منبع مطالب این بخش وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران) می باشد URL : http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=36781 |
||||||||||||||||||||||||
قانون موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایهگذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری گینه بیسائو |
||||||||||||||||||||||||
قانون موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایهگذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری گینه بیسائو شماره5522/558
جناب آقای دکتر محمود احمدینژاد ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران عطف به نامه شماره 72117/46653 مورخ 6/4/1390 در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایهگذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری گینهبیسائو که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده بود، با تصویب در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ 15/1/1391 و تأیید شورای محترم نگهبان به پیوست ابلاغ میگردد. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی شماره23249 23/2/1391 وزارت امور اقتصادی و دارایی «قانون موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایهگذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری گینه بیسائو» که در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ پانزدهم فروردین ماه یکهزار و سیصد و نود و یک مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 30/1/1391 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره5522/558 مورخ11/2/1391 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ میگردد. رئیس جمهور ـ محمود احمدینژاد قانون موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایهگذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری گینه بیسائو ماده واحده ـ موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایهگذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری گینه بیسائو به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد داده میشود. بسماللهالرحمنالرحیم موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایهگذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری گینه بیسائو مقدمه: دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری گینه بیسائو که از این پس «طرفهای متعاهد» نامیده میشوند، با علاقمندی به تحکیم همکاریهای اقتصادی در جهت تأمین منافع هردو دولت، با هدف بهکارگیری منابع اقتصادی و امکانات بالقوه خود در امر سرمایهگذاری و نیز ایجاد و حفظ شرایط مساعد برای سرمایهگذاریهای اتباع طرفهای متعاهد در قلمرو یکدیگر، و با تأیید لزوم تشویق و حمایت از سرمایهگذاریهای اتباع طرفهای متعاهد در قلمرو یکدیگر، به شرح زیر توافق نمودند: ماده1ـ تعاریف از نظر این موافقتنامه معانی اصطلاحات بهکار رفته به شرح زیر خواهد بود: 1ـ اصطلاح «سرمایهگذاری» عبارت از هر نوع مال یا دارایی از جمله موارد زیر است که توسط سرمایهگذاران یکی از طرفهای متعاهد در قلمرو و طبق قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر(که از این پس طرف متعاهد سرمایهپذیر خوانده میشود) بهکار گرفته شود: الف ـ اموال منقول و غیرمنقول و حقوق مربوط به آنها ب ـ سهام یا هر نوع مشارکت در شرکتها پ ـ پول و/ یا هرگونه مطالبات قابل وصول ت ـ حقوق مالکیت معنوی و صنعتی از قبیل حق اختراع، نمونههای بهرهوری، طرحها یا نمونههای صنعتی، علائم و اسامی تجاری، دانش فنی و حسن شهرت تجاری ث ـ حق اکتشاف، استخراج یا بهرهبرداری از منابع طبیعی 2ـ اصطلاح «سرمایهگذار/ سرمایهگذاران» عبارت از اشخاص زیر است که در چهارچوب