غیرمثمر و یا ترکیبی از آنها غرس شده باشد. قطع و امحای درختان موجب عدم احتساب تعداد درختان کسر شده در آمار (لحاظ شده در این بند) نخواهد بود. 2ـ دارا بودن سند مالکیت و یا سند مادر قبل از تفکیک به عنوان باغ، باغچه، زمین مشجر و باغ عمارت. 3ـ دارا بودن سابقه رای دایر باغ، دایر باغچه، دایر مشجر از کمیسیون ماده دوازدهم (12) قانون زمین شهری. 4ـ محلهایی که در حریم شهر توسط وزارت جهاد کشاورزی باغ شناخته شدهاند. 5 ـ محلهایی که به تشخیص شورای اسلامی شهر باغ شناخته میشوند. هـ ـ فضای سبز شهری: عرصههای مشجر و دارای پوشش گیاهی در محدوده و حریم شهرها که دارای مالکیت عمومی، دولتی و خصوصی باشند. و ـ قانون: منظور از قانون در این آئیننامه قانون « اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب سال 1359 شورای انقلاب» میباشد که در تاریخ 13/5/1388 به تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسیده است. ماده 2ـ حدنصاب تفکیک باغات در محدوده شهرها 2000 مترمربع و در حریم شهرها براساس حدنصاب مشخص شده در قانون جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزی (صرفاً در مورد باغات) و آئیننامه مصوب هیأت وزیران آن میباشد. ماده 3ـ شهرداری مکلف است قبل از صدور پروانه ساختمانی برای بررسی هر نوع تغییر وضعیت و تعداد درختان املاک و اراضی موضوع ماده1 این آئیننامه و صدور پایان کار آن دسته از املاکی که پس از صدور پروانه ساختمانی وضعیت و تعداد درختان موجود در عرصه آنها دچار تغییر شده است، موضوع را از کمیسیونهای ماده 7 آییننامه و در مورد باغات واقع در حریم شهرها قبل از صدور پروانه ساختمانی، مراتب را از دبیرخانه کمیسیون تبصره یک ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها مستقر در سازمان جهاد کشاورزی استان استعلام نماید. ماده 4ـ کاشت، حفاظت و آبیاری درختان و فضاهای سبز معابر، میادین، بزرگراهها و بوستانهای عمومی واقع در داخل محدوده شهرها به استثنای بوستانهای محیطزیست و مناطق چهارگانه موضوع بند الف ماده 3 قانون حفاظت و بهسازی محیطزیست از وظایف شهرداری است. تبصره 1ـ حفظ، نگهداری و آبیاری درختان در سایر محلهای مشمول قانون به عهده مالکین، ساکنین (بهرهبرداران) و متصرفین آنها است. تبصره 2ـ در مورد موقوفات؛ متولیان و متصدیان یا قائم مقام قانونی آنان یا مستأجرین، بهرهبرداران و متصرفین مسئول آبیاری و نگهداری درختان هستند. تبصره 3ـ در صورت اهمال در نگهداری درختان مشمول قانون، شهرداری موظف است با اخذ مجوز از دادستان، راساً نسبت به آبیاری و نگهداری آنها اقدام و هزینههای متعلقه را با پانزده درصد (15%) اضافی به عنوان کارمزد از مالک دریافت نماید لاکن در صورت اعلام مالک مبنی بر عدم توانایی در نگهداری درختان شهرداری مجاز است درخصوص حفظ و نگهداری درختان به مالک مساعدت نموده و تنها هزینههای مترتبه را از وی دریافت نماید. در صورت استنکاف مالک یا متصدی از پرداخت هزینههای فوقالذکر، اداره اجرای احکام ثبت محل با دستور دادستان مکلف است نسبت به وصول و واریز آن به حساب شهرداری طبق اجرای اسناد لازمالاجرا اقدام نماید. ماده 5 ـ برای قطع و جابجایی هرگونه درخت در معابر و اماکن عمومی، دولتی و خصوصی واقع در محدوده و حریم شهر، با درخواست مالکین، متولیان، متصدیان و اشخاص مسئول این اماکن، در موارد زیر پس از تصویب کمیسیون موضوع ماده 7 این آییننامه، شهرداری مکلف به صدور مجوز میباشد: الف ـ درخت غیر مثمری که به سن بهرهوری رسیده باشد و به قصد انتفاع از چوب آن درخواست قطع داده شده باشد که در این صورت باید به جای آن توسط مالک یا متقاضی مجدداً درخت غرس شود. چنانچه شهرداری مایل به حفظ درخت باشد، بهای عادله چوب آن را با توافق با مالک پرداخت مینماید و در صورت اختلاف بهای آن طبق نظر کارشناس رسمی دادگستری تعیین و به مالک پرداخت خواهد شد. ب ـ درختی که به علت آفت زدگی، بیماری، انگل و یا علل غیرعمد دیگر خشک شده و یا احتمال سرایت آفت و بیماری از آن به دیگر درختان و گیاهان وجود داشته باشد و یا احتمال سقوط آن برود که در این صورت باید به جای آنها نهال به میزان دو برابر محیط بن درخت غرس شود. (مطابق تبصره2 انجام شود.) ج ـ درخت در محل احداث ساختمان و یا مسیر راه، کانال و مجاری آب، خطوط انتقال برق، لولهکشی نفت، گاز، تلفن و نظایر آن قرار گرفته باشد و یا به هر نوعی مانع از اجرای طرحهای عمرانی و عمومی باشد. د ـ درخت واقع در معابر و یا میادین مانع عبور و مرور طبیعی باشد و یا وجود آن برای مالکین و ساکنین مزاحمت ایجاد کرده باشد. تبصره 1ـ کلیه دستگاههای ارائه دهنده خدمات شهری (از قبیل آب، فاضلاب، گاز، برق، مخابرات، شرکت پخش فرآوردههای نفتی و شهرداری و سازمانهای وابسته به آن ...) موظفند قبل از انجام هرگونه عملیات عمرانی که مستلزم قطع درختان و یا تخریب فضای سبز باشد، علاوه بر سایر مجوزهای لازم، از شهرداری (کمیسیون موضوع ماده 7 آییننامه) مجوز اخذ نمایند. تبصره 2ـ در مورد بندهای (ج) و (د) اولویت با انتقال درختان در فصل مناسب با نظارت شهرداری و با رعایت اصول علمی و فنی میباشد و در صورت اجتناب ناپذیر بودن قطع درخت و عدم امکان واکاری میباید با رعایت اصول ایمنی به ازای درختهایی که اجازه قطع آن از طرف کمیسیون ماده 7 این آئیننامه صادر میشود به تعداد دو برابر مجموع محیط بنها در محل تعیین شده که شهرداری معین میکند غرس نماید. تبصره 3ـ عوارض قطع درخت موضوع این ماده طبق تعرفهای که به پیشنهاد شهرداری به تصویب شورای اسلامی شهر میرسد، توسط شهرداری اخذ خواهد شد. تبصره 4ـ فعالیت و بهرهبرداری از خزانه، قلمستان یا عمده فعالیت آنها براساس مجوز و دستورالعمل شهرداری بلامانع است. ماده6 ـ در صورتی که شخص یا اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی موجبات اتلاف و امحای درختان موضوع قانون را فراهم آورند شهرداری در اجرای ماده 3 این آئیننامه موظف است نسبت به تعقیب جزایی و اخذ جریمه از طریق مراجع قضایی و پیگیری جبران خسارت وارده اقدام نماید. مامورین شهرداری که در اجرای ماده 5 این قانون از انجام این وظیفه تعلل نموده و به موقع اقدام نکنند متخلف شناخته شده و مورد تعقیب قانونی قرار خواهند گرفت. ماده 7ـ به منظور نظارت بر حسن اجرای قانون و آییننامه اجرایی آن و تشخیص باغات کمیسیونی مرکب از اعضای زیر در هر شهرداری تشکیل میشود: الف ـ یکی از اعضای شورای اسلامی شهر به انتخاب شورا. ب ـ یک نفر به انتخاب شهردار