این موافقتنامه در قلمرو طرف متعاهد دیگر سرمایهگذاری کنند: الف ـ اشخاص حقیقی که به موجب قوانین هر یک از طرفهای متعاهد اتباع آن طرف متعاهد بهشمار آیند و تابعیت طرف متعاهد سرمایهپذیر را دارا نباشند. ب ـ اشخاص حقوقی هر یک از طرفهای متعاهد که به موجب قوانین همان طرف متعاهد تأسیس شده و مرکز اداره یا مرکز اصلی فعالیتهای آنها در قلمرو طرف متعاهد مزبور قرار داشته باشد. 3ـ اصطلاح «عواید» به معنی وجوهی است که بهطور قانونی از سرمایهگذاری حاصل شده باشد از جمله سود حاصل از سرمایهگذاری، سود سهام، کارمزد و حقالامتیاز 4ـ اصطلاح «قلمرو» به معنی مناطقی است که حسب مورد تحت حاکمیت یا صلاحیت هریک از طرفهای متعاهد قرار دارد و شامل مناطق دریایی مربوط آنها نیز میشود. ماده2ـ تشویق سرمایهگذاری 1ـ هر یک از طرفهای متعاهد اتباع خود را به سرمایهگذاری در قلمرو طرف متعاهد دیگر تشویق خواهد کرد. 2ـ هر یک از طرفهای متعاهد در حدود قوانین و مقررات خود زمینه مناسب را جهت جلب سرمایهگذاری اتباع طرف متعاهد دیگر در قلمرو خود فراهم خواهد آورد. ماده3ـ پذیرش سرمایهگذاری 1ـ هر یک از طرفهای متعاهد با رعایت قوانین و مقررات خود نسبت به پذیرش سرمایهگذاری اشخاص حقیقی و حقوقی طرف متعاهد دیگر در قلمرو خود اقدام خواهد کرد. 2ـ هر یک از طرفهای متعاهد پس از پذیرش سرمایهگذاری، کلیه مجوزهایی را که طبق قوانین و مقررات جهت تحقق سرمایهگذاری مزبور لازم است اعطاء خواهد کرد. ماده4ـ حمایت از سرمایهگذاری سرمایهگذاریهای اشخاص حقیقی و حقوقی هر یک از طرفهای متعاهد در قلمرو طرف متعاهد دیگر از حمایت کامل قانونی طرف متعاهد سرمایهپذیر و رفتار منصفانهای که از رفتار اعمال شده نسبت به سرمایهگذاران خود یا سرمایهگذاران هر کشور ثالث در شرایط مشابه نامساعدتر نباشد، برخوردار خواهد بود. ماده5 ـ شرایط مساعدتر قطع نظر از شروط مقرر در این موافقتنامه، شرایط مساعدتری که میان هر یک از طرفهای متعاهد و یک سرمایهگذار طرف متعاهد دیگر مورد توافق قرار گرفته یا قرار گیرد، قابل اعمال خواهد بود. ماده6 ـ مصادره و جبران خسارت 1ـ سرمایهگذاریهای اشخاص حقیقی و حقوقی هر یک از طرفهای متعاهد توسط طرف متعاهد دیگر ملی، مصادره و سلب مالکیت نخواهد شد یا تحت تدابیر مشابه قرار نخواهدگرفت، مگر آنکه اقدامات مزبور برای اهداف عمومی، به موجب فرآیند قانونی به روش غیرتبعیضآمیز و در مقابل پرداخت سریع، مؤثر و کافی غرامت انجام پذیرد. 2ـ میزان جبران خسارت باید معادل ارزش روز سرمایهگذاری بلافاصله قبل از ملی شدن، مصادره، سلب مالکیت یا آگاهی از آنها باشد. ماده7ـ زیانها سرمایهگذاران هر یک از طرفهای متعاهد که سرمایهگذاریهای آنها به علت مخاصمه مسلحانه، انقلاب، یا حالت اضطراری مشابه در قلمرو طرف متعاهد دیگر دچار خسارت شود، از رفتاری که نسبت به رفتار طرف متعاهد مزبور با سرمایهگذاران خود یا سرمایهگذاران هر کشور ثالث نامساعدتر نباشد، برخوردار خواهند بود. ماده8 ـ بازگشت و انتقال سرمایه 1ـ هر یک از طرفهای متعاهد طبق قوانین و مقررات خود و با حسننیت اجـازه خواهد داد که در مورد سرمایهگذاری موضوع این موافقتنامه انتقالات زیر بهصورت آزاد و بدون تأخیر به خارج از قلمرو آن انجام شود: الف ـ عواید ب ـ مبالغ حاصل از فروش و یا تصفیه تمام یا قسمتی ازسرمایهگذاری پ ـ حقالامتیازها و حقالزحمههای مربوط به قراردادهای انتقال فناوری ت ـ مبالغ پرداخت شده به موجب مواد(6) و یا(7) این موافقتنامه ث ـ اقساط وامهای مربوط به سرمایهگذاری، مشروط بر آنکه از محل عملکرد سرمایهگذاری پرداخت شود. ج ـ حقوق ماهیانه و دستمزدهای دریافتی توسط کارکنان سرمایهگذار که پروانهکار مرتبط با آن سرمایهگذاری در قلمرو طرف متعاهد سرمایهپذیر را دارا باشند. چ ـ وجوه پرداختی ناشی از تصمیم مرجع مذکور در ماده(12) 2ـ انتقالات فوق باید به ارز قابل تبدیل و به نرخ جاری بر اساس مقررات ارزی زمان انتقال انجام پذیرد. 