ترجیحاً معاون شهرسازی و یا معاون خدمات شهری شهرداری. ج ـ مدیرعامل سازمان پارکها و فضای سبز و در صورت عدم وجود سازمان پارکها و فضای سبز در شهرداری، مسئول فضای سبز شهرداری. تبصره 1ـ شهرداری موظف است برای صدور پروانه ساختمانی در عرصههای با مساحت بیش از 500 مترمربع که در محدوده شهر واقع میباشد نظر کمیسیون فوق را اخذ نموده و مطابق آن عمل نماید. تبصره 2ـ شهرداری موظف است در کلان شهرها برای صدور پروانه ساختمانی در عرصههای بین 500 تا 2000 متر مربع واقع در محدوده شهر کمیسیونی مرکب از اعضای زیر را در هر یک از مناطق شهرداری تشکیل داده و نظریه کمیسیون را اخذ و مطابق آن اقدام کند: الف ـ نماینده شورای اسلامی شهر به انتخاب رییس شورا. ب ـ مدیر منطقه شهرداری و در صورتی که شهرداری منطقه نداشته باشد، شهردار آن شهر. ج ـ نماینده مدیرعامل سازمان پارکها و فضای سبز شهرداری، در صورت عدم وجود سازمان پارکها و فضای سبز در شهرداری نماینده خدمات شهری شهرداری. تبصره 3ـ جهت تشخیص باغات توسط شورای اسلامی شهر، شهرداری موظف است درخواست مالک و ذینفع یا درخواست خود را با سوابق و مدارکی که در بند « د» ماده 1 آییننامه مذکور آمده است به کمیسیون ماده 7 ارسال نماید و نظر کمیسیون را که حداکثر ظرف مدت یک ماه صادر خواهد شد، به ذینفع ابلاغ کند. در صورتیکه ذینفع دو ماه بعد از اخذ ابلاغ شهرداری به نظریه کمیسیون اعتراض داشته باشد، اعتراض خود را به شهرداری تقدیم خواهد کرد. شهرداری آن را به شورای اسلامی شهر ارسال خواهد داشت. نظر شورای اسلامی شهر در مورد تشخیص باغ قطعی است. در غیر اینصورت چنانچه مالک یا ذینفع پس از دو ماه به نظر کمیسیون مزبور اعتراض ننماید مصوبه کمیسیون بعنوان رأی قطعی و نظر شورای اسلامی شهر تلقی خواهد شد. ماده 8 ـ متقاضیان قطع، جابجایی یا سربرداری درختان باید درخواست خود را به شهرداری محل ارایه و فرم مخصوصی که در این زمینه توسط شهرداری در اختیار آنان قرار داده میشود تکمیل و تحویل نمایند. شهرداری ملکف است حداکثر ظرف مدت یک هفته از تاریخ تسلیم و ثبت، درخواست متقاضی را به کمیسیون ماده 7 موضوع این آئیننامه ارجاع نماید. کمیسیون مزبور مکلف است حداکثر ظرف مدت یک ماه درخصوص درخواست متقاضی اتخاذ تصمیم نماید و شهرداری حداکثر ظرف مدت یک هفته از تاریخ ابلاغ نظر کمیسیون، موضوع را به متقاضی اعلام نماید. در صورت عدم اتخاذ تصمیم توسط کمیسیون یا تأخیر در ابلاغ پس از موعد مذکور، شهرداری مکلف است حسب تقاضای متقاضی مجوز صادر کند. تبصره 1ـ شهرداری و متقاضی تحت هیچ شرایط قبل از دریافت مجوز لازم، مجاز به قطع درخت یا سربرداری یا جابجایی آن نخواهد بود. تبصره 2ـ شهرداری موظف است در صورت درخواست متقاضی برای جابجایی یا سربرداری درخت رعایت ضوابط و اصول علمی و ایمنی را نموده و امکانات و تسهیلات مورد نیاز را در قبال دریافت اجور و هزینههای مترتبه در اختیار متقاضی قرار دهد. ماده 9ـ کمیسیون ماده 7 موظف است ضوابط مربوط به رعایت اصول فنی و ایمنی و همچنین نحوه استفاده از تجهیزات و امکانات شهرداری برای سربرداری و جابجایی درختان و فضاهای سبز را تدوین نموده و پس از تصویب شورای اسلامی شهر اعلام عمومی نماید. تبصره ـ هرگونه جابجایی