3ـ سرمایهگذار و طرف متعاهد سرمایهپذیر میتوانند درخصوص چگونگی بازگشت یا انتقال موضوع این ماده به نحو دیگری توافق کنند. ماده9ـ جانشینی هر گاه یکی از طرفهای متعاهد یا مؤسسه تعیین شده توسط آن در چهارچوب یک نظام قانونی به لحاظ پرداختی که به موجب یک قرارداد بیمه یا تضمین خطرات غیرتجاری یک سرمایهگذاری بهعمل آورده جانشین سرمایهگذار شود: الف ـ جانشینی مزبور توسط طرف متعاهد دیگر معتبر شناخته خواهد شد. ب ـ جانشین مستحق حقوقی بیش از آنچه سرمایهگذار استحقاق آن را داشته است، نخواهد بود. پ ـ اختلافات میان جانشین و طرف متعاهد سرمایهپذیر بر اساس ماده (12) این موافقتنامه حل و فصل خواهد شد. ماده10ـ رعایت تعهدات هر یک از طرفهای متعاهد رعایت تعهداتی را که در ارتباط با سرمایهگذاریهای اشخاص حقیقی وحقوقی طرف متعاهد دیگر تقبل نمودهاست، تضمین مینماید. ماده11ـ دامنه شمول موافقتنامه این موافقتنامه در مورد سرمایهگذاریهایی اعمال میشود که به تصویب مرجع صلاحیتدار طرف متعاهد سرمایهپذیر برسد. مرجع صلاحیتدار جمهوری اسلامی ایران سازمان سرمایهگذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران است و یا هر مرجع دیگری که جایگزین آن شود. ماده12ـ حل و فصل اختلافات میان یک طرف متعاهد و سرمایهگذار طرف متعاهد دیگر 1ـ چنانچه اختلافی میان طرف متعاهد سرمایهپذیر و یک یا چند سرمایـهگذار طرف متعاهد دیگر درباره یک سرمایهگذاری بروز کند، طرف متعاهد سرمایهپذیر و سرمایهگذار (سرمایهگذاران) مزبور در ابتداء تلاش خواهند کرد که اختلاف را از طریق مذاکره و مشاوره و بهصورت دوستانه حل و فصل کنند. 2ـ چنانچه طرف متعاهد سرمایهپذیر و سرمایهگذار(سرمایهگذاران) مزبور نتوانند ظرف ششماه از تاریخ ابلاغ ادعا به دیگری به توافق برسند، هر یک از آنها میتـواند اختلاف را در دادگاههای صالح طرف متعاهد سرمایهپذیر مطرح و یا ضمن رعایت قوانین و مقررات مربوط خود به یک هیأت داوری سهنفره به شرح مندرج در بند(5) زیر ارجاع کند. 3ـ هر اختلافی که ابتداء در دادگاههای صالح طرف متعاهد سرمایهپذیر اقامـه شود، تا زمانی که در دست رسیدگی است جز با توافق طرفها نمیتواند به داوری ارجاع شود و در صورتی که منتهی به صدور حکم قطعی شود قابل ارجاع به داوری نخواهد بود. 4ـ هر اختلافی که به داوری ارجاع شود، از صلاحیت دادگاههای داخلی مستثنی خواهد بود. با این وجود مفاد این بند مانع از آن نخواهد بود که محکومٌله حکم داوری برای اجرای آن به دادگاههای داخلی مراجعه کند. 5 ـ طرف متعاهد سرمایهپذیر یا سرمایهگذار(سرمایهگذاران) طرف متعاهد دیگر هر کدام که بخواهند اختلافی را به داوری ارجاع کنند، باید ضمن ارسال اطلاعیه کتبی برای دیگری داور منتخب خود را معرفی نمایند. طرف دیگر باید ظرف شصت روز از تاریخ دریافت اطلاعیه مذکور نسبت به معرفی یک داور اقدام کند و داوران منتخب باید ظرف شصت روز از تاریخ آخرین انتخاب، سرداور را تعیین کنند. چنانچه هر یک از طرفها ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نکند و یا داوران منتخب ظرف مدت مذکور در مورد انتخاب سرداور به توافق نرسند هریک از طرفها میتواند از دبیرکل دیوان دائمی داوری بخواهد که حسب مورد داور طرف ممتنع یا سرداور را تعیین نماید. در هر صورت سرداور باید از اتباع کشوری انتخاب شود که در زمان انتخاب با طرفهای متعاهد روابط سیاسی دارد. 6 ـ هیأت داوری با توجه به سایر مواردی که طرفهای متعاهد توافق نمودهاند آیین و محل داوری را تعیین خواهد نمود. 7ـ تصمیمات هیأت داوری برای طرفهای متعاهد لازمالاتباع خواهد بود. ماده13ـ حل و فصل اختلافات بین طرفهای متعاهد 1ـ کلیه اختلافات ناشی از اجراء یا تفسیر این موافقتنامه یا مرتبط با آن، ابتداء از طریق مذاکره و بهطور دوستانه حل و فصل خواهد شد. در صورت عدم توافق، هر یک از طرفهای متعاهد میتواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعیهای برای طرف متعاهد دیگر، موضوع را به یک هیأت داوری سه نفره مرکب از دو داور منتخب طرفهای متعاهد و یک سرداور ارجاع نماید. در صورت ارجاع امر به داوری، هریک از طرفهای متعاهد ظرف شصتروز از تاریخ دریافت اطلاعیه نسبت به معرفی یک داور اقدام میکند و داوران منتخب طرفهای متعاهد ظرف شصت روز از تاریخ آخرین انتخاب، سرداور را تعیین خواهند کرد. چنانچه هریک از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نکند و یا داوران منتخب ظرف مدت مذکور در مورد انتخاب سرداور به توافق نرسند، هریک از طرفهای متعاهد میتواند از رئیس دیوان بینالمللی دادگستری بخواهد که حسب مورد داور طرف ممتنع یا سرداور را تعیین نماید. سرداور باید در هر صورت تابعیت کشوری را دارا باشد که در زمان انتخاب با طرفهای متعاهد روابط سیاسی دارد. 2ـ در مواردی که سرداور باید توسط رئیس دیوان بینالمللی دادگستری تعیین شود چنانچه رئیس دیوان بینالمللی دادگستری از انجام وظیفه معذور یا تبعه یکی از طرفهای متعاهد باشد، انتصاب توسط معاون رئیس انجام خواهد شد و چنانچه معاون رئیس نیز از انجام وظیفه مذکور معذور یا تبعه یکی از طرفهای متعاهد باشد این انتصاب توسط عضو ارشد دیوان که تابعیت هیچیک از طرفهای متعاهد را نداشته باشد انجام خواهد شد. 3ـ هیأت داوری با توجه به سایر مواردی که طرفهای متعاهد توافق نمودهاند آیین و محل داوری را تعیین خواهد نمود. 4ـ تصمیمات هیأت داوری برای طرفهای متعاهد لازم الاتباع است. ماده14ـ اعتبار موافقتنامه 1ـ این موافقتنامه طبق قوانین و مقررات هر یک از طرفهای متعاهد به تصویب مراجع صلاحیتدار آنها خواهد رسید. 2ـ این موافقتنامه سی روز پس از تاریخ ارائه آخرین اطلاعیه هر یک از طرفهای متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنی بر اینکه اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود درباره لازم الاجراء شدن این موافقتنامه بهعمل آورده است برای مدت ده سال به موقع اجراء گذارده خواهد شد. پس از مدت مزبور این موافقتنامه همچنان معتبر خواهد ماند، مگر آنکه یکی از طرفهای متعاهد فسخ آن را بهطور کتبی به اطلاع طرف متعاهد دیگر برساند که در این صورت موافقتنامه ششماه پس از اعلام مزبور فسخ شده تلقی میگردد. 3ـ پس از انقضاء مدت اعتبار یا فسخ این موافقتنامه، مفاد آن در مورد سرمایهگذاریهای مشمول این موافقتنامه برای یک دوره اضافی ده ساله مجری خواهد بود. ماده15ـ زبان و تعداد متون این موافقتنامه، مشتمل بر یک مقدمه و پانزده ماده، در دو نسخه به زبانهای فارسی، پرتغالی و انگلیسی تنظیم شده و همه متون از اعتبار یکسان برخوردار خواهند بود. در صورت اختلاف در متون، متن انگلیسی ملاک میباشد. این موافقتنامه در تهران در تاریخ 18/5/1389 هجری شمسی مطابق با 9/8/2010 میلادی به امضاء نمایندگان دولتهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری گینه بیسائو رسید. از طرف از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری گینه بیسائو قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و پانزده ماده درجلسه علنی روز سهشنبه مورخ پانزدهم فروردینماه یکهزار و سیصد و نود و یک مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ 30/1/1391 به تأیید شورای نگهبان رسید. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی
|
||||||||||||||||||||||||
URL : https://www.vekalatonline.ir/laws/36781/قانون-موافقتنامه-تشویق-و-حمایت-متقابل-از-سرمایهگذاری-بین-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-و-دولت-جمهوری-گینه-بیسائو/ | ||||||||||||||||||||||||