درختان توسط مالکین، متصدیان و ذینفعان و شهرداری در محدوده و حریم شهر و در معابر و اماکن عمومی و خصوصی با اخذ مجوز از کمیسیون موضوع ماده 7 امکان پذیر است. در غیر این صورت شهرداری موظف به جلوگیری است. سربرداری و هرس طبق دستورالعملی که توسط شهرداری تهیه و ابلاغ خواهد شد صورت میپذیرد تا موجب رشد درختان و جلوگیری از خشک شدن آنها گردد. ماده 10ـ در اجرای مواد 1و7 قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها و اصلاحیههای آن شهرداری موظف است شناسنامه باغات مشمول این قانون را به همراه مشخصات ذیل تهیه کرده و به روز نگهداری نماید: الف ـ شماره پلاک ثبتی یا شماره نوسازی پلاک مشمول. ب ـ مساحت ملک ج ـ نشانی دقیق محل شامل: شهر، منطقه، ناحیه، خیابان، کوچه، شماره، نام مالک یا ذینفع. د ـ تعداد و مشخصات هر یک از درختان مشمول قانون به تفکیک نوع مثمر و غیرمثمر. هـ ـ نام، مشخصات، سمت و امضای مأمور تنظیم کننده اطلاعات شناسنامه که به عنوان ضابط دادگستری شناخته میشود. تبصره 1ـ شهرداری موظف است پس از شناسایی، باغهای واقع در محدوده و حریم شهر آنها را روی نقشه و سامانههای مربوطه (GIS و ...) مشخص و اعلام نماید. این باغها به هیچ وجه، حتی در صورت قطع تمام درختان، بدون اخذ مجوزهای قانونی از عنوان باغ خارج نخواهند شد. تبصره 2ـ شهرداری موظف است نسخهای از شناسنامه تنظیمی محل مزبور را به مالک یا ذینفع یا قائم مقام قانونی وی ابلاغ نماید. تبصره 3ـ شهرداری موظف است هر سال نسبت به پلاک کوبی حداقل بیست درصد فضای سبز خود اقدام نمایند. ماده 11ـ شهرداری مکلف است از مشخصات درختان واقع در معابر، میادین، بزرگراهها و بوستانهای عمومی فهرستی شامل نوع درخت، محیط بن، محل کاشت و تاریخ گزارش، تهیه و تنظیم نموده و مراتب را با پلاککوبی روی درختان و روی سامانههای مربوط (GIS و ...) منعکس نماید. ماده12ـ به منظور حفظ، نگهداری و احیای باغات و زمینهای مشجر، شورای اسلامی شهر موظف است به منظور حفظ و نگهداری باغات خصوصی، دستورالعملهای تشویقی برای ساخت و ساز محدود در این املاک را در چارچوب قوانین و ضوابط شورایعالی شهرسازی و معماری ایران تهیه و تصویب نمایند. ماده 13ـ وزارت مسکن و شهرسازی و شهرداریها موظفند در جهت حفظ باغات مخصوصاً در شهرهایی که سرانه فضای سبز آنها کمتر از استاندارد است در مطالعات طرح جامع شهرها حتیالامکان باغات را در کاربری فضای سبز پیشبینی نمایند. تبصره 1ـ شهرداریها و شوراهای اسلامی شهر شرایطی فراهم نمایند تا با خرید باغات محدوده شهر، بوستانهای شهری در آنها احداث و در اختیار عموم قرار گیرد. تبصره 2ـ شهـرداریها موظفنـد برای حفظ باغات بزرگ شهـری حتیالامکان حمایتهای لازم را از مالکان آنها به عمل آورند. تبصره 3ـ شهرداریها موظفند در شهرهایی که سرانه فضای سبز آنها کمتر از استاندارد است، برنامه پنج ساله ادواری برای حفظ و گسترش فضای سبز شهر را تهیه و به تصویب شورای اسلامی شهر برسانند.
|
||||||||||||||||||||||||
URL : https://www.vekalatonline.ir/laws/35255/آئیننامه-قانون-«-اصلاح-قانون-حفظ-و-گسترش-فضای-سبز-در-شهرها-مصوب-سال-1359-شورای-انقلاب»-مصوب-13-5-1388-مجمع-تشخیص-مصلحت-نظام/ | ||||||||||||||||||||||||